ವಿನಾಯಕ್ ಕರೀತಾ ಇದಾರೆ”
ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ವಿನಾಯಕನ ಪರ್ಸನಲ್ ಸೆಕ್ರೆಟರಿ ಶಿಲ್ಪ ಬಂದು ಕರೆದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾದುದು. ಎಚ್ಚರವಾದುದು ಅಂದರೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಂತೇನಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ ಊಟಕ್ಕೆ ನಾಲಿಗೆ ಮರಗಟ್ಟಿ ಈ ನಡುವೆ ಹತ್ತಿರದ ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲ್ಲಿಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹೋಗೋಕೆ ಬರೋಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೆಡೀಬೇಕಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಊಟ, ವ್ಯಾಯಾಮ ಎರಡೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಊಟಕೆ ಹೋಗಲು ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣವಿತ್ತು. ಹತ್ತಿರದ ಹೊಸ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಹಾ, ಏನು ಉಡುಪುಗಳು, ಏನು ಹೊಳಪುಗಳು.
ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಹಾಗೇ ಜೋಂಪು ಹತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡುವವರಿಗೆ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ರಿಪೋರ್ಟನ್ನು ಅರೆದು ಕುಡಿಯುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಹಾಗಂತ ನಾನೇನು ಕೆಲಸಗಳ್ಳನಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟಕ್ಕೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದು, ಕೆನೆಡಾ ಕ್ಲೈಂಟಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಮಧಾಹ್ನ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಹಂಚಿ, ಸಂಜೆ ಮೀಟಿಂಗುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತೆ ಕೆನಡಾದವರನ್ನು ಸುಪ್ರಭಾತ ಹಾಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿಯೇ ರೂಮು ಸೇರುತ್ತಿದ್ದುದು.
ರಾತ್ರಿ ರೂಮು ಸೇರಿ ಪಾವಕ್ಕಿ ಅನ್ನಕ್ಕಿಟ್ಟು ಮೊಸರು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಜತೆಗೆ ಜಡಿದು ನೀರು ಕುಡಿದು, ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಹಾಡು ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆ. ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತಿದ್ದುದ್ದು ಮನೆಯಿಂದ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕಾಲ್ ಬಂದಾಗಲೆ. ಮಾತಾಡಿ ಮಲಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹನ್ನೊಂದೂವರೆ, ಹನ್ನೆರಡು.
“ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸೀನ ?”
ಒಹ್ ! ಶಿಲ್ಪಾ ಇನ್ನೂ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಅಂದರೆ ಏನೋ ಅರ್ಜೆಂಟಿರಬೇಕು. ತಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದೆ.
ಒಂದು ಬಾರಿ e-mail ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ. ವಿನಾಯಕನಿಂದ ಯಾವ ಪತ್ರವೂ ಇಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳವಾಯಿತು ಮನಸ್ಸು. ಅವನೇನಾದರೂ ಕೇಳಿ ನಾನು ಕಳುಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾಂದ್ರೆ, ನನ್ನ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನದಿಂದ ಹೇಗೆ ಭಾರತ ಹಾಗೂ ಕೆನೆಡಾ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಅಂದಿನ ದಿನ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು ಅಂತ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಬ್ಲೇಡಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ.
“ಹಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲ, phase-3ಯ feasibility report ತುಂಬಾ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಇದೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶಿಲ್ಪಾಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ.
ಆಫೀಸಿಗೆಲ್ಲ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇದ್ದರೂ ಇವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವ ನಿಯಮಗಳೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲೇ ಕುಳ್ಳಿ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಯ ತನಕ ಸ್ಕರ್ಟು, ಮೇಲೆ ಕೋಟು, ಏನೇನೋ ಅವತಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೈ ಹೀಲ್ಸ್ ಹಾಕಿ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಅತ್ತಿಂದ್ದಿತ್ತ ಒಂದು ಅಡಿಯಷ್ಟು ಬಳುಕುತ್ತಿತ್ತು.
ವಿನಾಯಕ್ ಜೊತೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತು ಇರ್ತಾಳೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತ ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿನಲ್ಲಿರುವ ಸುಂದರಿಯರು off the record ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂತ ಆಗೀಗ ಗದರುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಹುಡುಗರು ಯಾರು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೊಸದಾಗಿ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲ ಮನೆ ಹುಡುಕಲು, ರೂಮ್ ಮೇಟ್ಸ್ ಹುಡುಕಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹಾಗಾಗಿ, ಸಲುಗೆ ಇದ್ದರೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಒಂತರಾ ಮರ್ಯಾದೆ.
(ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ…)
ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ವಿನಾಯಕನ ಪರ್ಸನಲ್ ಸೆಕ್ರೆಟರಿ ಶಿಲ್ಪ ಬಂದು ಕರೆದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾದುದು. ಎಚ್ಚರವಾದುದು ಅಂದರೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಂತೇನಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ ಊಟಕ್ಕೆ ನಾಲಿಗೆ ಮರಗಟ್ಟಿ ಈ ನಡುವೆ ಹತ್ತಿರದ ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲ್ಲಿಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹೋಗೋಕೆ ಬರೋಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೆಡೀಬೇಕಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಊಟ, ವ್ಯಾಯಾಮ ಎರಡೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಊಟಕೆ ಹೋಗಲು ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣವಿತ್ತು. ಹತ್ತಿರದ ಹೊಸ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಹಾ, ಏನು ಉಡುಪುಗಳು, ಏನು ಹೊಳಪುಗಳು.
ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಹಾಗೇ ಜೋಂಪು ಹತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡುವವರಿಗೆ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ರಿಪೋರ್ಟನ್ನು ಅರೆದು ಕುಡಿಯುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಹಾಗಂತ ನಾನೇನು ಕೆಲಸಗಳ್ಳನಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟಕ್ಕೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದು, ಕೆನೆಡಾ ಕ್ಲೈಂಟಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಮಧಾಹ್ನ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಹಂಚಿ, ಸಂಜೆ ಮೀಟಿಂಗುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತೆ ಕೆನಡಾದವರನ್ನು ಸುಪ್ರಭಾತ ಹಾಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿಯೇ ರೂಮು ಸೇರುತ್ತಿದ್ದುದು.
ರಾತ್ರಿ ರೂಮು ಸೇರಿ ಪಾವಕ್ಕಿ ಅನ್ನಕ್ಕಿಟ್ಟು ಮೊಸರು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಜತೆಗೆ ಜಡಿದು ನೀರು ಕುಡಿದು, ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಹಾಡು ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆ. ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತಿದ್ದುದ್ದು ಮನೆಯಿಂದ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕಾಲ್ ಬಂದಾಗಲೆ. ಮಾತಾಡಿ ಮಲಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹನ್ನೊಂದೂವರೆ, ಹನ್ನೆರಡು.
“ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸೀನ ?”
ಒಹ್ ! ಶಿಲ್ಪಾ ಇನ್ನೂ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಅಂದರೆ ಏನೋ ಅರ್ಜೆಂಟಿರಬೇಕು. ತಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದೆ.
ಒಂದು ಬಾರಿ e-mail ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ. ವಿನಾಯಕನಿಂದ ಯಾವ ಪತ್ರವೂ ಇಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳವಾಯಿತು ಮನಸ್ಸು. ಅವನೇನಾದರೂ ಕೇಳಿ ನಾನು ಕಳುಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾಂದ್ರೆ, ನನ್ನ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನದಿಂದ ಹೇಗೆ ಭಾರತ ಹಾಗೂ ಕೆನೆಡಾ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಅಂದಿನ ದಿನ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು ಅಂತ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಬ್ಲೇಡಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ.
“ಹಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲ, phase-3ಯ feasibility report ತುಂಬಾ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಇದೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶಿಲ್ಪಾಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ.
ಆಫೀಸಿಗೆಲ್ಲ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇದ್ದರೂ ಇವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವ ನಿಯಮಗಳೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲೇ ಕುಳ್ಳಿ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಯ ತನಕ ಸ್ಕರ್ಟು, ಮೇಲೆ ಕೋಟು, ಏನೇನೋ ಅವತಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೈ ಹೀಲ್ಸ್ ಹಾಕಿ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಅತ್ತಿಂದ್ದಿತ್ತ ಒಂದು ಅಡಿಯಷ್ಟು ಬಳುಕುತ್ತಿತ್ತು.
ವಿನಾಯಕ್ ಜೊತೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತು ಇರ್ತಾಳೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತ ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿನಲ್ಲಿರುವ ಸುಂದರಿಯರು off the record ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂತ ಆಗೀಗ ಗದರುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಹುಡುಗರು ಯಾರು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೊಸದಾಗಿ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲ ಮನೆ ಹುಡುಕಲು, ರೂಮ್ ಮೇಟ್ಸ್ ಹುಡುಕಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹಾಗಾಗಿ, ಸಲುಗೆ ಇದ್ದರೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಒಂತರಾ ಮರ್ಯಾದೆ.
(ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ…)
