Erotica ਵਿਗੜੀਆਂ ਜੱਟੀਆਂ

[Raman 3434]

Ki ho gya

 

[Preet Brar]

ਮੰਮੀ ਦੇ ਸਾਹ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਤੇਜ ਧੜਕਣ ਮੈਨੂੰ ਸਾਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ. ਧੜਕਣ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੂੰਮੇ ਵੀ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸਨ. ਓਹਨੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ ਮਾਰੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਯੀਆਂ. ਮੈਂ ਵੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਾਹਲਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਸਾਫ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਜਿਵੇ ਹੀ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀ ਆਖਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਚੱਕਣ ਲੱਗੀ. ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਚੱਕਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਤੜ ਵੀ ਤਾਂਹ ਹੋ ਗਏ ਸਨ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਤੇ ਵੀ ਦਬਾ ਪਿਆ .
"ਮਨੀ, ਰੁਕਜਾ ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ. ਮੰਨ ਜਾ . ਨਾ ਕਰ. ਆਆਹਹਹਹ…………...ਉਹਹਹਹਹਹ ………... ਆਈਈਈਈ"
ਮੈਂ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਸਮਾਜ ਵੱਲੋਂ ਮਿਥੀਆਂ ਹੋਯੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਲੰਘ ਗਯਾ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਤਾਰ ਤਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਇਕੋ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਅੱਗੋਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਗੱਚ ਗੱਚ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਫੇਰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਲੰਨ ਕਾਫੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੋਟਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁਣ ਵੜਨ ਕਰਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦਰਦ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੇਰ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਟੱਟੇ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗੇ.
"ਆਆਈਈਈ ਮਾਂ, ਹੋਲੀ ਪੁੱਤ. ਆਆਈਈਈ. ਮਰਗੀ.........ਆਆਈਈਈ..... "
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਇਕ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸਪਸ਼ਟ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ. ਲੰਨ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਵੀ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਸ ਨਜਾਰੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਮਾਨਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਯੀਆਂ ਤੇ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਗਯਾ. ਫੁੱਦੀ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚਾਰੇ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਘੇਰ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਤੰਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸਿਆ ਪਿਆ ਸੀ .

ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ. ਪਰ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਯਾ ਨਜਾਰਾ ਸੀ. ਪੱਟ ਖੁੱਲੇ ਹੋਏ . ਲੱਤਾਂ ਛੱਤ ਵੱਲ ਤੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇਜ ਸਾਹ ਨਾਲ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖਿਲਾਰ ਲਿਆ ਸੀ. ਨਿੱਪਲਾਂ ਸਖਤ ਸਨ. ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਤੇਲ ਦੇ ਕਾਰਨ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਾਫੀ ਤੇਲ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਤੇ ਵਿਛਾਏ ਕਪੜੇ ਤੇ ਹੀ ਲਗ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਘੱਸੇ ਭਾਵੇਂ ਹੌਲੀ ਸੀ ਪਰ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਹੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਮੱਖਣ ਵਿਚ ਛੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਲੰਨ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਇੱਕੋ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ. ਟੋਪਾ ਮੰਮੀ ਦੇ ਢਿਡ੍ਹ ਦੀਆਂ ਗਹਿਰਾਈਆਂ ਵਿਚ ਜਾ ਵੜਿਆ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਥੋੜਾ ਕੰਬ ਵੀ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰੱਖੇ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ. ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਓਹਦੇ ਸਾਹ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਕਾਮੁਕ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਮੰਮੀ, ਮਰਗੀ. ਕਿੰਨਾ ਜਾਲਮ ਆ ਤੂੰ ਕੰਜਰਾ"
ਮੈਨੂੰ ਇਹਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਮਾਲ ਵੀ ਜਲਦੀ ਨਿਕਲ ਜਾਊ. ਮੈਂ ਮਨ ਦੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਕੀ ਪਤਾ ਦੁਬਾਰਾ ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਕਾਬੂ ਆਉਣਾ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬਰਾਬਰ ਮਿੱਠੀਆਂ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਵਿਚ ਭਰ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਵੱਖਰਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਚੀਕ ਪੈਂਦੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਚੂਸ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੇ ਲੰਨ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨਜਾਰਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.

ਹਰ ਘੱਸੇ ਦਾ ਇਕ ਅਲੱਗ ਨਜ਼ਾਰਾ ਸੀ. ਏਨਾ ਕਾਮ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚੜਿਆ ਸੀ. ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਮੰਮੀ ਨੇ ਪੱਟ ਜੋੜ ਲਏ ਸਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਵਿਚ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟ ਖੋਲਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਗਈ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਪੂਰੇ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਜੋ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਰੁਕਾਵਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ.
ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਰੁਕ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਓਹਨੇ ਸੋਚਿਆ ਇਹ ਰੁਕ ਕਿਓਂ ਗਯਾ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਓਹਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ.
ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਇਹ ਦਸਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਥੱਕ ਦਿੱਤਾ. ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਓਹਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਲੱਨ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਪਿਆਰੀ ਜਿਹੀ ਹਾਸੀ ਆ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਹਾਸੀ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਡੀ ਬਚੀ ਖੁਚੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਲਹਿ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ.
"ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ ਮੰਮੀ. ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾਂ"
ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਬਸ ਆਆਹ੍ਹ ਆਆਹਹਹ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਫਚ ਫਚ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਗੂੰਜ ਰਹੀ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਪੱਟ ਮੰਮੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨਾਲ ਵੱਜਦੇ ਤਾਂ ਠਕ ਠ੍ਕ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਪੈਂਦੀ ਸੀ. ਠੱਕ ਠੱਕ ਤੇ ਫਚ ਫਚ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਇਕ ਸੰਗੀਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸੰਗੀਤ ਤੇਜ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਮਰਯਾਦਾ ਭੁੱਲ ਕੇ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਲਾਯਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉੱਤੇ ਚਕਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਗੋਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਕੇ ਮੇਰੀ ਜੀਭ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਦੱਬ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਇਹ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਮਾਲ ਕੱਢਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ. ਜੋਸ਼ ਵਿਚ ਉਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਹੀ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਣ ਲਗ ਪਈ.

ਮੈਂ ਕਦੇ ਦੂਰ ਦੂਰ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਭੋਲੀ ਭੋਲੀ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਮਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਕਰੂੰਗਾ. ਏਨੇ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਫੁੱਦੀ ਬਾਰ ਬਾਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰ ਢਿੱਲਾ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਵੀ ਅਜੀਬ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘੱਸੇ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਵਦੇ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜ ਚੱਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਘੱਸੇ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.

ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.
ਓਹਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਆਨੰਦ ਮਾਨ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਜਦੋਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨੂੰਹ ਮਾਰ ਕੇ ਓਹਨੇ ਖੂਨ ਵੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਇਸ ਖੇਡ ਵਿਚ ਸਭ ਕੁਝ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਲੱਤਾਂ ਬੈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਉੱਚੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ.
"ਸੰਭਾਲ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਗਈ. ਆਆਆਹਹਹਹਹਹਹਹ.. ਆਆਹਹਹਹਹਹੱਹ. "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਕਰੀਮ ਕੱਢਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰੇ ਦੰਦ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਗੱਡੇ ਗਏ ਤੇ ਘੱਸਿਆਂ ਵਾਲੀ ਰੇਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ. ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਵੱਜਦੇ ਘੱਸੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਵਾ ਰਹੇ ਸਨ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਦਾ ਰਸ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਆਹਹਹੱਹ.... ਹੋਰ ਤੇਜ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗਈ."
ਮੰਮੀ ਏਨਾ ਉੱਚੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੋਈ ਸੁਨ ਲਵੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਫੁੱਦੀ ਲਗਾਤਾਰ ਰਸ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਧੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਹਿੱਕ ਤੇ ਲਿਟਾ ਲਿਆ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਯਾ. 3-4 ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਮਲਾਈਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਵੱਜਣ ਲੱਗੀਆਂ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਵੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਕੰਬ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਮਲਾਈ ਕੱਢਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਧਰੋਂ ਹਜੇ ਤਕ ਵੀ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਰਸ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਏਨਾ ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਛੱਪੜ ਵਿਚ ਤਾਰੀਆਂ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਾਹ ਹੌਲੀ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. 15-20 ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ.

ਆਖ਼ਰ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ. ਸਾਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਤੂਫ਼ਾਨ ਲੰਘ ਗਯਾ ਹੋਵੇ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਮਿਠੀ ਕੀਤੀ. ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਪਾਸੇ ਹੋ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਪੈ ਗਯਾ. ਅਸੀਂ ਟਾਈਮ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਲਗਭਗ 11 ਵੱਜ ਚੁਕੇ ਸਂਨ. ਪੂਰੀ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿਚ ਢਾਈ ਘੰਟੇ ਲੰਘ ਗਏ ਸਨ. ਮੈਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸਨ. ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਕੀ ਹੋ ਗਯਾ ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ "
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਦੁਚਿਤੀ ਵਿਚ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਫੇਰ ਓਸੇ ਕਪੜੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਫੇਰ ਆ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ. ਮੈਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਦੇ ਕੇ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਰੱਬ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕਦੇ ਕੱਛੀ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਨੀ ਕੀਤੀ ਸੀ. "
"ਆਪ ਕੇਹੜਾ ਕੋਈ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਮੰਮੀ":
"42 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਵਿਆਹ ਨੂੰ. ਪੂਰੇ ਕਪੜੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ ਲਾਹੇ ਸੀ. ਪਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾਉਣ ਜੋਗੀ ਨੀ ਛੱਡੀ"
"ਤੁਸੀਂ ਆਏਂ ਦਸੋ ਸਵਾਦ ਆਯਾ ਕੇ ਨਹੀਂ"
"ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰਵਾ ਬੈਠੀ. ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਆਵਦੀ ਨੂੰਹ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲਾਊਗੀ"
"ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤ ਕੰਮ ਨੀ ਕੀਤਾ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਆਵਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਰਹੀ ਤੇ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਪਰ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ .
"ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੰਮੀ? ਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਹੈਗੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਦਓ"
"ਗੱਲ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ ਬਸ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਤਾਂ 20-25 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੂਗਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਲੋੜ ਕਿਥੋਂ ਪੂਰੀ ਹੋਣੀ ਸੀ. "
"ਫੇਰ ਏਨੇ ਸਾਲੋਂ ਤੋਂ ਥੋਡਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮਹੀਨੇ ਚ ਇਕ ਅੱਧੀ ਵਾਰੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. ਪਰ 12-13 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਤੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਤਾਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪਾਠ ਪੂਜਾ ਕਰ ਕੇ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਕਰਦੀ ਸੀ. "
"ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਰਨ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨੀ ਆਯਾ? "
"ਚਲ ਪੈ ਜਾ ਪੁੱਤ. ਮੈਂ ਤਾ ਥੱਕ ਗਈ"
ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਵੀ ਥੱਕਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਸਾਨੂੰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ.

ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਲਗਭਗ 6 ਵਜੇ ਖੁੱਲੀ . ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉੱਠ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਕੱਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਅਜੇ ਵੀ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਕਾਂਡ ਹੀ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮਨ ਵਿਚ ਅਜੇ ਵੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਪਰ ਸਵਾਦ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਅਜੇ ਵੀ ਪਛਤਾਵੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉਸ ਰਾਸਤੇ ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਗਯਾ ਸੀ ਜਿਸ ਰਸਤੇ ਤੇ ਜਾਣਾ ਕੋਈ ਸੌਖੀ ਖੇਡ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਜੋ ਰਸਤਾ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਵਿਚ ਨਫਰਤ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਸੀ. ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਪਾਪ ਵਿਚ ਮੰਮੀ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਘੱਟ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਆਦਾ.

ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਬੱਤੀ ਜਗਾ ਦਿੱਤੀ. ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਨਾਗ ਫੇਰ ਸਿਰ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਜਾਹਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਨੂੰ ਬੁਰਾ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਵੀ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜਾ ਕੇ ਫੜ ਲਵਾਂ . ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਗੁਬਾਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਚਮਕ ਰਹੇ ਸਨ. ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਤਾਂ ਮਾਂ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਏਡੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਢਲਕਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹਜੇ ਵੀ ਕਸਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਢਲਕਣਾ ਵੀ ਕਿਥੋਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ. ਚਿੱਤੜ ਭਾਵੇਂ ਪੂਰੇ ਮੋਟੇ ਸਨ ਫੇਰ ਵੀ ਸ਼ੇਪ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਸੀ. ਧੁੰਨੀ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਕੱਛੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਜਕੜੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਕੱਛੀ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬਾਹਰ ਹੀ ਲਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਗੋਰੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਤੇ ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਪੱਟ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਮਨ ਡੋਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਤੁਰਦੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਨੰਗੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਹੁਣ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਮੰਨ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਗੁੱਤ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਜੂੜਾ ਕਰ ਲਿਆ. ਗਿੱਚੀ ਤੇ ਕੀਤਾ ਜੂੜਾ ਹੋਰ ਵੀ ਸੋਹਣਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਮਾਈਲ ਸੀ. ਇਹ ਸਮਾਈਲ ਬਹੁਤ ਇਸ਼ਾਰੇ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਫਿਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ .
"ਪੁੱਤ, ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ "
ਮੰਮੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਫਿਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਮੁੜਕੇ ਦੀ ਇਕ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲ ਤੇ ਹੀ ਟਿਕਾਈ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਹੱਥ ਘੁਮਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਲਗਾ ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤਾਂ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ. ਏਨੇ ਨੂੰ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ. ਹਜੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ . ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ ਤੇ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਸੂਟ ਤੇ ਪਾਟੀ ਕੱਛੀ ਚੁੱਕ ਲਈ . ਫੇਰ ਪਤਾ ਨੀ ਓਹਨੇ ਕੀ ਸੋਚਿਆ ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਉਹ ਹਜੇ ਵੀ ਕੱਲੀ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਚੱਕ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਓਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਅਜੇ ਵੀ ਓਹਦੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸੀ.
ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਟਿਕਾਈ ਗੋਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ. ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਹਰ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਇਕ ਬੰਦਾ ਜਨਾਨੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਏਨਾ ਸੋਹਣਾ ਸਰੀਰ ਤਾਂ ਬਲੂ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿਚ ਵੀ ਘੱਟ ਹੀ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ.

ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੀ ਜਗਾਹ ਤੇ ਕਾਫੀ ਸਾਰੇ ਵਾਲ ਸਨ. ਵਾਲ ਕੱਛੀ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਝਾਤੀਆਂ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉੱਠ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਫੜ ਲਵਾਂ. ਪਰ ਓਦੋਂ ਹੀ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਵੜ ਗਈ. ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਵਰ ਚਲਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਸਹੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰਾਤ ਵਾਲੇ ਕਪੜੇ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ. ਚਾਦਰ ਤੇ ਮਾਲ ਡੁੱਲਣ ਕਰਕੇ ਦਾਗ ਪੈ ਗਏ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ .

ਮੈਂ ਕਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਚਾਹ ਮੰਗੋਨ ਲਈ ਫੋਨ ਕੀਤਾ. ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਚਾਹ ਤੇ ਪਰੌਠੇ ਆ ਗਏ. ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਮੈਂ tv ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਸਾਡੇ ਵਾਪਿਸ ਜਾਣ ਵਿਚ ਅਜੇ ਵੀ 2 ਦਿਨ ਬਾਕੀ ਸਨ ਤੇ ਲਗਭਗ 2 ਦਿਨ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਲਗਨੇ ਸਨ. ਕੁਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ 4 ਦਿਨ ਹੋਰ ਸਨ. ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਰਹੀ ਸੀ.

ਏਨੇ ਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ. ਓਹਨੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬਰਾ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਰੱਖੀ ਸੀ. ਕਾਲੀ ਬਰਾ ਚ ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਸੋਹਣੇ ਲਗ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਬਿਨਾ ਕੁੜਤਾ ਪਾਏ ਕਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ. ਓਹਨੇ ਬੈਗ ਵਿਚੋਂ ਹਲਕੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਕੁੜਤਾ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ. ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਤੇ ਪਰਾਉਂਠੇ ਖਾਧੇ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਘੱਟ ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.

ਦੋਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਚੁੱਪ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਬਾਥਰੂਮ ਚਲਾ ਗਿਆ . ਓਦੋਂ ਤਕ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਵੀ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਨਹਾ ਕੇ ਪੇਂਟ ਸ਼ਰਟ ਪਾ ਲਈ. ਮੰਮੀ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਟੀਵੀ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਵਾਰ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਸੀ. ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਨਜ਼ਰਾਂ ਘੁਮਾ ਲੈਂਦੀ ਸੀ.

ਏਨੇ ਨੂੰ ਸਫਾਈ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਆ ਗਈ. ਅਸੀਂ ਉੱਠ ਕੇ ਪਾਸੇ ਹੋ ਗਏ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਸਫਾਈ ਕਰ ਸਕੇ. ਉਹ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਸਫਾਈ ਕਰਦੀ ਰਹੀ. ਓਹਨੇ ਪੂਰਾ ਕਮਰਾ vacuum clean ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਉਹ ਲਿਬੜੀ ਚਾਦਰ ਬੈਡ ਉੱਤੋਂ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਚਾਦਰ ਲਾਹੁਣ ਵੇਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਦਾਗ ਦਿੱਖ ਗਯਾ. ਓਹਨੇ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਨੱਕ ਕੋਲ ਕਰ ਕੇ ਸੁੰਘਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਸਮਝ ਗਈ . ਮੰਮੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮਸਾਰ ਹੋ ਗਈ.
ਉਹ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ "ਭਗਵਾਨ ਆਪ ਦੋਨੋ ਕੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਐਸੀ ਰਾਤੇਂ ਦੇ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਲਿਬੜੀ ਚਾਦਰ ਤੇ ਦਾਗ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੂੰ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਹਾਂ. ਮੰਮੀ ਡਰ ਗਈ ਤੇ ਓਹਨੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ 500 ਦਾ ਨੋਟ ਕੱਢ ਕੇ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਲ ਨਾ ਕਰੇ. ਉਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਨਵੀਂ ਚਾਦਰ ਵਿਛਾ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ.

ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਲਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਖੜ ਗਯਾ. ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਫੇਰ ਅੱਖਾਂ ਥੱਲੇ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਮੈਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਈ.

Update kr yar

 

[amritpalkaur1993]

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ ਇੰਤਫ਼ਾਕ਼ ਹੀ ਸੀ.

 

[Cute321]

 

[karan77]

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ ਇੰਤਫ਼ਾਕ਼ ਹੀ ਸੀ.

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ ਇੰਤਫ਼ਾਕ਼ ਹੀ ਸੀ.

 

[Rubi kaur]

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ ਇੰਤਫ਼ਾਕ਼ ਹੀ ਸੀ.

Wow amritpal put kithe c tu hun tak
Mza aa gea ehh update read karke

 

[gurwinder]

Siira kra ta Amrit tu ta apni yad dwa ti sohre nal yaari vali

 

[amritpalkaur1993]

Siira kra ta Amrit tu ta apni yad dwa ti sohre nal yaari vali

oh story vi es vich hi aau ji

 

[Proud Punjabi]

Bhut wa

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ

Bhut wadia

 

[Raman 3434]