Amanpreet Sarliwala
Active Member
- 1,611
- 1,616
- 143
ਭਾਗ - 33
ਸਵੇਰੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ ਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਲਗਦਾ ਕੇ ਹਵਸ ਵਿੱਚ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕੁਛ ਬੋਲ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਕੱਲ ਰਾਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਡਰ ਵੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਕਿਵੇ ਮਿਲਾਵੇਗੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਖੁੱਭੀ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਫਰੈਸ਼ ਹੋਣ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਗਦੀ।
ਬਲਜੀਤ - ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਰਾਤ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਐਵੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ?
ਬਲਜੀਤ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੋਲ ਮਟੋਲ ਮੁੰਮਿਆ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਬੋਲਦੀ - ਤੈਨੂੰ ਬੁੱਢੇ ਵਰ੍ਹੇ ਨਵੀ ਜਵਾਨੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਆ ਨਵੇ ਲੰਨ ਚਾਹੀਦੇ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ। ਆਵਦੇ ਖਾਸਮ ਨਾਲ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ?
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਹਜੇ ਕਿੱਥੇ ਬੁੱਢੀ ਹੋਈ ਆ ਉਮਰ ਹੀ ਕੀ ਆ ਹਾਲੇ ਤੇ ਦੇਖ ਇਧਰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੁੰਮੇ ਹਜੇ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਪਾਏ ਤੇ ਨਿੱਪਲ ਪੂਰੇ ਤਣੇ ਹੋਏ ਨੇ।
ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮਿਆ ਨੂੰ ਗੌਰ ਨਾਲ ਵੇਖਦੀ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਸਖ਼ਤੀ ਆ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਕੀ ਵੇਖ ਰਹੀ ਹੈਂ ? ਹੈ ਨਾ ਕਮਾਲ ਦੀ ਚੀਜ਼?
ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਮੁੰਮਿਆ ਉੱਪਰ ਚੱਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਉਹ ਮੁੰਮਿਆ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਮਸਲਨ ਲਗਦੀ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਆ ਰਿਹਾ ਨਾ ਸਵਾਦ ? ਸੋਚ ਤੇਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਇਹ ਹਾਲ ਹੈ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਦਾ ਤੇਰੇ ਮੁੰਮੇ ਵੇਖ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਵੇਗਾ?
ਬਲਜੀਤ - ਕੀ ਬੋਲ ਰਹੀ ਆ ਹੈਰੀ ਕਿੱਥੋ ਆਗਿਆ ਵਿੱਚ ?
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਸਹੀ ਹੀ ਕਿਹਾ ਮੈਂ। ਨਾਲੇ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਲੈਕੇ ਆਈ ਹੈਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ। ਪਹਿਲਾ ਓਹਨੂੰ ਘਰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਚੁਦਵਾ ਕੇ ਰੱਜ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਕਿ ਹੁਣ ਆਪ ਵੀ ਉਹਦੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਹੈ?
ਬਲਜੀਤ - ਬਕਵਾਸ ਬੰਦ ਕਰ। ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ?
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਜੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਤੇ ਫੇਰ ਉਹਦੇ ਨਾਮ ਸੁਣ ਫੁੱਦੀ ਕਿਉਂ ਚੋਣ ਲੱਗੀ ਤੇਰੀ ?
ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਹੱਥ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਵੇਖਦਾ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਹੁਣ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਘੁੰਮਣ ਲਗਦਾ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਵੇਖ ਕਿਵੇ ਸੱਜਰੇ ਯਾਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਆ।
ਬਲਜੀਤ - ਆਹਹਹ… ਉਫ਼ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਜਿਹਨੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਕੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਵੇਖ ਹੁਣ ਵੀ ਕਿਵੇ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ।
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਵੱਲ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਵੇਖ ਖਿਝ ਆਉਂਦੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨ੍ਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਕੀ ਵੇਖ ਰਹੀ ਹੈਂ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਕੁਸ਼ ਨੀ ਹੋਣਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਕੀ ਕਰਾ ਫੇਰ ਹੁਣ ਮੈਂ ?
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਚੜ੍ਹ ਜਾ ਹੈਰੀ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ।
ਬਲਜੀਤ - ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਇਹ ਕਿਵੇ ਕਰ ਸਕਦੀ ਆ ਇਹ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਮੈਨੂੰ। ਧੋਖਾ ਨੀ ਦੇ ਸਕਦੀ ਮੈਂ।
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਕਿਹੜਾ ਪਿਆਰ ? ਆਵਦਾ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਕੀਤਾ ਕਦੇ ? ਨਾਲੇ ਜੇ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਕੁਛ ਹੁੰਦਾ ਫੇਰ ਅੱਜ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ - ਹਾਂ ਪਰ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ - ਕੀ ਪਰ ? ਜੇ ਮੈਂ ਗਲਤ ਕਿਹਾ ਤੇ ਛੱਡ ਦੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਤੇ ਕੱਢਲਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜੋ ਹੈਰੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਫੁੱਡੀ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹੈਂ।
ਬਲਜੀਤ - ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਾ ਦਿਲ ਨੀ ਮੰਨਦਾ। ਆਹਹਹ ਹਾਏ ਵੇ।
ਬਲਜੀਤ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਂਦੀ ਕੁਛ ਹੀ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਝੜ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਉਹਦੀ ਲੱਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਕੰਧ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈ ਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਸਾਹ ਰਲਾਉਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਸੋਚਦੀ ਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਥੱਲੇ ਪੈਣਾ ਹੀ ਆ।
ਫਿਰ ਉਹ ਫਰੈਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੇ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਉਠਾ ਕੇ ਤੇ ਚਾਹ ਸਿਰਹਾਣੇ ਰੱਖ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤੇ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਉਠ ਕੇ ਫਰੈਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਨਹਾ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਟੀਵੀ ਤੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵੇਖਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਕੇ ਘਰੋ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ। ਅੱਜ ਬਲਜੀਤ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਂਦੇ।
ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਲਜੀਤ ਜੋਤ ਨੂੰ ਉਠਾਉਂਦੀ ਆ ਤੇ ਨਹਾ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ। ਜੋਤ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਮਾਂ ਧੀ ਇਕੱਠੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਲਜੀਤ ਦਾ ਉੱਤਰਿਆ ਹੋਇਆ ਮੂੰਹ ਜੋਤ ਵੀ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦੀ।
ਜੋਤ - ਕਿ ਹੋਇਆ ਮੰਮਾ ਅੱਜ ਬੜੇ ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਹੋ ?
ਬਲਜੀਤ (ਝੂਠੀ ਜਹੀ ਸਮਾਇਲ ਨਾਲ) - ਨਹੀਂ ਕੁਸ਼ ਨੀ ਬੇਟਾ।
ਜੋਤ - ਕੁਸ਼ ਤੇ ਗੱਲ ਹੈ ? ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਾਪਾ ਨੇ ਕੁਸ਼ ਕਿਹਾ ?
ਬਲਜੀਤ - ਨਹੀਂ ਬੇਟਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਸੇ ਹੀ ਲੱਗਾ। ਸਭ ਠੀਕ ਹੈ।
ਬਲਜੀਤ ਗੱਲ ਬਦਲਣ ਲਈ ਜੋਤ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ- ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੀ ਤਿਆਰੀ ਕਿਵੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ? ਬਹੁਤ ਮਸਤੀ ਕਰਲੀ ਹੁਣ ਪੜ ਵੀ ਲਓ।
ਜੋਤ - ਹਾਂਜੀ ਮੰਮਾ ਬੱਸ ਅੱਜ ਕੋਮਲ ਨੇ ਵੀ ਆ ਜਾਣਾ ਫਿਰ ਪੜ੍ਹਨ ਤੇ ਹੀ ਹਾਂ ਬੱਸ।
ਬਲਜੀਤ - ਅੱਛਾ ਅੱਜ ਆਉਣਾ ਕੋਮਲ ਨੇ। ਚਲੋ ਵਧਿਆ ਫਿਰ ਤੇ।
ਜੋਤ - ਹਾਂਜੀ ਮੰਮਾ।
ਨਾਸ਼ਤਾ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਬਲਜੀਤ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਬਰਤਨ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਹੋਰ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਠੀਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ।
ਕੰਮ ਕਾਰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਬਲਜੀਤ ਜੋਤ ਕੋਲ ਆਕੇ ਟੀਵੀ ਦੇਖਣ ਲਗਦੀ।
ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਕੋਮਲ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਜੋਤ ਨੂੰ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਪਿਕ ਕਰਨ ਲਈ ਬਲਾਉਂਦੀ। ਫਿਰ ਜੋਤ ਉਸਨੂੰ ਲੈਕੇ ਘਰ ਚਲੀ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਇੰਨੇ ਵਿੱਚ ਓਹਨਾ ਲਈ ਚਾਹ ਤੇ ਸਨੈਕਸ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਤਿੰਨੋਂ ਖਾਣ ਪੀਣ ਲਗਦੇ।
ਫਿਰ ਕੋਮਲ ਜੋਤ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਨਹਾ ਕੇ ਫਰੈਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਨਾਲ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਲੇਟ ਜਾਂਦੀ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਦੋਨੋਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਦੁਪਹਿਰਾ ਦੁਪਹਿਰਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੋ ਜਾਂਦੀ। ਜਦੋ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ 5 ਵੱਜ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਚਾਹ ਬਣਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਹੁਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦਿੰਦੀ। ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਵੀ ਸਮਾਂ ਹੋ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਇਸ ਲਈ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਡਰ ਜਿਹਾ ਲੱਗਣ ਲਗਦਾ ਕਿ ਉਹ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਅੱਖ ਕਿਵੇ ਮਿਲਾਵੇਗੀ ਤੇ ਕਿਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਕੁਸ਼ ਬੋਲੇ ਵੀ ਨਾ।
ਓਧਰ ਸੁਖਵੰਤ ਅੱਜ ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਇਹੋ ਸੋਚੀ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹਨੇ ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਨਵਾ ਪੰਗਾ ਪਾ ਲਿਆ। ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਫੈਂਟਸੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਿਆਲ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਸਮਝਣ ਲੱਗਾ।
ਕੁਛ ਦਿਨ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਲੰਘ ਗਏ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਅੱਖ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁਖਵੰਤ ਅੱਗੇ ਰੱਖਣੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਨੇ ਵੀ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਾ ਪੀ ਕੇ ਨਿਕਲ ਜਾਣਾ। ਹੁਣ ਸੁਖਵੰਤ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਓਧਰੋਂ ਕੋਮਲ ਤੇ ਜੋਤ ਪੇਪਰ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਨ੍ਹੀ ਮਿਲੀਆਂ। ਕੋਮਲ ਤੇ ਜੋਤ ਦੋਨਾ ਦੇ ਹੀ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹੋ ਸੀ ਕਿ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲਣਾ। ਜੋਤ ਵੀ ਉਸ ਦਿਨ ਰੱਜ ਕੇ ਚੁਦਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕੁਸ਼ ਦਿਨ ਉਸਦੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਨਿਕਲ ਜਾਣੇ ਸੀ।
ਪੇਪਰ ਤੋ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਉਸੇ ਦਿਨ ਘਰ ਵੀ ਪਹੁੰਚਣਾ ਸੀ। ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਏ ਦਿਨ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਕਿਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਹੈਰੀ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਹੈਰੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਹੀ ਪਿਕ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਫਲੈਟ ਤੇ ਰੁਕ ਜਾਣਗੇ। ਜੋਤ ਕਹਿੰਦੀ ਕੇ ਉਸਨੇ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜਿਆਦਾ ਟਾਈਮ ਨ੍ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਪਲੈਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਕੇ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਗੱਡੀ ਤੇ ਛੱਡ ਆਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੇ ਟਾਈਮ ਬਚੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾ ਸਕਣਗੇ। ਪਲੈਨ ਫਾਈਨਲ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਕੋਮਲ ਜੋਤ ਨੂੰ ਵੀ ਸਭ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ।
ਜੋਤ ਨੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਹਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਦੱਸੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਘਰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਚੁਦ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅਗਰ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਪਤਾ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਘਰ ਬਲਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਕਰੇਗੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬੱਸ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਕੇ ਤੇਰੇ ਮਜ਼ੇ ਆ।
ਕੋਮਲ ਅੱਗੋ ਕਹਿੰਦੀ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਆਜਾ ਲੈ ਲਾ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਹੀ।
ਜੋਤ - ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਨ ਲੱਗਦੇ ਕੇ ਕਿੱਥੇ ਹੈਂ।
ਕੋਮਲ - ਕੋਈ ਨਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਮਝਾ ਦਉ
ਜੋਤ - ਨਹੀ ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਮਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਕਰ ਇੰਜੋਯ।
ਕੋਮਲ - ਤੇਰਾ ਮਨ ਨ੍ਹੀ ? ਇਹ ਕਿਵੇ ਹੋਗਿਆ ਅੱਜ ? ਤਬੀਅਤ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਨਾ ?
ਜੋਤ - ਸਭ ਠੀਕ ਹੈ ਬਹੁਤੀ ਭਕਾਈ ਨਾ ਮਾਰ। ਜਾ ਤੂੰ ਹੈਰੀ ਕੋਲ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਹੈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਚੱਲੀ।
ਕੋਮਲ ਹੈਰੀ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੀ।
ਬਲਜੀਤ - ਕੀ ਗੱਲ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ? ਕੋਮਲ ਕਿੱਥੇ ਆ ?
ਜੋਤ - ਉਹ ਹੈਰੀ ਨਾਲ। ਓਥੋਂ ਸਿੱਧਾ ਪਿੰਡ।
ਬਲਜੀਤ - ਅੱਛਾ। ਚੱਲ ਬੈਠ ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾਉਂਦੀ ਆ।
ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਪੀਂਦੇ ਦੋਨੋ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਗਦੇ। ਬਲਜੀਤ ਜੋਤ ਨੂੰ ਛੇੜਦੀ।
ਬਲਜੀਤ - ਵੈਸੇ ਕੀ ਗੱਲ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ ਸੀ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ?
ਜੋਤ - ਕੀ ਯਾਰ ਮੰਮਾ। ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਤੇ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਉਹ ਅੱਛਾ। ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਆ ਸਿਆਣਾ ਹੋਗਿਆ ਮੇਰਾ ਬੱਚਾ।
ਜੋਤ - ਏਨਾ ਵੀ ਸਿਆਣਾ ਨੀ ਹੋਇਆ। ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ ਪਰ ਮਿਲਣਾ ਹੈ ਜਰੂਰ ਮੈਂ। ਦੱਸੋ ਹੁਣ ਕੱਲ ਬੁਲਾ ਲਵਾ ?
ਬਲਜੀਤ - ਬੇਟਾ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਮੁਹੱਲੇ ਵਾਲੇ ਕਿ ਸੋਚਣਗੇ?
ਜੋਤ (ਥੋੜ੍ਹਾ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਕੇ) - ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਕਿੱਥੋ 8 ਦਿਨ ਹੋਗੇ। ਨਾਲੇ ਬਾਹਰ ਵੀ ਲੋਕ ਵੇਖਦੇ ਇਥੇ ਵੀ ਮੁਹੱਲੇ ਵਾਲੇ, ਫਿਰ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾ ਦੱਸੋ ?
ਬਲਜੀਤ - ਓਹੋ ਬੇਟਾ ਜੀ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਮੈਂ ਕੁਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਸਬਰ ਰੱਖੋ ਥੋੜ੍ਹਾ।
ਜੋਤ - ਮੈਨੂੰ ਨ੍ਹੀ ਪਤਾ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਜੋ ਵੀ ਕਰਨਾ।
ਬਲਜੀਤ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਕੁਸ਼ ਨ੍ਹੀ ਬੋਲਦੀ। ਜੋਤ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹਦੀ ਵੀ ਅੱਖ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ।
ਓਧਰ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਲੈਟ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਫਲੈਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਦੋਨੋ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਉੱਪਰ ਟੁੱਟ ਪੈਂਦੇ ਤੇ ਲਿਪਟ ਕੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦੇ। ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਦਾ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰਦਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ। ਸਲਵਾਰ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਕੋਮਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪੈਰ ਨਾਲ ਹੀ ਪਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਪੈਂਟ ਦਾ ਬਟਨ ਤੇ ਜ਼ਿਪ ਖੋਲ ਕੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਉੱਪਰ ਦੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਧੌਣ ਵੱਲ ਨੂੰ ਵਧਦਾ ਤੇ ਧੋਣ ਤੇ ਸਮੂਚ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕੋਮਲ ਦੇ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕੋਮਲ ਆਪ ਹੀ ਬ੍ਰਾ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੀ। ਹੈਰੀ ਦੇ ਹੱਥ ਕੋਮਲ ਦੇ ਕੋਮਲ ਕੋਮਲ ਕੱਚੇ ਜਿਹੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਉੱਪਰ ਘੁੰਮਣ ਲਗਦੇ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਭਰ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਜਿਆਦਾ ਵੱਡਾ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਚੂਸਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਕਈ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕਿ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮਸਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ।
ਹੈਰੀ ਦੇ ਵੀ ਹੁਣ ਸਬਰ ਦਾ ਬੰਨ ਟੁੱਟ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਉਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਣੀ ਭਰ ਆਉਂਦਾ। ਫਿਰ ਜਦੋ ਹੈਰੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਉੱਪਰ ਉਛਾਲਨ ਲਗਦਾ ਤਾਂ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਆਹਾਂ ਭਰਦੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਜੋਸ਼ ਆਉਂਦਾ।
ਕੁਝ ਦੇਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੌਦਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਸੁੱਟ ਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਵੇਖ ਹੈਰੀ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਖ਼ਤੀ ਹੋਰ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ 4-5 ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੁਲਾਬੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬੁੰਡ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਚੱਕ ਲੰਨ ਫੇਰ ਤੋਂ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਬੈੱਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ। 2 ਘੰਟੇ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਰਾਂ ਚੋਦਦਾ। ਫਿਰ ਦੋਨੋ ਫਰੈਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੇ ਤੇ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਿੰਡ ਛੱਡਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 2 ਕੁ ਪਿੰਡ ਪਹਿਲਾ ਅੱਡੇ ਉੱਪਰ ਰੁਕਦੇ ਤੇ ਉੱਥੋ ਹੈਰੀ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਬੱਸ ਚੜ੍ਹਾ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਕਮੈਂਟ ਕਰਕੇ ਜਰੂਰ ਦੱਸਿਓ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਗਲਾ ਭਾਗ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪਾਵਾਂਗੇ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
𝙎𝙏𝙊𝙍𝙔 𝙎𝙄𝙍𝘼 𝙋𝘼𝙏𝙆𝘼 𝙀𝙉𝘿 𝘼𝘼,, 𝙃𝘼𝙍𝙈𝘼𝙉 𝙂𝙐𝙎𝙎𝘼 𝙉𝘼 𝙆𝘼𝙍𝙄,, 𝘼𝙅𝙅 𝘿𝘼 𝙐𝙋𝘿𝘼𝙏𝙀 𝙍𝙀𝘼𝘿 𝙆𝘼𝙍𝙆𝙀 𝘼𝙒𝙀 𝙇𝘼𝙂𝘼 𝙅𝙄𝙒𝙀 𝙎𝘼𝘽 𝙆𝙐𝙅 𝘽𝘼𝙃𝙐𝙏 𝙏𝙀𝙕 𝘾𝙃𝘼𝙇 𝙍𝙀𝙃𝘼 𝙃𝙊𝙒𝙀,, 𝙔𝙍 𝙏𝙃𝙊𝘿𝘼 𝙎𝙏𝘼𝙔 𝘽𝙍𝙀𝘼𝙆 𝙇𝘼 𝙀𝙉𝙄 𝙁𝘼𝙎𝙏 𝙉𝘼 𝘾𝙃𝘼𝙇 𝙆𝙐𝙅 𝙀𝙉𝙅𝙊𝙔 𝙑 𝙆𝙍𝙉 𝘿𝙀 𝙃𝘼𝙍𝙍𝙔 𝙆𝙊𝙈𝘼𝙇 𝙏𝙀 𝙅𝙊𝙏 𝙉𝙐 𝙑,,
𝙈𝙀𝙉𝙐 𝙅𝙊 𝙁𝙀𝙀𝙇𝙎 𝙃𝙊𝙀𝙔𝘼 𝙇𝙄𝙆𝙃 𝘿𝙄𝙏𝘼
Intrested story waiting for next part
