sharath0911
New Member
- 11
- 2
- 3
ಚೆನ್ನಿ ಭಾಗ 2
ಗೊಳಿಹಿತ್ಲು ಎಲ್ಲ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲೂ ಕಟ್ಟೆಮನೆಗಿಂತ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾದ ಸಣ್ಣ ಗ್ರಾಮ, ಗಾರೆಯ ಗುಡಿಸಲುಗಳು, ಸುಣ್ಣ ಬಳಿದ ಗೋಡೆಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ.
"ಗಂಗಕ್ಕಾ… ! ಗಂಗಕ್ಕಾ " ಕೂಗಿದಳು ಚೆನ್ನಿ ಗೂಳಿಹಿತ್ತಲಿನ ಗಂಗಿಯ ಮನೆ ಮುಂದೆ. ಗಂಗಿಯ ಮನೆಯೂ ತನ್ನ ಕಟ್ಟೆಮನೆಯ ಗುಡಿಸಲಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಅರಮನೆಯಂಬಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.
"ಒಹ್ ಚೆನ್ನಿ! ಬಾ ಒಳಿಕ್ಕೆ. ಏಟ್ ದಿವ್ಸ ಆಗಿತ್ತು ನಿನ್ ನೋಡಿ.. ಬಾ ಬಾ. " ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಳು. ಗಂಗಿ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಇದ್ದದನ್ನು ನೋಡಿ ಖುಷಿಯಾದಳು ಚೆನ್ನಿ. ಚೆನ್ನಿ ಗಂಗಿಯನ್ನು ನೋಡ್ದಿದು ಅವಳ ಗಂಡ ತೀರಿಹೋದಾಗಲೇ.
ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ, ಊಟೋಪಚಾರವಾದ ಮೇಲೆ ಮಾತಿಗಿಳಿದರು. ಗಂಗಿ ನೋಡಲು ಸಂತೋಷವಾಗಿಯೇ ಕಂಡಿದ್ದು ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸಿತು. ತಾನು ಕೇಳಿದ್ದ ವಿಷಯದ ಕುರಿತು ಕೇಳಿ ಬಿಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.
"ಗಂಗಕ್ಕಾ… ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ವಿಸ್ಯ ಕೇಳ್ದೆ ಕಣೆ. ಅದು ನಿಜಾನೇನೇ?"
"ಏನ್ ವಿಸ್ಯನೇ ಅದು?"
ತುಸು ಮುಜುಗರದಿಂದ ಕೇಳಿದಳು ಗಂಗಿ. ತನ್ನ ಹಾಗೂ ಗೋವಿಂದನ ಸಂಬಂಧ ಇಡೀ ಗೂಳಿಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಜನರು ಪಿಸುಪಿಸು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇತ್ತು. ಅವಳ ಹತ್ತಿರದವರಾದ ಬಚ್ಚ ಮತ್ತು ಸಂಗಡಿಗರಾರೂ ಅವಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಕುರಿತು ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಸುಖಾಕಾಂಕ್ಷಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಅವಳ ಸಂಗಡಿಗರು ಅವಳ ಗಂಡ ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಪಟ್ಟ ದುಃಖವನ್ನು ನೋಡಿದವರು. ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂಟಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಒಂದು ದಿಕ್ಕಾಯಿತು ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಆ ವಿಷಯದ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಬೇರೆಯವರು ಗೋವಿಂದನ ಋಣದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರು. ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಗಂಗಿಯ ಬಳಿ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ವಿಷಯ ಕಟ್ಟೆಮನೆಯವರೆಗೂ ಹೋಗಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳು ಯೋಚಿಸರಲಿಲ್ಲ. ಅವರಿಬ್ಬರ ಸಂಬಂಧ ಶುರುವಾಗಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ಕಳೆದಿತ್ತು.
"ನಿನ್ನ ನಿಮ್ ಸಣ್ಣಯ್ಯನೋರು… ನಿನ್ನ.. ನೀನ್ ಸಾಲ ತೀರ್ಸಾಲ್ದಕ್ಕೆ.. ನಿನ್ನ ಎಳ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ… ನಿನ್ನ.. "
ಗಂಗಿ ಚಿನ್ನಿಯ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾದಳು. "ಛೀ ಛೀ.. ಏನ್ ಮಾತು ಅಂತ ಆಡ್ತಿಯೇ ಚೆನ್ನಿ. ಯಾರ್ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಇದೆಲ್ಲ?"
"ತಪ್ಪಾಯ್ತಕ್ಕ.. ಹಂಗೆ ಏನೋ ಮಾತ್ ಕೇಳ್ದೆ… ಅದಿಕ್ಕೆ… "
"ಥು.. ಯಾರ್ ಹಂಗ್ ಏಳಿದ್ರು ಅವರ್ ಬಾಯಾಗ ಹುಳ ಬೀಳ. ದೇವರಂಥಾರು ನಮ್ ಸಣ್ಐನೋರು ಕಣೆ ಚೆನ್ನಿ." ಚೆನ್ನಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಕುಳಿತಳು ಮೌನವಾಗಿ.
"ಆ ದ್ಯಾವಿ ಹಾಂಗೇಳಿದ್ಲು. ಅವ್ಳ್ನ…. ಅದಿಕ್ಕೆ ನೀನ್ ಅದೇಟು ಕಷ್ಟ ಪಡ್ತಿದಿಯೋ ಏನೋ ವಿಚಾರ್ಸ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಗಣ ಅಂತ ಬಂದೆ. ಜೀವ ತಡೀಲಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ"
"ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು. ನೋಡು ಚೆನ್ನಿ. ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ನಂಗೆ ಹತ್ತಿರದೊಳು ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಂಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಹೇಳ್ತಿನಿ. ನಮ್ ಐನೋರು ನಂಗೇನು ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲಾ. ಆದ್ರೆ ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ರಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸತ್ಯನೂ ಐತೆ. ನಂಗೆ ಅವ್ರಿಗೆ ಒಂದ್ ವರಸದಿಂದ ಸಂಬಂಧ ಐತೆ."
ಚೆನ್ನಿಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿಯದಾಯಿತು.
"ಹಂಗಂದ್ರೆ… ಐನೋರು… "
ಹೌದು ಚೆನ್ನಿ. ಆದ್ರೆ ಅವ್ರು ನನ್ನೇನು ದ್ಯಾವಿ ಹೇಳಿದಂಗೆ ನಂಗೆ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ. ಅವ್ರು ಗದ್ದೇಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ಬಿದ್ದು ಕಾಲ್ನ ಉಳುಕಿಸ್ಕೊಂಡಿದ್ರು. ಅವಾಗ ನಾನು ಅವರ್ ಕಾಲಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ದಿನ ಅವರ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಅದು ಅವ್ರಿಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು. ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನಂಗೆ ಅವ್ರೆ ಹೇಳಿದ್ರು ಕಣೆ. ನೀನಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಅಂತ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಅಂದ್ರು. ಅವ್ರು ನಮ್ ಪಾಲಿನ ದೇವ್ರು. ಅವರಂದ್ರೆ ಯಾರಿಗ್ ಇಷ್ಟ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಹೇಳು. ನಾನು ಹೂ ಅಂದೇ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅವ್ರು ಭಾಳ ಸರ್ತಿ ಕೇಳಿದ್ರು. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ಬಿಡು ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೆತ್ತೂ ನೋಡಕಿಲ್ಲ ಅಂತ. ಅವ್ರು ನನ್ನ ಬಲವಂತನೂ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೆ." ಮುಜುಗರದಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದಳು.
"ನಮ್ ಐನೋರು ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಸಾಲಕ್ಕೆ ಯಾರ್ನೂ ಪೀಡಿಸೋರಲ್ಲ. ಆಳ್ಗಳನ್ನ ತಮ್ಮ ಮನೆಯೊರ್ಥರ ನೋಡ್ತಾರೆ. ದೇವರಂಥ ಮನ್ಸ ಕಣೆ. ನಿಂಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನನ್ ಗಂಡ ದೇವ್ರ್ ಪಾದ ಸೇರಿದಾಗ ಎಸ್ಟ್ ಸಾಯ ಮಾಡಿದ್ರು ಅಂತ."
ಗಂಗಿಯ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಮುಜುಗರ, ಸಂತೋಷ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.
"ಹಿಂಗಾ ಇಸ್ಯಾ. ಆ ದ್ಯಾವಿ ಹೆಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬಿಟ್ಲು ನೋಡು. ನಿಂಗೆ ನಿಮ್ ಒಡೆರಿಂದ ಬಾಳ ಕಷ್ಟ್ ಆಗಿರಬೌದು ಅಂತ ನಾನು ನಿನ್ ನೋಡಕ್ ಬಂದಿದ್ದು. ನಿನ್ ಮಾತ್ ಕೇಳಿ ನಿರಾಳ ಆಯಿತು ಗಂಗಕ್ಕಾ."
"ಸತ್ಯ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಚೆನ್ನಿ. ನಮ್ ಒಡೇರಂತೋರು ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ನನ್ ಕಷ್ಟದಾಗೆ ಬಾಳ ಸಾಯ ಮಾಡಿದ್ರು."
"ಮತ್ತೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ… ಇನ್ನೂ ನೀನು ನಿಮ್ ಐನೋರ ಕೂಡ… "
"ಅದೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ನಿಂಗೆ ಚೆನ್ನಿ.. ಹಾ.. " ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ನಾಚಿ ನೀರಾದಳು ಗಂಗಿ.
"ಅರ್ಥ ಆತು ಬಿಡಕ್ಕ. ನೋಡು ಏನ್ ಕಳೆ ನಿನ್ ಮುಖದ್ ಮೇಲೆ. ಹೆಂಗೆ ಮೈ ತುಂಬ್ಕೊಂಡು ಸಂದ ಕಾಣಸ್ತಿದಿಯ ನೋಡು. ಒಟ್ನಾಗೆ ನೀ ಸುಖವಾಗಿದ್ದಿ ಅಂತ ಕೇಳಿ ಸಂತೋಸ ಆತು ನೋಡು."
"ಥು ಹೋಗೆ. ನಂದು ಹಂಗಿರಲಿ. ನಿನ್ ಕತೆ ಏನೆ ಚೆನ್ನಿ?"
ಗಂಗಿಯ ಸೌಖ್ಯವರಿತು ಖುಷಿಯಿಂದಿದ್ದ ಚೆನ್ನಿಯ ಮುಖ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಸಪ್ಪೆಯಾಯಿತು.
"ನಂದು ಏನಂತ ಹೇಳ್ಲಿ ಅಕ್ಕ. ಒಂದ ಎರಡ"
"ಯಾಕೆ ಗಂಗಿ ಏನಾಯಿತೆ?"
"ನಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ಇರೋ ಒಂದ್ ಶನಿ ನನ್ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಯ್ತೆ ಅಕ್ಕ."
"ಯಾರೇ ಅದು. ಏನಾಯ್ತೆ?"
"ಮಂಜ ಅಂತ ಒಬ್ಬನು ನನ್ನ ಸೇರ್ಕೊ ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದವ್ನೆ ಕಣಕ್ಕ. ನಿಂಗೇನ ಗಂಡ ಇಲ್ಲಾ. ಆ ಮಂಜನ್ ನಿನ್ನ ಸರಿಯಾಗ್ ನೋಡ್ಕತಾನೆ ಅಂತ ನಮ್ ಗೌಡ್ರು ನಂಗೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಆ ಸೊಳೆ ಮಗನೆ ನಮ್ ಅಪ್ಪಯ್ಯಂಗೆ ಹೊಡಿಸಿ ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿಯೋ ಹಂಗ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಅಂಥಾವ್ನ ನಾ ಸೇರೋ ಬದ್ಲು ಕೆರೆ ಹಾರ್ತಿನಿ ಗಂಗಕ್ಕಾ"
"ಬಿಡ್ತು ಅನ್ನು ಚೆನ್ನಿ ಯಾಕ್ ಹಂಗ್ ಅಪ್ಸಕುನ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಾ?"
"ನಾ ಏನ್ ಮಾಡ್ಲೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ. ನಂಗ್ ಉಳ್ದಿರೋದು ಅದೊಂದೇ ದಾರಿ."
ನಾ ಅವ್ನ ಸೇರದೇ ಬೇರೆ ಯಾರ್ನಾರ ಸೇರಿದ್ರೂ ನನ್ ಅವ್ನು ಕೊಂದ್ ಹಾಕ್ತಾನೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾನೇ…"
"ಸುಮ್ಕಿರು ಚೆನ್ನಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಕೆಟ್ಟ ಮಾತ್ ಆಡ್ಬೇಡ. ಒಂದ್ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ನಾನು ಇವತ್ತು ನಮ್ ಒಡೇರ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡ್ತೀನಿ. ಅವರಿಂದ ಏನಾದ್ರೂ ಸಾಯ ಆಗ್ತದಾ ಕೇಳ್ತೀನಿ. ನೀ ಇಲ್ಲೇ ಎರ್ಡ್ ದಿವ್ಸ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲ ಇತ್ಯಾರ್ತ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗು.
"ಇಲ್ಲಾ ಗಂಗಕ್ಕಾ ನಾನ್ ಇವತ್ತ್ ಹೋಗ್ಲೇಬೇಕು ಕಣೆ. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಮ್ ಒಡೇರು ನನ್ನ ಹೊಡದೆ ಬಿಡ್ತಾನೆ "
"ಹಂಗಂದ್ರೆ ನಾಳೆ ಇಲ್ಲಾ ನಾಡಿದ್ದು ನಾನೇ ಅಲ್ ಬರ್ತೀನಿ."
ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಇನ್ನಿಬ್ಬರು ಗೆಳತಿಯರು ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಕಾಣಲು ಬಂದರು. ಎಲ್ಲರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತರು. ಹರೆಯದ ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಹರಟುಬಾಯಿಗೆ ಗಂಗಿಯೇ ತುತ್ತಾದಳು.
"ನೀನು ಸುಕಾ ಇದ್ದೀಯ ಅನ್ನೋದೇ ನಂಗೆ ಬಾಳ ಸಮಾಧಾನ ಗಂಗಕ್ಕಾ." ಎಂದಳು ಚೆನ್ನಿ.
"ಸುಕ ಇಲ್ದೆ ಏನಮ್ಮಿ ನಿನ್ ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ. ನೋಡು ಹೆಂಗೆ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡ್ ಅವಳೆ?"
"ಹೌದ್ ಕಣಕ್ಕ. ನಾನ್ ಬಂದಾಗಲೇ ಗಮನ್ಸದೆ."
"ಮತ್ತೆ ನಮ್ ಐನೋರ 'ಕೈ' ಗುಣ ಗೊತ್ತಾ?" ಎಂದಳು ಹರಕು ಬಾಯಿ ಹೂವಿ. ಇದ್ಯಾವುದನ್ನು ತಲೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಇದ್ದರೂ ಒಳಗೊಳಗೇ ನಾಚಿದ್ದಳು ಗಂಗಿ.
ಒಂದೆರಡು ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿರಬಹುದು. ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ "ಗಂಗಿ " ಎಂದು ಗೋವಿಂದನ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿತು.
"ಒಡೇರು ಬಂದಿರ್ಬೇಕು ಏನೂ ಅಂತ ನೊಡ್ರಿನಿ ಇರ್ರಿ." ಎಂದು ಗಂಗಿ ಹೋದಳು. ಇತ್ತ ಚೆನ್ನಿ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದಳು. ಮೈ ಬೆವರಿತ್ತು. "ಯಾಕೆ ಚೆನ್ನಿ ಏನಾಯ್ತೆ?"
"ಅಲ್ಲ ನೀವೆಲ್ಲ ಗದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿ ಹರಟೆ ಹೊಡಿತಿದಿರಲ್ಲ.. ಒಡೇರು ನಿಮಗೆಲ್ಲ…"
"ಅಯ್ಯೋ ಚೆನ್ನಿ ಇದು ಕಟ್ಟೆಮನೆ ಅಲ್ಲ ಬಿಡು. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಆಗಕ್ಕಿಲ್ಲ." ಎಂದಳು ಹೂವಿ. ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ.
ಗಂಗಿ ಬಂದು ಅವಸರದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡಳು. "ಒಡೇರು ಕರೀತಿದಾರೆ ಕಣ್ರೆ. ನಾನು ಹೋಗ್ಬೇಕು." ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾಬರಿಯಾದಂತೆ ಕಂಡಳು.
"ಹೂವಕ್ಕ. ಮತ್ತೆ ಒಡೇರು ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಮತ್ತೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ ಹಿಂಗೇ ಗಾಬ್ರಿ ಅಗೋಳೇ ಒಡೇರು ಕರ್ದಿದಕ್ಕೆ."
"ನಾನು ಒಡೇರು ನಂಗೇನು ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೋ ಬಿಡ್ತಾರೋ ಯಾರಿಗೊತ್ತು?" ಎಂದು ನಕ್ಕಳು ಹೂವಿ.
"ಅಂದ್ರೆ ಏನ್ ಹೂವಕ್ಕ ನೀ ಹೇಳದು" ಎಂದು ಮುಗ್ಧವಾಗಿ ಕೇಳಿದಳು ಚೆನ್ನಿ.
"ಏ ಸುಮ್ಕಿರ್ರೆ. ಏನೇನೋ ಮಾತಾಡ್ತಾವೇ. ನಾ ಹೋಗ್ಬರ್ತೀನಿ " ಎಂದು ಗದರಿಸಿದಳು ಗಂಗಿ.
ಹೋಗ್ಬಾ ಹೋಗ್ಬಾ.. ನೋಡು ಒಡೇರು ಕರದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಹೆಂಗೆ ಎದ್ನೋ ಬಿದ್ನೋ ಅಂತ ಓಡ್ತಾಳೆ. ಸರಿಯಾಗ್ ಇಕ್ತಾರೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಒಡೇರು ಇವಾಗ ನಿನ್ ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ. ಬಾರೆ.. ನಾವು ಹೋಗಣ. ನಮಗೇನೇ ಕೆಲ್ಸ ಇಲ್ಲಿ?" ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು ಹೂವಿ.
ಗಂಗಿ ಹೂವಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿಸಿದ್ದರೂ ಕೇಳದಂತೆ ಓಡಿದಳು. ಗೋವಿಂದನ ಮನೆ ತೆರೆದೇ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಗೋವಿಂದ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಹೋಗಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದುಕೊಂಡಳು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನನ್ನು ಅರೆ ಕ್ಷಣವೂ ಬಿಟ್ಟಿರದಂತಾಗಿದ್ದಳು. ತನಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಗೋವಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ದೇವರ ಸಮಾನನಾಗಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ತನ್ನನೇ ಸಮರ್ಪಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅವನು ಕುಳಿತು ಪುಸ್ತಕ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯ ಬಳಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಳು. ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾದಳು. ಕುರ್ಚಿಗೆ ಒರಗಿ ಅವನನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಳು. ಅವನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲೇ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಳು. ಅವಳು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಎರಡನೆಯ ಸಂಜೆ ಅವಳ ಮನದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದಂತೆ ಉಳಿದಿತ್ತು. ಆ ಸಂಜೆ ಅವಳ ಜೀವನವನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿತ್ತು.
ಆ ಸಂಜೆ ಗಂಗೀ ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಜರುಗಬಹುದಾದ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ಮೈ ಜುಮ್ಮ್ ಎಂದಿತು. ಮುಖವನ್ನು ತೊಳೆದು, ಬೈತಲೆ ತೆಗೆದು ಕೂದಲು ಬಾಚಿ, ಸೀರೆಯನ್ನು ಬಿಗಿದುಟ್ಟು ಸಿದ್ಧಳಾದಳು. ಬೇಕೆಂದೇ ತುಸು ತಡವಾಗಿಯೇ ಹೊರಟಳು. ತಾನು ಮಾಡಿದ್ದ ಅಡಿಗೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಒಡೆಯ ಗೋವಿಂದನ ಮನೆಯೆಡೆಗೆ ಹೊರಟಳು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಮೆಲ್ಲನೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ. ಹಿಂದಿನ ಸಂಜೆ ನಡೆದ ಅವರ ಸರಸ ಅವಳ ಬಯಕೆಗಳನ್ನೂ, ನಾಚಿಕೆಯನ್ನು ನೂರ್ಮಡಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಬಾಗಿಲು ಎಂದಿನಂತೆ ತೆರೆದೇ ಇತ್ತು.
"ಧಣಿ.. " ಎಂದು ಮೃದುವಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಗಿದಳು.
"ಬಾ ಗಂಗೀ " ಎಂದು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡನು ಗೋವಿಂದ. ಬರಿ ಪಂಚೆಯನ್ನುಟ್ಟು ಪುಸ್ತಕವನ್ನೋದುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದನು ಗೋವಿಂದ. ಅಡಿಗೆಯನ್ನಿಟ್ಟು ತನ್ನ ಸೊಂಟ ಬಳಕಿಸುತ್ತ ಸಣ್ಣ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಗೋವಿಂದನೆಡೆಗೆ ನಡೆದಳು. ಅವಳ ನಡಾವಳಿ, ನಾಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿಯಿಂದ ಹೇರಳವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಅವನ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಮಾಡಿ ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಅವನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಕಸಿವಿಸಿಯಾದರೂ ಅವಳ ವಿಧೇಯತೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆನಂದಿಸಿದನು. ಅವನು ಬೇಡವಂದರೆ ಗಂಗೀ ಅದನ್ನು ಕೇಳುವದಿಲ್ಲವೆಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಅವನಿಗೆ. ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯ ರಾಶಿ ಅವನನ್ನು ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಗಂಗೀ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಅಂತಸ್ತಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತೆ ಗಂಗೀ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನ ಕೆಳಗೇ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದಳು.
"ಗಂಗೀ. ಏನ್ ಚಂದ ಕಾಣಿಸ್ತೀಯ. ಚೆಲುವೆ ಕಣೆ ನೀನು. ಒಂದ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡೇ. ದೇವ್ರ ಮನೇಲಿ ಕುಂಕುಮ ಇರ್ತದೆ ತಗೊಂಡು ಬಾ ಹೋಗು."
"ಯಾಕೆ ಧಣಿ?"
"ಹೇಳ್ತಿನಿ ತಗೊಂಡ್ ಬಾ ಮೊದ್ಲು."
ಅವಳು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸೀರೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೈಮಾಟ ಎದ್ದು ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ನುಲಿಯುತ್ತಿದ ನಿತಂಬ ಅವಳ ಬಳಕುತ್ತಿದ್ದ ಸೊಂಟ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಎದೆ ಅವನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಮನಸೂರೆಗೊಲಳಿಸಿದ್ದವು. ಆದರೂ ತುಸು ಸಂಯಮ ಕಾದುಕೊಂಡನು. ಕುಂಕುಮವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಳು ಗಂಗೀ. ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಳು. ಗೋವಿಂದ ಕುಂಕುಮವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಇಟ್ಟನು.
"ಯಾಕ್ ಧಣಿ. ನಾನು… ನಾನು ಕುಂಕುಮ ಇಟ್ಕೋಬಾರ್ದು"
"ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬ್ಯಾಡ. ನಾನ್ ಇರೋವರೆಗೂ ನೀನು ಇನ್ನೆಂದು ಬರಿ ಹಣೇಲಿ ಇರಬಾರದು. ತಿಳೀತಾ? ನೀನು ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರಾನೇ ಕಣೆ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪಣೆ ಇದು."
"ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಆದ್ರೆ ನಾನ್ ನಿಮ್ಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಹೆಂಗ್ ಆಗ್ತೀನಿ? ನಾ ನಿಮ್ಮ ಆಳು ಒಡೆಯ." ಮತ್ತೆ ಬಾಗಿ ಅವನ ಪಾದಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿದಳು. ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕುಂಕುಮ ಕಾಣದ ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಕಳೆ ಬಂದಿತ್ತು.
ಯಾಕ್ ಗಂಗಿ ಪದೇ ಪದೇ ನನ್ ಕಾಲ್ ಮುಟ್ಟಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡ್ತೀಯ. ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಅನ್ಸುತ್ತೆ."
"ಮದ್ಲು ಸರ್ತಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ನಿಮ್ಮನ್ನ ನೋಡಿದಕ್ಕೆ. ಎರಡನೆ ಸರ್ತಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನೀವ್ ನಂಗೆ ಕುಂಕುಮ ಇಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ. ಯಾಕ್ ನನ್ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಮುಟ್ಟೋ ಯೋಗ್ಯತೆನೂ ನಂಗಿಲ್ವ?"
"ಅಯ್ಯೋ ಮಾರಾಯ್ತಿ ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದ್ರೂ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೇ. ಸುಮ್ನೆ ಮಾಡಿಸ್ಕೊತೀನಿ."
"ಹಂಗ್ ಬನ್ನಿ ದಾರಿಗೆ!"
"ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹೆಂಗೈತೆ ಧಣಿ? "ಎಂದು ಕಾಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದಳು.
"ಕಾಲ್ ನೋವೇ ಇಲ್ಲಾ ಗಂಗೀ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಗದ್ದೆ ಕಡಿಗೂ ಹೋಗಿದ್ದೆ."
"ಯಾಕ್ ಧಣಿ ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ದಿವ್ಸ ವಿಸ್ರಾನ್ತಿ ತಗೋ ಬಾರ್ದ."
"ಏನೂ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಸರಿಹೋಗದೆ."
"ಧಣಿ. ನಿಮಗೆ ಊಟಕಿಕ್ಕ್ಲಾ?"
"ಬರಿ ಊಟ ಕೊಡಕ್ಕೆ ಬಂದ್ಯಾ ಇಲ್ಲಾ… "
"ಥು ಹೋಗ್ರಿ ಬುದ್ಧಿ ನಿಮ್ಗ್ಯಾವಾಗಲು ಅದರದೇ ಚಿಂತೆ."
"ಯಾಕೆ ಗಂಗೀ, ನಿಂಗಿಲ್ವೇನೇ ಅದರ ಚಿಂತೆ?"
"ಥು ಧಣಿ ಬಿಡ್ರಿ ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ಯ್ತದೆ. ಬನ್ನಿ ಮದ್ಲು ಊಟ. ಆಮೇಲೆ ನಿಮಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಅದು." ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು ಗಂಗೀ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತ.
ಗೋವಿಂದ ಅವಳು ಬಡಿಸಿದ ಊಟ ಮಾಡಿದನು.
"ನೀನು ಉಣ್ಣೇ ಗಂಗೀ."
"ಇಲ್ಲಾ ಧಣಿ ನಿಂದಾದ್ಮೇಲೆ ನನ್ ಊಟ."
ಅವನ ಊಟ ಮಾಡಿ ಎಲೆಯನ್ನು ಎತ್ತಲು ಹೋದನು.
"ಇರ್ಲಿ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಎಲ್ಯಾಗೆ ನಾನ್ ಉಣ್ಣುತ್ತಿನಿ. "
"ಯಾಕೆ ಬೇರೆ ಎಲೆ ಇಲ್ವೇನೇ? "
"ಐತೆ ಧಣಿ. ಅಂದ್ರು ನಿಮ್ ಎಲೆಯಾಗೆ ಉಣಬೇಕು ಅಂತ. "
"ಯಾಕೆ ಬ್ಯಾರೆ ಎಲೆ ತಗೋಳೇ. "
"ನೀವ್ ಕುಂಕುಮ ಇಡೋವಾಗ ನಾನ್ ಇಡಸ್ಕೊಲಿಲ್ವಾ? ಹಂಗೆ ಧಣಿ ಇದೂ. ನೀವೇ ಹೇಳಿಲ್ವ ಆವಾಗ ನಾ ನಿಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಅಂತ. ಹೆಣ್ತಿ ಥರ ಇರೋಳು ಗಂಡನ್ ಎಲೆಲೆ ಉಣ್ಣಬೇಕು ಒಡೆಯ."
ನೀವ್ ಕುಂಕುಮ ಇಡೋವಾಗ ನಾನ್ ಇಡಸ್ಕೊಲಿಲ್ವಾ? ಹಂಗೆ ಧಣಿ ಇದೂ. ನೀವೇ ಹೇಳಿಲ್ವ ಆವಾಗ ನಾ ನಿಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಅಂತ. ಹೆಣ್ತಿ ಥರ ಇರೋಳು ಗಂಡನ್ ಎಲೆಲೆ ಉಣ್ಣಬೇಕು ಒಡೆಯ."
"ನನ್ ಮಾತ್ನ ನಂಗೆ ತಿರುಗಿಸ್ತೀಯ ಅಲ್ಲಾ. ಬಾ ಒಳಗೆ ನಿಂಗೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ" ಎಂದು ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಾ. ಆ ರಾತ್ರಿಗೆ ತಯಾರಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಶೃಂಗಾರ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತ ಕುಳಿತನು. ಗಂಗಿ ಒಡೆಯನನ್ನು ಬಹಳ ಕಾಯಿಸಬಾರದೆಂದು ತುಸು ಅವಸರದಲ್ಲಿಯೇ ಊಟವನ್ನು ಮಾಡಿದಳು. ಅವನಿಗಾಗಿ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುವುದು, ಅವನಿಗಾಗಿ ತಲೆಯ ಬಾಚಿ ಶೃಂಗಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಅವನಿಗೆ ಊಟ ಬಡಿಸುವುದು, ನಂತರ ಅವನನ್ನು ಸೇರುವ ಕಾತರದಿಂದ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ತಾನು ಊಟ ಮಾಡುವುದು, ಇದೆಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದ ತನ್ನ ದಾಂಪತ್ಯದ ಸವಿಯನ್ನು ಮರುಳಿ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿತ್ತು. ಇತ್ತ ಗೋವಿಂದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಮನಸಿಲ್ಲ. ಗಂಗಿಯ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು, ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ತಾನು ಇಂದು ಯಾವಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದನು. ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಎಲ್ಲವೂ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನಡೆದುದರಿಂದ ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಲು ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅವಿರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸಲಿಗೆ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಅವಳು ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣು ಹೊಂದಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಸರ್ವಸ್ವವನ್ನೂ ಅವನ ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ಮುಡಿಪಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆರಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಮಸ್ಕಾರ, ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನ ಸರಿ ಸಮನಾಗಿ ಕೂಡದೆ ಅವನ ಕೆಳಗೆಯೇ ಕೂರುವುದು, ಅವನನ್ನು "ಒಡೆಯ, ದೊರೆ," ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸುವ ರೀತಿ, ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಯೇ ಮಾತನಾಡುವ ಅವಳ ನಾಚಿಕೆ ಅವನನ್ನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದವು. ತನಗೆ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಈ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಸುಖವಾಗಿರಿಸುವುದು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನು ಗೋವಿಂದ. ಗಂಗಿ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಬಂದು ಮಂಡಿಯೂರಿ ಬಗ್ಗಿ ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕುಳಿತು ಅಂತ ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿದಳು. ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ಒತ್ತುತ್ತಲೇ ಕೇಳಿದಳು. "ನಿಮಗೆ ಹಾಲು ಇಲ್ಲಾ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಏನಾದ್ರು ತರ್ಲಾ ಒಡೆಯ?"
"ಬ್ಯಾಡ ಗಂಗಿ. ಯಾಕೆ ಅಲ್ಲೇ ಕೂರದು ನೀನು. ಇಲ್ಲಿ ಬಾರೆ. "
"ನೀವು ದೊಡ್ಡೋರು. ಎಲ್ದರಲ್ಲೂ ನಂಗಿಂತ ಮೇಲು. ಅದಿಕ್ಕೆಯ ನಾ ಇಲ್ಲೇ ಕೂರ್ತೀನಿ."
"ಅದೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತು ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ." ಎಂದು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಹಿಡಿದು ಕೇಳಿದನು.
"ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ನಿಂಗೆ ಏನ್ ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟ ಆಗಿದ್ದು ಗಂಗಿ?"
"ಹೋಗ್ರಿ ಬುದ್ದಿ ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ."
"ಹೇಳೇ. ನಂಗೊತ್ತಾಗ್ಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ?"
"ನಂಗೆ ನೀವು ನನ್ನ 'ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ' ಅಂತ ಕರ್ದಿದ್ದು ಬಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ನನ್ ಧಣಿ"
"ಅದರಾಗೇನೈತೆ ಗಂಗೀ ?" ಎ೦ದು ಅವಳ ಮೆತ್ತನೆಯ ಬೆನ್ನು, ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ನಿರ್ಭಿಡೆಯಾಗಿ, ಕೈಯಾಡಿಸುತ್ತ, ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳ ಮೃದುತ್ವವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತ ಕೇಳಿದನು.
ಗಂಗೀ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ, ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದಲೇ ನುಡಿದಳು.
"ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವು ಹಂಗೆ ಹಳ್ದಾಗ್ಗೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ಮೈ ಜುಂ ಅಂತೈತೆ. ಒಂಥರ ಖುಷಿ ಆಗ್ತದೆ. ನಿಮಗೆ ಇನ್ನೂ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತೈತೆ. ನಿಮ್ ಕಾಲ ಹತ್ರ ಕೊತ್ಕೊಂಡು ನಿಮ್ ಪಾದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ಕೊಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತೈತೆ"
ಗಂಗಿ ನೀನು ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತಾಗ, ನೀನು ನನ್ನ ಆಳು, ನಿನ್ಮೇಲೆ ನಂಗೆ ಹಕ್ಕಯ್ತೆ, ನೀವ್ ದೊಡ್ಡೋರು ಅಂತ ಹೇಳ್ದಾಗ್ಲೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತದೆ. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬ್ಯಾಡ ಅಂತ ಹೇಳನ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಆದ್ರೂ ಒಳಗೆ ಹೌದು ನೀನ್ ನನ್ನ ಆಳು ನಂಗೆ ನಿನ್ ಮೇಲೆ ಹಕ್ಕಯ್ತೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ. ನಂಗೆ ನೀನು ನನ್ ದೊರೆ, ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು, ನನ್ ಧಣಿ ಅಂತೆಲ್ಲ ಕರ್ದಾಗ ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ ಆಗ್ತಯ್ತೆ ಕಣೆ. ಅದು ತಪ್ಪು ಅಂತ ಅನಿಸ್ತಯ್ತೆ ಕಣೆ ಗಂಗಿ."
"ನಾನ್ ನಿಮ್ಮಷ್ಟು ತಿಳದೊಳು ಅಲ್ಲಾ ನನ್ ಧಣಿ. ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿರದು ಇಷ್ಟೆಯ. ನೀವು ನಮ್ಗೆಲ್ಲಾ ಅನ್ನ ಹಾಕಿರ. ನಮ್ ಕಷ್ಟ ಸುಖ ನೋಡ್ಕೋತೀರಾ. ಹತ್ತೂರ್ನಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮಂತ ಒಡೇರು ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲಾ. ಬೇರೆಯೋರು ಆಳ್ಗಳಿಗೆ ಮಾಡಿಧಾಂಗೆ ನೀವು ನಮಗೆ ಹೀನಾಯ ಮಾಡೋದಿಲ್ಲ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನೀವು ದೇವರಂಥಾರು. ಮತ್ತೆ ಈ ದಿಕ್ಕಿಲ್ದ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಹೊಸ ಜೀವನ ಕೊಡ್ತಿದೀರಾ. ನಿಮ್ಮನ ದೇವ್ರು ಧಣಿ ಒಡೆಯ ದೊರೆ ಅನ್ನೋದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು. ನೀವು ದಿನ ಎಲ್ಲ ಮೈ ಬಗ್ಸಿ ದುಡೀತೀರಾ. ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ್ ಗಂಡ್ ಮಯ್ಯಿ ನಿಮ್ದು. ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ತಾನಾಗೇ ಬಂದು ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂದ್ರೆ ನಿಮ್ಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗೇ ಆಯಿತದೆ ಅದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು? ಅದೆಲ್ಲ ಯೋಚೆನೆ ಬಿಟ್ಟು ನಿಮ್ ವಯಸ್ಸಿನ ವಡೇರು ಹೆಂಗ್ ಇರ್ತಾರೋ ಹಂಗ್ ಇರ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟಿರೋ ನಿಮ್ಗೆ ನಾನು ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತ್ಕಳದು, ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡದು ಏನೂ ದೊಡ್ದಲ್ಲ. ನೀವು ಮೇಲೆ ನಾನು ಕೆಳಗೆ. ಹಂಗಿದ್ರೆನೆ ಚಂದ. ನೀವ್ ಹೇಳ್ಬೇಕು ನಾ ಕೇಳ್ಬೇಕು ಒಡೆಯ."
"ಆಹ್.. ಗಂಗೀ... ಹಂಗಂದ್ರೆ ನಿನ್ನ ನಾ ಹಂಗೆ ಕರೀತಿನಿ ಕಣೆ ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣೇ…" ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಗಂಗಿಯನ್ನು ತಬ್ಬಿದನು.
"ನೀವ್ ಹೇಳ್ದಂಗೇ ಆಗ್ಲಿ ನನ್ನ ದ್ಯಾವ್ರೇ… ನೀವ್ ಏನ್ ಕರೀತಿರೋ ಅದೇ ನನ್ ಹೆಸರು ಒಡೆಯ." ಇಬ್ಬರೂ ತುಸು ಹೊತ್ತು ಆ ಬಿಗಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ಸವಿದು ಮುದ್ದಾಡಿದರು. ಅವನ ಕೈ ಅವಳ ಸೀರೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆನ್ನನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
"ಧಣಿ, ಒಳಗೆ ಬಾ ನಿಂಗೆ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲಾ, ಮತ್ತೆ ಏನೂ ಮಾಡ್ಲೇ ಇಲ್ಲ."
"ಹೌದ್ ನೋಡೆ ಗಂಗೀ, ನಿನ್ ಮೈ ಸವೀತಾ ಮರ್ತೇ ಬಿಟ್ಟೆ. ಕಳ್ಳಿ, ನೀನೇ ನೆನಪಿಸ್ತೀಯಾ? ಮಾಡ್ತೀನಿ ನೋಡು ಈಗ."
"ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀರಾ ನನ್ ದೊರೆ..?"
"ನಿಂಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡತೀನಿ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೆ… ಎಲ್ಲಿ ಎದ್ನಿಲ್ಲು" ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಎದ್ದು ನಿಂತಳು ಗಂಗೀ.
"ಆಕಡೆ ತಿರುಗಿ ಬಗ್ಗೇ. ಹೂ. ಬೇಗ. ಈಗ್ ಐತೆ ನೋಡು ನಿಂಗೆ. ನನ್ ಮಾತ್ನ ನಂಗೆ ತಿರುಗಿಸ್ತೀಯ ಅಲ್ಲಾ."
ಗಂಗಿ ನಾಚಿ ಅವನಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ಬಾಗಿ ನಿಂತಳು. ಅವಳ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡು ಅವನನ್ನು ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆಯಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ಕಯ್ಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಫಟ್ ಎಂದು ಅವಳ ಅಂಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು.
"ಆಹ್… ನನ್ ದೊರೆ… " ಎಂದು ನೋವು ಮತ್ತು ಸುಖ ಎರಡನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತ ಕುಯ್ಗುಟ್ಟಿದಳು. ಅವಳೆಡೆಗೆ ಕಿವಿಗೊಡದೆ ಅವಳ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡುಗಳನ್ನು ಸವರಿ ಸವರಿ ಇನ್ನೆರೆಡು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟನು.
"ಆಹ್ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ… ಧಣಿ.. ಅಮ್ಮಾ… " ಎಂದು ತುಸು ನರಳಿದಳು. ಆ ನರಳಾಟದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಅವನ ಹೊಡೆತಗಳಿಂದ ಅನುಭವಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖ ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅವಳ ಕಯ್ಯನ್ನು ಎಳೆದು ತನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡನು.
ನೀವ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ ಸಿಕ್ಸೆ ಬಾಳ ಪಸಂದಾಗಿತ್ತು ಧಣಿ. ನೀವ್ ಹಿಂಗೇ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡದು ಅಂದ್ರೆ ನಾ ತೆಪ್ಪು ಮಾಡ್ತಾನೆ ಇರ್ತೀನಿ ನನ್ನೊಡೆಯ…"
"ಆಹಾ ಕಳ್ಳಿ ಎಂಥ ಹೆಣ್ಣೇ ನೀನು.. ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೆನೆ? "
"ಇಷ್ಟಾನ.. ನೀವ್ ಏನ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ನಂಗಿಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಹೊಡದ್ರೂ ಇಷ್ಟ.. ನೀವು ಬೈದ್ರೂ ಇಷ್ಟ.. ನೀವ್ ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ರೆ ನಂಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು."
"ಹೌದೇನೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಬಿಚ್ಚೆ ಇದನ್ನ" ಎಂದು ಕೈ ಹಾಕಿ ಸೆರಗನ್ನು ಹಿಡಿದು ಎಳೆದನು. ಗಂಗಿ ಅಸಹಾಯಕವಾಗಿ ನಿಂತು ತನ್ನ ಸೆರಗು ತನ್ನ ಮಯ್ಯಿಂದ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದುದನು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ನೋಡಿದಳು. ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಂಜಿನ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟಗಳ ಹಿಂದೆ ಸೂರ್ಯೋದಯವಾದಂತೆ ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳು ಮೆಲ್ಲನೆ ಗೋಚರಿಸಿದವು. ಗೋವಿಂದ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮಾಡಿದಂತೆ ದಿಗ್ಗೆಂದು ಸೆರಗನ್ನು ಎಳೆಯದೆ ಮಲ್ಲನೆ ಸರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ರಾಶಿಯನ್ನು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಸವಿಯಲು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ಅವಳಾದಳೂ ಆ ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಎಷ್ಟು ದಿನವಾದರೂ ಮುಚ್ಚಿಯಾಳು? ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ದಾಸಿಯ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಮೊದಲು ಅವುಗಳ ಅಮೋಘ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡನು. ನೆನ್ನೆಯಗಿಂತಲೂ ಎಷ್ಟೋ ಪಟ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಂಡಳು ಗಂಗಿ. ಆ ರಸವತ್ತಾದ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಉಬ್ಬಿದ್ದ ಅವಳ ಎದೆ, ಅದರ ಗಾತ್ರ, ಹಿತ್ತಾಳೆ ನಾಣ್ಯದಂತೆ ಇದ್ದ ಅವಳ ಸ್ತನ ತೊಟ್ಟುಗಳು, ಅಂಥ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನೇ ಗೋವಿಂದ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.
"ಆಹಾ ನನ್ ಗಂಗಿ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ಏನ್ ಚೆಲುವೆನೇ ನೀನು. ಏನೇ ಮೈ ಮಾಟ ನಿಂದು? ಒಳ್ಳೆ ರಸಪುರಿ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಥರ ಇಟ್ಟಿಯಲ್ಲೇ. ನಿನ್ನ ತಿಂದ್ಬಿಡ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಕಣೆ."
ಹೊಲೆಯ ಹೆಣ್ಣಾಳು ಗಂಗಿಗೆ ತನ್ನ ಒಡೆಯ ಈ ರೀತಿ ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೊಗಳುವುದು ಬಹಳ ಕಸಿವಿಸಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತು.
"ಅಯ್ಯೋ ದೊರೆ ನಂದ್ಯಾತರ ಚೆಲುವು. ನಿಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋ ಹೊಲೆರಾಕಿ ನಾನು...ನಿಮ್ ಆಳು ಒಡೆಯ."
"ಹೊಲೆರಾಕಿ ಆದ್ರೇನು? ಆಳಾದ್ರೆನು?. ನೀನು ಒಂದ್ ಹೆಣ್ಣು ಗಂಗಿ. ಇನ್ನ್ಮೇಲಿಂದ ನೀನು ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣು ಕಣೆ. ತಿಳೀತಾ? " ನಾಚಿ ನೀರಾದಳು ಹೊಲೆಯ ದಾಸಿ ಗಂಗಿ.
"ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಮ್ದೇಯ. ಇದೆಲ್ಲ.. ಈ ಜೀವನೇ ನೀವ್ ನಂಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಭಿಕ್ಸೆ. ನನ್ ದೊರೆ ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ರಿ ನನ್ನ. ನೀವ್ ಏನ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ನಾ ಇರದು. ನೀವ್ ಏನ್ಮಾಡಿದ್ರು ನಂಗೆ ಇಷ್ಟಾನೇ. ನನ್ನ ತಿಂದ್ಬಿಡ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದ್ದಿಕ್ಕಿಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಏನೈತೆ ಸುಖ ನಂಗೆ? "
ಗೋವಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡನು. ಮೆಲ್ಲಗೆ ತನ್ನ ಬಲಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದನು. ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಚೆಂಡಿನಂತಿತ್ತು ಅವಳ ಎದೆ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಸವರಿದನು. ಗಂಗಿಯ ನಾಚಿಕೆಯಲ್ಲ ಅವಳ ಬಾಗಿದ ತಲೆಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಅವಳು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಅವನಿಗಾಗಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದ ತನ್ನ ಸ್ತನ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಡಗಯನ್ನು ಅವಳ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಲಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಆಟಕ್ಕಿಳಿದನು. ಸವರಿ ಸವರಿ ಮನ ಬಂದಂತೆ ಉಜ್ಜಿ ಹಿಸುಕಿದನು. ಮತ್ತೆ ಅವಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದನು. ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳ ನಡುವೆ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನಿಟ್ಟು, ಎರಡೂ ಸ್ತನಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನೆರೆಡು ಕೈಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟು ಹಿಸುಕಿ ಆನಂದಿಸಿದನು. ಗಂಗಿಯೂ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನೇ ಮರೆತು ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದಳು.
"ಗಂಗಿ ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ನೋಡ್ಲೆ ಇಲ್ಲಾ ನೋಡು ಸುಮ್ನೆ ಬಿರ್ನೆ ನಿನ್ ಸೀರೆ ಕಿತ್ತಾಕಿ ಇಕ್ಬಿಟ್ಟೆ ನಿಂಗೆ. ಇವತ್ತು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ನೆನ್ನೆ ಅಂತ. "
"ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡ್ರಿ ಒಡೆಯ ನಂಗೆ ಅದೂ ಇಷ್ಟಾನೇ. ಇವತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಗೆ ಏನ್ ಬೇಕೋ ಮಾಡ್ರಿ ದೊರೆ. ಏನ್ ಬೇಕೋ ನೋಡ್ರಿ ತೋರುಸ್ತೀನಿ ನನ್ ಧಣಿ "
ನಿನ್ ಮೊಲೆಗಳನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಬ್ಯಾರೆ ಏನೂ ಬ್ಯಾಡ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಕಣೆ. ಅಷ್ಟ ಚಂದ ಇದ್ದೀಯ ನೀನು." ಎಂದು ಅವಳ ಒಂದು ಮೊಲೆಯನ್ನು ಹಿಸುಕಿ ಬಾಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ತೊಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಚೀಪಿದನು.
ತನ್ನ ಮೊಲೆ ಚೀಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ನುಡಿದಳು ಗಂಗಿ "ನೀವು ನನ್ ಮೊಲೆನ ಸವಿತಿರೋದು ನೋಡಿದ್ರೆ ನಂಗೂ ನಿಮ್ಮ್ಹತ್ರ ಹಿಸ್ಕಿಸ್ಕೊಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ದೇ ಇದೆಲ್ಲ ನನ್ ದೊರೆ.. ಆಆಆಹಾ… ಕಚ್ತೀರಾ ಧಣಿ ಊ.. ಅಮ್ಮಾ.. ಕಚ್ಬೇಡಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಹಿಸುಕ್ರಿ ನನ್ನ."
"ಏಳೇ ಗಂಗಿ ನಂಗೆ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತಾಯಿಲ್ಲ. ಹೆಣ್ಣೇ ಬಿಚ್ಚೆ ಪೂರ್ತಿ ಸೀರೆನ.. "
"ಇಕ ತಗೋಳ್ರಿ ದೊರೆ ನೀವೇ ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಾರ ಬಿಚ್ರಿ ನನ್ ಸೀರೆಯೇ. " ಗೋವಿಂದ ಸೀರೆಯನ್ನು ಎಳೆದು ಅವಳನ್ನು ಬೆತ್ತಲೆ ಮಾಡಿದನು.
"ಆಕಡೆ ತಿರುಗು ಗಂಗಿ. ನಿನ್ನ ನೋಡ್ಬೇಕು ನಾನು."
"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ " ಎಂದು ವಿಧೇಯತೆಯಿಂದ ತಿರುಗಿ ನಿಂತಳು.
"ಆಹಾ ಬಾ ಹತ್ರ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. " ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಒಂದು ಲಾತ ಕೊಟ್ಟನು ಅಧಿಕಾರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ.
"ಆಹ್ ಯಾಕ್ ಒಡೆಯ ಹೊಡಿದ್ರಿ..? ಏನ್ ತಪ್ಪ್ ಮಾಡ್ದೆ ನನ್ ದೊರೆ? "
"ನಿನ್ನ ಬಗ್ಸಿ ಹೊಡೆಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಭಾಳ್ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ. ನೀನ್ ತಪ್ಪ್ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೂ ನಾ ಸರಿಯಾಗ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಿಂಗೆ. ಸುಮ್ನೆ ತೊಗೋತ ಇರ್ಬೇಕು. ನಂದೇ ಅಲ್ವೇನೆ ಇದೆಲ್ಲ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ತೊಗೊ " ಮತ್ತೊಂದು ಲಾತ ಫಟಾರೆಂದು ಬಿತ್ತು.
"ಆಹ್ ನನ್ ದೊರೆ. ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ. ಆಹ್ ಏನ್ ಗತ್ತು ಒಮ್ಮೆಲೇ. ನಂಗ್ ನೀವ್ ಹಿಂಗಿದ್ರೆನೆ ಇಷ್ಟ ಒಡೆಯ. ಎಷ್ಟಾರ ಹೊಡಿರಿ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ದೇ ಇದೆಲ್ಲ."
" ನೋವಾಯಿತೇನೆ? ಗಂಗಿ?" ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಮಯ್ಯನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಬೆನ್ನು ನಿತಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಕಯ್ ಆಡಿಸುತ್ತ ಕೇಳಿದನು.
"ಅಯ್ಯೋ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ಒಡೆಯ. ಇನ್ನು ನಿಮ್ಮ್ಹತ್ರ ಇನ್ನೂ ಹೊಡ್ಸಕೋ ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ದೊರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ನೋಯಿಸ್ತದೆ ಆದ್ರೆ ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಭಾಳ ಸುಕ ಐತೇ."
"ಗಂಗಿ ನಿಂಗ್ ಗೊತ್ತಾ? ನಿನ್ನ ನಾನು ಗದ್ದೇಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ನೋಡ್ತಿದ್ನಲ್ಲ… ನೀನು ಬಗ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತಿರೋವಾಗ, ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಾನು ಮನ್ಸ್ ನಲ್ಲೆ ಅನ್ಕೋತ ಇರ್ತಿದ್ದೆ. ಏನ್ ಚಂದ ಇದಾಳೆ ಗಂಗಿ.. ಇವಳು ಬಗ್ಗಿದಾಗ ರಪ್ ರಪ್ ಅಂತ ನಾಲ್ಕು ಕೊಡ್ಬೇಕು ಇವ್ಳ ಆಂಡ್ ಮೇಲೆ ಅಂತ. ಗೊತ್ತಾ? ಅಷ್ಟ ಚಂದ ಕಾಣ್ಸತೀಯ ನೀನು ಹಿಂದಿನಿಂದ ಕಣೆ.."
"ಹೌದ ನನ್ ಧಣಿ? ಮತ್ತೆ ಗದ್ದೆಲೆ ಬಗ್ಗಸಿ ಆವಾಗ್ಲೇ ಹೊಡಿಬೇಕಲ್ವಾ ನೀವು.. ಯಾಕ್ ಹೊಡಿಲಿಲ್ಲ? "
"ನಿನ್ನ ನಿನ್ನ… ನೋಡಿದವ್ರು ಏನ್ ಅನ್ಕೋತಾರೆ?"
"ಸರಿ ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಒಡೆಯ. ಈಗ ನಾನೇ ನಿಮ್ಮನ ಕೇಳ್ಕೋತ ಇದಿನಲ್ಲ. ನಂಗೂ ಅಲ್ಲಿ ಹೊಡಿಸ್ಕೊಳದು ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಒಂಥರಾ ಮೋಡಿ ಮಡಿಗಿದೀರಾ ನೋಡ್ರಿ. ಇಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಒಂದ್ ನಾಲ್ಕ್ ಬಾರಸ್ರಿ ನನ್ ಒಡೆಯ."
ಹೌದೇನೇ? ಬಗ್ಗೇ ಹಂಗಂದ್ರೆ! ಹೆಣ್ಣೇ " ಎಂದು ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಒರಟಾಗಿ ತಳ್ಳಿ ಬಗ್ಗಿಸಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಅವನ ಹೊಡೆತಗಳಿಗೆ ಅಣಿಗೊಳಿಸಿದಳು.
ಅವಳು ಅಸಹಾಯಕತೆಯಿಂದ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಾಗ ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯ ಇಮ್ಮಡಿಸಿತ್ತು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಮಾವಿನ ಗಿಡದಿಂದ ಜೋತು ಬಿದ್ದ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಅವಳ ಎದೆಯಿಂದ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದವು. ಅವಳ ಸೊಂಟ, ಅಂಡು, ತೊಡೆ ಎಲ್ಲವು ಅವನ ಸ್ಪರ್ಷಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಗಂಗಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಅವನ ಹೊಡೆತದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಳು. ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ಹೊಲೆಯ ಹೆಣ್ಣಾಳಿನ ಅಪ್ರತಿಮ ನಗ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಮೊದಲು ಕಣ್ಣಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಸವಿದನು. ನಂತರ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡನ್ನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಸವರಿದನು, ಉಜ್ಜಿದನು. ಅವಳ ತೊಡೆ, ಬೆನ್ನುಗಳಿಗೂ ತನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶದ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸಿದನು.
"ಆಹಾ ನನ್ ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಮಯ್ಯೇ ನಿಂದು ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಎಲ್ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೂ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಿಕ್ತಿಯ ಕಣೆ. ಮೋಡಿ ನನ್ ಕಯ್ಯಾಗಲ್ಲ ನಿನ್ ಮಯ್ಯಾಗ್ ಐತೆ ನೋಡು" ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಅವಳ ಬಾಗಿದ ಕೋಮಲವಾದ ಅಂಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಒಂದು ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅದುಮಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಅಂಡುಗಳಿಗೆ ರಪ್ ಎಂದು ಬಾರಿಸಿದನು.
"ಅಮ್ಮಾ ನನ್ ದೊರೆ.. ಆಹಾ "
"ನೋವಾಗಲಿಲ್ಲ ತಾನೇ ಗಂಗಿ?"
"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ರಾಜ.. ನೀವ್ ಕೊಡ ಹೊಡ್ತ ಆಹಾ… ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ, ಹಾಕ್ರಿ ಇನ್ನೊಂದ್ ನಾಲ್ಕು ನಂಗೆ.. ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗ್ ಬೀಳ್ತೀನಿ ನನ್ನೊಡೆಯ.. ಆಹಾ...ಅಮ್ಮಾ ದೇವ್ರೇ "
ಮತ್ತೊಂದು ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಕೊಟ್ಟನು. ಅವಳ ಮಾಂಸಲ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಅವನ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲಿನ ಅಲೆಗಳಂತೆ ಸಣ್ಣ ಅಲೆಗಳೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು.
"ನಾಲ್ಕೆ ಸಾಕೆನೆ?" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮತ್ತೊಂದು ಬಿಗಿದನು.
"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ಧಣಿ ನಿಮಗೆಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟ್ ಕೊಡ್ರಿ."
ಅವಳ ಸುಂದರ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅದರಮೇಲೆ ಸವರಿ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ಮಯ್ಯನ್ನು ಸವಿದನು, ಬಾಗಿ ಮುದ್ದಾಡಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತು ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಸವಿದು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಲು.
"ನನ್ನ ಗದ್ದೇಲಿ ನೋಡ್ದಾಗ ಮತ್ತೇನ್ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ನಿಮಿಗೆ ಒಡೆಯ?"
"ನಿನ್ ನೋಡಿದ್ರೇನೇ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತಿತ್ತು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೀನು ನಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗವಾಗ ನಿನ್ನ ಸೊಂಟಾನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ಹೆಂಗೆ ಅಲ್ಲಾಡ್ಸಿ ಬಳುಕ್ತೀಯ ನೀನು. ನೀನು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗ್ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಮುಟ್ಟಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ಕಣೆ."
"ಹೌದಾ ಬುದ್ಧಿ. ಈಗ ನಾ ನಿಮ್ ಸ್ವತ್ತು ನನ್ ದೊರೆ. ಎಲ್ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಹಂಗ್ ಬೇಕಂದ್ರೆ ಹಂಗೆ ನನ್ ಮುಟ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ."
ಗೋವಿಂದ ಅವಳ ಹಿಂದೆಯೇ ನಿಂತಿದ್ದನು. ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಪಂಚೆಯೊಳಗೆ ನಿಗುರಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಮದನ ದಂಡ ಅವಳಿಗೆ ಒತ್ತುತಿತ್ತು. ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾದಳು.
"ಕಾಲ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಗಲಸೆ, ಹೆಣ್ಣೇ" ಎಂದು ಅವಳ ಕಾಲುಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟನು. ವಿಧೇಯ ಹೆಣ್ಣು ಗಂಗಿ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಡವಿಲ್ಲದೆ ಪಾಲಿಸಿದಳು. ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಹತ್ತಿರ ತಂದನು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನದ ಒಡಲು ಸಂಪೂರ್ಣ ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಆಹಾ ಗಂಗಿ… ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ ನೋಡೇ ಇಲ್ಲಿ. ಹೆಂಗೆ ಒದ್ದೆ ಆಗೈತೆ ನೋಡೇ. ಅಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಏನೇ ನಿಂಗೆ ನನ್ ಕೈಯಿಂದ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳದು? ಸರಿಯಾಗಿ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನೋಡು ಇವಾಗ ನಿಂಗೆ"
"ಒಡೆಯ, ನಿಮ್ ಹೊಡ್ತ ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೇನಾ? ನೀವ್ ರಪ್ ಅಂತ ಹೊಡೆದಾಗೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಒದ್ದೆಯಾಗದೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದಿಕ್ಕೇಯ ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಮ್ ಕೈನಾಗೆ ಮೋಡಿ ಮಡಿಗಿವ್ರಿ ಅಂತ. ಸಂದಾಕೆ ಇಕ್ರಿ ನಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ."
"ಇಕ್ತಿನಿ ಇಕ್ತಿನಿ ಇರು. ಅದಕ್ ಮುಂಚೆ ಒಂದ್ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಮಾಡ್ತಿಯೇನೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ?"
"ಒಡೆಯ… ನನ್ನ ಬಾಯ್ತುಂಬಾ 'ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ' ಅಂತ ಕರದು ಮತ್ತೆ ಅದ್ಯಾಕೆ 'ಮಾಡ್ತಿಯೇನೆ' ಅಂತ ಕೇಳದು ನೀವು. 'ಮಾಡೇ' ಅಂತ ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ನೀವು ನನ್ ರಾಜಾ." ಎಂದು ಅವನೆದುರು ಬಗ್ಗಿಯೇ ನುಡಿದಳು ತನ್ನ ವಿಧೇಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತ.
"ಆಯ್ತು ಆಯ್ತು ಹಂಗೆ ಆಗ್ಲಿ ಕಣೆ. ಈಗ ನಂದನ್ನ ನೀನು ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಳೇ ಗಂಗಿ."
"ನಿಮ್ದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಬೇಕಾ. ಅದ್ ಹೆಂಗೆ ನನ್ ದೊರೆ?"
"ಈ ಕಡೆ ತಿರುಗು ಹೇಳ್ತಿನಿ" ಎಂದು ಅವಳ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ಚಟಾರಂದು ಕೊಟ್ಟನು. ಗಂಗಿ ಅವನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಳು. ಅವಳ ಭಾರವಾದ ಸ್ತನರಾಶಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಎಡಗಯ್ಯಿಂದ ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು.
"ಈಗ ಕೆಳ್ಗೆ ಕೂತ್ಕೋ" ಎಂದು ಅವಳ ಭುಜವನ್ನು ತುಸು ತಟ್ಟಿ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದನು. ಅವಳು ಕೆಳಗೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತಳು. ತನ್ನ ಪಂಚೆಯನ್ನು ಸರಿಸಿದನು. ಒಳಗಿಂದ ಅವನ ಮದನದಂಡ ಧಿಗ್ಗೆಂದು ಅವಳೆದುರು ಪುಟಿದು ಎದ್ದು ನಿಂತಿತು.
"ಅಮ್ಮಾ.. ಹೆಂಗೆ ಆಗೈತೆ ನೋಡ್ರಿ ನಿಮ್ದು.. ಏಟ್ ದೋಡದು ಅಂತೀನಿ."
"ಹೂ ಈಗ ನೀ ಅದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಬೇಕು. ಬಾಯಿ ತಗಿಯೇ. ಆ ಮಾಡು. ನಾನು ನಿನ್ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನಂದನ್ನ ಇಡ್ತೀನಿ. ಆಯ್ತಾ?"
"ಹೂ ನನ್ ಒಡೆಯ " ಎಂದು ಬಾಯ್ತೆರೆದಳು.
"ತೊಗೊ ಇದನ್ನ " ಎಂದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನಿಗುರಿದ ಪುರುಷಆಂಗವನ್ನು ಇಳಿಬಿಟ್ಟನ್ನು. ಗಂಗಿ ಅವನ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ದಂಡವನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸುತ್ತಲೂ ನಾಲಿಗೆಯಾಡಿಸಿ ಸವಿದಳು.
"ಆಹ್.. ಗಂಗಿ.. ಹಂಗೆ ಮಾಡೇ. ಎಷ್ಟ ಚಂದ ಮಾಡ್ತಿದೀಯಾ ನೋಡೇ.. ಮಾಡು.. ಮಾಡು.."
ಅವನ ಮಾತಿನಿಂದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಗೊಂಡು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನನ್ನು ಚೀಪಿದಳು.
"ಆಹ್ ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಚಂದ ಉಣ್ಣತೀಯೇ ನೀನು.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಿನ್ ಕೂದ್ಲು ಕೊಡೇ.."
ಗಂಗಿಯ ಬಾಯ್ತುಂಬಾ ಅವನ ಉಬ್ಬಿದ ಉಕ್ಕಿನಂಥ ಮದನದಂಡ ವಿರಾಜಮಾನವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ, ಅವನನ್ನು ಉಣ್ಣುತ್ತಲೇ ತನ್ನ ಕೂದಲ ಗಂಟನ್ನು ಬಿಚ್ಚಲು ಕಯ್ಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಎತ್ತಲು ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳ ಸೌಂದರ್ಯ ಇಮ್ಮಡಿಸಿ ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ರಂಜಿಸಿದವು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಪುಟ್ಟಿದೆದ್ದು ಅವನ ಕೈಗಳನ್ನು ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆದರೆ ಗೋವಿಂದನು ಬಿಟ್ಟಾನೆಯೇ? ತನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯೊಳಗೆ ತೂರುತ್ತಲೇ ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಒಂದಂದು ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದನು
ಗಂಗಿ.. ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣುಸ್ತಾವೆ ನಿನ್ ಮೊಲೆಗಳು ನೀ ಕೈ ಎತ್ತ್ದಾಗ. ಅದರ ಚಂದ ನಂಗೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ನಿನ್ನಂಥ ಅಪ್ಸರೆ ಸಿಗಕೆ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿರ್ಬೇಕು ಕಣೆ ನಾನು." ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಮನ ಬಂದಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಹಿಸುಕಿದನು. ತನ್ನ ಸ್ತನ ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಅವನ ಲಿಂಗ ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಅವಳ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂತು. ಅವಳಿಂದಲೇ ಗೋವಿಂದನ ಲಿಂಗ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವುದು ಎಂಬ ಸಂಗತಿಯೇ ಗಂಗಿಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಚಾರವಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಗಂಗಿ, ಕೂದಲ ಗಂಟು ಬಿಚ್ಚುವುದನ್ನು ಮರೆತು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೇಯೇ ಇಟ್ಟು ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ತುಸು ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆ ಜ್ಞಾಪಕವಾಗಿ ಸರ ಸರನೇ ತನ್ನ ಕೂದಲ ಗಂಟನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿದಳು. ಗೋವಿಂದ ಒಂದು ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಲಿಂಗದಿಂದ ಅವಳ ಬಾಯನ್ನೂ ಮತ್ತು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು.
ಅವಳಿಗೆ ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸದಿರುವುದು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ನೆನಪಾಗಿ, ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ಹೊರ ತೆಗೆದು ಕೇಳಿದನು.
"ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇದೆಯೇನೆ? ಗಂಗಿ?"
"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ " ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದಳು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಾ.
"ಹಂಗಂದ್ರೆ ಇನ್ನೂ ಸೊಲ್ಪ ಉಣ್ಣು ತೊಗೊ." ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದನು.
"ಕಾಲ್ ಆಗಲ್ಸು ಸೊಲ್ಪ ಗಂಗಿ.." ಎಂದು ಮತ್ತೊಂದು ಅಪ್ಪಣೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಹೊಲೆಯ ದಾಸಿಗೆ ಇತ್ತನು. ಗಂಗಿ ತಡಮಾಡದೆ ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಪಾದದಿಂದ ಅವಳ ಯೋನಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದನು. ಅವಳ ಮೈ ಝಂಮೆಂದಿತು. ತನ್ನ ಯೋನಿಯ ಹೆಣ್ರಸದಿಂದ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದಳು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ತನ್ನ ಪಾದದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವಲೋಕಿಸಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಡೆಯನ ಮುಂದೆ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತು ತನ್ನ ಯೋನಿಯಿಂದ ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳಿಂದ ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಅವನ ಉಬ್ಬಿದ ಮದನದಂಡಕ್ಕೆ ಸುಖವನಿತ್ತು ಪುನೀತಳಾಗಿ ಹೆಣ್ತನದ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ಹೊರ ತೆಗೆದು ಕೇಳಿದನು.
"ಹೆಂಗಿತ್ತೇ ಗಂಗಿ. ನಿಜ ಹೇಳು"
ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಗೋವಿಂದನ ಮಂಡಿಯ ಮೇಲೆ ಊರಿ ಹೇಳಿದಳು.
"ನಾ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ದ್ರೂ ಉಪಯೋಗ ಇಲ್ಲಾ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಪಾದದ್ ಮೇಲೆ ನೋಡಿ ನಿಮ್ಗೆ ನಿಜ ಗೊತ್ತಾಯ್ತದೆ. ಎಷ್ಟ್ ಒದ್ದೆಯಾಗಿವ್ನಿ ನಾನು."
"ಹೌದೇನೇ ಕಳ್ಳಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ನೀನೆ ಕಣೆ. ಅನುಭವಿಸಿದ್ರೆ ನಿನ್ ಥರ ಹೆಣ್ಣನ್ನ ಅನುಭವಸ್ಬೇಕು ಕಣೆ. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಇನ್ನೂ ಮುಗ್ದಿಲ್ಲ. ಈಗ್ ಸುರು ಮಾಡೀನಿ ನಾನು. ಬಾರೆ ಹೆಣ್ಣೇ ಇಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗು ಬಾ."
"ಬಂದೆ ನನ್ ದೊರೆ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಅನುಕೂಲನೋ ಹಂಗೆ ಬಗ್ಗಸಿ ನನ್ನ. ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೋವಾಗ್ಬಾರ್ದು ನೋಡ್ರಿ"
"ಹೂ ಕಣೆ. ಮತ್ತೆ ಬಿಡ್ತೀನಾ ನಿನ್ನ.. ತಗಾ.. ನಿನ್ನ.. ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊ. ನೀನ್ ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಉಂಡೆ ಅಲ್ಲ ನಂದು ಅದಿಕ್ಕೆ ಹ್ಯಾಂಗ್ ಗಟ್ಟಿಯಾಗದೆ ನೋಡು. ತೊಗೋಳೇ ಚಂದಾಗಿ ಉಂಡಿದಕ್ಕೆ ನಿಂಗೆ ಭೋಮಾನ" ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ಹಿಸುಕಿ ತನ್ನ ಪುರುಷಾ೦ಗವನ್ನು ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತೂರಿದನು.
"ಉಮ್ಮಅಅ.. ಆ.. ದೊರೆ… ಅಮ್ಮಾ.. ನನ್ ಒಡೆಯ ಹಾಕ್ರಿ.. ಆಹ್ ದೊರೆ.."
ಯತೇಚ್ಛವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡುಗಳಿಗೆ ಮನಬಂದಂತೆ ಚಟ್ ಫಟ್ ಎಂದು ಬಾರಿಸುತ್ತ ಅವಳನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸಿ ಆನಂದಿಸಿದನು.
"ಹೆಂಗೈತೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೋವಾದ್ರೆ ಹೇಳು" ಅವಳನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸುತ್ತಲೆ.
"ಆವ್… ಹಾ… ಒಡೆಯ.. ಹಂಗ್ ಕೇಳ್ ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ದೊರೆ. ನೀವೆಸ್ಟ್ ಹೊಡುದ್ರೂ ನಂಗೆ ನೋವಾಗಕಿಲ್ಲ. ಆಹ್.. ನೀವ್… ಅಮ್ಮಾ… ಹೊಡದಷ್ಟು ನಂಗೆ ಖುಷಿನೇಯ. ಹಂಗೆ ಹೊಡಿತಾ ಇಕ್ಕರಿ ನಂಗೆ. ದ್ಯಾವ್ರೆ. ಆಹ್…"
"ತೊಗೋಳೇ.. ನಿನ್ನ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ಆಹಾ. ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನೋಡು ಇವಾಗ. ನೆನ್ನೆದು ಏನೂ ಅಲ್ಲಾ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ದಿನಾ ಹಿಂಗೇ ಬಗ್ಗಸಿ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನಿಂಗೆ. ಸುಮ್ನೆ ಪಿಟಕ್ ಅಂದೆ ಇಕ್ಕಿಸ್ಕೊ ಬೇಕು ಗೊತ್ತಾಯ್ತನೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ"
"ಆಹ್... ಅಮ್ಮ.. ನನ್ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಯಾವಾಗ್ ಕರೀತಿರೋ ಆವಾಗ್ ಬಂದು ನಿಮ್ದನ್ನ ಉಣ್ಣತೀನಿ ನನ್ ದೊರೆ ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ಬಗ್ಗಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊತಿನಿ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನನ್ ರಾಜಾ. ಈ ಹೆಣ್ಣ ಆಳಿಗೆ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೇನ್ ಬೇಕು ಹೇಳ್ರಿ. ಆಹ್.. ಸ್ಸ್ಸ್…"
"ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ಗೊತ್ತಾಯಿತಾ? ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಕೊಡಿಲ್ಲಿ. ನಿನ್ನ ಇವತ್ತು ನೋಡು. ಆಹ್ " ಎಂದು ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಎಳೆದು ಲಗಾಮಿನಂತೆ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಸಿದನು.
"ನಿನ್ನ ಮೊಲೆ ಸಿಗ್ತಿಲ್ಲ. ಜಾಸ್ತಿ ಬಗ್ಗಬೇಡ ಕಣೆ."
"ಇಕ.. ತೊಗೊಳ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ ಇಲ್ಲೈತೆ." ಎಂದು ಅವಳೇ ಒಡೆಯನ ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಸ್ತನಗಳ ಕಡೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು.
"ಆಹ್.. ಕೊಡೆ ಇಲ್ಲಿ." ಎಂದು ಅವಳ ಸ್ತನಗಳನ್ನು ಹಿಸುಕಿದನು. ಎಡಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ವಿಚಾರಿಸುತ್ತ ಬಲಗಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಜೋರಾಗಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಅವಳ ಯಥೇಚ್ಛವಾದ ಮೊಲೆ ಮತ್ತು ಮೃದುವಾದ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯನ್ನು ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ಕೇಳಿದನು. ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಆ ಉತ್ತರ ಕೇಳುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸುಖ ಅವನಿಗೆ ಬೇರೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
"ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ ಹೆಂಗೈತೆ ನಂದು?"
"ಧಣಿ.. ಏಟ್ ದೊಡ್ದುದು ನಿಮ್ದು.. ಪಸಂದಾಗೈತೆ ಒಡೆಯ.. ಇಕ್ಕ್ರಿ ದೊರೆ ನಂಗೆ "
"ಗಂಗಿ, ಯಾರದೇ ಇದೆಲ್ಲಾ? ಈ ಮೊಲೆ ಯಾರದೇ? ಇಕ ಇದು ಯಾರ್ದು ಹೇಳೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ?"
"ಎಲ್ಲಾ ನಿಮ್ದೇಯ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರಿದ ಸ್ವತ್ತು ಈ ಹೆಣ್ಣಾಳು ದೊರೆ. ಹಿಂಗೇ ನನ್ ದಿನಾ ಅನುಭೋಗ್ಸ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಅವಕಾಸ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ಒಡೆಯ." ಅವನ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದರೂ ಅವನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖದ ಮುಂದೆ ಅವಳ ಸುಸ್ತು ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಕೊಡುವ ಪುರುಷ ಪ್ರಸಾದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾತುರದಿಂದ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಳು.
ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಮುಷ್ಠಿ ಮಾಡಿ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅವನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸಿದನು.
"ಆಹ್ ಗಂಗಿ… " ಎಂದು ಅವಳ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸಿ ತನ್ನ ವೀರ್ಯ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಅವಳ ಒಡಲಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದನು. ಅವಳ ಎರಡೂ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡೋಡ್ಡಾಗಿ ಅದುಮಿದನು.
ಆಹ್….ಅಮ್ಮ… ಮ್ಮ್ಮ್... ಸತ್ತೇ ನಾನು... ದ್ಯಾವ್ರೆ ನನ್ ದೊರೆ." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಗಂಗಿಯೂ ಗೋವಿಂದನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಸಂಭೋಗೋದ್ರೇಕದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಕುಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದನೂ ಅವಳ ಮೇಲೆಯೇ ಕುಸಿದನು. ತುಸು ಹೊತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರ ಏದುಸಿರು ಮತ್ತು ಜೋರಾದ ಎದೆಬಡಿತ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೇನೂ ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವರಿಬ್ಬರ ದೇಹವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಮನಸ್ಸುಗಳೂ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳೂ ಒಂದಾದಂತೆ ಭಾಸವಾಗಿತ್ತು.
"ಗಂಗಿ.."
"ಧಣಿ..?"
"ಹೆಂಗಿತ್ತೇ..?"
"ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ನನ್ ಒಡೆಯ.. ಏಟ್ ಜೋರಾಗ್ ಇಕ್ಕಿದ್ರಿ ಇವತ್ತು ನೀವ್ ನಂಗೆ ... ಸ್ವರ್ಗ ಅಂದ್ರೆ ಇದೇ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ… ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಅನ್ಸ್ತು ಧಣಿ? ಹೇಳ್ರಿ"
"ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ ಸರಿ ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ಸ್ವರ್ಗ." ಅವಳ ಮೃದು ಮೊಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಲೇ ನುಡಿದನು. ಅವನ ದೀರ್ಘಾಲಿಂಗನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆತು ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣು ಹೋದಳು ಗಂಗಿ.
"ನಿನ್ನ ಹಿಂಗೇ ಹಿಡ್ಕೊಂಡೆ ಮಲ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಕಣೆ "
"ನಂಗೆ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತ್ಕೋಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಒಡೆಯ"
"ಹೌದೇನೇ..? ನಾ ನಿನ್ ಒಡೆಯ. ನೀ ನನ್ನ ಆಳು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನನ್ನಿಷ್ಟ ಮೊದ್ಲು, ಆಮೇಲೆ ನಿಂದು . ನೀ ಇಲ್ಲೇ ನನ್ ಜೊತೆ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಇರ್ಬೇಕು. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತೆನೆ?" ಎಂದು ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಚಟ್ ಎಂದು ಕೊಟ್ಟನು.
"ಆಹ್ ದೊರೆ…! ನಿಮ್ ಕೈ ಏಟೇ ಏಟು.. ಏನ್ ಗತ್ತು ನಿಮ್ದು …! ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರ್ಬೇಕು. ಇದೇ ಚಂದ ನಿಮ್ಗೆ. ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ. ಇಲ್ಲೇ ನಿಮ್ ಜೊತೆ ಮಲ್ಕೋತೀನಿ."
"ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರ್ಬೇಕು. ಬಾರೆ ಹತ್ರ" ಅವನ ಮದನದಂಡ ಮತ್ತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ತನ್ನ ಹಿಂಬದಿಯನ್ನು ಅವನ ನಿಗುರುತ್ತಿರುವ ಅವನ ಪುರುಷಾಂಗಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಅವನ ಬಳಿ ಮಲಗಿದಳು. ಅವನ ಆಲಿಂಗನದಲ್ಲಿರುವ ಸುಖದ ಸಮ ಅವಳಿಗೆ ಬೇರೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಿರಿಬ್ಬರಿಗೂ ನಿದ್ದೆಯು ಚೂರು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.
"ಗಂಗಿ… ಚೂರು ನೀರ್ ತಗೊಂಡು ಬಾರೆ."
"ತಂದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ". ಸೀರೆಯಿಂದ ಅರೆಬರೆಯಾಗಿ ತನ್ನ ಮೈ ಮುಚ್ಚಿ ನೀರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟು ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿಯೇ ಕುಳಿತಳು. ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲಿರಿಸಿ ತನ್ನ ಮೃದುವಾದ ಕೈಗಳಿಂದ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.
"ಆಹ್ ಗಂಗಿ. ಎಷ್ಟ್ ಚಂದಾಗ್ ಒತ್ತುತ್ತೀಯೆ.. ಆರಾಮಾಗತೈತೆ ನೋಡು."
"ಬೆಳಿಗ್ಗಿನಿಂದ ಓಡಾಡ್ತೀರಿ ಅದಿಕ್ಕೆ ನೋಡ್ರಿ ಧಣಿ."
"ದಿನಾ ಮನೀಗ್ ಬಂದ್ಮೇಲೆ ಹಿಂಗೇ ನೀ ಒತ್ತಕ್ಕಿದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ"
ಹೌದು ಧಣಿ. ಗಂಡಸ್ರು ಮನಿಗ್ ಬಂದಾಗ ಅವರ ಸುಖ ನೋಡ್ಕಳಕೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಇದ್ರೇನೆ ಚಂದ ಒಡೆಯ."
ಗೋವಿಂದ ತುಸು ಹೊತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡ.
"ಗಂಗಿ.. ನೀನ್ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ಬಾರ್ದು? ಅಂದ್ರೆ ಈ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸ ಎಲ್ಲ ನೋಡ್ಕಂಡು?"
"ಹಾ ಏನಂದ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ? ನಿಮ್ ಮನ್ಯಾಗ?"
"ಹೂ ಕಣೆ. ಈ ಮನೆಗೂ ಯಾರು ನೋಡ್ಕೊಳೋರಿಲ್ಲ. ನೋಡು…. ಹೆಂಗೈತೆ ನೀನೆ."
"ಅದು.. ಒಡೆಯ.."
"ಗದ್ದೆಗೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ ಹೋಗೋ ಬದ್ಲು ಇಲ್ಲೇ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡು ಅಂತ ಹೇಳ್ದೆ ಕಣೆ. ನಿಂಗಿಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಬುಡು. "
"ಅಯ್ಯೋ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ ಮನ್ಯಾಗೆ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋಕಿಂತ ಭಾಗ್ಯ ಈ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಳಿಗೆ ಬೇರೆ ಏನೈತೆ ನನ್ ದೊರೆ?"
"ಮತ್ತೇನೇ?"
"ಜನ…"
"ಜನದ ಮನೆ ಹಾಳಾಗ್ಲಿ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಐತೊ ಇಲ್ವೋ?"
"ನಿಮ್ ಪಾದದ ಸತ್ಯವಾಗ್ಲೂ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹಿಂಗೇ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಭಾಗ್ಯ ಸಿಕ್ರೆ ನಾನೇ ಪುಣ್ವಂತೆ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ. ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ಒಡೆಯ." ಎಂದು ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು.
"ನಾಳೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲ್ಸ ನಂದೇಯ. ನೀವೇನು ಮಾಡಕೂಡದು. ರಾಜಾ, ರಾಜರ್ಥರ ಕೂತ್ಕೋಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ."
"ಇದನ್ನೂ ಮಾಡಬಾರದೇನೆ?" ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದು ತುಟಿಗೆ ಒಂದು ಮುತ್ತನಿತ್ತನು.
"ಆಹಾ ಎಂಥ ತುಂಟರು ನೀವು ಧಣಿ. "
"ನೀ ಹಿಂಗೇ ಕಾಲ್ ಒತ್ತ್ ತಾ ಇದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಆರಾಮಾಗಿರ್ತದೆ ನನ್ ಗಂಗಿ. ನೀನು ಹೋದ ಜನ್ಮದಾಗೆ ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗಿದ್ದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಕಣೆ "
"ಒಡೆಯ, ನಾನು ನಿಮ್ಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳೆಯ. ನಂಗೆ ಹಂಗಿರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲೇಯಾ ನಂಗೆ ಸುಕ."
"ಗಂಗಿ ಯಾಕ್ ಹಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿ. ನಿಂಗೆ ಇನ್ನೂ ವಯಸ್ಸು ಐತೇ. ನೋಡಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಚಂದಾಗಿ ಇದ್ದೀಯ. ನೀನ್ಯಾಕೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಮದುವೆ ಆಗ್ಬಾರ್ದು ನಿಮ್ ಜಾತಿಯೊವ್ನ?"
"ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಕಟ್ಕಳಕೆ ನಮ್ ಜನ ಬಿಡಕ್ಕಿಲ ನಾನು ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳೇ ಆಗ್ಬೇಕು ನನ್ ಧಣಿ. ಅದ್ರ್ ಬದ್ಲು ನಾ ನಿಮ್ಗೆ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳು ಆಗ್ತೀನಿ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಋಣ ಸ್ವಲ್ಪನಾರ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡ್ಕೋತೀನಿ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ. ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ. ಏಳೇಳು ಜನ್ಮದಲ್ಲೂ ನಾನು ನಿಮ್ ಇಟಕಂಡೊಳೆಯ" ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು ಗಂಗಿ.
"ಬಾ ಮಲ್ಕೊಳನ ಗಂಗಿ."
ಒಡೆಯ ನಾ ನನ್ ಹಟ್ಟಿಗ್ ಹೋಗ್ತೀನಿ. ಅಲ್ಲೇ ಮಲ್ಕೊತಿನಿ."
"ನಾ ನಿನ್ ಇಟ್ಕೊಂಡಿನಿ ತಾನೇ. ಮತ್ತೆ ಬಾರೆ.. ಸುಮ್ನೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಮಲ್ಕೋ."
"ಅಲ್ಲ ನಾನು ನಿಮ್ ಸರೀ ಸರೀ ಮಲಗದಾ ನಿಮ್ ಮಂಚದಾಗೆ?"
"ಹೂ ಕಣೆ. ಬರ್ತೀಯೋ ಇಲ್ಲೋ ಇವಾಗ."
"ಬಂದೆ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ."
"ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನೀನು ನನ್ನನ್ನ ದೊರೆ ಒಡೆಯ ಧಣಿ ಅಂತೆಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳೋಕೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಇರ್ತದೆ. ಆದ್ರೂ ನೀ ನನ್ ಸರಿ ಸಮ ಕಣೆ. ನಾ ನಿನ್ನ ಸುಖ ಪಡೋವಾಗ ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ದಾಸಿ ಥರ ನೋಡೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ. ಬೇರೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನ ನನ್ ಸರಿ ಸಮ ನೋಡೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ ಕಣೆ."
"ನಾನ್ ಅದ್ಯಾತರ ಸಮ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ಗೆ. ಹೊಲೆರಾಕಿ, ಹೆಣ್ಣು, ನಿಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ದುಡಿಯೋ ಆಳು. ಏನೂ ನಿಮ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚಂದ ಕಂಡೆ. ನೀವು ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ ಗಂಡಸ್ರು ನನ್ನನ್ನ ಬಯಸಿದ್ರಿ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ನಾ ನಿಮ್ ಸರಿ ಸಮ ಆಗ್ತೀನಾ? ನೀವೆಲ್ಲಿ ನಾನೆಲ್ಲಿ? ದೊಡ್ ಕುಲದ ಒಡೇರು, ಗಂಡಸ್ರು, ನಾಲ್ಕ್ ಅಕ್ಸ್ರ ಕಲತೋರು. ತಮಾಸೆ ಮಾಡ್ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಧಣಿ. ನೀವು ಧಣಿನೇ ನಾನು ನಿಮ್ ದಾಸಿನೇ. ನಂಗೆ ಹಂಗೆ ಇರಾಕೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ."
"ಸರಿ ನೀ ಹಂಗಂದ್ರೆ, ನಿನ್ನನ್ನ ಹ್ಯಾಂಗ್ ಬಗ್ಗಸ್ಬೇಕು ಅಂತ ನಂಗ್ ಗೊತ್ತು ಕಣೆ. ನೀನು ನಾಲ್ಕ್ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಬೇಕು ಕಣೆ. ಅದು ಅಪ್ಪಣೆ. ನನ್ ದಾಸಿ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ಮಾತ್ನ ಮೀರಾಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ?"
"ಏನ್ ಹಟ ಮಾಡ್ತೀರಾ ನೀವು ಒಡೆಯ. ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಕಲ್ತು ಅಕ್ಷರ?"
"ನೀನು ಕಲ್ತು ನಾಲ್ಕ್ ಜನಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಕಣೆ. ಹೆಣ್ ಮಕ್ಳು ಓದು ಬರ ಕಲಿಬೇಕು. ತಿಳೀತಾ? ನಾಳೆಯಿಂದ ನಾನೇ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಸುಮ್ನೆ ಕಲಿಬೇಕು. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ನೋಡು.."
"ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀರಿ? ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಟ್ರಲ್ಲ ಹಂಗ್ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀರೋ? ಕೊಡ್ರಿ.. ನಂಗೆ ಬಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು."
"ನಿಂಗೆ ಅದಲ್ಲ ಬೇರೆ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ನೋಡ್ತಿರು."
ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇತ್ತ ಗೋವಿಂದನ ಸುಳಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ನೆನಪಿನ ಸರಪಳಿಗಳಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಎಚ್ಚರವಾದಳು. ರಾತ್ರಿಯ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಎದ್ದಳು. ರೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಕ್ಕಿ ಹಿಟ್ಟು ಕಳಸಿಟ್ಟಲು. ಪಲ್ಯ ಚಟ್ನಿಯನ್ನು ಮಾಡಿತ್ತಳು. ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಗೋವಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಪಾಠವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮನದಲ್ಲೇ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದನು ಬಂದ ಸದ್ದಾಯಿತು. ಒಡನೆಯೇ ಹೊರಗೆ ಒಡಿ ಬಂದಳು.
Gangi
Last edited:
