Jatt bains
New Member
- 64
- 39
- 18
Adultery ਸ਼ਰੀਫ ਅਧਿਆਪਿਕਾ ਤੋਂ ਬਣੀ ਲੁੱਚੀ ਅਧਿਆਪਿਕਾ
- Thread starter Brown_sugar1309
- Start date
- 94,784
ਭਾਗ-4
ਕੁਝ ਦਿਨ ਕਾਲਾ , ਹੀਰਾ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ।
ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਥ ਰਹੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਕਾਮ ਜਾਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਬਰਦਸਤ ਵਾਲਾ ਸੰਭੋਗ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਹਜੇ ਕਾਫੀ ਪੈਕੇਟ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮ ਆਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਂਟੀ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਚਲ ਪਈ।
10-15 ਘਰ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਰੁਕ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲਾ ਘਰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ , ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਏ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਅੰਦਰੋ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨਿਕਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ।
ਹੀਰਾ:- ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੁੰਡਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤੇ ਆਪ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਆਏ ਸਾਡੇ ਵੱਲ?
ਮੈ:- ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਘਰ-ਘਰ , ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਾ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲ ਭਰਜਾਈ ਵੀ।
ਮੈਂ:- ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕੌਣ-ਕੌਣ ਏ?
ਹੀਰਾ:- ਅੱਜ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆ।
ਕਾਲਾ:- ਮੋਡਮ ਜੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਮਾਲਿਕੋ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਚਾਹ ਪਿਆ ਕੇ ਭੇਜਣਾ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ?
ਮੈ:- ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ।
ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਕਾਲੇ ਨੇ ਰੀਨੂੰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੀ।
ਕਾਲਾ:- ਰੀਨੂੰ, ਕਿੱਥੇ ਆ ਸਾਲਿਆ, ਮੈਡਮ ਜੀ ਆਏ ਆ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰੇ, ਤੂੰ ਵੀ ਆ ਜਾ ਤੇ ਮਾਲ ਪੱਤਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ, ਮੈਡਮ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ, ਚੌਕਲੇਟ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ।
ਰੀਨੂੰ:- ਸਾਲਿਆ ਮੈਂ ਚੌਕਲੋਟਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਪਾਈ ਆ, ਮਾਲ-ਪੱਤਾ ਹੈਗਾ ਉਹ ਲੈ ਆਉਂਦਾ।
ਮੈਂ:- ਚਾਹ ਬਣਾਉਗੇ ਵੀ ਜਾਂ ਗੱਲਿਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿਉਗੇ?
ਕਾਲਾ:- ਹੀਰੇ ਵੀਰ, ਰੱਖ ਪਾਣੀ ਗੈਸ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਉਨੀਂ ਦੇਰ।
ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜੋ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ।
ਮੈੰ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੈ:- ਕਾਲੇ, ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਪੈਦਲ ਚਲ-ਚਲ ਕੇ, ਪਲੀਜ, ਦਬਾ ਦੇ ਥੋੜਾ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸਿਰ ਮੱਥੇ।
ਕਾਲਾ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਲੱਤਾਂ ਦਬਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀਂ ਲਗਾ ਕਦੋਂ ਕਾਲੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਗ ਗਏ, ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ, ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਹੀਰੇ ਵੀਰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆ।
ਮੈ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਆਏ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਹੀਰਾ ਵੀ ਚਾਹ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੀਜਾ ਵੀ। ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ, ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਸਮੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਹੋਣਾ ਸਕੂਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ। ਰੀਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੱਕ ਲਿਆਇਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਹਦੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇ ਇਕ ਪੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਐਕਸਟਰਾ ਡੌਟੇਡ ਕੰਡੋਮ। ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਸੈਲਫੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਮੰਗ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੇ। ਹੀਰਾ ਭੱਜਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾ ਆਇਆ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਸਟੀਰੀਉ ਤੇ ਗਾਣੇ ਲਗਾ ਦਿਤੇ।
ਮੈਂ:- ਇਹ ਪੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ? ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਇਹ ਪੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨੇ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜੀ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਦਰਦ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧ ਮਜਾ ਲਵੋ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਂ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਜੂੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਵਾਲ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤੜਫ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਹਾਏ। ਆਹਹਹਹਹ। ਬਸ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮਜੇ ਲਵੋ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੇ ਮਲਾਇਕਾ ਅਰੋੜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਫੇਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਚੌਕਲੋਟ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਕੇਲਿਆਂ ਉਤੇ ਲਗਾ ਲਈਆਂ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰ ਦੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਚੱਟਦੇ ਸੀ, ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਕੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਮਜੇ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੀ ਰਹੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਸਪਰਮ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈੇਰਾ ਵੀ ਬਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ।
ਮੈਂ:- ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਇਕ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਛਾਤੀ ਭਰਤੀ। ਮੈਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤਿੰਨੋਂ ਛੇਦ ਆਪਣਿਆ ਕੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦੇਣੇ ਇੱਕੋ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ:- ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨੀਂ! (ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ)
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ।
ਮੈਂ:- ਨਹੀਂ, ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਇਹਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ, ਪਲੀਜ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਰ ਲੂਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ।
ਮੈ:- ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਕੁਤਿਆ ਇਹਨੂੰ। ਹਾਏ, ਮਰ ਗਈ ਦਰਦ ਹੁਦੀ ਏ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ, ਲਗਦਾ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਤੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਛੇਦ ਖੋਲਿਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ:- ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਕਰਨਾ, ਦਰਦ ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਤੇ 2 3 ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪੈਣੀਆ ਫਿਰ ਕਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਨਾਂ ਸਟੀਰੀਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੋਰ ਉਚੀ ਕਰਤੀ ਤੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਘੁਮਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆ। ਫਿਰ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਕੰਡੋਮ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਵਧੇ। ਮੈਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰ ਕੋਲ ਜੋ ਗੋਲੀ ਹੈ, ਇਹ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਦਰਦ ਨੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਕਾਲੀ ਗੋਲੀ ਜਿਹੀ ਦਿਤੀ ਮੈਂ ਉਹ ਜਿਦਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਉਹ ਘੁਲ ਗਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਚੀ ਹੋਈ ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿਤੀ, 3 4 ਮਿਂ
ਟਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕਦਿਆ ਇਕ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮਾਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੱਲਿਉ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਕੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਹਮਣਿਉ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਇਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਤਿੰਨੋਂ ਕੇਲੇ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲਗੇ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹਹਹਹ, ਹਾਆਆਆਈਈਈਈ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ। ਆਈਈਈਈਈ, ਆਹਹਹਹਹਹ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਲਗੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਡੋਮ ਭਰ ਨੀ ਗਏ।
ਮੈਂ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।
ਪੂਰੇ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆਈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾਥਰੂਮ ਤਕ ਜਾਣੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਸ਼ ਸੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁਕਿਆ
ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਸਾਫ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ:- ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦੇ ਦਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਰੀਨੂੰ ਤੇ ਹੀਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਣ ਗਲ ਗਏ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਗਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਥੋੜਾ, ਮੈਂ ਆਪਣ ਵਾਵ ਬਾਹੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਅਪ ਕਰਕੇ ਤੇ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਕਿੱਦਾਂ ਲਗਾ ਅਜ?
ਮੈਂ:- ਬਸ ਮਰਨੋ ਬਚੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਸਰ ਨੀਂ ਛਡੀ ਸੀ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਹਸ ਪਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇਕ ਗਿਫਟਾਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਕੂਲ ਪੁਜੀ ਤੇ ਲਿਫਾਫਾ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰਖ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਰ ਕੋਲ ਆ ਗਈ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ , ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਗ ਰਹੇ?
ਮੈਂ:- ਸਰ ਹਾਂਜੀ, ਸਿਰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਬੁਖਾਰ ਲਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ, ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਆਇਉ ਸਕੂਲ, ਮੈਂ ਛੁਟੀ ਦੇ ਲਗਾ ਦੇਵਾਂਗਾ।
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ- ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
To be conitnued.....
ਕੁਝ ਦਿਨ ਕਾਲਾ , ਹੀਰਾ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ।
ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਥ ਰਹੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਕਾਮ ਜਾਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਬਰਦਸਤ ਵਾਲਾ ਸੰਭੋਗ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਹਜੇ ਕਾਫੀ ਪੈਕੇਟ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮ ਆਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਂਟੀ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਚਲ ਪਈ।
10-15 ਘਰ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਰੁਕ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲਾ ਘਰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ , ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਏ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਅੰਦਰੋ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨਿਕਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ।
ਹੀਰਾ:- ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੁੰਡਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤੇ ਆਪ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਆਏ ਸਾਡੇ ਵੱਲ?
ਮੈ:- ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਘਰ-ਘਰ , ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਾ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲ ਭਰਜਾਈ ਵੀ।
ਮੈਂ:- ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕੌਣ-ਕੌਣ ਏ?
ਹੀਰਾ:- ਅੱਜ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆ।
ਕਾਲਾ:- ਮੋਡਮ ਜੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਮਾਲਿਕੋ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਚਾਹ ਪਿਆ ਕੇ ਭੇਜਣਾ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ?
ਮੈ:- ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ।
ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਕਾਲੇ ਨੇ ਰੀਨੂੰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੀ।
ਕਾਲਾ:- ਰੀਨੂੰ, ਕਿੱਥੇ ਆ ਸਾਲਿਆ, ਮੈਡਮ ਜੀ ਆਏ ਆ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰੇ, ਤੂੰ ਵੀ ਆ ਜਾ ਤੇ ਮਾਲ ਪੱਤਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ, ਮੈਡਮ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ, ਚੌਕਲੇਟ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ।
ਰੀਨੂੰ:- ਸਾਲਿਆ ਮੈਂ ਚੌਕਲੋਟਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਪਾਈ ਆ, ਮਾਲ-ਪੱਤਾ ਹੈਗਾ ਉਹ ਲੈ ਆਉਂਦਾ।
ਮੈਂ:- ਚਾਹ ਬਣਾਉਗੇ ਵੀ ਜਾਂ ਗੱਲਿਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿਉਗੇ?
ਕਾਲਾ:- ਹੀਰੇ ਵੀਰ, ਰੱਖ ਪਾਣੀ ਗੈਸ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਉਨੀਂ ਦੇਰ।
ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜੋ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ।
ਮੈੰ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੈ:- ਕਾਲੇ, ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਪੈਦਲ ਚਲ-ਚਲ ਕੇ, ਪਲੀਜ, ਦਬਾ ਦੇ ਥੋੜਾ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸਿਰ ਮੱਥੇ।
ਕਾਲਾ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਲੱਤਾਂ ਦਬਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀਂ ਲਗਾ ਕਦੋਂ ਕਾਲੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਗ ਗਏ, ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ, ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਹੀਰੇ ਵੀਰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆ।
ਮੈ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਆਏ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਹੀਰਾ ਵੀ ਚਾਹ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੀਜਾ ਵੀ। ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ, ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਸਮੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਹੋਣਾ ਸਕੂਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ। ਰੀਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੱਕ ਲਿਆਇਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਹਦੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇ ਇਕ ਪੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਐਕਸਟਰਾ ਡੌਟੇਡ ਕੰਡੋਮ। ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਸੈਲਫੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਮੰਗ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੇ। ਹੀਰਾ ਭੱਜਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾ ਆਇਆ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਸਟੀਰੀਉ ਤੇ ਗਾਣੇ ਲਗਾ ਦਿਤੇ।
ਮੈਂ:- ਇਹ ਪੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ? ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਇਹ ਪੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨੇ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜੀ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਦਰਦ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧ ਮਜਾ ਲਵੋ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਂ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਜੂੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਵਾਲ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤੜਫ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਹਾਏ। ਆਹਹਹਹਹ। ਬਸ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮਜੇ ਲਵੋ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੇ ਮਲਾਇਕਾ ਅਰੋੜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਫੇਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਚੌਕਲੋਟ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਕੇਲਿਆਂ ਉਤੇ ਲਗਾ ਲਈਆਂ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰ ਦੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਚੱਟਦੇ ਸੀ, ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਕੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਮਜੇ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੀ ਰਹੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਸਪਰਮ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈੇਰਾ ਵੀ ਬਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ।
ਮੈਂ:- ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਇਕ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਛਾਤੀ ਭਰਤੀ। ਮੈਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤਿੰਨੋਂ ਛੇਦ ਆਪਣਿਆ ਕੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦੇਣੇ ਇੱਕੋ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ:- ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨੀਂ! (ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ)
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ।
ਮੈਂ:- ਨਹੀਂ, ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਇਹਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ, ਪਲੀਜ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਰ ਲੂਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ।
ਮੈ:- ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਕੁਤਿਆ ਇਹਨੂੰ। ਹਾਏ, ਮਰ ਗਈ ਦਰਦ ਹੁਦੀ ਏ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ, ਲਗਦਾ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਤੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਛੇਦ ਖੋਲਿਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ:- ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਕਰਨਾ, ਦਰਦ ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਤੇ 2 3 ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪੈਣੀਆ ਫਿਰ ਕਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਨਾਂ ਸਟੀਰੀਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੋਰ ਉਚੀ ਕਰਤੀ ਤੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਘੁਮਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆ। ਫਿਰ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਕੰਡੋਮ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਵਧੇ। ਮੈਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰ ਕੋਲ ਜੋ ਗੋਲੀ ਹੈ, ਇਹ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਦਰਦ ਨੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਕਾਲੀ ਗੋਲੀ ਜਿਹੀ ਦਿਤੀ ਮੈਂ ਉਹ ਜਿਦਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਉਹ ਘੁਲ ਗਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਚੀ ਹੋਈ ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿਤੀ, 3 4 ਮਿਂ
ਟਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕਦਿਆ ਇਕ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮਾਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੱਲਿਉ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਕੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਹਮਣਿਉ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਇਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਤਿੰਨੋਂ ਕੇਲੇ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲਗੇ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹਹਹਹ, ਹਾਆਆਆਈਈਈਈ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ। ਆਈਈਈਈਈ, ਆਹਹਹਹਹਹ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਲਗੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਡੋਮ ਭਰ ਨੀ ਗਏ।
ਮੈਂ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।
ਪੂਰੇ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆਈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾਥਰੂਮ ਤਕ ਜਾਣੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਸ਼ ਸੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁਕਿਆ
ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਸਾਫ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ:- ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦੇ ਦਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਰੀਨੂੰ ਤੇ ਹੀਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਣ ਗਲ ਗਏ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਗਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਥੋੜਾ, ਮੈਂ ਆਪਣ ਵਾਵ ਬਾਹੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਅਪ ਕਰਕੇ ਤੇ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਕਿੱਦਾਂ ਲਗਾ ਅਜ?
ਮੈਂ:- ਬਸ ਮਰਨੋ ਬਚੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਸਰ ਨੀਂ ਛਡੀ ਸੀ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਹਸ ਪਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇਕ ਗਿਫਟਾਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਕੂਲ ਪੁਜੀ ਤੇ ਲਿਫਾਫਾ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰਖ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਰ ਕੋਲ ਆ ਗਈ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ , ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਗ ਰਹੇ?
ਮੈਂ:- ਸਰ ਹਾਂਜੀ, ਸਿਰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਬੁਖਾਰ ਲਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ, ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਆਇਉ ਸਕੂਲ, ਮੈਂ ਛੁਟੀ ਦੇ ਲਗਾ ਦੇਵਾਂਗਾ।
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ- ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
To be conitnued.....
Nice updateਭਾਗ-4
ਕੁਝ ਦਿਨ ਕਾਲਾ , ਹੀਰਾ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ।
ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਥ ਰਹੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਕਾਮ ਜਾਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਬਰਦਸਤ ਵਾਲਾ ਸੰਭੋਗ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਹਜੇ ਕਾਫੀ ਪੈਕੇਟ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮ ਆਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਂਟੀ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਚਲ ਪਈ।
10-15 ਘਰ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਰੁਕ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲਾ ਘਰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ , ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਏ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਅੰਦਰੋ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨਿਕਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ।
ਹੀਰਾ:- ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੁੰਡਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤੇ ਆਪ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਆਏ ਸਾਡੇ ਵੱਲ?
ਮੈ:- ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਘਰ-ਘਰ , ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਾ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲ ਭਰਜਾਈ ਵੀ।
ਮੈਂ:- ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕੌਣ-ਕੌਣ ਏ?
ਹੀਰਾ:- ਅੱਜ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆ।
ਕਾਲਾ:- ਮੋਡਮ ਜੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਮਾਲਿਕੋ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਚਾਹ ਪਿਆ ਕੇ ਭੇਜਣਾ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ?
ਮੈ:- ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ।
ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਕਾਲੇ ਨੇ ਰੀਨੂੰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੀ।
ਕਾਲਾ:- ਰੀਨੂੰ, ਕਿੱਥੇ ਆ ਸਾਲਿਆ, ਮੈਡਮ ਜੀ ਆਏ ਆ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰੇ, ਤੂੰ ਵੀ ਆ ਜਾ ਤੇ ਮਾਲ ਪੱਤਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ, ਮੈਡਮ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ, ਚੌਕਲੇਟ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ।
ਰੀਨੂੰ:- ਸਾਲਿਆ ਮੈਂ ਚੌਕਲੋਟਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਪਾਈ ਆ, ਮਾਲ-ਪੱਤਾ ਹੈਗਾ ਉਹ ਲੈ ਆਉਂਦਾ।
ਮੈਂ:- ਚਾਹ ਬਣਾਉਗੇ ਵੀ ਜਾਂ ਗੱਲਿਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿਉਗੇ?
ਕਾਲਾ:- ਹੀਰੇ ਵੀਰ, ਰੱਖ ਪਾਣੀ ਗੈਸ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਉਨੀਂ ਦੇਰ।
ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜੋ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ।
ਮੈੰ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੈ:- ਕਾਲੇ, ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਪੈਦਲ ਚਲ-ਚਲ ਕੇ, ਪਲੀਜ, ਦਬਾ ਦੇ ਥੋੜਾ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸਿਰ ਮੱਥੇ।
ਕਾਲਾ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਲੱਤਾਂ ਦਬਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀਂ ਲਗਾ ਕਦੋਂ ਕਾਲੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਗ ਗਏ, ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ, ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਹੀਰੇ ਵੀਰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆ।
ਮੈ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਆਏ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਹੀਰਾ ਵੀ ਚਾਹ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੀਜਾ ਵੀ। ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ, ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਸਮੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਹੋਣਾ ਸਕੂਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ। ਰੀਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੱਕ ਲਿਆਇਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਹਦੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇ ਇਕ ਪੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਐਕਸਟਰਾ ਡੌਟੇਡ ਕੰਡੋਮ। ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਸੈਲਫੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਮੰਗ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੇ। ਹੀਰਾ ਭੱਜਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾ ਆਇਆ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਸਟੀਰੀਉ ਤੇ ਗਾਣੇ ਲਗਾ ਦਿਤੇ।
ਮੈਂ:- ਇਹ ਪੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ? ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਇਹ ਪੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨੇ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜੀ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਦਰਦ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧ ਮਜਾ ਲਵੋ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਂ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਜੂੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਵਾਲ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤੜਫ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਹਾਏ। ਆਹਹਹਹਹ। ਬਸ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮਜੇ ਲਵੋ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੇ ਮਲਾਇਕਾ ਅਰੋੜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਫੇਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਚੌਕਲੋਟ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਕੇਲਿਆਂ ਉਤੇ ਲਗਾ ਲਈਆਂ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰ ਦੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਚੱਟਦੇ ਸੀ, ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਕੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਮਜੇ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੀ ਰਹੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਸਪਰਮ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈੇਰਾ ਵੀ ਬਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ।
ਮੈਂ:- ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਇਕ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਛਾਤੀ ਭਰਤੀ। ਮੈਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤਿੰਨੋਂ ਛੇਦ ਆਪਣਿਆ ਕੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦੇਣੇ ਇੱਕੋ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ:- ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨੀਂ! (ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ)
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ।
ਮੈਂ:- ਨਹੀਂ, ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਇਹਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ, ਪਲੀਜ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਰ ਲੂਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ।
ਮੈ:- ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਕੁਤਿਆ ਇਹਨੂੰ। ਹਾਏ, ਮਰ ਗਈ ਦਰਦ ਹੁਦੀ ਏ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ, ਲਗਦਾ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਤੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਛੇਦ ਖੋਲਿਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ:- ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਕਰਨਾ, ਦਰਦ ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਤੇ 2 3 ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪੈਣੀਆ ਫਿਰ ਕਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਨਾਂ ਸਟੀਰੀਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੋਰ ਉਚੀ ਕਰਤੀ ਤੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਘੁਮਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆ। ਫਿਰ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਕੰਡੋਮ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਵਧੇ। ਮੈਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰ ਕੋਲ ਜੋ ਗੋਲੀ ਹੈ, ਇਹ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਦਰਦ ਨੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਕਾਲੀ ਗੋਲੀ ਜਿਹੀ ਦਿਤੀ ਮੈਂ ਉਹ ਜਿਦਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਉਹ ਘੁਲ ਗਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਚੀ ਹੋਈ ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿਤੀ, 3 4 ਮਿਂ
ਟਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕਦਿਆ ਇਕ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮਾਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੱਲਿਉ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਕੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਹਮਣਿਉ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਇਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਤਿੰਨੋਂ ਕੇਲੇ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲਗੇ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹਹਹਹ, ਹਾਆਆਆਈਈਈਈ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ। ਆਈਈਈਈਈ, ਆਹਹਹਹਹਹ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਲਗੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਡੋਮ ਭਰ ਨੀ ਗਏ।
ਮੈਂ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।
ਪੂਰੇ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆਈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾਥਰੂਮ ਤਕ ਜਾਣੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਸ਼ ਸੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁਕਿਆ
ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਸਾਫ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ:- ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦੇ ਦਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਰੀਨੂੰ ਤੇ ਹੀਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਣ ਗਲ ਗਏ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਗਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਥੋੜਾ, ਮੈਂ ਆਪਣ ਵਾਵ ਬਾਹੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਅਪ ਕਰਕੇ ਤੇ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਕਿੱਦਾਂ ਲਗਾ ਅਜ?
ਮੈਂ:- ਬਸ ਮਰਨੋ ਬਚੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਸਰ ਨੀਂ ਛਡੀ ਸੀ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਹਸ ਪਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇਕ ਗਿਫਟਾਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਕੂਲ ਪੁਜੀ ਤੇ ਲਿਫਾਫਾ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰਖ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਰ ਕੋਲ ਆ ਗਈ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ , ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਗ ਰਹੇ?
ਮੈਂ:- ਸਰ ਹਾਂਜੀ, ਸਿਰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਬੁਖਾਰ ਲਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ, ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਆਇਉ ਸਕੂਲ, ਮੈਂ ਛੁਟੀ ਦੇ ਲਗਾ ਦੇਵਾਂਗਾ।
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ- ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
To be conitnued.....
Very niceਭਾਗ-4
ਕੁਝ ਦਿਨ ਕਾਲਾ , ਹੀਰਾ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ।
ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਥ ਰਹੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਕਾਮ ਜਾਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਬਰਦਸਤ ਵਾਲਾ ਸੰਭੋਗ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਹਜੇ ਕਾਫੀ ਪੈਕੇਟ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮ ਆਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਂਟੀ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਚਲ ਪਈ।
10-15 ਘਰ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਰੁਕ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲਾ ਘਰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ , ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਏ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਅੰਦਰੋ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨਿਕਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ।
ਹੀਰਾ:- ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੁੰਡਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤੇ ਆਪ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਆਏ ਸਾਡੇ ਵੱਲ?
ਮੈ:- ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਘਰ-ਘਰ , ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਾ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲ ਭਰਜਾਈ ਵੀ।
ਮੈਂ:- ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕੌਣ-ਕੌਣ ਏ?
ਹੀਰਾ:- ਅੱਜ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆ।
ਕਾਲਾ:- ਮੋਡਮ ਜੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਮਾਲਿਕੋ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਚਾਹ ਪਿਆ ਕੇ ਭੇਜਣਾ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ?
ਮੈ:- ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ।
ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਕਾਲੇ ਨੇ ਰੀਨੂੰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੀ।
ਕਾਲਾ:- ਰੀਨੂੰ, ਕਿੱਥੇ ਆ ਸਾਲਿਆ, ਮੈਡਮ ਜੀ ਆਏ ਆ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰੇ, ਤੂੰ ਵੀ ਆ ਜਾ ਤੇ ਮਾਲ ਪੱਤਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ, ਮੈਡਮ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ, ਚੌਕਲੇਟ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ।
ਰੀਨੂੰ:- ਸਾਲਿਆ ਮੈਂ ਚੌਕਲੋਟਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਪਾਈ ਆ, ਮਾਲ-ਪੱਤਾ ਹੈਗਾ ਉਹ ਲੈ ਆਉਂਦਾ।
ਮੈਂ:- ਚਾਹ ਬਣਾਉਗੇ ਵੀ ਜਾਂ ਗੱਲਿਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿਉਗੇ?
ਕਾਲਾ:- ਹੀਰੇ ਵੀਰ, ਰੱਖ ਪਾਣੀ ਗੈਸ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਉਨੀਂ ਦੇਰ।
ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜੋ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ।
ਮੈੰ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੈ:- ਕਾਲੇ, ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਪੈਦਲ ਚਲ-ਚਲ ਕੇ, ਪਲੀਜ, ਦਬਾ ਦੇ ਥੋੜਾ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸਿਰ ਮੱਥੇ।
ਕਾਲਾ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਲੱਤਾਂ ਦਬਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀਂ ਲਗਾ ਕਦੋਂ ਕਾਲੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਗ ਗਏ, ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ, ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਹੀਰੇ ਵੀਰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆ।
ਮੈ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਆਏ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਹੀਰਾ ਵੀ ਚਾਹ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੀਜਾ ਵੀ। ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ, ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਸਮੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਹੋਣਾ ਸਕੂਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ। ਰੀਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੱਕ ਲਿਆਇਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਹਦੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇ ਇਕ ਪੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਐਕਸਟਰਾ ਡੌਟੇਡ ਕੰਡੋਮ। ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਸੈਲਫੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਮੰਗ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੇ। ਹੀਰਾ ਭੱਜਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾ ਆਇਆ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਸਟੀਰੀਉ ਤੇ ਗਾਣੇ ਲਗਾ ਦਿਤੇ।
ਮੈਂ:- ਇਹ ਪੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ? ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਇਹ ਪੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨੇ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜੀ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਦਰਦ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧ ਮਜਾ ਲਵੋ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਂ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਜੂੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਵਾਲ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤੜਫ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਹਾਏ। ਆਹਹਹਹਹ। ਬਸ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮਜੇ ਲਵੋ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੇ ਮਲਾਇਕਾ ਅਰੋੜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਫੇਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਚੌਕਲੋਟ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਕੇਲਿਆਂ ਉਤੇ ਲਗਾ ਲਈਆਂ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰ ਦੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਚੱਟਦੇ ਸੀ, ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਕੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਮਜੇ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੀ ਰਹੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਸਪਰਮ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈੇਰਾ ਵੀ ਬਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ।
ਮੈਂ:- ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਇਕ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਛਾਤੀ ਭਰਤੀ। ਮੈਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤਿੰਨੋਂ ਛੇਦ ਆਪਣਿਆ ਕੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦੇਣੇ ਇੱਕੋ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ:- ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨੀਂ! (ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ)
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ।
ਮੈਂ:- ਨਹੀਂ, ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਇਹਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ, ਪਲੀਜ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਰ ਲੂਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ।
ਮੈ:- ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਕੁਤਿਆ ਇਹਨੂੰ। ਹਾਏ, ਮਰ ਗਈ ਦਰਦ ਹੁਦੀ ਏ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ, ਲਗਦਾ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਤੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਛੇਦ ਖੋਲਿਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ:- ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਕਰਨਾ, ਦਰਦ ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਤੇ 2 3 ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪੈਣੀਆ ਫਿਰ ਕਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਨਾਂ ਸਟੀਰੀਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੋਰ ਉਚੀ ਕਰਤੀ ਤੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਘੁਮਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆ। ਫਿਰ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਕੰਡੋਮ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਵਧੇ। ਮੈਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰ ਕੋਲ ਜੋ ਗੋਲੀ ਹੈ, ਇਹ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਦਰਦ ਨੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਕਾਲੀ ਗੋਲੀ ਜਿਹੀ ਦਿਤੀ ਮੈਂ ਉਹ ਜਿਦਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਉਹ ਘੁਲ ਗਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਚੀ ਹੋਈ ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿਤੀ, 3 4 ਮਿਂ
ਟਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕਦਿਆ ਇਕ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮਾਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੱਲਿਉ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਕੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਹਮਣਿਉ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਇਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਤਿੰਨੋਂ ਕੇਲੇ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲਗੇ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹਹਹਹ, ਹਾਆਆਆਈਈਈਈ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ। ਆਈਈਈਈਈ, ਆਹਹਹਹਹਹ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਲਗੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਡੋਮ ਭਰ ਨੀ ਗਏ।
ਮੈਂ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।
ਪੂਰੇ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆਈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾਥਰੂਮ ਤਕ ਜਾਣੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਸ਼ ਸੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁਕਿਆ
ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਸਾਫ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ:- ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦੇ ਦਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਰੀਨੂੰ ਤੇ ਹੀਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਣ ਗਲ ਗਏ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਗਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਥੋੜਾ, ਮੈਂ ਆਪਣ ਵਾਵ ਬਾਹੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਅਪ ਕਰਕੇ ਤੇ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਕਿੱਦਾਂ ਲਗਾ ਅਜ?
ਮੈਂ:- ਬਸ ਮਰਨੋ ਬਚੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਸਰ ਨੀਂ ਛਡੀ ਸੀ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਹਸ ਪਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇਕ ਗਿਫਟਾਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਕੂਲ ਪੁਜੀ ਤੇ ਲਿਫਾਫਾ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰਖ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਰ ਕੋਲ ਆ ਗਈ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ , ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਗ ਰਹੇ?
ਮੈਂ:- ਸਰ ਹਾਂਜੀ, ਸਿਰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਬੁਖਾਰ ਲਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ, ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਆਇਉ ਸਕੂਲ, ਮੈਂ ਛੁਟੀ ਦੇ ਲਗਾ ਦੇਵਾਂਗਾ।
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ- ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
To be conitnued.....
Niceeਭਾਗ-4
ਕੁਝ ਦਿਨ ਕਾਲਾ , ਹੀਰਾ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਆਏ।
ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਥ ਰਹੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਕਾਮ ਜਾਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਬਰਦਸਤ ਵਾਲਾ ਸੰਭੋਗ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਹਜੇ ਕਾਫੀ ਪੈਕੇਟ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮ ਆਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਂਟੀ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਚਲ ਪਈ।
10-15 ਘਰ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਰੁਕ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲਾ ਘਰ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ , ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਏ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਅੰਦਰੋ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨਿਕਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ।
ਹੀਰਾ:- ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੁੰਡਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤੇ ਆਪ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਆਏ ਸਾਡੇ ਵੱਲ?
ਮੈ:- ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਘਰ-ਘਰ , ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਾ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲ ਭਰਜਾਈ ਵੀ।
ਮੈਂ:- ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕੌਣ-ਕੌਣ ਏ?
ਹੀਰਾ:- ਅੱਜ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆ।
ਕਾਲਾ:- ਮੋਡਮ ਜੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਮਾਲਿਕੋ?
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਚਾਹ ਪਿਆ ਕੇ ਭੇਜਣਾ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋ?
ਮੈ:- ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ।
ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਕਾਲੇ ਨੇ ਰੀਨੂੰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੀ।
ਕਾਲਾ:- ਰੀਨੂੰ, ਕਿੱਥੇ ਆ ਸਾਲਿਆ, ਮੈਡਮ ਜੀ ਆਏ ਆ ਹੀਰੇ ਦੇ ਘਰੇ, ਤੂੰ ਵੀ ਆ ਜਾ ਤੇ ਮਾਲ ਪੱਤਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ, ਮੈਡਮ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ, ਚੌਕਲੇਟ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ।
ਰੀਨੂੰ:- ਸਾਲਿਆ ਮੈਂ ਚੌਕਲੋਟਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਪਾਈ ਆ, ਮਾਲ-ਪੱਤਾ ਹੈਗਾ ਉਹ ਲੈ ਆਉਂਦਾ।
ਮੈਂ:- ਚਾਹ ਬਣਾਉਗੇ ਵੀ ਜਾਂ ਗੱਲਿਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿਉਗੇ?
ਕਾਲਾ:- ਹੀਰੇ ਵੀਰ, ਰੱਖ ਪਾਣੀ ਗੈਸ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਉਨੀਂ ਦੇਰ।
ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜੋ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ।
ਮੈੰ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੈ:- ਕਾਲੇ, ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਪੈਦਲ ਚਲ-ਚਲ ਕੇ, ਪਲੀਜ, ਦਬਾ ਦੇ ਥੋੜਾ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸਿਰ ਮੱਥੇ।
ਕਾਲਾ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਲੱਤਾਂ ਦਬਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀਂ ਲਗਾ ਕਦੋਂ ਕਾਲੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਗ ਗਏ, ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ, ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਹੀਰੇ ਵੀਰ ਮੈਡਮ ਜੀ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆ।
ਮੈ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਆਏ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਹੀਰਾ ਵੀ ਚਾਹ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੀਜਾ ਵੀ। ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਜਣਿਆਂ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ, ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਸਮੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਹੋਣਾ ਸਕੂਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ। ਰੀਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੱਕ ਲਿਆਇਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਹਦੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇ ਇਕ ਪੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਐਕਸਟਰਾ ਡੌਟੇਡ ਕੰਡੋਮ। ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਲਿੰਗੇਰੀ ਡਰੈਸ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਸੈਲਫੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਮੰਗ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੇ। ਹੀਰਾ ਭੱਜਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾ ਆਇਆ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਸਟੀਰੀਉ ਤੇ ਗਾਣੇ ਲਗਾ ਦਿਤੇ।
ਮੈਂ:- ਇਹ ਪੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਆ? ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਇਹ ਪੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨੇ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜੀ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਦਰਦ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧ ਮਜਾ ਲਵੋ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁਲਾਂ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਜੂੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਵਾਲ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤੜਫ ਗਈ।
ਮੈਂ:- ਆਹਹਹਹ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਹਾਏ। ਆਹਹਹਹਹ। ਬਸ ਕਰੋ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮਜੇ ਲਵੋ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਤੇ ਮਲਾਇਕਾ ਅਰੋੜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਫੇਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀਰੇ ਨੇ ਚੌਕਲੋਟ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਕੇਲਿਆਂ ਉਤੇ ਲਗਾ ਲਈਆਂ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰ ਦੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਚੱਟਦੇ ਸੀ, ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਕੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਮਜੇ ਨਾਲ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੀ ਰਹੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਸਪਰਮ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ?
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈੇਰਾ ਵੀ ਬਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ।
ਮੈਂ:- ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਇਕ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਛਾਤੀ ਭਰਤੀ। ਮੈਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤਿੰਨੋਂ ਛੇਦ ਆਪਣਿਆ ਕੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦੇਣੇ ਇੱਕੋ ਵਾਰੀ।
ਮੈਂ:- ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨੀਂ! (ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ)
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਉਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ।
ਮੈਂ:- ਨਹੀਂ, ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਇਹਦੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ, ਪਲੀਜ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਰ ਲੂਬਰੀਕੈਂਟ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ।
ਮੈ:- ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਕੁਤਿਆ ਇਹਨੂੰ। ਹਾਏ, ਮਰ ਗਈ ਦਰਦ ਹੁਦੀ ਏ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ, ਲਗਦਾ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਤੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਛੇਦ ਖੋਲਿਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ:- ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਕਰਨਾ, ਦਰਦ ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ।
ਕਾਲਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹਜੇ ਤੇ 2 3 ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪੈਣੀਆ ਫਿਰ ਕਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ।
ਇੰਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਨਾਂ ਸਟੀਰੀਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੋਰ ਉਚੀ ਕਰਤੀ ਤੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਘੁਮਾਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆ। ਫਿਰ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਕੰਡੋਮ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਵਧੇ। ਮੈਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਰੀਨੂੰ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਮੇਰ ਕੋਲ ਜੋ ਗੋਲੀ ਹੈ, ਇਹ ਖਾ ਲਵੋ ਤੇ ਦਰਦ ਨੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਕਾਲੀ ਗੋਲੀ ਜਿਹੀ ਦਿਤੀ ਮੈਂ ਉਹ ਜਿਦਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਉਹ ਘੁਲ ਗਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਚੀ ਹੋਈ ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿਤੀ, 3 4 ਮਿਂ
ਟਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕਦਿਆ ਇਕ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮਾਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੱਲਿਉ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਕੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਇਕ ਸਾਹਮਣਿਉ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਇਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਤਿੰਨੋਂ ਕੇਲੇ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲਗੇ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹਹਹਹ, ਹਾਆਆਆਈਈਈਈ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ। ਆਈਈਈਈਈ, ਆਹਹਹਹਹਹ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਉਹ ਤਿੰਨੋਂ ਲਗੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਡੋਮ ਭਰ ਨੀ ਗਏ।
ਮੈਂ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।
ਪੂਰੇ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆਈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾਥਰੂਮ ਤਕ ਜਾਣੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਸ਼ ਸੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਰੀਨੂੰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁਕਿਆ
ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਸਾਫ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ:- ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦੇ ਦਿਉ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਰੀਨੂੰ ਤੇ ਹੀਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਣ ਗਲ ਗਏ ਤੇ ਕਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਗਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਥੋੜਾ, ਮੈਂ ਆਪਣ ਵਾਵ ਬਾਹੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਅਪ ਕਰਕੇ ਤੇ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੀ।
ਹੀਰਾ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਕਿੱਦਾਂ ਲਗਾ ਅਜ?
ਮੈਂ:- ਬਸ ਮਰਨੋ ਬਚੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਸਰ ਨੀਂ ਛਡੀ ਸੀ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਹਸ ਪਏ ਤੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਇਕ ਗਿਫਟਾਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ , ਮੈਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਕੂਲ ਪੁਜੀ ਤੇ ਲਿਫਾਫਾ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰਖ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਰ ਕੋਲ ਆ ਗਈ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ , ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲਗ ਰਹੇ?
ਮੈਂ:- ਸਰ ਹਾਂਜੀ, ਸਿਰ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਬੁਖਾਰ ਲਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰ:- ਮੈਡਮ, ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਆਇਉ ਸਕੂਲ, ਮੈਂ ਛੁਟੀ ਦੇ ਲਗਾ ਦੇਵਾਂਗਾ।
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ- ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
To be conitnued.....