ਹੀਰਾ ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਬਿਨਾ ਮਿਲੇ ਹੀ ਉਹ ਵੈਨ ਲੈਕੇ ਸਕੂਲ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਵੀ ਸਰਪੰਚਾਂ ਦੀ ਜਵਾਨ ਛੋਕਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮੇ ਚਿੱਤੜ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਬੜੀਆਂ ਅਦਾਵਾਂ ਤੇ ਜਾਦੂ ਚਲਾਏ ਪਰ ਹੀਰਾ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਈ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਓਹਦੇ ਦਿਲੋ ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਹੁਣ ਰੂਪੀ ਹੀ ਛਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਰਾਤ ਦੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਸੀਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੀ ਮੁਸਕਰਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦਾ ਚਾਅ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ਚ ਉਛਾਲੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਗੋਲ ਮਟੋਲ ਚਿੱਟੇ ਚਿੱਟੇ ਮੁੰਮੇ, ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਤੇ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜ ਉਹ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੇ ਉਹਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ। ਰੂਪੀ ਦੀ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀ ਸੂਰਤ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਵਾਲ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਚੁਦਾਈ ਨਾਲ਼ ਗੁਲਾਬੀ ਹੋਇਆ ਰੂਪੀ ਦਾ ਰੰਗ, ਰੂਪੀ ਦੀ ਕਵਾਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵੱਜਿਆ ਹੀਰੇ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਘੱਸਾ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਮਸਤੀ ਛਾਅ ਗਈ। ਪਰ ਇੱਕ ਖ਼ਿਆਲ ਉਹਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਰੂਪੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਇਹ ਗ਼ਲਤ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਕੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਸੈਕਸ! ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਕੱਲਾ ਈ ਆਂ ਜਿਸਨੇ ਇਹ ਕੀਤਾ? ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਚਾਹਵਾਨ ਸਨ। ਪਰ ਰੂਪੀ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਹ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰਲਾ ਕਾਮ ਹਲੂਨ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕਿੰਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਆਵਦੀ ਸਕੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦਿੱਤਾ। ਕੀ ਮੇਰਾ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਨਾ ਜਾਇਜ਼ ਸੀ? ਕੀ ਰੂਪੀ ਵੀ ਇਸ ਤਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ? ਕਿਤੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ਼ ਧੱਕਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੀ ਗਿਆ? ਸਵੇਰੇ ਵੀ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਈ ਸੀ। "ਅੱਜ ਰਾਤੀ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲਊਂਗਾ।" ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਖ਼ਿਰੀ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।
ਉੱਧਰ ਰੂਪੀ ਵੀ ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਸੋਚਾਂ ਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਜ ਕਾਲਜ ਨਹੀਂ ਗਈ ਸਿਮ ਕਿਉਂਕਿ ਹੀਰੇ ਦੇ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸਿਆਂ ਨੇ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਸੁੱਜੀ ਪਈ ਸੀ। ਉੱਪਰੋਂ ਰਾਤ ਦੇ ਉਨੀਂਦਰੇ ਕਾਰਨ ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਰੜਕ ਪਾਈ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੈਡ ਤੇ ਪੇਟ ਦੇ ਬਲ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੂਧੀ ਪੈਣ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਉਹਦੇ ਮਹਿੰਦੀ ਰੰਗੇ ਸੂਟ ਦੇ ਗਲੇ ਚੋਂ ਦਬ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖ਼ਿਰ ਇਹ ਹੋ ਕੀ ਗਿਆ। ਉਹ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਮੈਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਕੇ ਲੈ ਗਈ। ਕਿੰਝ ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਹੀ ਭਰਾ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ, ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੁੰਮੇ। ਸਾਡੇ ਦੋਵਾਂ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅਚਾਨਕ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪਰਦਾ ਕਿੱਧਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਵੇਂ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ। ਮੇਰੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲੇ, ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾ ਹੀਰੇ ਨੇ ਨੋਚ ਨੋਚ ਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਚੁੰਘੀਆਂ, ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਰੋਜ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਖ਼ਿਰ ਕਿਉਂ? ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੇ ਪੁਰਾਣੇ ਯਾਰ ਕਿੰਨਾ ਜੋਰ ਲਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਕੇ ਰੂਪੀ ਸੈਕਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਤਾਂ sucking ਹੀ ਕਰਲਾ ਕਿੰਨੀਂਆਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਤਰਲੇ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਇੱਕ ਨੇ ਤਾਂ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲ ਚ ਲੰਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਲਈ ਧੱਕਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਹੀਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਿਨਾ ਨਾ ਨੁੱਕਰ ਕੀਤੇ ਉਹਦਾ ਐਡਾ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਲਿਆ। "ਬੜਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ ਮੈਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਚੁੰਘ ਕੇ!" ਪਰ ਇਹ ਕਿਉਂ ਹੋਇਆ? ਹੋਰ ਵੀ ਬਥੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਮੇਰੀਆਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦੇ ਮੇਰੀ ਜੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਕਰਦੇ। ਪਰ ਆਖ਼ਿਰ ਇਹ ਸ਼ਖਸ ਕਿਉਂ? ਉਹਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਟੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਨਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ! !ਨਾ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਰੰਨਾਂ ਦੀ ਕਮੀ ਸੀ, ਕੀਰਤ ਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਫਿਦਾ ਹੈ।ਕਿੰਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਵੈਨ ਤੇ ਸਕੂਲ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦਾ। ਪਰ ਮੈਂ ਹੀ ਕਿਉਂ?" ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸਵਾਲ ਰੂਪੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ।
"ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਛੋਹ ਨਾਲ ਹੀ ਹੀਰਾ ਕਿਵੇਂ Active ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿੰਨੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਉਹਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸਵੇਰੇ ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੀਰਾ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੇ ਨੂੰ ਸੰਗਦੀ ਬੁਲਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ। ਬੁਲਾਵਾਂ ਕਿੱਦਾਂ ਇਸ ਤਰਾ ਦਾ ਕੁਝ ਸੋਚਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਹੀ ਗਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਹੋਵੇ!!! ਪਰ ਨਹੀਂ ਓਹਨੇ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਗ਼ਲਤ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ!" ਰੂਪੀ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਕਦੇ ਤਸੱਲੀ ਦੇ ਲੈਂਦੀ ਕਦੇ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਸਵਾਲ ਬੁਣ ਕੇ ਢਾਅ ਦਿੰਦੀ।
"ਮੈਂ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੁੱਛਾਂ? ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂ? ਕੀ ਓਹਨੇ ਕੀ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਕੀਤਾ!
ਫੇਰ ਸੋਚਦੀ!
"ਯਾਰ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਹੀਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਮੇਰੇ ਕਦਮਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਇੱਕਦਮ ਹੀਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਵੜੇ, ਆਖਿਰਕਾਰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਨਾਲ ਹੀ ਤਾਂ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੌਂਸਲਾ ਬੁਲੰਦ ਹੋਇਆ ਹੋਣਾ!"
ਬਹੁਤ ਸੋਚ-ਵਿਚਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਖਿਰ ਰੂਪੀ ਇਸ ਨਤੀਜੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਕਿ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗੀ। ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੁਝ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਹੋ ਤੁਰੀ।
ਉਧਰ ਹੀਰਾ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਆ ਕੇ ਕੀਰਤ ਘਰ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਕੀਰਤ ਅੱਜ ਹੀਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਵੈਨ ਤੇ ਆਈ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਕੀਰਤ ਤੇ ਹੀਰੇ ਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਈ ਸੀ। ਪਰ ਕੀਰਤ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਹੀਰਾ ਉਸ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ ਸੰਭਾਲ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬੀਤੀ ਰਾਤ ਦੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਸ਼ਰਮ, ਕਦੇ ਰੂਪੀ ਤੇ ਤਰਸ, ਕਦੇ ਰੂਪੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ਲਿਆ ਸਵਾਦ! ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ Emotions ਦਾ ਇਕ Circle ਜਿਹਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਜੋ ਹਟ ਹਟ ਕੇ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਹਿੱਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੀਰਤ ਹੀਰੇ ਦੇ ਇਸ ਬਦਲੇ ਰੂਪ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਗੇ ਹੀਰਾ ਕੀਰਤ ਦੇ ਗੁੰਦਵੇਂ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਨਿਹਾਰਦਾ ਸੀ। ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਕਦੇ ਉਹਦੀ ਹੋਲ ਮਟੋਲ ਭਾਰੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਕਦੇ ਪੱਟ... ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹੀਰੇ ਨੇ ਡਬਲ ਮੀਨਿੰਗ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਕੀਰਤ ਦੇ ਜਿਸਮ ਦੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਅੰਗ ਦੀ ਤਾਂ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀਰਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਹੀਰੇ ਦਾ ਕੀਰਤ ਤੋਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੁਰਾਉਣਾ ਕੀਰਤ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਸੂਲ ਵਾਂਗ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਹੀਰਾ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਡਾਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠਾ ਰੂਪੀ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਚ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕੀਰਤ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਹੀਰੇ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈਕੇ ਆ ਗਈ। ਕੀਰਤ ਨੇ ਹੁਣ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਤੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ T shirt ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਕੀਰਤ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਉਹਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਪੂਰਾ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਉਸਦੀ ਭਾਰੀ ਭਰਕਮ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਉੱਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਕੀਰਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਵੀ tshirt ch ਪੂਰੇ ਫਸੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਤੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ੇਪ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਸਾਂਵਲੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਵਾਲਾ ਦੀ ਲਿਟ, ਉਹਦੇ ਸੋਹਣੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼, ਕੀਰਤ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ੇਪ ਸਭ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਗੱਭਰੂਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸਮਾਨ ਸੀ।
ਉਹਦੀ ਗਰਦਨ ਵੀ ਐਨੀ ਸੋਹਣੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਸੁਰਾਹੀ ਦਾ ਗਲਾ ਹੋਵੇ। ਪਤਲਾ ਲੱਕ ਤੇ ਪੇਟੀ ਤੇ ਜ਼ੀਰੋ ਫੈਟ, ਬਹੁਤ ਕਮਾਲ ਦਾ ਫ਼ਿਗr ਸੀ ਕੀਰਤ ਦਾ।
"ਚਾਹ" ਕੀਰਤ ਦੀ ਇਕ ਬੋਲ ਨੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਦੇ ਖਿਆਲਾ ਦੀ ਲੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ। ਹੀਰਾ ਇਕਦਮ ਕੀਰਤ ਵੱਲ ਝਾਕਿਆ ਤੇ ਬੱਸ ਫੇਰ ਝਾਕਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਅਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਉੱਤਰੀ ਹੂਰ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਕੀਰਤ। ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਕੀਰਤ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਸਮਾ ਗਈਆਂ ਕੀਰਤ ਵੀ ਸਵੇਰ ਦੀ ਹੀਰੇ ਦੀ ਇਸ ਝਾਤ ਲਈ ਤਰਸ ਗਈ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਮਿੰਨੀ ਮਿੰਨੀ ਮੁਸਕਾਨ ਆ ਕੇ ਨੱਚਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਹੀਰਾ ਕੀਰਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਲਗਾਤਰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹਦੀ ਸਾਂਵਲੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ,ਉਹਦੇ ਕੰਨਾਂ ਚ ਹਿਲਦੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਟੌਪਸ, ਇੱਕਦਮ ਸ਼ਾਂਤ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ਕੀਰਤ, ਹੀਰਾ ਹੁਣ ਗਲੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗਾ, ਕੀਰਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਥੋੜੇਂ ਵੱਡੇ ਸਨ। ਹੀਰਾ ਲਗਾਤਰ ਕੀਰਤ ਦੀ ਹਿੱਕ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮਿਣ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੰਗ ਆਈ। ਉਹ ਫੇਰ ਬੋਲੀ "ਹੀਰੇ ਚਾਹ"
ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਹੀਰੇ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਟੁੱਟ ਗਈ। "ਹਾਂ" ਬੱਸ ਉਹ ਐਨਾ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ।
"ਕੀ ਗੱਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਐਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ" ਕੀਰਤ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮੁਸਕਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ!
"ਨਹੀਂ ਤਾਂ" ਹੀਰਾ ਉਹਦੀਆਂ ਚਮਕਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ!
"ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ ਸਵੇਰ ਦਾ, ਤੂੰ ਗੁੰਮਿਆ ਗੁੰਮਿਆ ਜੇਹਾ ਫਿਰਦਾਂ! ਕੀ ਗੱਲ ਗਿਫ਼ਟ ਨਹੀਂ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਾ!"
"ਨਹੀਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ" ਹੀਰਾ ਕੀਰਤ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਚੁਰਾਉਂਦਾ ਬੋਲਿਆ।
ਕੀਰਤ ਨੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ। "ਹੀਰੇ ਕੋਈ ਘਰੇਲੂ problem ਐ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ" ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਆਂ ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਵੱਸ ਚੱਲਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸਾਥ ਜ਼ਰੂਰ ਦੇਊਂਗੀ।"
"ਕੀਰਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਮੈਨੂੰ ਵੈਸੇ ਰਾਤ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਈ,ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਬੱਸ ਥਕੇਵਾਂ ਜਿਹਾ।"
"ਚੱਲ ਕੋਈਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਆਰਾਮ ਕਰ ਲੈ, ਕੱਲ ਨੂੰ ਉਹੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾ ਕੇ ਆਈਂ" ਕੀਰਤ ਹੀਰੇ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ।
ਹੀਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਮੁਸਕੌਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੱਸ ਏਨਾ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ "ਠੀਕ ਐ" ਤੇ ਚਾਹ ਦਾ ਗਲਾਸ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਕੀਰਤ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਉਨੀ ਦੇਰ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗੇਟ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੋਗਿਆ ।
