ਅਪਡੇਟ 12
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ ਪੁੱਤ।
ਰਮਨ: ਕਿਉਂ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟ ਸੁਕਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੇਰੇ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਕੇ ਸੁਕਾਉਂਦੇ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅੰਡਰਗਵੀਅਰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਧੋ ਕੇ ਸੁਕਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੌਰੀ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਬੰਦੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਔਰਤਾਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਦਿਖਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਪਤੀ ਸਾਡੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁਕਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਹ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਇੰਨੇ ਪਛੜੇ ਕਿਉਂ ਹਨ। ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਧੋਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਧੋਵੇਂਗਾ।
ਰਮਨ ਥੋੜਾ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋ ਕੇ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਠੀਕ ਹੈ ਸੌਰੀ। ਚੱਲ ਛੱਡ, ਚਾਹ ਪੀਵੇਂਗਾ।
ਰਮਨ: ਹਾਂ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ, ਮੈਂ ਬਣਾ ਕੇ ਲਿਆਓਣਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਠੀਕ ਹੈ, ਚੱਲ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀਏ।
ਰਮਨ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਤੂੰ ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ।
ਰਮਨ: ਕੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਕੀ ਤੂੰ ਵੀ ਧੋਵੇਂਗਾ।
ਰਮਨ ਥੋੜਾ ਖਿਝ ਕੇ।
ਰਮਨ: ਹਾਂ ਮੈਂ ਧੋਵਾਂਗਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਧੋਵਾਂਗਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਪਤਨੀ ਥੋੜੀ ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਹੋ, ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਮੰਮੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ।
ਰਮਨ: ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਤੋਂ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਝੂਠ।
ਰਮਨ: ਸੱਚੀ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ, ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟਸ ਧੋ ਕੇ ਸੁਕਾ ਦੇਵੀਂ, ਮੈਂ ਸਮਝ ਜਾਉਂਗੀ।
ਅਤੇ ਉਹ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਪੱਕਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਚਾਹ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੀਤ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹਰਨਾਮ ਦਫ਼ਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਮਨ ਨਹਾ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਰਮਨ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਲਈ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਸਪਰ ਦੀ ਗੱਲ ਦੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੱਫੀ ਪਾਉਂਦੇ, ਇਹ ਇੱਕ ਰੁਟੀਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਫੁਸਫੁਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਮਨਜੀਤ ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਵੇਂ।
ਰਮਨ: ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਬ੍ਰਾ ਅਤੇ ਪੈਂਟੀਆਂ ਧੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕਣ ਲਈ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੁੱਕ ਜਾਣ ਤਾਂ ਚੱਕ ਲਿਓ।
ਅਤੇ ਉਹ ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਰਮਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀਆਂ ਬ੍ਰਾ ਅਤੇ ਪੈਂਟੀਆਂ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪੱਖੇ ਥੱਲੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਈਆਂ ਸੁੱਕ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਸੋਚਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਂਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ। ਫਿਰ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਮੋਬਾਈਲ ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮੈਸੇਜ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਉਂਦੀ ਹੈੈ ਨਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਅਰਸ ਸਾਬਣ ਨਾਲ ਧੋਤਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਮੈਸੇਜ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੈਸੇਜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮੈਸੇਜ: ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪੈਂਟੀ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਧੋ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੋ।
ਮਨਜੀਤ ਮੈਸੇਜ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਈ ਕਿ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਰਮਨ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਰਮਨ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈੈ।
ਫਿਰ ਇੱਕ ਮੈਸੇਜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮੈਸੇਜ: ਬੋਲੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਮੈਸੇਜ: ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਧੋ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ਜੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪਤੀ, ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰੇਂ ਤਾਂ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਆਈ ਲਵ ਯੂ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਆਈ ਲਵ ਯੂ ਟੂ ਪੁੱਤ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਹੁਣ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਜਾ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਵੇਂਗਾ।
ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਖਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ। ਮਨਜੀਤ ਥੋੜ੍ਹਾ ਆਰਾਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਰਮਨ ਨੂੰ ਉਸ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਰਮਨ ਪੁੱਤ ਕਿੱਥੇ ਹੋ।
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਕਿਉਂ, ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੈਗਾ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਛੁੱਟੀ ਤੇ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਫਿਰ ਘਰ ਆ ਜਾ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਕਿਉਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਕਿਉਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹੀ ਪੁੱਛੇਂਗਾ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਨਹੀਂ
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਫਿਰ ਛੇਤੀ ਆਜਾ।
ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਘੰਟੇ ਵਿੱਚ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਘੁਮਾਉਣ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ।
ਰਮਨ: ਕਦੋਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਅੱਜ ਅਤੇ ਹੁਣੇ।
ਰਮਨ: ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਕਿੱਥੇ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਫਿਲਮ ਦੇਖਣ ਲੱਲੀਏ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਚਲੋ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਕੀ ਪਾ ਚੱਲਾਂ।
ਰਮਨ: ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮਰਜੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਦੱਸ ਨਾ।
ਰਮਨ: ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਹਾਂ।
ਰਮਨ: ਪਜਾਮੀ ਸੂਟ ਪਾਓ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪਜਾਮੀ ਸੂਟ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਦੀਦੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਪਾ ਲਓ।
ਮਨਜੀਤ: ਪਰ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਫਿੱਟ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ।
ਰਮਨ: ਕਿਉਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਸਾਈਜ ਵਿੱਚ ਫ਼ਰਕ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਈਜ ਕੀ ਹੈੈ।
ਮਨਜੀਤ: 38 : 32 : 38।
ਰਮਨ: ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਕੀ ਹੋਇਆ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਮੋਟੀ ਹਾਂ।
ਰਮਨੀ ਕੁਝ ਸੋਚ ਹੋਇਆ।
ਰਮਨ : ਨਹੀਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਰਮਨ: ਤੁਹਾਡਾ ਕਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਫਿਗਰ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਕੀ ਕਿਹਾ ਪੁੱਤ ।
ਰਮਨ: ਕੁਝ ਨਹੀਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਤੂੰ ਕੀ ਕਿਹਾ।
ਰਮਨ: ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਅੱਜ ਫਿਲਮ ਨਹੀਂ ਦੇਖਣ ਜਾਂਦੇ, ਚਲੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੁਝ ਪਜਾਮੀ ਸੂਟ ਖਰੀਣ ਚਲਦੇ ਹਾਂ।
ਮਨਜੀਤ: ਪਰ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਜਾਮੀ ਪਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ, ਫਿਰ ਪਾਪ ਨਾਲ ਚੱਲੇ ਜਾਣਾ।
ਮਨਜੀਤ: ਰਮਨ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ।
ਰਮਨ: ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਜਾਓਂਗੇ, ਓਦੋਂ ਪਾ ਲਿਆ ਕਰਿਓ ਅਤੇ ਪਾਪਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ।
ਮਨਜੀਤ: ਠੀਕ ਹੈ, ਹੁਣ ਮੈ ਕੀ ਪਾਵਾਂ।
ਰਮਨ: ਨੀਲਾ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਪਹਿਨ ਲਓ ਅਤੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਅਤੇ, ਹਾਂ ਦੱਸ।
ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਅਤੇ ਕਪੜੇ ਬਦਲਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚੱਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੁਝ ਸਮਝਦੀ ਹੈ ਪਰ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਰਮਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਭੇਜਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੈਸੇਜ: ਰਮਨ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਕੀ ਪਹਿਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਦੇਰ ਲਈ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੋਬਾਈਲ ਵੱਜਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਰਮਨ ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਨੀਲੀ ਪੈਂਟੀ ਅਤੇ ਨੀਲੀ ਬ੍ਰਾ, ਸਭ ਮੈਚਿੰਗ ਮੈਚਿੰਗ।
ਮੈਸੇਜ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਮਨਜੀਤ ਹੱਸਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕੀ ਪਹਿਨਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਉਸਨੂੰ ਬ੍ਰਾ ਅਤੇ ਪੈਂਟੀ ਦਾ ਰੰਗ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਹੀ ਪਹਿਨਦੀ ਹੈ ਜੋ ਰਮਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹਲਕਾ ਮੇਕਅੱਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
