ਅਪਡੇਟ 19
ਰਮਨ ਬੈਗ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੈਡ ਕੱਢਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਬਦਲ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ।
ਰਮਨ ਪੈਡ ਮਨਜੀਤ ਵੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਦੇ ਕਿਵੇਂ ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਸਦੇ ਹੱਥੋਂ ਪੈਡ ਖੋਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਜਦੋਂ ਕਰਨਾ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਵਾਂਗੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰਨੇ ਹਨ।
ਮਨਜੀਤ ਇਹ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਮਨ ਇਹ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ।
ਬਾਥਰੂਮ ਤੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਈਲ ਤੋਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਨਵੇਂ ਪਤੀ, ਪੈਡ ਦਾ ਸਾਈਜ ਵੱਡਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜੋ ਜੀਸਟ੍ਰਿੰਗ ਲਈ ਹੈ ਉਹ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੇਰੀ ਪੈਡ ਮੇਰੀ ਪੈਂਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਲੀਜ ਮੇਰੇ ਬੈਗ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਪੁਰਾਣੀ ਪੈਂਟੀ ਹੈ ਉਹ ਦੇਜਾ ਮੈਂ ਬਦਲਾਂਗੀ। ਇਹ ਪਹਿਨਣ ਦਾ ਤੇਰਾ ਆਰਡਰ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪਹਿਿਨਆ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵੀ ਜੋ ਤੂੰ ਕਹੇਂਗਾ ਉਹ ਪਹਿਨਾਂਗੀ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਪੀਰੀਅਡਸ ਦੌਰਾਨ ਪੁਰਾਣੀ ਪੈਂਟੀ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਦੇ। ਪਲੀਜ ਜਾਨੂ ਪੁੱਤ।
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਟੈਂਪੋਨਸ ਵਰਤਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅੰਦਰ ਫਿੱਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਦੇ ਰਿਹਾਂ, ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਟੈਂਪੋਨਸ ਵਰਤਣਾ ਸਿੱਖ ਲਓ। ਓਕੇ ਮੰਮੀ ਜਾਨ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਨੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਦੇਦੇ ਅਤੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਟਾਈਮ ਆਇਆ, ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣਾ ਟੈਂਪੋਨਸ ਵਰਤਣਾ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਸਿੱਖਾਂਗੀ।
ਬੱਸ ਉਦੋਂ ਹੀ ਗੇਟ ਤੇ ਦਸਤਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੰਡੀਅਨ ਸਟਾਈਲ ਦੀ ਦੇਸੀ ਪੈਂਟੀ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ : ਮੈਂ ਪਹਿਨਾ ਦੇਵਂਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਹੈਂ, ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਨਾਏਂਗਾ।
ਰਮਨ: ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਹਿਨਾਵਾਂਗਾ।
ਸਰਲ: ਅੱਛਾ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪਹਿਨਾ ਦੇਵੀਂ, ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਠੰਡ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਪਸੰਦ, ਪਹਿਲਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦੋ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਪੈਂਟੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇਹ ਨਾਈਟੀ।
ਅਤੇ ਉਹ ਰਮਨ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਪੈਂਟੀ ਖੋਹ ਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰ ਰਮਨ ਸੀਟ ਤੇ ਕੰਬਲ ਲੈ ਕੇ ਬੈਠਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਵਾਹ, ਮਾਂ ਬਾਹਰ, ਪੁੱਤ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ।
ਰਮਨ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ।
ਰਮਨ: ਆ ਜਾਓ, ਮੈਂ ਉੱਪਰਲੀ ਬਰਥ ਤੇ ਲੇਟ ਜਾਉਂਗਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਕੀ ਮੈਂ ਇੰਨੀ ਮੋਟੀ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਬਰਥ ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਵਾਂਗੇ।
ਰਮਨ: ਨਹੀਂ, ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਫਿਰ ਪਾਸੇ ਹਟ ਜਾ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਬੈਠਣ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਬੈਠੀ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਗੇਟ ਤੇ ਦਸਤਕ ਹੋਈ।
ਮਨਜੀਤ: ਹੁਣ ਕੌਣ ਹੈੈ।
ਰਮਨ: ਜ਼ਰੂਰ ਖਾਣਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਆਇਆ ਹੋਵੇਗਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਛੋਟੀ ਨਾਈਟੀ ਵਿੱਚ ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਮੈਂ ਹੈਗਾ ਨਾ।
ਉਹ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਕੰਬਲ ਨਾਲ ਢੱਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤੌਲੀਏ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਦਾ ਹੈ। ਵੇਂਡਰ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਡਿਨਰ ਲੈ ਕੇ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਡਿਨਰ ਪਰੋਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਬਰਥ ਤੋਂ ਕੰਬਲ ਹਟਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਇੱਕ ਬੁਰਕੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮਨਜੀਤ ਇਸਨੂੰ ਖਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਚੂਸਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਖੁਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕਯੂ।
ਰਮਨ: ਕਿਸ ਲਈ।
ਮਨਜੀਤ: ਹੁਣ ਤੱਕ ਜੋ ਕੁਝ ਲਈ।
ਰਮਨ: ਓਹ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਤੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਉਹ ਝੂਠ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਨਹੀਂ, ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਹ ਹੈ, ਇਸੇ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਥੈਂਕਯੂ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਐਸਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਿੜਕੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਜਾਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਨਾ ਦਿਖਾਉਂਦੀ।
ਰਮਨ ਉਹ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੱਸ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਿਸ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਨਹੀਂ, ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਰਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਕਿਸ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਬੱਸ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸਮੇਂ।
ਰਮਨ: ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁੰਡੇ ਅਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਕਿੰਨਾ ਸਮਝਦਾਰ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਹ ਸਭ ਛੱਡੋ, ਜੀਸਟ੍ਰਿੰਗ ਕਿੱਥੇ ਹੈੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ, ਕੱਲ ਜਦੋਂ ਉਤਰਾਂਗੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੇਂਜ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ।
ਰਮਨ: ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨਕੰਨਫਰਟੇਬਲ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦਿਓ।
ਮਨਜੀਤ: ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ਼ ਪੈਡ ਕਰਕੇ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਬਹੁਤ ਕੰਨਫਰਟੇਬਲ ਹੈ।
ਫਿਰ ਮਨਜੀਤ ਉੱਪਰਲੀ ਨਾਈਟੀ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਜੇ ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੌਂਦੀ ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਨਹੀਂ, ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਛੇੜੇਂਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ।
ਰਮਨ: ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੇੜਾਂਗਾ ਤਾਂ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਲਓਂਗੇ।
ਮਨਜੀਤ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਫੜਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਚੁੰਮਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਹੋਰ ਛੇੜੇਂਗਾ।
ਰਮਨ: ਨਹੀਂ, ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਗੁੱਡ ਬੁਆਏ, ਤੇ ਗੁੱਡੀ ਨਾਈਟ।
ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੇਠਲੀ ਬਰਥ ਤੇ ਲੇਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਬਾਂਹ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਰਮਨ ਪੁੱਤ।
ਰਮਨ: ਹਾਂ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਤੈਨੂੰ ਕੁਝ ਪੁੱਛ ਸਕਦੀ ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਕੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਸੱਚ ਦੱਸੇਂਗਾ।
ਰਮਨ: ਵਾਅਦਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਸੋਚਲਾ।
ਰਮਨ: ਬੋਲੋ, ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਕੀ ਤੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮੈ ਇੰਨੀ ਪਸੰਦ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਸਮਝ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਹਿਰਾ ਹੈਂ ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਮੇਰੀ ਕੇਅਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।
ਰਮਨ:ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਬਿਲਕੁਲ ਸੱਚ।
ਰਮਨ: ਕੌੜਾ ਸੱਚ ਹੈ ਸਿੰਪਲ।
ਮਨਜੀਤ: ਜੋ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸੁਣ ਸਕੋਗੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਸੋਚਲੋ, ਬੁਰਾ ਨਾ ਮੰਨਿਓ।
ਮਨਜੀਤ: ਦੱਸ ਨਾ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
