- 563
- 1,290
- 124
‘ସାର ଖରାଛୁଟିରେ କଣ କରୁଛନ୍ତି?’ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଥିଲା ପ୍ରଭା. କଲେଜ ବନ୍ଦ ହେବାପାଇଁ ନୋଟିସ୍ ଆସିଗଲାଣି. ଦୂରରେ କାମ କରୁଥିବା ଅଧ୍ୟାପକ ମାନେ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଯିବାପାଇଁ ଟିକେଟ୍ କରି ସାରିଛନ୍ତି, ମୋର ପରିବାରକୁ ନେଇ କିଛିଦିନ ଶଶୁର ଘରକୁ ଯିବାର ଯୋଜନା କରିଥିଲି, ହେଲେ ଛୁଟି ପୂର୍ବରୁ ଶାଶୁଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ହୋଇଗଲା ବୋଲି ନେଇ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପୁଅକୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଛି. ଛୁଟି ହେଲେ ମୋର ସେମିତି କିଛି ବିଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ନଥିଲା.
ଘରେ କେହି ନଥିଲେ. ଭାବୁଥିଲି ଛୁଟିରେ ରେଷ୍ଟ୍ କରିବି. ଏଇ ସମୟରେ ମୋର ଜଣେ ସହକର୍ମୀ କହିଲେ ଯାଉନାହାନ୍ତି କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ପୁରୀ ଯାଇ ଆସିବେ. ଯୋଜନା ମନ୍ଦ ନାହିଁ. ମୁଁ ବି ହଁ କହିଦେଲି. ହେଲେ ବୋଧହୁଏ ସେଇ ଖବର ଅଫିସରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାପଡ଼ିଯାଇଥିଲା କି କଣ ? ପ୍ରଭା, ମୋର ସହକର୍ମୀ. କଲେଜରେ ଅବଶ୍ୟ ନୂଆ. ମୁଁ ତା ସହ ବେଶୀ ମିଳାମିଶା କରେନି. ସେମାନେ ସବୁ ଜୁନିଅର୍ ଆଉ ଆମେ ସିନିୟର୍ ବୋଲି ଟିକେ ଡିଷ୍ଟାନ୍ସ ମେଣ୍ଟେନ୍ କରିବାକୁ ପଡ଼େ. କଲେଜରେ କେହି ନଥିଲେ, ପିଲାମାନେ ତ ଆସୁନାହାନ୍ତି, ଆମେ ବି ଆଉ ଦିନେ ଦୁଇଦିନ ପରେ ଆସିବା ବନ୍ଦ କରିଦେବୁ, ଜୁନ୍ ମଧ୍ୟ ଯାଏଁ.
‘ସେମିତି କିଛି ଯୋଜନା କରିନି ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମ୍.’ କହିଲି ମୁଁ. ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ‘ମୁଁ ଶୁଣିଲି ଆପଣ ପୁରୀ ଯାଉଛନ୍ତି ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ଭାବୁଛି, ଯିବି ବୋଲି, ହେଲେ ଏତେ ଖରା ଗରମରେ ପୁରୀରେ କଣ କରିବି ? କୋଉ ନୂଆ ଯାଗା ଯେ ?’ ସେ ହଠାତ୍ କହିଦେଲେ, ‘ଏସି ରୁମ୍ ନେଇ ରେଷ୍ଟ୍ କରିବେ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଲି. ସେ କହିଲେ, ‘କଣ ହେଲା ସାର? ହସିଲେ ଯେ ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ଏସି ରୁମ୍ ନେଇ ଏକା ରହିବାରେ କଣ ମଜା ?’ ସେ କହିଲେ, ‘ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଉ ନାହାନ୍ତି କି ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ମେଡ଼ମ୍ ପରା ନିଜ ବାପା ଘରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି. ମୁଁ ତ ଏକା.’
ସେ କିଛି ସମୟ ଚୁପ ରହିବା ପରେ କହିଲେ, ‘ନାଇଁ, ମୁଁ କଣ ଭାବୁଥିଲି କି ? ମୁଁ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ପୁରୀ ଯାଇନି. ଯଦି ଆପଣ ଯାଉଥାନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ବି ଯାଇ ଆସିଥାନ୍ତି. ଏକା ଝିଅଟେ ମୁଁ, କୋଉଠି ଯିବି ରହିବି, କିଛି ଜାଣିନି.’ ପ୍ରଭାର କଥା ଶୁଣୁଶୁଣୁ କହିଦେଲି, ‘ନିଜକୁ ଏତେ ଛୋଟ ଝିଅ ବୋଲି ବି ଭାବନ୍ତୁ ନାହିଁ. ନିଜକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖୁନାହାନ୍ତି ବୋଧହୁଏ ?’ ସେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ପରି ଚାହିଁଲା ପରେ କହିଲି, ‘ଆପଣ ଜଣେ ଅଧ୍ୟାପିକା ହେଇକି ଏମିତି କେମିତି କହୁଛନ୍ତି? ଭାରି ସହଜ.
ଟ୍ରେନ୍ରେ ବସି ପୁରୀ ଯାଆନ୍ତୁ, ସେଠି ଷ୍ଟେସନରେ ଓହ୍ଲାଇବା ପରେ ରିକ୍ସା କିମ୍ବା ଅଟୋରେ ବସି ଚାଲିବେ ବିଚ୍ ଆଡ଼କୁ. ସେଇଠି ଧାଡ଼ିକି ଧାଡ଼ି ହୋଟେଲ୍. ରୁମ୍ ନେଇ ରହିବେ.’
‘ହୁଁ… ହଉ ଦେଖିବା.’ ସେ କହିଦେଇ ଉଠି ଚାଲିଗଲେ. ଅପରାହ୍ନରେ କଲେଜ ବନ୍ଦ ହେବା ସମୟରେ ପୁଣି ଦେଖା ହେବାପରେ କହିଲେ, ‘ସାର୍, ଆପଣ ଯଦି ଯାଉଛନ୍ତି ମୋତେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବେ ?’ ସେତେବେଳେ ମୁଁ କେଉଁ ମୁଡ଼ରେ ଥିଲି କେଜାଣି କହିଦେଲି, ‘ସାଥିରେ ନେଇକି ଗଲେ ମୋତେ କଣ ମିଳିବ?’ ସେ ବି ଚଟାପଟ୍ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ‘ଏସି ରୁମରେ ଏକା ରହିବେନି.’ ସେତେବେଳେ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ଅନେକ ଖିଆଲ୍ ପଶିଲା. ଆରେ ସତେ ତ! ପ୍ରଭା ବ୍ୟାଚେଲର୍.
ସାଥିରେ ଗଲେ ଅସୁବିଧା କଣ ? ଦେଖିବାକୁ ତ ମସ୍ତ୍ ମାଲଟିଏ ହେଇଛି. ସତରେ ଏସି ରୁମରେ ଯଦି ଏକାଠି ରହିବ ବହୁତ୍ କିଛି ହୋଇପାରିବ. ଗାଡ଼ି ବାହାର କଲାବେଳେ କହିଲି, ‘ବୁଝିଲେ ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମ୍. ମୁଁ ଭାବୁଛି, ପୁରୀ ଯିବା ଉଚିତ ହେବ. ଡେଟ୍ ଠିକ୍ କରି କହିବି.
ଦୁଇ ଦିନପରେ କଲେଜ ଛୁଟି ହୋଇଗଲା. ଆମେ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ଦେଖି ମୋର ପୁରୀ ଯିବା କଥା ମନେ ପଡ଼ିଲା. ସେ ବି ପଚାରିଲେ. ସେଇଠୁ କହିଲି, ‘ଚାଲନ୍ତୁ କାଲି ହିଁ ଯାଇ ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିବେ.’ ସେ ବି ରାଜି ହୋଇଗଲେ. ଘରେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରି ଜଣେଇଦେଲି ଯେ ମୁଁ ୨-୩ ଦିନ ପାଇଁ ପୁରୀ ଯାଉଛି. ହୁଏତ ଫେରିଲା ବେଳେ ଘର ଦେଇ ଫେରିବି. ପରଦିନ ସକାଳୁ ଷ୍ଟେସନରେ ଟ୍ରେନ ଚଢ଼ିବା ବେଳକୁ ପ୍ରଭା ଆସିଥିଲା.
ସବୁଦିନ ଚୁଡ଼ିଦାର ସଲୱାର୍ ପିନ୍ଧି ଆସେ ସେ, ହେଲେ ଆଜି ସେ ଥ୍ରୀ ଫୋର୍ଥ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ସହ ଟପ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା. କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ, ସେ ବହୁତ ସେକ୍ସି ଲାଗୁଥିଲା. ପୁରୀ ଯିବାପାଇଁ ଚାରିଘଣ୍ଟା ଲାଗେ. ହେଲେ ସେଦିନ ସମୟ କଟୁନଥିଲା. ସେ ମୋବାଇଲରେ ଗୀତ ଲଗେଇ କାନରେ ଦେଇ ଶୁଣୁଥିଲା.
ମୁଁ ତା ଦେହକୁ ଦେଖୁଥିଲି. ୩୨-୨୬-୩୪ ସାଇଜର ଝିଅ . ଦେଖିବାକୁ ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଗୋରୀ. ନାକ ମୁନିଆ, ଷ୍ଟାଇଲ୍ ବାଲା ବାଳ. ଧଳା ଟପ୍ ଭିତରେ ନାଲି ରଙ୍ଗର ବ୍ରା ପିନ୍ଧିଛି. ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟା ଗୋରା ଦେଖା ଯାଉଛି.
ପୁରୀ ଷ୍ଟେସନରେ ଓହ୍ଲେଇବା ପରେ ଅଟୋରେ ବସି ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ. ସେଠି ମୁଁ ଜାଣିଥିବା ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲରେ ରୁମ ନେବାପାଇଁ ଗଲି. ରୁମ ନେବା ସମୟରେ ରିସେପ୍ସନରେ ବସିଥିବା ମ୍ୟାନେଜର ମୋତେ ଚାହିଁ କହିଲା, ସାର ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି. ସ୍ପେଶାଲ୍ ଡବଲ୍ ରୁମ ଏସି ଦେବି ନା ? ମୁଁ ବୁଲି ପ୍ରଭାକୁ ଚାହିଁଲି. ସେ ଗୀତା ଶୁଣୁଥିଲା. ମୁଁ ରୁମ ଚାବିନେଇ ଆସିଲି. ଉପର ଫ୍ଲୋରରେ ରୁମ୍. ଏସି, ଡବଲ୍ ବେଡ଼, ସୋଫା, ବାଲକୋନି ଅଛି.
ବଡ଼ ବାଥରୁମ୍. ରୁମ ଭିତରକୁ ଆସିବା ପରେ, ପ୍ରଭା କହିଲା, ‘ୱାଓ… ବଢ଼ିଆ ରୁମ୍. ’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏଇଟା ମୋ ରୁମ୍. ଆପଣ କୋଉଠି ରହିବେ କିଛି କହିଲେନି ?’ ସେ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଚାହିଁଲା. ମୁଁ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ କହିଲି, ‘ଦେଖନ୍ତୁ, ଯଦି ଆପଣ ଏଠି ମୋ ସହ କମ୍ଫର୍ଟ୍ ଫିଲ୍ କରୁଛନ୍ତି ତ ରହି ପାରିବେ. ନହେଲେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଅଲଗା ରୁମ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେବି.’ ସେ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ ବାଲକୋନି କବାଟ ଖୋଲିଦେଇ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା.
ମୁଁ ରୁମର ଏସି ଚାଲୁ କରିଦେଲି. ବେଡ଼ ଉପରେ ଜୋତା ଖୋଲିଦେଇ ଶୋଇଗଲି. ଟିଭି ଲଗେଇ ଦେଇ ହିନ୍ଦୀ ଗୀତ ଲଗାଇଦେଲି.ଏହି କାହାଣୀ
ପ୍ରଭା ରୁମକୁ ଫେରି ଆସିଲା, ଖଟରେ ମୋ ପାଖରେ ବସିଲା, ଆଉ କହିଲା, ‘ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ଅସୁବିଧା ଲାଗିବନି ତ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଅସୁବିଧା କାହିଁକି ଲାଗିବ ?’ ସେ କହିଲା, ‘ନାଇଁ, ଏମିତି ପଚାରିଲି.’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏବେ ତିନିଦିନ ରେଷ୍ଟ କରିବି. ଯଦି ଆପଣ ଚାହିଁବେ …’ ସେ କିଛି ନଜାଣିବା ପରି କହିଲା, ‘ମାନେ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ନାଇଁ ଆପଣ ଯଦି ଅଲଗା କିଛି ଯୋଜନା କରିଥିଇବେ ତା ହେଲେ .. ’ ସେ ହସିଦେଲା. ମୁଁ ତା ହାତ ଟାଣି ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି. ସେ ବି ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହେବାଭଳି ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାଲି ଆସିଲା. ତା କାନରେ କହିଲି, ଖରାରେ ଏତେ ଟ୍ରାଭେଲ୍ କରି ଆସିଛ, ହାଲିଆ ଲାଗୁଥିବ. ଗାଧୋଇବା ଚାଲୁନ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଆପଣ ଯାଇ ଗାଧୋଇ ଆସନ୍ତୁ.
ମୁଁ କହିଲି ରୁମ ଗୋଟିଏ, ବାଥ ରୁମ ବି ଗୋଟିଏ ତା ହେଲେ ଏକାଠି ଗାଧୋଇବା ଆସନ୍ତୁ. ଦରକାର ହେଲେ ପିଠିରେ ସାବୁନ ମୁଁ ଲଗେଇ ଦେବି. ସେ ହସିଦେଲା. ନିଜ ବ୍ୟାଗରୁ କିଛି ବସ୍ତ୍ର୍ ବାହାର କରି ନେଇ ବାଥରୁମରେ ପଶିଯାଉଥିଲା କହିଲି, କଣ ହେଲା ? ବାଥରୁମ୍ କାହିଁକି ଯାଉଛ ? ଏବେ ତିନ ଦିନ ତୁମେ ଏଇ ରୁମରେ ମୋ ସହ ବନ୍ଦୀ, ଯାହା କରିବ ଏଠି ମୋ ସାମନାରେ କରୁନ. ସେ କହିଲା, ଆପଣ ନା ଜଣେ ନିର୍ଲଜ ଲୋକ.
ମୁଁ କହିଲି, ଓହ୍… ସତେ କି ? ଆଉ ତମେ ? ସେ ହସିଦେଇ ଅଟକି ଗଲା ଆଉ ଏଠି ଠିଆ ହୋଇ ନିଜ ଟପ୍ ଓହ୍ଲାଇଦେଲା. ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ପ୍ୟାଡ଼େଡ୍ ବ୍ରା. ତା’ର ଦୁଧ ଦୁଇଟା ବହୁତ ସାନ ଥିଲା. ସେ ଟର୍କିଜ୍ ଟାୱେଲ୍ ଟା ଗୁଡ଼ାଇ ହେବାପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ତା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇ ତା ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଖିଲି ଆଉ ତା ଓଠରେ ଓଠ ଲଗେଇ କିସ୍ କଲି.
ସେତେବେଳକୁ ସେ ଟପ୍ ଖୋଲିଦେଇଥିଲା. ତା ବ୍ରାକୁ ତଳକୁ ଟାଣିଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିମୁଟି ଦେଲି, ତା ହାତ ଧରି ଟାଣି ଆଣି ଖଟରେ ଶୋଇଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଛୁଛୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି. ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ନିଜ ଛାତିରେ ଚିପି ଧରିଲା, ଗୋଟିଏ ଦୁଧକୁ ଖାଉଥିଲି ଆଉ ଅନ୍ୟଟିକୁ ନିଜ ହାତ ପାପୁଲିରେ ଧରି ଚିପୁଥିଲି. ଧିରେ ଧିରେ ତା ନିପଲ୍ ଗୁଡ଼ିକ ଠିଆ ହୋଇଗଲା. ସେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ବିଆ ଉପର୍ ରଖିଲି ସେ ଥରିଗଲା.
ଜିନ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ତାକୁ ବାଃଅର କରିଦେଲି. ଫୁଲ ପଡ଼ିଥିବା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା ସେ, ସେଇଟାକୁ ଶୁଙ୍ଘିବାକୁ ଲାଗିଲି, ତା ଝାଳ ମିଶା କେମିତି ଗୋଟିଏ ଗନ୍ଧ ଥିଲା ଆଉ ସେ ବୋଧହୁଏ ପ୍ୟାଣ୍ଟିରେ କୌଣସି ସେଣ୍ଟ୍ ପକେଇଥିଲା. ସେ ସବୁ ମିଶି ଗୋଟେ ଅଦ୍ଭୁତ ଗନ୍ଧ ହେଉଥିଲା ଯାହା ଶୁଙ୍ଘିଦେଇ ମୁଁ ମତୁଆଲା ହୋଇଗଲି. ସେହି ସମୟରେ ସେ ଉଠି ମୋ ହାତ ଧରି ବାଥରୁମକୁ ଚାଲିଲା.
ବାଥରୁମରେ ସାୱାର୍ ତଳେ ସେ ଆଉ ମୁଁ ଏକାଥି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଗାଧୋଉଥିଲୁ. ସେ ମୋ ଦେହରେ ଘଷି ହେଉଥିଲା, ମୁଁ ତା ଦୁଧ କୁ ଖାଊଥିଲି. ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଖିଲି ତା ବିଆରେ ଜମା ବାଳ ନଥିଲା. ବୋଧହୁଏ ସେ ସଫା କରିଦେଇ ଆସିଥିଲା. ତଳେ ବସିଗଲି ଆଊ ତା ଗୋଟିଏ ଗୋଡ଼କ୍ ମୋ କାନ୍ଧ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି. ସେ ନଇଁ ଯାଉଥିଲା ଆଊ ବିଆକୁ ମୋ ମୁହଁ ଉପରେ ଘଷି ଦେଉଥିଲା. ଓଃ ତା ବିଆ ବହୁତ ମସ୍ତ୍ ଥିଲା.
ତା ବିଆକୁ ଖାଊ ଖାଊ ତା ବିଆ ରସାଳ ହୋଇ ଆସିଲା. ସେଇଠି ଠିଆ ହୋଇ ତାକୁ କାନ୍ଥରେ ଆଉଜେଇ ଦେଇ ଠିଆକରିଲି ଆଊ ପଛରୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ହେଲେ ଗଆନି. ସେତେବେଳେ ବାଥରୁମ ଥାକରେ ଥିବା ହେୟାର୍ ଜେଲ୍ ଟିକେ ବାଣ୍ଡରେ ଲଗେଇ ପୁରେଇ ଦେଲି, କଷ୍ଟରେ ବିଆ ବାଣ୍ଡ ପଶିଗଲା. ସେ ଓଃ ବୋଲି କହିଲା ଆଉ ସେମିତି ସାବାର ତଳେ ଠିଆରେ ମୁଁ ତାକୁ ଗେହି ଚାଳିଲି.
ଉପରୁ ଥଣ୍ଡା ପାଣି ପଡୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ପଛରେ ଠିଆ ହୋଇ ଗେହୁଥିଲି,ତା ଦୁଧକୁ ଚିପୁଥିଲି. ଆଉ ବିଆକୁ ଅଲଗା କରିଦେଇ ତା ସେଣ୍ଟିକୁ ଦଳୁଥିଲି. ସେ ଖାଳି ଛଟପଟ ହେଉଥିଲା. ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ଦେଲି ସେ ଆଃ ଆଃ ବୋଲି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲା. ଏବଂ ଏହା ପରେ ପରେ ସେ ନିରବ ହୋଇଗଲା.
ତା ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଥିଲା ବାଣ୍ଡ ସର୍ ସର୍ କରି ଖସୁଥିଲା. ଜୋରରେ ଗିହାଁ ଦେଇ ଦେଇ ମୁଁ ମୋ ମାଲ୍ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି.
ଏହାପରେ ଆମେ ଗାଧୋଇ ପକେଇ ରୁମକୁ ଆସିଲୁ. ତିନିଦିନ ଆଉ ଦୁଇରାତି ମୁଁ ପ୍ରଭା ସହ ଭଲ ହନିମୁନ୍ କରିଲି. ଦିନରେ ଅନ୍ତତଃ ଦୁଇଥର ଆଉ ରାତିରେ ଦୁଇଥର ଖେଳ ହେଉଥିଲା.
ଘରେ କେହି ନଥିଲେ. ଭାବୁଥିଲି ଛୁଟିରେ ରେଷ୍ଟ୍ କରିବି. ଏଇ ସମୟରେ ମୋର ଜଣେ ସହକର୍ମୀ କହିଲେ ଯାଉନାହାନ୍ତି କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ପୁରୀ ଯାଇ ଆସିବେ. ଯୋଜନା ମନ୍ଦ ନାହିଁ. ମୁଁ ବି ହଁ କହିଦେଲି. ହେଲେ ବୋଧହୁଏ ସେଇ ଖବର ଅଫିସରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାପଡ଼ିଯାଇଥିଲା କି କଣ ? ପ୍ରଭା, ମୋର ସହକର୍ମୀ. କଲେଜରେ ଅବଶ୍ୟ ନୂଆ. ମୁଁ ତା ସହ ବେଶୀ ମିଳାମିଶା କରେନି. ସେମାନେ ସବୁ ଜୁନିଅର୍ ଆଉ ଆମେ ସିନିୟର୍ ବୋଲି ଟିକେ ଡିଷ୍ଟାନ୍ସ ମେଣ୍ଟେନ୍ କରିବାକୁ ପଡ଼େ. କଲେଜରେ କେହି ନଥିଲେ, ପିଲାମାନେ ତ ଆସୁନାହାନ୍ତି, ଆମେ ବି ଆଉ ଦିନେ ଦୁଇଦିନ ପରେ ଆସିବା ବନ୍ଦ କରିଦେବୁ, ଜୁନ୍ ମଧ୍ୟ ଯାଏଁ.
‘ସେମିତି କିଛି ଯୋଜନା କରିନି ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମ୍.’ କହିଲି ମୁଁ. ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ‘ମୁଁ ଶୁଣିଲି ଆପଣ ପୁରୀ ଯାଉଛନ୍ତି ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ଭାବୁଛି, ଯିବି ବୋଲି, ହେଲେ ଏତେ ଖରା ଗରମରେ ପୁରୀରେ କଣ କରିବି ? କୋଉ ନୂଆ ଯାଗା ଯେ ?’ ସେ ହଠାତ୍ କହିଦେଲେ, ‘ଏସି ରୁମ୍ ନେଇ ରେଷ୍ଟ୍ କରିବେ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଲି. ସେ କହିଲେ, ‘କଣ ହେଲା ସାର? ହସିଲେ ଯେ ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ଏସି ରୁମ୍ ନେଇ ଏକା ରହିବାରେ କଣ ମଜା ?’ ସେ କହିଲେ, ‘ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଉ ନାହାନ୍ତି କି ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ମେଡ଼ମ୍ ପରା ନିଜ ବାପା ଘରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି. ମୁଁ ତ ଏକା.’
ସେ କିଛି ସମୟ ଚୁପ ରହିବା ପରେ କହିଲେ, ‘ନାଇଁ, ମୁଁ କଣ ଭାବୁଥିଲି କି ? ମୁଁ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ପୁରୀ ଯାଇନି. ଯଦି ଆପଣ ଯାଉଥାନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ବି ଯାଇ ଆସିଥାନ୍ତି. ଏକା ଝିଅଟେ ମୁଁ, କୋଉଠି ଯିବି ରହିବି, କିଛି ଜାଣିନି.’ ପ୍ରଭାର କଥା ଶୁଣୁଶୁଣୁ କହିଦେଲି, ‘ନିଜକୁ ଏତେ ଛୋଟ ଝିଅ ବୋଲି ବି ଭାବନ୍ତୁ ନାହିଁ. ନିଜକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖୁନାହାନ୍ତି ବୋଧହୁଏ ?’ ସେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ପରି ଚାହିଁଲା ପରେ କହିଲି, ‘ଆପଣ ଜଣେ ଅଧ୍ୟାପିକା ହେଇକି ଏମିତି କେମିତି କହୁଛନ୍ତି? ଭାରି ସହଜ.
ଟ୍ରେନ୍ରେ ବସି ପୁରୀ ଯାଆନ୍ତୁ, ସେଠି ଷ୍ଟେସନରେ ଓହ୍ଲାଇବା ପରେ ରିକ୍ସା କିମ୍ବା ଅଟୋରେ ବସି ଚାଲିବେ ବିଚ୍ ଆଡ଼କୁ. ସେଇଠି ଧାଡ଼ିକି ଧାଡ଼ି ହୋଟେଲ୍. ରୁମ୍ ନେଇ ରହିବେ.’
‘ହୁଁ… ହଉ ଦେଖିବା.’ ସେ କହିଦେଇ ଉଠି ଚାଲିଗଲେ. ଅପରାହ୍ନରେ କଲେଜ ବନ୍ଦ ହେବା ସମୟରେ ପୁଣି ଦେଖା ହେବାପରେ କହିଲେ, ‘ସାର୍, ଆପଣ ଯଦି ଯାଉଛନ୍ତି ମୋତେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବେ ?’ ସେତେବେଳେ ମୁଁ କେଉଁ ମୁଡ଼ରେ ଥିଲି କେଜାଣି କହିଦେଲି, ‘ସାଥିରେ ନେଇକି ଗଲେ ମୋତେ କଣ ମିଳିବ?’ ସେ ବି ଚଟାପଟ୍ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ‘ଏସି ରୁମରେ ଏକା ରହିବେନି.’ ସେତେବେଳେ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ଅନେକ ଖିଆଲ୍ ପଶିଲା. ଆରେ ସତେ ତ! ପ୍ରଭା ବ୍ୟାଚେଲର୍.
ସାଥିରେ ଗଲେ ଅସୁବିଧା କଣ ? ଦେଖିବାକୁ ତ ମସ୍ତ୍ ମାଲଟିଏ ହେଇଛି. ସତରେ ଏସି ରୁମରେ ଯଦି ଏକାଠି ରହିବ ବହୁତ୍ କିଛି ହୋଇପାରିବ. ଗାଡ଼ି ବାହାର କଲାବେଳେ କହିଲି, ‘ବୁଝିଲେ ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମ୍. ମୁଁ ଭାବୁଛି, ପୁରୀ ଯିବା ଉଚିତ ହେବ. ଡେଟ୍ ଠିକ୍ କରି କହିବି.
ଦୁଇ ଦିନପରେ କଲେଜ ଛୁଟି ହୋଇଗଲା. ଆମେ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ପ୍ରଭା ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ଦେଖି ମୋର ପୁରୀ ଯିବା କଥା ମନେ ପଡ଼ିଲା. ସେ ବି ପଚାରିଲେ. ସେଇଠୁ କହିଲି, ‘ଚାଲନ୍ତୁ କାଲି ହିଁ ଯାଇ ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିବେ.’ ସେ ବି ରାଜି ହୋଇଗଲେ. ଘରେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରି ଜଣେଇଦେଲି ଯେ ମୁଁ ୨-୩ ଦିନ ପାଇଁ ପୁରୀ ଯାଉଛି. ହୁଏତ ଫେରିଲା ବେଳେ ଘର ଦେଇ ଫେରିବି. ପରଦିନ ସକାଳୁ ଷ୍ଟେସନରେ ଟ୍ରେନ ଚଢ଼ିବା ବେଳକୁ ପ୍ରଭା ଆସିଥିଲା.
ସବୁଦିନ ଚୁଡ଼ିଦାର ସଲୱାର୍ ପିନ୍ଧି ଆସେ ସେ, ହେଲେ ଆଜି ସେ ଥ୍ରୀ ଫୋର୍ଥ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ସହ ଟପ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା. କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ, ସେ ବହୁତ ସେକ୍ସି ଲାଗୁଥିଲା. ପୁରୀ ଯିବାପାଇଁ ଚାରିଘଣ୍ଟା ଲାଗେ. ହେଲେ ସେଦିନ ସମୟ କଟୁନଥିଲା. ସେ ମୋବାଇଲରେ ଗୀତ ଲଗେଇ କାନରେ ଦେଇ ଶୁଣୁଥିଲା.
ମୁଁ ତା ଦେହକୁ ଦେଖୁଥିଲି. ୩୨-୨୬-୩୪ ସାଇଜର ଝିଅ . ଦେଖିବାକୁ ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଗୋରୀ. ନାକ ମୁନିଆ, ଷ୍ଟାଇଲ୍ ବାଲା ବାଳ. ଧଳା ଟପ୍ ଭିତରେ ନାଲି ରଙ୍ଗର ବ୍ରା ପିନ୍ଧିଛି. ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟା ଗୋରା ଦେଖା ଯାଉଛି.
ପୁରୀ ଷ୍ଟେସନରେ ଓହ୍ଲେଇବା ପରେ ଅଟୋରେ ବସି ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ. ସେଠି ମୁଁ ଜାଣିଥିବା ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲରେ ରୁମ ନେବାପାଇଁ ଗଲି. ରୁମ ନେବା ସମୟରେ ରିସେପ୍ସନରେ ବସିଥିବା ମ୍ୟାନେଜର ମୋତେ ଚାହିଁ କହିଲା, ସାର ମେଡ଼ମଙ୍କୁ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି. ସ୍ପେଶାଲ୍ ଡବଲ୍ ରୁମ ଏସି ଦେବି ନା ? ମୁଁ ବୁଲି ପ୍ରଭାକୁ ଚାହିଁଲି. ସେ ଗୀତା ଶୁଣୁଥିଲା. ମୁଁ ରୁମ ଚାବିନେଇ ଆସିଲି. ଉପର ଫ୍ଲୋରରେ ରୁମ୍. ଏସି, ଡବଲ୍ ବେଡ଼, ସୋଫା, ବାଲକୋନି ଅଛି.
ବଡ଼ ବାଥରୁମ୍. ରୁମ ଭିତରକୁ ଆସିବା ପରେ, ପ୍ରଭା କହିଲା, ‘ୱାଓ… ବଢ଼ିଆ ରୁମ୍. ’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏଇଟା ମୋ ରୁମ୍. ଆପଣ କୋଉଠି ରହିବେ କିଛି କହିଲେନି ?’ ସେ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଚାହିଁଲା. ମୁଁ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ କହିଲି, ‘ଦେଖନ୍ତୁ, ଯଦି ଆପଣ ଏଠି ମୋ ସହ କମ୍ଫର୍ଟ୍ ଫିଲ୍ କରୁଛନ୍ତି ତ ରହି ପାରିବେ. ନହେଲେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଅଲଗା ରୁମ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେବି.’ ସେ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ ବାଲକୋନି କବାଟ ଖୋଲିଦେଇ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା.
ମୁଁ ରୁମର ଏସି ଚାଲୁ କରିଦେଲି. ବେଡ଼ ଉପରେ ଜୋତା ଖୋଲିଦେଇ ଶୋଇଗଲି. ଟିଭି ଲଗେଇ ଦେଇ ହିନ୍ଦୀ ଗୀତ ଲଗାଇଦେଲି.ଏହି କାହାଣୀ
ପ୍ରଭା ରୁମକୁ ଫେରି ଆସିଲା, ଖଟରେ ମୋ ପାଖରେ ବସିଲା, ଆଉ କହିଲା, ‘ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ଅସୁବିଧା ଲାଗିବନି ତ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଅସୁବିଧା କାହିଁକି ଲାଗିବ ?’ ସେ କହିଲା, ‘ନାଇଁ, ଏମିତି ପଚାରିଲି.’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏବେ ତିନିଦିନ ରେଷ୍ଟ କରିବି. ଯଦି ଆପଣ ଚାହିଁବେ …’ ସେ କିଛି ନଜାଣିବା ପରି କହିଲା, ‘ମାନେ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ନାଇଁ ଆପଣ ଯଦି ଅଲଗା କିଛି ଯୋଜନା କରିଥିଇବେ ତା ହେଲେ .. ’ ସେ ହସିଦେଲା. ମୁଁ ତା ହାତ ଟାଣି ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି. ସେ ବି ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହେବାଭଳି ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାଲି ଆସିଲା. ତା କାନରେ କହିଲି, ଖରାରେ ଏତେ ଟ୍ରାଭେଲ୍ କରି ଆସିଛ, ହାଲିଆ ଲାଗୁଥିବ. ଗାଧୋଇବା ଚାଲୁନ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଆପଣ ଯାଇ ଗାଧୋଇ ଆସନ୍ତୁ.
ମୁଁ କହିଲି ରୁମ ଗୋଟିଏ, ବାଥ ରୁମ ବି ଗୋଟିଏ ତା ହେଲେ ଏକାଠି ଗାଧୋଇବା ଆସନ୍ତୁ. ଦରକାର ହେଲେ ପିଠିରେ ସାବୁନ ମୁଁ ଲଗେଇ ଦେବି. ସେ ହସିଦେଲା. ନିଜ ବ୍ୟାଗରୁ କିଛି ବସ୍ତ୍ର୍ ବାହାର କରି ନେଇ ବାଥରୁମରେ ପଶିଯାଉଥିଲା କହିଲି, କଣ ହେଲା ? ବାଥରୁମ୍ କାହିଁକି ଯାଉଛ ? ଏବେ ତିନ ଦିନ ତୁମେ ଏଇ ରୁମରେ ମୋ ସହ ବନ୍ଦୀ, ଯାହା କରିବ ଏଠି ମୋ ସାମନାରେ କରୁନ. ସେ କହିଲା, ଆପଣ ନା ଜଣେ ନିର୍ଲଜ ଲୋକ.
ମୁଁ କହିଲି, ଓହ୍… ସତେ କି ? ଆଉ ତମେ ? ସେ ହସିଦେଇ ଅଟକି ଗଲା ଆଉ ଏଠି ଠିଆ ହୋଇ ନିଜ ଟପ୍ ଓହ୍ଲାଇଦେଲା. ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ପ୍ୟାଡ଼େଡ୍ ବ୍ରା. ତା’ର ଦୁଧ ଦୁଇଟା ବହୁତ ସାନ ଥିଲା. ସେ ଟର୍କିଜ୍ ଟାୱେଲ୍ ଟା ଗୁଡ଼ାଇ ହେବାପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ତା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇ ତା ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଖିଲି ଆଉ ତା ଓଠରେ ଓଠ ଲଗେଇ କିସ୍ କଲି.
ସେତେବେଳକୁ ସେ ଟପ୍ ଖୋଲିଦେଇଥିଲା. ତା ବ୍ରାକୁ ତଳକୁ ଟାଣିଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିମୁଟି ଦେଲି, ତା ହାତ ଧରି ଟାଣି ଆଣି ଖଟରେ ଶୋଇଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଛୁଛୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି. ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ନିଜ ଛାତିରେ ଚିପି ଧରିଲା, ଗୋଟିଏ ଦୁଧକୁ ଖାଉଥିଲି ଆଉ ଅନ୍ୟଟିକୁ ନିଜ ହାତ ପାପୁଲିରେ ଧରି ଚିପୁଥିଲି. ଧିରେ ଧିରେ ତା ନିପଲ୍ ଗୁଡ଼ିକ ଠିଆ ହୋଇଗଲା. ସେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ବିଆ ଉପର୍ ରଖିଲି ସେ ଥରିଗଲା.
ଜିନ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ତାକୁ ବାଃଅର କରିଦେଲି. ଫୁଲ ପଡ଼ିଥିବା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା ସେ, ସେଇଟାକୁ ଶୁଙ୍ଘିବାକୁ ଲାଗିଲି, ତା ଝାଳ ମିଶା କେମିତି ଗୋଟିଏ ଗନ୍ଧ ଥିଲା ଆଉ ସେ ବୋଧହୁଏ ପ୍ୟାଣ୍ଟିରେ କୌଣସି ସେଣ୍ଟ୍ ପକେଇଥିଲା. ସେ ସବୁ ମିଶି ଗୋଟେ ଅଦ୍ଭୁତ ଗନ୍ଧ ହେଉଥିଲା ଯାହା ଶୁଙ୍ଘିଦେଇ ମୁଁ ମତୁଆଲା ହୋଇଗଲି. ସେହି ସମୟରେ ସେ ଉଠି ମୋ ହାତ ଧରି ବାଥରୁମକୁ ଚାଲିଲା.
ବାଥରୁମରେ ସାୱାର୍ ତଳେ ସେ ଆଉ ମୁଁ ଏକାଥି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଗାଧୋଉଥିଲୁ. ସେ ମୋ ଦେହରେ ଘଷି ହେଉଥିଲା, ମୁଁ ତା ଦୁଧ କୁ ଖାଊଥିଲି. ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଖିଲି ତା ବିଆରେ ଜମା ବାଳ ନଥିଲା. ବୋଧହୁଏ ସେ ସଫା କରିଦେଇ ଆସିଥିଲା. ତଳେ ବସିଗଲି ଆଊ ତା ଗୋଟିଏ ଗୋଡ଼କ୍ ମୋ କାନ୍ଧ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି. ସେ ନଇଁ ଯାଉଥିଲା ଆଊ ବିଆକୁ ମୋ ମୁହଁ ଉପରେ ଘଷି ଦେଉଥିଲା. ଓଃ ତା ବିଆ ବହୁତ ମସ୍ତ୍ ଥିଲା.
ତା ବିଆକୁ ଖାଊ ଖାଊ ତା ବିଆ ରସାଳ ହୋଇ ଆସିଲା. ସେଇଠି ଠିଆ ହୋଇ ତାକୁ କାନ୍ଥରେ ଆଉଜେଇ ଦେଇ ଠିଆକରିଲି ଆଊ ପଛରୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ହେଲେ ଗଆନି. ସେତେବେଳେ ବାଥରୁମ ଥାକରେ ଥିବା ହେୟାର୍ ଜେଲ୍ ଟିକେ ବାଣ୍ଡରେ ଲଗେଇ ପୁରେଇ ଦେଲି, କଷ୍ଟରେ ବିଆ ବାଣ୍ଡ ପଶିଗଲା. ସେ ଓଃ ବୋଲି କହିଲା ଆଉ ସେମିତି ସାବାର ତଳେ ଠିଆରେ ମୁଁ ତାକୁ ଗେହି ଚାଳିଲି.
ଉପରୁ ଥଣ୍ଡା ପାଣି ପଡୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ପଛରେ ଠିଆ ହୋଇ ଗେହୁଥିଲି,ତା ଦୁଧକୁ ଚିପୁଥିଲି. ଆଉ ବିଆକୁ ଅଲଗା କରିଦେଇ ତା ସେଣ୍ଟିକୁ ଦଳୁଥିଲି. ସେ ଖାଳି ଛଟପଟ ହେଉଥିଲା. ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ଦେଲି ସେ ଆଃ ଆଃ ବୋଲି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲା. ଏବଂ ଏହା ପରେ ପରେ ସେ ନିରବ ହୋଇଗଲା.
ତା ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଥିଲା ବାଣ୍ଡ ସର୍ ସର୍ କରି ଖସୁଥିଲା. ଜୋରରେ ଗିହାଁ ଦେଇ ଦେଇ ମୁଁ ମୋ ମାଲ୍ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି.
ଏହାପରେ ଆମେ ଗାଧୋଇ ପକେଇ ରୁମକୁ ଆସିଲୁ. ତିନିଦିନ ଆଉ ଦୁଇରାତି ମୁଁ ପ୍ରଭା ସହ ଭଲ ହନିମୁନ୍ କରିଲି. ଦିନରେ ଅନ୍ତତଃ ଦୁଇଥର ଆଉ ରାତିରେ ଦୁଇଥର ଖେଳ ହେଉଥିଲା.
