Incest " ਵਹੁਟੀ ਦਾ ਹੜਦੁੱਲ "
- Thread starterTinka
- Start date
- 266,824
" ਵਹੁੱਟੀ ਦਾ ਹੜਦੁੱਲ "
( ਸੰਖਿਅਾ 6)
ਤੁਸੀਂ ਪੜ ਚੁੱਕੇ ਹੋ :-
"ਠੀਕ ਅਾ ਫਿਰ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸੁਪਣਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਖੋਲਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਫੇਰ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਅਾ ਜੂ ...ਪਰ ਬਾੲੀ ਵੀਡੀਓ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
"ਓਹ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ....ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਲੀਟ ਕਰਦੂੰ ਪੱਕਾ ਵਾਅਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਵੲਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਫਿਰ"....."ਓਹ ਯਾਰ ਕਪੜੇ ਪਾ ਤੇ ੲੇਥੇ ਹੀ ਪੈ ਜਾ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਠੰਡ ਅਾ ਕਿਥੇ ਜਾਵੇਂ ਗਾ ਨਾਂਲੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਂ ਗਾ ...ਨਾਲੇ ਅਾਹ ਚੱਕ ਦਰਦ ਦੀ ਗੋਲੀ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਜੀ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਕਪੜੇ ਪਾੲੇ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ ਸੋਫੇ ਤੇ ਗੋਲੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਅਾ.
ਹੁਣ ਅੱਗੇ :-
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਗੋਲੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ੳੁਸ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਦੇ ਨਾਂਲ ਨੀਂਦ ਦਾ ਵੀ ਸਾਲਟ ਸੀ. ਕਿੳੁਂਕੀ ਸੀਰੇ ਅਰਗੇ ਕਮੀਨੇਂ ਬੰਦੇ ਤੇ ਅੈਨੀ ਜਲਦੀ ਯਕੀਨ ਨੲੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ.
ਸੀਰਾ ਤਾਂ ਸੌਂ ਗਿਅਾ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨੲੀਂ ਅਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ .." ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦਾਂ ਜੇ ਜਾਗਦੀ ਹੋੲੀ ਤਾਂ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ੲੀ ਕਰ ਲਾਂ ਗੇ ਸਾਲੀ ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਅਾੳੁਂਦੀ ਨੀਂ . ਨਾਂਲੇ ਓਹਦਾ ਵਿਚਾਰੀ ਦਾ ਦਿੱਲ ਵੀ ਬਾਹਲਾ ਪਤਲਾ ਕਿਤੇ ਡਰਦੀ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਕੱਲੀ ਪੲੀ" ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਚਾਣਕ ਅਾਪਣੀ ਹਾਲਤ ਦਾ ਖਿਅਾਲ ਅਾੲਿਅਾ ਕੇ ਓਹ ਤਾਂ ਕੱਲੇ ਕੱਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਹੀ . "ਓਹ ਸ਼ਿੱਟ ਯਾਰ ੲਿਸ ਹਾਲਤ ਚ ਭੈਣ ਕੋਲ ਕਿਵੇਂ ਜਾਵਾਂ , ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬੈਗ ਚ ੲੀ ਅਾ ਓਹ ਵੀ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ੲੀ ਅਾ. ਕਿ ਅਾਹੀ ਪਾ ਲਾਂ ਕੜੀਅਾਂ ਅਾਲੇ ਕੱਪੜੇ , ਨੲੀ ਯਰ ਮਸਾਂ ਤਾਂ ਖਹਿੜਾ ਸ਼ਡਾੲਿਅਾ ੲਿਹਨਾਂ ਕੱਪੜਿਅਾਂ ਤੋਂ ਕੱਲ ਦਾ ੲਿਹੀ ਪਾੲੀ ਫਿਰਦਾਂ. ਚੱਲ ੲਿਦਾਂ ਹੀ ਜਾਨਾਂ ਓਥੇ ਜਾ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲੳੂਂ ਗਾ" ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨਾਂਲ ਸਲਾਹਾਂ ਕਰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਅਾ.
ਓਧਰ ਅਾਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਪੲੀ ਸਿੰਮੂ ਸ਼ੱਤ ਵੱਲ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਡਰ ਰਹੀ ਸੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਸ਼ੱਤ ਨਾਂਲ ਲਮਕ ਰਹੇ ਪੱਖੇ ੳੁੱਪਰ ੲਿੱਕ ਕਿਰਲੀ ਬੈਠੀ ਹੋੲੀ ਸੀ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਕਿਰਲੀਅਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲਗਦਾ ਸੀ.
ੲੇਨੇਂ ਨੂੰ ੲਿੱਕ ਹੋਰ ਕਿਰਲੀ ਅਾ ਕੇ ਓਥੇ ਬੈਠੀ ਹੋੲੀ ਕਿਰਲੀ ਨਾਂਲ ਲੜਣ ਲੱਗ ਪੲੀ. ਲੜਦੀਅਾਂ ਲੜਦੀਅਾਂ ਕਿਰਲੀਅਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ੳੁਪਰ ਡਿੱਗ ਪੲੀਅਾਂ . ਸਿਮਰਨ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਬੈਡ ਤੋਂ ੳੁੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗੲੀ.
ੳੁੱਠਣ ਕਾਰਨ ੲਿੱਕ ਕਿਰਲੀ ਤਾਂ ਥੱਲੇ ਡਿਗ ਕੇ ਭੱਜ ਗੲੀ ਪਰ ਦੂਜੀ ਕਿਰਲੀ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਮੀਜ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗੲੀ . ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰ ਗੲੀ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ. ੲੇਨੇ ਨੂੰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਵੀ ਅਾ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਅਾ ਜੋ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੁੱਲਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਬੱਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਭਿੜਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ. ਅੰਦਰ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇ ਕੇ ਓਹ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਿਅਾ ਕਿੳੁਂਕੀ ਸਿੰਮੂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰੀ ਹੋੲੀ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਅ ਰੲੀ ਸੀ.
"ਸਿੰਮੂ ਕੀ ਹੋੲਿਅਾ ਤੈਨੂੰ...." ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ੳੁਸ ਵੱਲ ਭੱਜ ਕੇ ਅਾੳੁਂਦਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੋਲਿਅਾ.
ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਗੱਲਾ ਲੱਗ ਕੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੲੀ... "ਕਿਰਲੀ....ਕਿਰਲੀ...ਕਿਰਲੀ...ਹਾੲੇ...ਵੀਰੇ..ਮੈਨੂੰ ਬਚਾਲੋ....ਮੈਂ...ਮਰ..ਜੂੰ...ਮੈਨੂੰ...ਖਾ..ਜੂ...ਕਿਰਲੀ..ਵੀਰੇ"
"ਕਿੱਥੇ ਸਿਮੂ ਪੁੱਤ ਹੈਨੀ ਕਿਰਲੀ ਭੱਜ ਤੂੰ ਡਰ ਨਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਮੈਂ ਹੈਗਾ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ"ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਹਾੲੇ..ਨੲੀ..ਵੀਰੇ...ਕਿਰਲੀ...ਮੇਰੀ..ਕਮੀਜ ਚ ਵੜੀ ਅਾ ਵੀਰੇ...ਮੈਨੂੰ..ਬਚਾ ਲੋ..ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਅਾ....ਵੀਰੇ....ਹਾੲੇ" ਸਿਮਰਨ ਫਿਰ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਮਾਜਰਾ ਸਮਝ ਅਾ ਗਿਅਾ ਕਿ ਸਿਮਰਨ ਅੈਨਾਂ ਕਿਓਂ ਡਰੀ ਹੋੲੀ ਹੈ
"ਸਿੰਮੂ ਤੂੰ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਕੱਢ ਦੇ ਕਿਰਲੀ ਭੈਣੇ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਖੜਦਾਂ ਜਾ ਕੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਸਿੰਮੂ ਨੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕ ਲਿਅਾ.
"ਨੲੀਂ ਵੀਰੇ...ਮੈਥੋਂ..ਨੀ ਹੋਣਾ..ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਅਾ...ਵੀਰੇ...ਹਾੲੇ...ਤੁਸੀਂ..ਕੁਝ ਕਰੋ..ਵੀਰੇ ਮੈਂ ਸੱਚੀ ਮਰ ਜੂੰ ਗੀ...ਹਾੲੇ ਵੀਰੇ.." ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਫੇਰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪੲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ੲਿਹ ਹਾਲਤ ਦੇਖੀ ਨੲੀਂ ਜਾਰ ਰਹੀ ਸੀ . ਅਾਖਿਰ ੳੁਸ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਂਲ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਕਮੀਜ ਦੀਅਾਂ ਦੋਵੇਂ ਕੰਨੀਅਾਂ ਫੜ ਕੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਦਿੱਤਾ. ਕਮੀਜ ਦੇ ੳੁੱਤਰਨ ਨਾਂਲ ਕਿਰਲੀ ਨਿਕਲ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪੲੀ ਡਿੱਗ ਪੲੀ.
"ਹਾੲੇ..ਵੀਰੇ " ਚੀਕ ਮਾਰ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ੲਿੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗੲੀ. ਪਰ ੲਿਸ ਵਾਰ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਗਲੇ ਲੱਗਣ ਨਾਂਲ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ 440 ਵੋੋਲਟ ਦਾ ਝਟਕਾ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਹੋਵੇ . ੳੁਸ ਦੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਖੁੱਲ ਗੲੀਅਾਂ . ਕਿੳੁਕੀਂ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਨੰਗੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਟਕਰਾ ਗੲੇ . ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਅਾਦਤ ਸੀ ਓਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬਰਾ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਸੌਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ੳੁਸ ਨੇਂ ਕੱਲਾ ਕਮੀਜ ਹੀ ਪਾੲਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ.
ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲਣ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਦੇਖਿਅਾ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ੳੁੱਪਰੋ ਜਵਾਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ੳੁਸ ਦੇ ਸੀਨੇਂ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਹੈ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਨੰਗੇ ਗੋਰੇ ਪਿੰਡੇ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀਂ ਨਜਰ ਨੲੀਂ ਹਟਾ ਪਾ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕੱਸ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ੳੁੱਤੋਂ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੱਦੀ ਨਾਂਲ ਵੱਜਣ ਲੱਗਾ.
ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੋੲੀ ਸਖਤ ਚੀਜ ਚੁਬਣ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਅਾੲੀ ਤੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਾਂ ਲੱਗੀ ਕਿ ੲਿਹ ਚੀਜ ਜੋ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਟੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ੲਿਹ ੳੁਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਦਾ ਲੰਨ ਹੈ .
ੲਿਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਪਤਾ ਨੲੀਂ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਕਿਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਸੀਨੇਂ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੈ. ਪਰ ਹੁਣ ਹੋਸ਼ ਅਾੳੁਣ ਤੇ ਓਹ ਸ਼ਰਮ ਨਾਂਲ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗੲੀ ਸੀ . ਪਰ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਲੱਗਾ ਹੋੲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਰੂਰ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਚੋਂ ਸ਼ੱਡਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਹੋਰ ਵੀ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ . ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਵੀ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਅਾਪਣੀਅਾਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟ ਲਿਅਾ. ਦੋਵੇ ੲਿੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਂਲ ੳੁੱਪਰੋਂ ਨੰਗੇ ਹੋੲੇ ਅੈਦਾਂ ਚਿੰਬੜੇ ਖੜੇ ਸੀ ਕੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਹਵਾ ਵੀ ਕਰਾਸ ਨੲੀਂ ਹੋ ਰੲੀ ਸੀ .
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਅੈਦਾਂ ਗਲੇ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ . ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ ਅਾਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗੲੇ .ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਾੲਿਸ ਕਰੀਮ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ.
ਸਿੰਮੂ ਵੀ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਅਚਾਣਕ ਪਰ ਨੲੀਂ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਅਾੲਿਅਾ ੳੁਸਨੇਂ ਕਿਸ ਕਰਨਾਂ ਸ਼ੱਡ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੁੰਹ ਤੇ ੲਿੱਕ ਕਰਾਰਾ ਥੱਪੜ ਮਾਰਿਅਾ . ਤੇ ਭੱਜ ਕੇ ਕੰਧ ਨਾਂਲ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗੲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਧੱਪੜ ਵੱਜਣ ਕਾਰਨ ਜਿਵੇਂ ਹੋਸ਼ ਜੲੀ ਅਾ ਗੲੀ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਅਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਅਾਪਣੇਂ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਅਾ……..
ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਅਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਓਹ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . " ਯਰ ੲਿਹ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਅਾੲਿਅਾਂ ਓਹ ਵੀ ਅਾਪਣੀ ਨਿੱਕੀ ਭੈਣ ਨਾਂਲ , ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੀ ਕਸੂਰ ਅਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲੲੀ ਹੀ ੳੁਸ ਦਾ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰਿਅਾ ਓਹ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ . ਪਰ ੳੁਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂਲ ਚੁੰਬੜੀ ਸੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ , ਚਲ ੲਿੱਕ ਵਾਰ ਮੰਨ ਵੀ ਲੲੀੲੇ ਵੀ ਓਹ ਡਰ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਹੋਣਾਂ ਕੇ ਓਹ ਨੰਗੀ ਅਾ . ਪਰ ਜਦੋ ੳੁਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ੳੁੱਤੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਅਾ ਓਦੋਂ ਓਹਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ? ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਹੋਰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਵੀ ਓਹ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ . ਫਿਰ ੳੁਸਨੇਂ ਮੈਂਨੂੰ ਥੱਪੜ ਕਿੳੁਂ ਮਾਰਿਅਾ" ੲਿਹੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋੲੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮਨ ਚ ਪਸ਼ਤਾਵੇ ਦੀ ਥਾਂ ਗੁੱਸਾ ਭਰ ਗਿਅਾ
ਓਧਰ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਵੀ ਅਾਹੀ ਹਾਲ ਸੀ . ਓਹ ਵੀ ਅਾਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕ ਕੇੇ ਪਸ਼ਤਾਅ ਰਹੀ ਸੀ , ਤੇ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਤੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿੳੁਕੀ ਵੀ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨੂੰ ਹੀ ਕਸੂਰਵਾਰ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ……………………
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ 7:00 ਵਜੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਗਦਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਣ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਜਗਾੳੁਣ ਲੱਗਾ "ੳੁੱਠ ਓੲੇ.." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਜਗਾੳੁਂਦਾਂ ਹੋੲਿ਼ਅਾ ਬੋਲਿਅਾ .
ਪਰ ਸੀਰਾ ੳੁਠਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਮੂਧਾ ਹੋ ਕੇ ਪੈ ਗਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਅਾ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਜੋਰ ਦੀ ਲੱਤ ਮਾਰੀ . "ਅਾੲੲੲੇ….ਓੲੲੲੲੇ...ਹਾਂਜੀ ਬਾੲੀ..ਹਾਂਜੀ" ਸੀਰਾ ਬੁੰਡ ਤੇ ਲੱਤ ਵੱਜਣ ਨਾਂਲ ਬੜਕ ਕੇ ੳੁੱਠਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਦਿਅਾ ਲਗਦਿਅਾ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦੇਖ ਕੌਣ ਅਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਖੜਕੀ ਜਾਂਦਾ." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ
ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਦਰਵਜਾ ੳੁੱਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਚਲਾ ਗਿਅਾ ਤੇ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਲੇ ਰੂਪ ਚ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੌਣ ਦੀ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
"ਅੈਨਾਂ ਟਾੲਿਮ ਲਾ ਤਾ ਸੀਰੇ ਪੁੱਤ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਤੇ" ਮਿੰਦੋ ਅੰਦਰ ਅਾੳੁਂਦੀ ਬੋਲੀ .
" ਹਾਂਜੀ ਬੀਬੀ ਓਹ ਸੁੱਤੇ ਪੲੇ ਸੀ . ਰਾਂਤੀ ਲੇਟ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਨਾਂ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਜਾਗ ਨੀ ਅਾੲੀ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ
"ਹਾਂ ਓਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ ਕਮਰੇ ਦੇ ਹਲਾਤ ਵੇਖ ਕੇ " ਮਿੰਦੋ ਕਮਰੇ ਦੀ ਹਾਲਤ ਤੇ ਖੂਨ ਨਾਂਲ ਲਿਬੜਿਅਾ ਚਿੱਟਾ ਕਪੜਾ ( ਜਿਸ ਨਾਂਲ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣਾਂ ਖੂਨ ਨਾਂਲ ਲਿੱਬੜਿਅਾ ਹੱਥ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਸੀ) ਦੇ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੋੲੀ .
ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਨੋਹ ਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜ ਕੇ ਬਾਜੀ ਮਾਰ ਲੲੀ . ਪਰ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ
ਕੇ ਸੀਰੇ ਨੇ ਸੀਲ ਭੰਨੀ ਅਾਂ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦਾ ਅਾਵਦਾ ਢੱਕਣ ਪੱਟਿਅਾ ਗਿਅਾ…"ਮੇਰੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੱਥੇ ਅਾ ਲਗਦਾ ਸੁੱਤੀ ਪੲੀ ਅਾ . ੳੁੱਠ ਮੇਰੀ ਧੀ" ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
ਮਿੰਦੋ ਜਦੋ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਣ ਲੲੀ ਝੁੱਕੀ ਤਾਂ ੳੁਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਟੱਚ ਹੋ ਗੲੇ . ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਸਲਾਵਾ਼ਰ ਚ ਸੱਬਲ ਬਣ ਗਿਅਾ .
ਪੈਰੀ ਪੈਣੀ ਅਾਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਨੇ ੳੁੱਠਦੇ ਹੋੲੇ
ਕਿਹਾ ." ਲੈ ਪੈਰੀਂ ਕਿਓਂ ਧੀੲੇ ਸੀਨੇ ਲੱਗ ਮੇਰੇ . ਅਅਅਾ..ਮੇਰੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਲਵੀ ਸਿਰ ਫੜਕੇ ਅਾਪਣੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲਾ ਲਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਖੜੀ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਸਿਰ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਚ ਧਸ ਗਿਅਾਂ …." ਹਾੲੇ ਓੲੇ ੲੇਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ . ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਤਾ ਭੈਣਚੋਦੀ ਨੇ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੁਣੇ ਫੜ ਕੇ ਠੋਕ ਦਾਂ ਸਾਲੀ ਨੂੰ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦਾ ਮਨ ਚ ਬੋਲਿਅਾ
"ਚਲ ਚੰਗਾ ਪੁੱਤ ਚਾਹ ਪੀ ਲੋ ਤੇ ਬਾਹਰ ਅਾਜੋ ਜੇ . ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਠੰਡ ਬਹੁਤ ਅਾ ਤੇ ਧੁੰਦ ਵੀ ਲੋੜਿਅਾਂ ਦੀ ਪੲੀ ਜਾਂਦੀ ਅਾ"
ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗੲੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜਾਂਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਹੱਥ ਫੜਦਾ ਬੋਲਿਅਾ . "ਸਾਲਾ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਤਾਂ ਤੇਰੀ ਗਸਤੀ ਮਾਂ ਨੇ"
"ਹੋਰ ਬਾੲੀ ੲੇਵੇਂ ੲੀ ਅਾ ੲੇਦਾ ਕੰਮ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਾਪ ਰੋਜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾਂ ੲੇਦੇ ਮੋਟੇ ਦੁੱਧ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ . ਬਾੲੀ ਜਲਦੀ ਦਵਾ ਦੇ ੲੇਦੀ ਜਿਵੇਂ ਮਰਜੀ ਕਰ ਮੈ ਤਾਂ ਅਾਪ ਅੱਕਿਅਾ ਪਿਅਾਂ
Xforum ਤੋ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਅਾਲੀਅਾਂ ਕਹਾਣੀਅਾਂ ਪੜਕੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਾਵਦੀ ਮਾਂ ਚੋਦਣੀ ਅਾਂ ਯਰ " ਸੀਰਾ ਵੀ ਅਾਪਣਾਂ ਲੰਨ ਪਜਾਮੇਂ ੳੁੱਤੋਂ ਦੀ ਮਸਲਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ
"ਬੜਾ ਹਰਾਮੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਵੀ ਸਾਲਿਅਾ . ਮੱਘਰ ਦਾ ਤਾਂ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਕੋੲੀ ਹੋਰ ੲੀ ਸੱਟ ਲਾ ਗਿਅਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮੁਸਕੁਰਾਂੳੁਦਾਂ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਧੁੰਦ ਲੱਥਣ ਤੇ ਸਾਰੇ ਜਾਣੇਂ ਬਾਹਰ ਅਾ ਗੲੇ . ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਧੁੱਪ ਵੀ ਨਿਕਲ ਅਾੲੀ …..
ਸਾਰੇ ਜਾਨੇ ਨਵੀਂ ਵਹੁੱਟੀ ਦੇ ਚਾਅ ਚ ੳੁਸ ਦੁਅਾਲੇ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ . ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ੳੁਦਾਸ ਮਨ ਨਾਂ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ , ੳੁਦਾਸ ਓਹ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਨੲੀਂ ਸੀ ਕਿ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਭਲਕਿ ੳੁਦਾਸ ਤਾਂ ਓਹ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਸੀ ਕਿੳੁਕੀ ੳੁਸ ਨੇ ਰਾਤੀਂ ਅਾਪਣੇ ਪਿਅਾਰੇ ਵੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕਿਅਾ ਸੀ . ਜਿਸ ਕਰਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਭਰਾ ੳੁਸ ਨਾਂਲ ਨਰਾਜ ਸੀ ਓਹ ੳੁਸ ਵੱਲ ਦੇਖ ਤੱਕ ਨੲੀਂ ਰਿਅਾ ਸੀ ਬੁਲਾੳੁਣਾਂ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਦੁਖੀ ਹਿਰਦੇ ਨਾਂਲ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਚ ਲੱਗੀ ਰਹੀ. ੲਿਸ ਦੌਰਾਨ ਸਿੰਮੂ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬੁਲਾੳੁਣ ਦੀ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ੳੁਸ ਨੂੰ ਹਰ ਵਾਰ ਨਜਰ ਅੰਦਾਜ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ.
ਮਿੰਦੋ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਅਾਪਣੀ ਅਾਢਣਾਂ ਗੁਅਾਂਡਣਾਂ ਤੇ ਅਪਣੀਅਾਂ ਸਹੇਲੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਸੱਦ ਕੇ ਅਾਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾੳੁਂਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸ਼ਗਣ ੲਿਕੱਠਾ ਕਰਦੀ ਰਹੀ .
ਪਰ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾਂ ਓਹ ਕੱਠ ਕਰੂ ਗੀ ਓਨੀ ਹੀ ਓਹਦੀ ਬੇਜਤੀ ਹੋਣੀ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਣਾਂ ਵੀ ੳੁਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕੁੜੀ ਨੲੀਂ ਬਲਕਿ ਮੁੰਡਾ ਹੈ…
ਸਿਲਾਅ ਦਾ ਮਹੀਨਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਰੋਟੀ ਟੁਕ ਖਾ ਕੇ ਪੈ ਗੲੇ ਪਰ ਨੀਂਦ ਕਿਸੇ ਦੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨੲੀਂ ਸੀ .
ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਬਿੰਨਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੇ ਨੀਂਦ ਹੀ ਅਾੳੁਂਦੀ ਸੀ ." ਵੇ ਖੜਾ ਕਰ ਲਾ ੲੇਨੂੰ ਜਮਾਂ ੲੀ ਮਰਿਅਾ ਪਿਅਾਂ . ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਅਾ ਤੂੰ ਮੌਜਾਂ ਨਾਂਲ ਪਿਅਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਸਲਵਾਰ ਲਾ ਕੇ ਮੱਘਰ ਦਾ ਸੁੰਘੜਿਅਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਰਹਿਣ ਦੇ ਮਿੰਦੋ ਮੇਰਾ ਜਮਾਂ ਜੀ ਨੀ ਕਰਦਾ . ਹੁਣ ਹੈਣੀ ਜਾਨ ੲੇਨਾਂ ਬੁੱਢੇ ਹੱਡਾਂ ਚ 20 ਸਾਲ ਹੋ ਗੲੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦੇ ਨੂੰ . ਪਰ ਤੇਰੀ ਅੱਗ ਕੇ ਖਤਮ ੲੀ ਨੀਂ ਹੁੰਦੀ" ਮੱਘਰ ਨੇ ੲਿਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋੲੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰ ਕੇ ਪੈ ਗਿਅਾ.
"ਤੂੰ ਮਰ ਪਰੇ ਖੁਸਰਿਅਾ ਹੈਣੀ ਕਿਸੇ ਕਰਮ ਜਰਮ ਦਾ ਤੂੰ " ਮੱਘਰ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹੋੲੇ ਚੱਕ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾੳੁਣ ਲੱਗ ਪੲੀ … ਟਿ੍ਗ..ਟਿ੍ਗ..ਟਿ੍ਗ.. ੲੇਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਬੈੱਡ ਦੀ ਢੋਅ ਤੇ ਪਿਅਾ ਫੌਨ ਖੜਕਿਅਾ.
"ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ ਬੀਰੇ ਦਾ ਫੌਨ ਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਅਾਪਣੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਅਾ ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਸ਼ੱਡ ਅਾਵਾਂ ਤੂੰ ੲੇਦੇ ਅਾ ਜਾ ਨਾਂਲੇ ੲੇਹ ਵੀ ਥੋੜੀ ਬਿਮਾਰ ਅਾ ਜਿੱਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨਾਂਲ ੲੀ ਪੈਣਾਂ" ਪਲੈਣ ਦੇ ਮੁਤਾਬਿਕ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਮਾਂ ਓਵੇਂ ੲੀ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਂ ਅਾੳੁਣੀ ਅਾਂ ਪੁੱਤ ਹੁਣੇ ਕੋੲੀ ਗੱਲ ਨੀਂ" ਮਿੰਦੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਸੀਰੇ ਹੋਣਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪੲੀ.
"ਕੀ ਹੋੲਿਅਾ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ " ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦੇ ਸਿਰ ਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ" . ਕੁੱਝ ਨੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬੜੀ ਯਾਦ ਅਾ ਰਹੀ "
"ਲੈ ਧੀੲੇ ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ੲੀ ਅਾਂ ਲੈ ਦੱਸ ਕਮਲੀ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਾਂ" ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦੇ ਨਾਂਲ ਪੈਂਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
"ਚੰਗਾ ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਕਰੋ ਗੱਲਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚਲਦਾਂ " ਸੀਰਾ ੲਿਹ ਕੈਂਦਾ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਅਾ.
ਲਵੀ ਨੇ ਪਾਸਾ ਲੈ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ . " ਸੌਰੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਮੈਂ ੲਿਦਾਂ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸਕਦੀ ਅਾਂ ਥੋਡੇ" ਲਵੀ ਨੇ ਭੋਲੇ ਜੇ ਅੰਦਾਜ ਚ ਪੁਸ਼ਿਅਾ.
"ਲੈ ਕੁੜੀੲੇ ਅਾ ਕੇੜੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਭਲਾਂ ਕਮੀਜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਪਾਕੇ ਰੱਖ ਲਾ ਹੱਥ . ਨੀਂ ਜਨਾਂਨੀ ਤੂੰ ਅਾਂ ਜਨਾਨੀ ਮੈਂ ਅਾਂ ਫੇਰ ਕੀ ਅਾ ਤੂੰ ਰੱਖ ਜਿਵੇਂ ਰੱਖਣਾਂ ਹੱਥ" ਮਿੰਦੋ ਮਸਕਰਾੳੁਂਦੇ ਹੋੲੇ ਬੋਲੀ.
ਅੰਨਾਂ ਕੀ ਭਾਲੇ ਦੋ ਅੱਖਾਂ…... ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਝੱੱਟ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਲਾਟਰੀ ਨਿਕਲ ਗੲੀ ਹੋਵੇ ਕਿੳਂਕੀ ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ਥੱਲੇ ਬਰਾ ਨੲੀਂ ਪਾੲੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ੳੁਸ ਦਾ ਹੱਥ ਸਿੱਧਾ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਨੰਗੇ ਤੇ ਅਾ ਗਿਅਾ.
"ਮੰਮੀ ਜੀ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਚੰਗੇ ਅਾਂ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਵੀ" ਲਵੀ
(ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਮੁੰਮਾਂ ਹੱਥ ਚ ਘੁੱਟਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ /ਬੋਲਿਅਾ.
"ਲੈ ਹੈ ਕਮਲੀ ਮਸ਼ਕਰੀਅਾਂ ਕਰਦੀ ਅਾ , ਨੀ ਮੇਰਾ ਕੀ ਸੋਹਣਾਂ ਰਹਿ ਗਿਅਾ ਹੁਣ ਬੁੱਢੀ ਘੋੜੀ ਦਾ" ਮਿੰਦੋ ਹਸਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
ਨੲੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਅਾਂੲੇ ਨਾਂ ਕਹੋ ਬੁੱਢੇ ਹੋਣ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਪੂਰੇ ਜਵਾਨ ਪੲੇ ਅਾਂ ਸੱਚੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਓਂ . ਜੇ ਮੈਂ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਨਾਂ…….ੲਿਹ ਬੋਲ ਕੇ ਲਵੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗੲੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੰਨਾਂ ਪਿਅਾਰਾ ਬੋਲਦੀ ਅਾ . ਦੱਸ ਫੇਰ ਜੇ ਤੂੰ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਕੀ ਕਰਦੀ" ਮਿੰਦੋ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਅਾਪਣਾਂ ਮੁੰਮਾਂ ਘੁੱਟੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਅਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਜਿਵੇਂ ੲਿੱਕ ਮਰਦ ਦਾ ਹੱਥ ਲੱਗਣ ਤੇ ਅੌਰਤ ਨੂੰ ਸਰੂਰ ਚੜਦਾ ੲੇ ਬਿਲਕੁਲ ਅੈਦਾਂ ਹੀ ਮਿੰਦੋ ਨਾਂਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੱਘਰ ਤੋ ਅੱਜ ੳੁਸਦੀ ਪਿਅਸ ਨੲੀਂ ਬੁਝੀ ਸੀ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਸੀ. ੳੁਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਜ ਸੋਚ ਲਿਅਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਅਾਪਣੀ ਪਿਅਾਸ ਅਾਪਣੀ ਨੋਹ ਦੇ ਜਰੀੲੇ ਹੀ ਮਿਟਾਵੇਗੀ . ਪਰ ੲਿਹ ਸੋਚ ਅੱਜ ਓਸ ਨੂੰ ਮਹਿੰਗੀ ਪੈਣ ਵਾਲੀ ਸੀ.
ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਕੁੱਝ ਨਾਂ ਬੋਲੀ ਤੇ ੳੁੱਪਰ ਅਾ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਬੁੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲੲੇ . ਮੁੰਮਾਂ ਮਸਲੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗਰਮ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ . ਓਹ ਵੀ ਅਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ . ਦੋਨੋਂ ੲਿੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਂਲ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ.
ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਕਿਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕਿਸ ਸ਼ੱਡ ਕੇ ਥੋੜਾ ਥੱਲੇ ਅਾੲਿਅਾ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਗਰਦਨ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ . ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਅਸਰ ਸਿੱਧਾ ਓਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੋ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਜੋ ਥੱਲੋਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋੲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ.
ਹਾੲੇ ਲਵੀੲੇ...ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...ੳੁਫਫਫਫ..ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ਨੀ….ਓਹਹਹਹ...ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਮਾਂ...ਮਰਦਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੁੰਮ ਰੲੀ ਅਾਂ" ਮਿੰਦੋ ਸਿਸਕੀਅਾਂ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਥੱਲੇ ਹੋ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਕਮੀਜ ਚੱਕਣ
ਲੱਗਾ. "ਨੀ ਖੜਜਾ ਨੀ….ੲੇਹਨੂੰ ਲਾਹ ਹੀ ਦਿੰਨੀ ਅਾਂ.ਤੂੰ ਖੁੱਲ ਕੇ ਪਿਅਾਰ ਕਰ ਅਾਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਅੱਜ" ਮਿੰਦੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗੲੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਕੰਨੀਅਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਅਾਪਣਾਂ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਦਿੱਤਾ.
ਕਮੀਜ ਲੱਥਦੇ ਹੀ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਕਬੂਤਰ ਅਜਾਦ ਹੋ ਗੲੀ. ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਅੈਦਾਂ ੳੁਪਰੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਦੇਖ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜਦੋਂ ਸਿਮਰਨ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇਂ ੲਿਸੇ ਤਰਾਂ ਕਮੀਜ ੳੁੱਤਾਰ ਕੇ ੳੁੱਤੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਸੀ.
ੲਿਹ ਸੀਨ ਯਾਦ ਅਾੳੁਂਦੇ ਹੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਤੇ ਟੁੱਟ ਪਿਅਾ ਤੇ ਫੜ ਕੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ . "ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੲੇ...ਅਾਹਹਹਹਹ...ਲਵੀ ਹੌਲੀ ਪੱਟ ਨੀ ਮੁੰਮੇ ਅਾਹਹਹਹਹ….ਹਾੲੲੲੲੇ...ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਅਾ ਅਰਾਮ ਕਰ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ...ਭੱਜੀ ਜਾਨੀਂ ਅਾ ਕਿੱਤੇ ਨੀਂ ਕੁੱਤੀੲੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕੁੱਝ ਨਾਂ ਬੋਲਿਅਾ ੳੁਸਨੇ ੲਿੱਕ ਮੁੰਮਾਂ ਜੋਰ ਦੀ ਘੁੱਟਦੇ ਹੋੲੇ ਦੂਜਾ ਮੁੰਮਾਂ ਮੁੰਮ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ.
ਅਾਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ….ੳੁਫਫਫਫਫ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਅਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜਿਅਾਦਾ ਟਾੲਿਮ ਨੀ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਓਹ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਵੈਸੇ ਵੀ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ੲਿਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਪੁਰਜੇ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਦੇਖ ਕੇ ਕੱਲ ਸੱਬਲ ਬਣਿਅਾਂ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਓਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਟੋਅਾ ਚੌੜਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਟਿੱਡ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਥੱਲੇ ਅਾੲਿਅਾ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਂਲਾ ਫੜ ਕੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ . ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਸੋਚ ਸੀ ਵੀ ਹੁਣ ੳੁੁਸਦੀ ਨੂੰਹ ੳੁਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦੇੳੂ ਤੇ ਓਹ ਨਿਹਾਲ ਹੋ ਜੂ . ਅਾਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਮਜੇ ਚ ਅਾਪਣੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲੲੀਅਾਂ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਮਾਰੀਂ . ਹੁਣ ੳੁਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਕਲੀਨ ਸ਼ੇਵ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਕਰਚੇ ਜੇ ਨਿਕਲੇ ਹੋੲੇ ਸੀ . ਜਿਵੇਂ ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ਕੱਲ ਪਰਸੋਂ ਹੀ ਅਾਪਣੀਂ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸਫਾੲੀ ਕਿਤੀ ਹੋਵੇ . ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਨਜਰ ਅਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਜਲਦੀ ਕਰ….ਕੁੱਤੀੲੇ...ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਜਲਦੀ ਮੇਰਾ ਪਾਣੀ ਕਢਾਦੇ ਨੀ...ਹਾੲੇ..ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਅਾ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ" ਮਿੰਦੋ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸਵਾਦ ਚ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਲਾ ਕੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੈਟ ਕਰ ਲਿਅਾ
ਮਿੰਦੋ ਵੀ ਖੇਡੀ ਖਿਡਾੲੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਝੱਟ ਸਮਝ ਅਾ ਗੲੀ ਕੇ ੳੁਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਚੀਜ ਕੀ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਓਹ ਕੁੱਝ ਸੋਚ ਪਾੳੁਂਦੀ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹਹਹ…...ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਮਮਮਮਮਾਂ...ਮਰਗੀ.." ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕ ਮਾਰੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣਾ 11.5 ੲਿੰਚ ਤੇ ਖਾਸਾ ਮੋਟਾ ਲੰਨ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਅਾਦਾ ਗੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹ….ਹਾੲੲੲੲੇ...ਹੲੲੲੲੀ….ਮੰਮੀ….ਕੌਣ ਅਾਂ ਤੂੰ….ਅੲੲੲੲੲੲੀ….ਮਮਮਮਮਮਾਂ"
ਮਿੰਦੋ ਹਾਲੇ ੲਿੰਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੲਿੱਕ ਹੋਰ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਂਲ ਟਕਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦੇ ਹੋੲੇ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜੜ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ . ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਟੱਟੇ ਬਾਹਰ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀਅਾਂ ਕੱਧਾਂ ਨਾਂਲ ਖਹਿਦਾਂ ਅੰਦਰ ਸਮਾਂ ਗਿਅਾ ਸੀ.
ਮਿੰਦੋ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਨਾਂਲ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗੲੀ…….ਮਿੰਦੋ ਭਾਵੇਂ ਪੂਰੀ ਖੇਡੀ ਖਿਡਾੲੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ . ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਸਾੲਿਜ ਹੀ ੲੇਡਾ ਸੀ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਗਸਤੀ ਦੀ ਵੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਸਕਦਾ ਸੀ . ੳੁੱਪਰੋਂ ੳੁਸ ਨੇ ਘੱਸਾਂ ਅੈਨੇਂ ਜੋਰ ਦੀ ਮਾਰਿਅਾ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਲੲੀ ਹੋਸ਼ ਅਾਲੇ ਤੋਤੇ ੳੱਡ ਗੲੇ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕੋਲ ਪੲੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਗੜਵੀ ਚੱਕੀ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ਿੱਟੇ ਮਾਰੇ . ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਤਾਂ ਅਾ ਗੲੀ
ਦਰਦ ਨਾਂਲ ਫਿਰ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੲੀ.
"ਹਾੲੲੲੲੇ…..ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹੲੲੲੲੲੀ….ਮੰਮਮਮਮੀ….ਮਰਗੀ…..ਅਾੲੲੲੲੇ...ਕੌਣ ਅਾਂ...ਤੂੰ….ਹਾੲੲੲੲੲੇ..
ਬਾਹਰ….ਕੱਢ..ੲੇਹਨੂੰ...ਹਾੲੇ...ਬੜੀ ….ਪਪਪਪਪ...
ਪੀੜੜੜ. ਹੁੰਦੀ..ਅਾ...ਤੂੰ..ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਤਾਂ ਹੋ….ਸਕਦੀ...ਤੂੰ...ਕੋੲੀ ਬੰਦਾ….ਅੲੲੲੲੀ..ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵਵੇ.." ਮਿੰਦੋਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਦਰਦ ਕਾਰਨ ਚੱਜ ਨਾਂਲ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨੀਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ ਸੀ. ਓਹ ਹਾਲੇ ੲਿਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
ਮਿੰਦੋ ਥੱਲੇ ਪੲੀ ਮੱਸ਼ੀ ਵਾਂਗੂ ਤੜਫ ਰਹੀ ਸੀ ਮਿੰਦੋ ੳੁਸ ਤੋਂ ਸ਼ੁਟਣ ਲੲੀ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ . ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਕੋੲੀ ਕੱਚਾ ਖਿਡਾਰੀ ਨੲੀਂ ਸੀ ੳੁਸ ਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਪਕੜ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ਪੂਰੀ ਮਜਬੂਤ ਕੀਤੀ ਹੋੲੀ ਸੀ … "ਸੲੀ ਕਿਅਾ ਗਸਤੀੲੇ ਬੁੜੀੲੇ ਮੈ ਤੇਰੇ ਨੂੰਹ ਨੲੀਂ ਤੇਰੇ ਦੋਨਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦਾ ਖਸਮ ਅਾਂ ਤੇ ਨਾਂਲ ਤੇਰਾ ਵੀ . ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਿਅਾ ਸੀ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਸ਼ੇ ਕੋੲੀ ਨੀ ਹੈਗਾ . ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਮਨ ਅਾੲਿਅਾ ਕਰੋਂ ਗੇ ੳੁਸ ਨਾਂਲ ਸ਼ਾੲਿਦ ਤੈਨੂੰ ੲੇਹ ਨੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ੳੁਸ ਦਾ ੲਿਹ ਭਰਾ ਹਾਲੇ ਜਿੳੁਂਦਾ ਅਾ.ਥੋਡੀਅਾਂ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਅਾਂ ਸਿੳੁਣਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਦੇੜਨੀਅਾਂ
ਪਿਹਲਾਂ ਤੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜੀ ਹੁਣ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪਾੜੂ ਗਾ , ਫੇਰ ਤੇਰੀਅਾਂ ਦੋਨਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦੀ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਘੱਸਿਅਾਂ ਦੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹਾੲੲੲੇ.ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ….ਪੁੱਤ...ਹੲੲੲੲੀ...ਹੲੲੲੲੀ…ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ ਪੁੱਤ...ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹਾੲੲੲੲੇ" ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਮਾਜਰਾ ਸਮਝ ਅਾ ਗਿਅਾ ਸੀ. ਓਹ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ੳੁਸਦੀ ਅਵਾਜ ਤੱਕ ਨੲੀਂ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਅਾੲੇਂ ਕਿਵੇਂ ਮਾਫ ਕਰਦਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨਾਂ ਰਵਾੲਿਅਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ . ਜੇ ਥੋਡੇ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਅਾਂ ਓਦੂ ਵੱਧ ਚੀਕਾਂ ਨਾਂ ਕਡਾੲੀਅਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੲੀਂ. ਅੈ ਲੈ ਸੰਬਾਲ ਮੇਰੇ ਘੱਸੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਘੱਸਿਅਾਂ ਦੀ ਸਪੀਡ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਥੱਪਪਪ...ਥੱਪਪਪ...ਥੱਪਪਪ…..ਅਾਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹ
ਅੲੲੲੲੲੲੲੀ...ਅੲੲੲੲੲੀ...ਓਹਹਹਹ…"ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸੇ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀਅਾਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜ ਰਹੀਅਾਂ ਸੀ.
ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਂਲ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਦੀ ਤਕਲੀਫ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਅਾੳੁਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਸੀ. ਬਾਕੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਵੀ ੲਿਹ ਮੁੰਡਾ ਅੱਜ ੳੁਸ ਦੇ ਫੁੱਦੇ ਦਾ ਭੋਸੜਾ ਬਣਾੲੇ ਬਗੈਰ ਮੰਨਨ ਵਾਲਾ ਨੀਂ…..ਅਾਹਹਹਹਹਹ…..ਅਾਹਹਹਹਹ….ੳੁਫਫਫ
ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵੇ….ਹੋਰ...ਜੋਰ ਦੀ ...ਹਾੲੇ ਪਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਘੁਸੀ….ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਪਣੇ ..ਘੋੜੇ ਅਰਗੇ ਲੰਨ ਨਾਲ…..ਅਾਹਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹਹਹ….ਹਾੲੇ ਵੇ….ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸਿਮਰਨ ਦਾ …..ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਕੋੲੀ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ...ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ….ਅਾਹਹਹਹਸ...ਭਰਾ ਵੀ ਅਾ ਮੈਂ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਵੀ... ਵਵਵਵਵਧਧਧਧਧਧ….ਪਿਅਾਰ.ਕਰਦੀ..ਅਅਅਅਅਾਹਹਹਹਹਹਹ…" ਮਿੰਦੋ ਦੀਅਾਂ ਚੀਕਾਂ ਹੁਣ ਸਿਸਕੀਅਾਂ ਚ ਬਦਲ ਗੲੀਅਾਂ."ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਗਸਤੀ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਹਾ ਨਾਂ ਪੂਰਾ . ਬੋਲ ਮਿੰਦੋ ਬਣੇ ਗੀ ਮੇਰੀ ਪੱਕੀ ਗਸਤੀ . ਮੈਂ ਜੋ ਚਾਹਵਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ ਕਰ ਸਕਦਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਨਾਂ ਨੲੀਂ ਕਰੇਂ ਗੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੱਲ ਤੋਂ" ....ਥੱਪਪਪਪਪਪ….ਥੱਪਪਪਪ...ਕੀਚੂਂ...ਕੀਚੂਂ…" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਤੇ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਬੈੱਡ ਦਾ ਪਾਵੇ ਅਵਾਜ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਹਹਹਹਹਾਂ..ਵਵਵਵਵੇ….ਅਾਹਹਹਹਹਹ….ਓਹਹਹਹਹ….ੳੁਫਫਫਫਫ...ਬੜਾ..ਮਜਾ ਅਾ...ਰਿਹਾ...ਅਾਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵਵਵੇ..ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਜੜ ਤੱਕ ਜਜਜਜਜਾ...ਰਿਹਹਹਹਾ….ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਜਿਥੋਂ..ਤੱਕ ਅੱਜਜਜਜ….ਤੱਕਕਕ..ਅਾਹਹਹ ਕੋੲੀ ਨੀ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਅਾ….ਅਹਹਹਹਹਹਹਹ..ਅਾਹਹਹ ਮੈਂ ਤੇਰੀ... ਹਰਰਰ... ਗੱਲ ਮੰਨੂੰ ਗੀ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਗਸਤੀ ਅਾਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ..ਅਅਅਅਅਾਹਹਹਹਹ..ਅਾਹਹਹਅਾਹਹਹਹਹ….ਹੲੲੀ...ਹੲੲੲੲੀ..ਮੰਮਮਮਮਮੀ...ਮੈਂ...ਗੲੲੲੲੀ " ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸਿਅਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਸਹਿਦੇਂ ਹੋੲੇ ਪਾਣੀ ਸ਼ੱਡ ਗੲੀ. ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵ਼ੇਂ ੳੁਸਦੀ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗੲੀ ਹੋਵੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅੈਨਾਂ ਦਰਦ ਤੇ ਮਜਾ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਨੇਂ ਨੲੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਹਾਲੇ ਕੰਮ ਨੲੀਂ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ .ਓਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਓਵੇਂ ਹੀ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸ਼ੁੱਟਣ ਕਰਕੇ ਚੁਦਾੲੀ ਦੀਅਾਂ ਅਵਾਜਾਂ ਬਦਲ ਗੲੀਅਾਂ ਸੀ . "ਅਾਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ ਬੱਸ ਕਰ ਵੇ ਹੁਣ . ਚੰਦਰਿਅਾ ੲਿੱਕੋ ਵਾਰੀ ਚ ਹੀ ਹੰਭਾ ਕੇ ਰੱਖ ਤਾ ਮੈਨੂੰ ਵਾਕੇ ਅਸਲੀ ਮਰਦ ਅਾਂ ਤੂੰ .. ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮੱਠੀ ਮੱਠੀ ਟੀਸ ਪੈ ਰਹੀ ਅਾ ਤੇ ਸਾਰਾ ਅੰਗ ਟੁੱਟਿਅਾ ਪਿਅਾ ਹੁਣ ਫੇਰ ਕਰ ਲੀਂ ਪੁੱਤ ਕਦੇ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ " ਮਿੰਦੋ ਫਿਰ ਪਿਅਾਰ ਨਾਂਲ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਿੳੁਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸਿਅਾਂ ਨੇ ਅੱਜ ੳੁਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.
"ਚੁੱਪ ਸਾਲੀ ਰੰਡੀ ਮੇਰਾ ਹਾਲੇ ਕੰਮ ਨੀ ਹੋੲਿਅਾ ਤੈਨੂੰ ਜਾਨ ਦੀ ਪੲੀ ਅਾ . ਚੱਲ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ ਤੇਰੀ ਮਗਰੋਂ ਸਵਾਰੀ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਅਾਹ ਫੜ ਕਪੜਾ ਤੇ ਸਾਫ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲੇ ਲੰਨ ਮੇਰਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੱਪੜਾ ਫੜਾ ਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਬੋਲਿਅਾ .
ਮਿੰਦੋ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੲੀ ੳੁੱਠੀ ਤਾਂ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗੲੀ ਅੈਡਾ ਲੰਨ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਓਹਨੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖਿਅਾ . ਮਿੰਦੋ ਹੈਰਾਨ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨ ਚ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਸੀ ਕਿੳੁਂਕੀ ਓਹ ਦਾ ਸੁਪਨਾਂ ਸੀ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦਾ . ਪਰ ਅੱਜ ੲੇਸੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਲੱਸੀ ਕੱਢਣੀ ਸੀ .
ਮਿੰਦੋ ਕਪੜੇ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਚੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੱਗੀ …. ੲਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਕੋਡੀ ਕਰਕੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕੲੀ ਤਰੀਕਿਅਾਂ ਨਾਲ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਚੁਦਾੲੀ ਕੀਤੇ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ੳੁਸ ਦੀ ਸਕੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਵਾੲੀ.
ਕਿਵੇਂ…..ੲਿਹ ਜਾਣਨ ਲੲੀ ਮਿਲਦੇ ਅਾਂ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਚ
ਧੰਨਵਾਦ
( ਸੰਖਿਅਾ 6)
ਤੁਸੀਂ ਪੜ ਚੁੱਕੇ ਹੋ :-
"ਠੀਕ ਅਾ ਫਿਰ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸੁਪਣਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਖੋਲਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਫੇਰ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਅਾ ਜੂ ...ਪਰ ਬਾੲੀ ਵੀਡੀਓ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
"ਓਹ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ....ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਲੀਟ ਕਰਦੂੰ ਪੱਕਾ ਵਾਅਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਵੲਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਫਿਰ"....."ਓਹ ਯਾਰ ਕਪੜੇ ਪਾ ਤੇ ੲੇਥੇ ਹੀ ਪੈ ਜਾ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਠੰਡ ਅਾ ਕਿਥੇ ਜਾਵੇਂ ਗਾ ਨਾਂਲੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਂ ਗਾ ...ਨਾਲੇ ਅਾਹ ਚੱਕ ਦਰਦ ਦੀ ਗੋਲੀ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਜੀ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਕਪੜੇ ਪਾੲੇ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ ਸੋਫੇ ਤੇ ਗੋਲੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਅਾ.
ਹੁਣ ਅੱਗੇ :-
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਗੋਲੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ੳੁਸ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਦੇ ਨਾਂਲ ਨੀਂਦ ਦਾ ਵੀ ਸਾਲਟ ਸੀ. ਕਿੳੁਂਕੀ ਸੀਰੇ ਅਰਗੇ ਕਮੀਨੇਂ ਬੰਦੇ ਤੇ ਅੈਨੀ ਜਲਦੀ ਯਕੀਨ ਨੲੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ.
ਸੀਰਾ ਤਾਂ ਸੌਂ ਗਿਅਾ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨੲੀਂ ਅਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ .." ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦਾਂ ਜੇ ਜਾਗਦੀ ਹੋੲੀ ਤਾਂ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ੲੀ ਕਰ ਲਾਂ ਗੇ ਸਾਲੀ ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਅਾੳੁਂਦੀ ਨੀਂ . ਨਾਂਲੇ ਓਹਦਾ ਵਿਚਾਰੀ ਦਾ ਦਿੱਲ ਵੀ ਬਾਹਲਾ ਪਤਲਾ ਕਿਤੇ ਡਰਦੀ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਕੱਲੀ ਪੲੀ" ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਚਾਣਕ ਅਾਪਣੀ ਹਾਲਤ ਦਾ ਖਿਅਾਲ ਅਾੲਿਅਾ ਕੇ ਓਹ ਤਾਂ ਕੱਲੇ ਕੱਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਹੀ . "ਓਹ ਸ਼ਿੱਟ ਯਾਰ ੲਿਸ ਹਾਲਤ ਚ ਭੈਣ ਕੋਲ ਕਿਵੇਂ ਜਾਵਾਂ , ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬੈਗ ਚ ੲੀ ਅਾ ਓਹ ਵੀ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ੲੀ ਅਾ. ਕਿ ਅਾਹੀ ਪਾ ਲਾਂ ਕੜੀਅਾਂ ਅਾਲੇ ਕੱਪੜੇ , ਨੲੀ ਯਰ ਮਸਾਂ ਤਾਂ ਖਹਿੜਾ ਸ਼ਡਾੲਿਅਾ ੲਿਹਨਾਂ ਕੱਪੜਿਅਾਂ ਤੋਂ ਕੱਲ ਦਾ ੲਿਹੀ ਪਾੲੀ ਫਿਰਦਾਂ. ਚੱਲ ੲਿਦਾਂ ਹੀ ਜਾਨਾਂ ਓਥੇ ਜਾ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲੳੂਂ ਗਾ" ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨਾਂਲ ਸਲਾਹਾਂ ਕਰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਅਾ.
ਓਧਰ ਅਾਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਪੲੀ ਸਿੰਮੂ ਸ਼ੱਤ ਵੱਲ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਡਰ ਰਹੀ ਸੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਸ਼ੱਤ ਨਾਂਲ ਲਮਕ ਰਹੇ ਪੱਖੇ ੳੁੱਪਰ ੲਿੱਕ ਕਿਰਲੀ ਬੈਠੀ ਹੋੲੀ ਸੀ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਕਿਰਲੀਅਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲਗਦਾ ਸੀ.
ੲੇਨੇਂ ਨੂੰ ੲਿੱਕ ਹੋਰ ਕਿਰਲੀ ਅਾ ਕੇ ਓਥੇ ਬੈਠੀ ਹੋੲੀ ਕਿਰਲੀ ਨਾਂਲ ਲੜਣ ਲੱਗ ਪੲੀ. ਲੜਦੀਅਾਂ ਲੜਦੀਅਾਂ ਕਿਰਲੀਅਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ੳੁਪਰ ਡਿੱਗ ਪੲੀਅਾਂ . ਸਿਮਰਨ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਬੈਡ ਤੋਂ ੳੁੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗੲੀ.
ੳੁੱਠਣ ਕਾਰਨ ੲਿੱਕ ਕਿਰਲੀ ਤਾਂ ਥੱਲੇ ਡਿਗ ਕੇ ਭੱਜ ਗੲੀ ਪਰ ਦੂਜੀ ਕਿਰਲੀ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਮੀਜ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗੲੀ . ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰ ਗੲੀ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ. ੲੇਨੇ ਨੂੰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਵੀ ਅਾ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਅਾ ਜੋ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੁੱਲਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਬੱਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਭਿੜਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ. ਅੰਦਰ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇ ਕੇ ਓਹ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਿਅਾ ਕਿੳੁਂਕੀ ਸਿੰਮੂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰੀ ਹੋੲੀ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਅ ਰੲੀ ਸੀ.
"ਸਿੰਮੂ ਕੀ ਹੋੲਿਅਾ ਤੈਨੂੰ...." ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ੳੁਸ ਵੱਲ ਭੱਜ ਕੇ ਅਾੳੁਂਦਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੋਲਿਅਾ.
ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਗੱਲਾ ਲੱਗ ਕੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੲੀ... "ਕਿਰਲੀ....ਕਿਰਲੀ...ਕਿਰਲੀ...ਹਾੲੇ...ਵੀਰੇ..ਮੈਨੂੰ ਬਚਾਲੋ....ਮੈਂ...ਮਰ..ਜੂੰ...ਮੈਨੂੰ...ਖਾ..ਜੂ...ਕਿਰਲੀ..ਵੀਰੇ"
"ਕਿੱਥੇ ਸਿਮੂ ਪੁੱਤ ਹੈਨੀ ਕਿਰਲੀ ਭੱਜ ਤੂੰ ਡਰ ਨਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਮੈਂ ਹੈਗਾ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ"ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਹਾੲੇ..ਨੲੀ..ਵੀਰੇ...ਕਿਰਲੀ...ਮੇਰੀ..ਕਮੀਜ ਚ ਵੜੀ ਅਾ ਵੀਰੇ...ਮੈਨੂੰ..ਬਚਾ ਲੋ..ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਅਾ....ਵੀਰੇ....ਹਾੲੇ" ਸਿਮਰਨ ਫਿਰ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਮਾਜਰਾ ਸਮਝ ਅਾ ਗਿਅਾ ਕਿ ਸਿਮਰਨ ਅੈਨਾਂ ਕਿਓਂ ਡਰੀ ਹੋੲੀ ਹੈ
"ਸਿੰਮੂ ਤੂੰ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਕੱਢ ਦੇ ਕਿਰਲੀ ਭੈਣੇ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਖੜਦਾਂ ਜਾ ਕੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਸਿੰਮੂ ਨੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕ ਲਿਅਾ.
"ਨੲੀਂ ਵੀਰੇ...ਮੈਥੋਂ..ਨੀ ਹੋਣਾ..ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਅਾ...ਵੀਰੇ...ਹਾੲੇ...ਤੁਸੀਂ..ਕੁਝ ਕਰੋ..ਵੀਰੇ ਮੈਂ ਸੱਚੀ ਮਰ ਜੂੰ ਗੀ...ਹਾੲੇ ਵੀਰੇ.." ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਸਿੰਮੂ ਫੇਰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪੲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ੲਿਹ ਹਾਲਤ ਦੇਖੀ ਨੲੀਂ ਜਾਰ ਰਹੀ ਸੀ . ਅਾਖਿਰ ੳੁਸ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਂਲ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਕਮੀਜ ਦੀਅਾਂ ਦੋਵੇਂ ਕੰਨੀਅਾਂ ਫੜ ਕੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਦਿੱਤਾ. ਕਮੀਜ ਦੇ ੳੁੱਤਰਨ ਨਾਂਲ ਕਿਰਲੀ ਨਿਕਲ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪੲੀ ਡਿੱਗ ਪੲੀ.
"ਹਾੲੇ..ਵੀਰੇ " ਚੀਕ ਮਾਰ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ੲਿੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗੲੀ. ਪਰ ੲਿਸ ਵਾਰ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਗਲੇ ਲੱਗਣ ਨਾਂਲ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ 440 ਵੋੋਲਟ ਦਾ ਝਟਕਾ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਹੋਵੇ . ੳੁਸ ਦੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਖੁੱਲ ਗੲੀਅਾਂ . ਕਿੳੁਕੀਂ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਨੰਗੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਟਕਰਾ ਗੲੇ . ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਅਾਦਤ ਸੀ ਓਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬਰਾ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਸੌਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ੳੁਸ ਨੇਂ ਕੱਲਾ ਕਮੀਜ ਹੀ ਪਾੲਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ.
ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲਣ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਦੇਖਿਅਾ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ੳੁੱਪਰੋ ਜਵਾਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ੳੁਸ ਦੇ ਸੀਨੇਂ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਹੈ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਨੰਗੇ ਗੋਰੇ ਪਿੰਡੇ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀਂ ਨਜਰ ਨੲੀਂ ਹਟਾ ਪਾ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕੱਸ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ੳੁੱਤੋਂ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੱਦੀ ਨਾਂਲ ਵੱਜਣ ਲੱਗਾ.
ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੋੲੀ ਸਖਤ ਚੀਜ ਚੁਬਣ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਅਾੲੀ ਤੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਾਂ ਲੱਗੀ ਕਿ ੲਿਹ ਚੀਜ ਜੋ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਟੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ੲਿਹ ੳੁਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਦਾ ਲੰਨ ਹੈ .
ੲਿਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਪਤਾ ਨੲੀਂ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਕਿਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਸੀਨੇਂ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੈ. ਪਰ ਹੁਣ ਹੋਸ਼ ਅਾੳੁਣ ਤੇ ਓਹ ਸ਼ਰਮ ਨਾਂਲ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗੲੀ ਸੀ . ਪਰ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਲੱਗਾ ਹੋੲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਰੂਰ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਅਾਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਚੋਂ ਸ਼ੱਡਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਹੋਰ ਵੀ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ . ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਵੀ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਅਾਪਣੀਅਾਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟ ਲਿਅਾ. ਦੋਵੇ ੲਿੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਂਲ ੳੁੱਪਰੋਂ ਨੰਗੇ ਹੋੲੇ ਅੈਦਾਂ ਚਿੰਬੜੇ ਖੜੇ ਸੀ ਕੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਹਵਾ ਵੀ ਕਰਾਸ ਨੲੀਂ ਹੋ ਰੲੀ ਸੀ .
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਅੈਦਾਂ ਗਲੇ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ . ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ ਅਾਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗੲੇ .ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਾੲਿਸ ਕਰੀਮ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ.
ਸਿੰਮੂ ਵੀ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਅਚਾਣਕ ਪਰ ਨੲੀਂ ਸਿੰਮੂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਅਾੲਿਅਾ ੳੁਸਨੇਂ ਕਿਸ ਕਰਨਾਂ ਸ਼ੱਡ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੁੰਹ ਤੇ ੲਿੱਕ ਕਰਾਰਾ ਥੱਪੜ ਮਾਰਿਅਾ . ਤੇ ਭੱਜ ਕੇ ਕੰਧ ਨਾਂਲ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗੲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਧੱਪੜ ਵੱਜਣ ਕਾਰਨ ਜਿਵੇਂ ਹੋਸ਼ ਜੲੀ ਅਾ ਗੲੀ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਅਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਅਾਪਣੇਂ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਅਾ……..
ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਅਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਓਹ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . " ਯਰ ੲਿਹ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਅਾੲਿਅਾਂ ਓਹ ਵੀ ਅਾਪਣੀ ਨਿੱਕੀ ਭੈਣ ਨਾਂਲ , ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੀ ਕਸੂਰ ਅਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲੲੀ ਹੀ ੳੁਸ ਦਾ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰਿਅਾ ਓਹ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ . ਪਰ ੳੁਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂਲ ਚੁੰਬੜੀ ਸੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ , ਚਲ ੲਿੱਕ ਵਾਰ ਮੰਨ ਵੀ ਲੲੀੲੇ ਵੀ ਓਹ ਡਰ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਹੋਣਾਂ ਕੇ ਓਹ ਨੰਗੀ ਅਾ . ਪਰ ਜਦੋ ੳੁਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ੳੁੱਤੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਅਾ ਓਦੋਂ ਓਹਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ? ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਹੋਰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਵੀ ਓਹ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ . ਫਿਰ ੳੁਸਨੇਂ ਮੈਂਨੂੰ ਥੱਪੜ ਕਿੳੁਂ ਮਾਰਿਅਾ" ੲਿਹੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋੲੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮਨ ਚ ਪਸ਼ਤਾਵੇ ਦੀ ਥਾਂ ਗੁੱਸਾ ਭਰ ਗਿਅਾ
ਓਧਰ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਵੀ ਅਾਹੀ ਹਾਲ ਸੀ . ਓਹ ਵੀ ਅਾਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕ ਕੇੇ ਪਸ਼ਤਾਅ ਰਹੀ ਸੀ , ਤੇ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਤੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿੳੁਕੀ ਵੀ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨੂੰ ਹੀ ਕਸੂਰਵਾਰ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ……………………
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ 7:00 ਵਜੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਗਦਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਣ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਜਗਾੳੁਣ ਲੱਗਾ "ੳੁੱਠ ਓੲੇ.." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਜਗਾੳੁਂਦਾਂ ਹੋੲਿ਼ਅਾ ਬੋਲਿਅਾ .
ਪਰ ਸੀਰਾ ੳੁਠਣ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਮੂਧਾ ਹੋ ਕੇ ਪੈ ਗਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਅਾ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਜੋਰ ਦੀ ਲੱਤ ਮਾਰੀ . "ਅਾੲੲੲੇ….ਓੲੲੲੲੇ...ਹਾਂਜੀ ਬਾੲੀ..ਹਾਂਜੀ" ਸੀਰਾ ਬੁੰਡ ਤੇ ਲੱਤ ਵੱਜਣ ਨਾਂਲ ਬੜਕ ਕੇ ੳੁੱਠਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਦਿਅਾ ਲਗਦਿਅਾ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦੇਖ ਕੌਣ ਅਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਖੜਕੀ ਜਾਂਦਾ." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ
ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਦਰਵਜਾ ੳੁੱਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਚਲਾ ਗਿਅਾ ਤੇ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਲੇ ਰੂਪ ਚ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੌਣ ਦੀ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
"ਅੈਨਾਂ ਟਾੲਿਮ ਲਾ ਤਾ ਸੀਰੇ ਪੁੱਤ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਤੇ" ਮਿੰਦੋ ਅੰਦਰ ਅਾੳੁਂਦੀ ਬੋਲੀ .
" ਹਾਂਜੀ ਬੀਬੀ ਓਹ ਸੁੱਤੇ ਪੲੇ ਸੀ . ਰਾਂਤੀ ਲੇਟ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਨਾਂ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਜਾਗ ਨੀ ਅਾੲੀ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ
"ਹਾਂ ਓਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ ਕਮਰੇ ਦੇ ਹਲਾਤ ਵੇਖ ਕੇ " ਮਿੰਦੋ ਕਮਰੇ ਦੀ ਹਾਲਤ ਤੇ ਖੂਨ ਨਾਂਲ ਲਿਬੜਿਅਾ ਚਿੱਟਾ ਕਪੜਾ ( ਜਿਸ ਨਾਂਲ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣਾਂ ਖੂਨ ਨਾਂਲ ਲਿੱਬੜਿਅਾ ਹੱਥ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਸੀ) ਦੇ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੋੲੀ .
ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਨੋਹ ਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜ ਕੇ ਬਾਜੀ ਮਾਰ ਲੲੀ . ਪਰ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ
ਕੇ ਸੀਰੇ ਨੇ ਸੀਲ ਭੰਨੀ ਅਾਂ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦਾ ਅਾਵਦਾ ਢੱਕਣ ਪੱਟਿਅਾ ਗਿਅਾ…"ਮੇਰੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੱਥੇ ਅਾ ਲਗਦਾ ਸੁੱਤੀ ਪੲੀ ਅਾ . ੳੁੱਠ ਮੇਰੀ ਧੀ" ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
ਮਿੰਦੋ ਜਦੋ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਣ ਲੲੀ ਝੁੱਕੀ ਤਾਂ ੳੁਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਂਲ ਟੱਚ ਹੋ ਗੲੇ . ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਸਲਾਵਾ਼ਰ ਚ ਸੱਬਲ ਬਣ ਗਿਅਾ .
ਪੈਰੀ ਪੈਣੀ ਅਾਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਨੇ ੳੁੱਠਦੇ ਹੋੲੇ
ਕਿਹਾ ." ਲੈ ਪੈਰੀਂ ਕਿਓਂ ਧੀੲੇ ਸੀਨੇ ਲੱਗ ਮੇਰੇ . ਅਅਅਾ..ਮੇਰੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਲਵੀ ਸਿਰ ਫੜਕੇ ਅਾਪਣੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲਾ ਲਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਖੜੀ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਸਿਰ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਚ ਧਸ ਗਿਅਾਂ …." ਹਾੲੇ ਓੲੇ ੲੇਦੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ . ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਤਾ ਭੈਣਚੋਦੀ ਨੇ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੁਣੇ ਫੜ ਕੇ ਠੋਕ ਦਾਂ ਸਾਲੀ ਨੂੰ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦਾ ਮਨ ਚ ਬੋਲਿਅਾ
"ਚਲ ਚੰਗਾ ਪੁੱਤ ਚਾਹ ਪੀ ਲੋ ਤੇ ਬਾਹਰ ਅਾਜੋ ਜੇ . ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਠੰਡ ਬਹੁਤ ਅਾ ਤੇ ਧੁੰਦ ਵੀ ਲੋੜਿਅਾਂ ਦੀ ਪੲੀ ਜਾਂਦੀ ਅਾ"
ਅੈਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗੲੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜਾਂਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਹੱਥ ਫੜਦਾ ਬੋਲਿਅਾ . "ਸਾਲਾ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਤਾਂ ਤੇਰੀ ਗਸਤੀ ਮਾਂ ਨੇ"
"ਹੋਰ ਬਾੲੀ ੲੇਵੇਂ ੲੀ ਅਾ ੲੇਦਾ ਕੰਮ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਾਪ ਰੋਜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾਂ ੲੇਦੇ ਮੋਟੇ ਦੁੱਧ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ . ਬਾੲੀ ਜਲਦੀ ਦਵਾ ਦੇ ੲੇਦੀ ਜਿਵੇਂ ਮਰਜੀ ਕਰ ਮੈ ਤਾਂ ਅਾਪ ਅੱਕਿਅਾ ਪਿਅਾਂ
Xforum ਤੋ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਅਾਲੀਅਾਂ ਕਹਾਣੀਅਾਂ ਪੜਕੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਾਵਦੀ ਮਾਂ ਚੋਦਣੀ ਅਾਂ ਯਰ " ਸੀਰਾ ਵੀ ਅਾਪਣਾਂ ਲੰਨ ਪਜਾਮੇਂ ੳੁੱਤੋਂ ਦੀ ਮਸਲਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ
"ਬੜਾ ਹਰਾਮੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਵੀ ਸਾਲਿਅਾ . ਮੱਘਰ ਦਾ ਤਾਂ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਕੋੲੀ ਹੋਰ ੲੀ ਸੱਟ ਲਾ ਗਿਅਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮੁਸਕੁਰਾਂੳੁਦਾਂ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਧੁੰਦ ਲੱਥਣ ਤੇ ਸਾਰੇ ਜਾਣੇਂ ਬਾਹਰ ਅਾ ਗੲੇ . ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਧੁੱਪ ਵੀ ਨਿਕਲ ਅਾੲੀ …..
ਸਾਰੇ ਜਾਨੇ ਨਵੀਂ ਵਹੁੱਟੀ ਦੇ ਚਾਅ ਚ ੳੁਸ ਦੁਅਾਲੇ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ . ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ੳੁਦਾਸ ਮਨ ਨਾਂ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ , ੳੁਦਾਸ ਓਹ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਨੲੀਂ ਸੀ ਕਿ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਭਲਕਿ ੳੁਦਾਸ ਤਾਂ ਓਹ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਸੀ ਕਿੳੁਕੀ ੳੁਸ ਨੇ ਰਾਤੀਂ ਅਾਪਣੇ ਪਿਅਾਰੇ ਵੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕਿਅਾ ਸੀ . ਜਿਸ ਕਰਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਭਰਾ ੳੁਸ ਨਾਂਲ ਨਰਾਜ ਸੀ ਓਹ ੳੁਸ ਵੱਲ ਦੇਖ ਤੱਕ ਨੲੀਂ ਰਿਅਾ ਸੀ ਬੁਲਾੳੁਣਾਂ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਦੁਖੀ ਹਿਰਦੇ ਨਾਂਲ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਚ ਲੱਗੀ ਰਹੀ. ੲਿਸ ਦੌਰਾਨ ਸਿੰਮੂ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬੁਲਾੳੁਣ ਦੀ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ੳੁਸ ਨੂੰ ਹਰ ਵਾਰ ਨਜਰ ਅੰਦਾਜ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ.
ਮਿੰਦੋ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਅਾਪਣੀ ਅਾਢਣਾਂ ਗੁਅਾਂਡਣਾਂ ਤੇ ਅਪਣੀਅਾਂ ਸਹੇਲੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਸੱਦ ਕੇ ਅਾਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾੳੁਂਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸ਼ਗਣ ੲਿਕੱਠਾ ਕਰਦੀ ਰਹੀ .
ਪਰ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾਂ ਓਹ ਕੱਠ ਕਰੂ ਗੀ ਓਨੀ ਹੀ ਓਹਦੀ ਬੇਜਤੀ ਹੋਣੀ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਣਾਂ ਵੀ ੳੁਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕੁੜੀ ਨੲੀਂ ਬਲਕਿ ਮੁੰਡਾ ਹੈ…
ਸਿਲਾਅ ਦਾ ਮਹੀਨਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਰੋਟੀ ਟੁਕ ਖਾ ਕੇ ਪੈ ਗੲੇ ਪਰ ਨੀਂਦ ਕਿਸੇ ਦੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨੲੀਂ ਸੀ .
ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਬਿੰਨਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੇ ਨੀਂਦ ਹੀ ਅਾੳੁਂਦੀ ਸੀ ." ਵੇ ਖੜਾ ਕਰ ਲਾ ੲੇਨੂੰ ਜਮਾਂ ੲੀ ਮਰਿਅਾ ਪਿਅਾਂ . ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਅਾ ਤੂੰ ਮੌਜਾਂ ਨਾਂਲ ਪਿਅਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਸਲਵਾਰ ਲਾ ਕੇ ਮੱਘਰ ਦਾ ਸੁੰਘੜਿਅਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਰਹਿਣ ਦੇ ਮਿੰਦੋ ਮੇਰਾ ਜਮਾਂ ਜੀ ਨੀ ਕਰਦਾ . ਹੁਣ ਹੈਣੀ ਜਾਨ ੲੇਨਾਂ ਬੁੱਢੇ ਹੱਡਾਂ ਚ 20 ਸਾਲ ਹੋ ਗੲੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦੇ ਨੂੰ . ਪਰ ਤੇਰੀ ਅੱਗ ਕੇ ਖਤਮ ੲੀ ਨੀਂ ਹੁੰਦੀ" ਮੱਘਰ ਨੇ ੲਿਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋੲੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰ ਕੇ ਪੈ ਗਿਅਾ.
"ਤੂੰ ਮਰ ਪਰੇ ਖੁਸਰਿਅਾ ਹੈਣੀ ਕਿਸੇ ਕਰਮ ਜਰਮ ਦਾ ਤੂੰ " ਮੱਘਰ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹੋੲੇ ਚੱਕ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾੳੁਣ ਲੱਗ ਪੲੀ … ਟਿ੍ਗ..ਟਿ੍ਗ..ਟਿ੍ਗ.. ੲੇਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਬੈੱਡ ਦੀ ਢੋਅ ਤੇ ਪਿਅਾ ਫੌਨ ਖੜਕਿਅਾ.
"ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ ਬੀਰੇ ਦਾ ਫੌਨ ਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਅਾਪਣੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਅਾ ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਸ਼ੱਡ ਅਾਵਾਂ ਤੂੰ ੲੇਦੇ ਅਾ ਜਾ ਨਾਂਲੇ ੲੇਹ ਵੀ ਥੋੜੀ ਬਿਮਾਰ ਅਾ ਜਿੱਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨਾਂਲ ੲੀ ਪੈਣਾਂ" ਪਲੈਣ ਦੇ ਮੁਤਾਬਿਕ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਮਾਂ ਓਵੇਂ ੲੀ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਂ ਅਾੳੁਣੀ ਅਾਂ ਪੁੱਤ ਹੁਣੇ ਕੋੲੀ ਗੱਲ ਨੀਂ" ਮਿੰਦੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਸੀਰੇ ਹੋਣਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪੲੀ.
"ਕੀ ਹੋੲਿਅਾ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ " ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦੇ ਸਿਰ ਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ" . ਕੁੱਝ ਨੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬੜੀ ਯਾਦ ਅਾ ਰਹੀ "
"ਲੈ ਧੀੲੇ ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ੲੀ ਅਾਂ ਲੈ ਦੱਸ ਕਮਲੀ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਾਂ" ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦੇ ਨਾਂਲ ਪੈਂਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
"ਚੰਗਾ ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਕਰੋ ਗੱਲਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚਲਦਾਂ " ਸੀਰਾ ੲਿਹ ਕੈਂਦਾ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਅਾ.
ਲਵੀ ਨੇ ਪਾਸਾ ਲੈ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੲੀ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ . " ਸੌਰੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਮੈਂ ੲਿਦਾਂ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸਕਦੀ ਅਾਂ ਥੋਡੇ" ਲਵੀ ਨੇ ਭੋਲੇ ਜੇ ਅੰਦਾਜ ਚ ਪੁਸ਼ਿਅਾ.
"ਲੈ ਕੁੜੀੲੇ ਅਾ ਕੇੜੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਭਲਾਂ ਕਮੀਜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਪਾਕੇ ਰੱਖ ਲਾ ਹੱਥ . ਨੀਂ ਜਨਾਂਨੀ ਤੂੰ ਅਾਂ ਜਨਾਨੀ ਮੈਂ ਅਾਂ ਫੇਰ ਕੀ ਅਾ ਤੂੰ ਰੱਖ ਜਿਵੇਂ ਰੱਖਣਾਂ ਹੱਥ" ਮਿੰਦੋ ਮਸਕਰਾੳੁਂਦੇ ਹੋੲੇ ਬੋਲੀ.
ਅੰਨਾਂ ਕੀ ਭਾਲੇ ਦੋ ਅੱਖਾਂ…... ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਝੱੱਟ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਲਾਟਰੀ ਨਿਕਲ ਗੲੀ ਹੋਵੇ ਕਿੳਂਕੀ ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ਥੱਲੇ ਬਰਾ ਨੲੀਂ ਪਾੲੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ੳੁਸ ਦਾ ਹੱਥ ਸਿੱਧਾ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਨੰਗੇ ਤੇ ਅਾ ਗਿਅਾ.
"ਮੰਮੀ ਜੀ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਚੰਗੇ ਅਾਂ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਵੀ" ਲਵੀ
(ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਮੁੰਮਾਂ ਹੱਥ ਚ ਘੁੱਟਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ /ਬੋਲਿਅਾ.
"ਲੈ ਹੈ ਕਮਲੀ ਮਸ਼ਕਰੀਅਾਂ ਕਰਦੀ ਅਾ , ਨੀ ਮੇਰਾ ਕੀ ਸੋਹਣਾਂ ਰਹਿ ਗਿਅਾ ਹੁਣ ਬੁੱਢੀ ਘੋੜੀ ਦਾ" ਮਿੰਦੋ ਹਸਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
ਨੲੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਅਾਂੲੇ ਨਾਂ ਕਹੋ ਬੁੱਢੇ ਹੋਣ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਪੂਰੇ ਜਵਾਨ ਪੲੇ ਅਾਂ ਸੱਚੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਓਂ . ਜੇ ਮੈਂ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਨਾਂ…….ੲਿਹ ਬੋਲ ਕੇ ਲਵੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗੲੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਪਿਅਾਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੰਨਾਂ ਪਿਅਾਰਾ ਬੋਲਦੀ ਅਾ . ਦੱਸ ਫੇਰ ਜੇ ਤੂੰ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਕੀ ਕਰਦੀ" ਮਿੰਦੋ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਅਾਪਣਾਂ ਮੁੰਮਾਂ ਘੁੱਟੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਅਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਜਿਵੇਂ ੲਿੱਕ ਮਰਦ ਦਾ ਹੱਥ ਲੱਗਣ ਤੇ ਅੌਰਤ ਨੂੰ ਸਰੂਰ ਚੜਦਾ ੲੇ ਬਿਲਕੁਲ ਅੈਦਾਂ ਹੀ ਮਿੰਦੋ ਨਾਂਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੱਘਰ ਤੋ ਅੱਜ ੳੁਸਦੀ ਪਿਅਸ ਨੲੀਂ ਬੁਝੀ ਸੀ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਸੀ. ੳੁਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਜ ਸੋਚ ਲਿਅਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਅਾਪਣੀ ਪਿਅਾਸ ਅਾਪਣੀ ਨੋਹ ਦੇ ਜਰੀੲੇ ਹੀ ਮਿਟਾਵੇਗੀ . ਪਰ ੲਿਹ ਸੋਚ ਅੱਜ ਓਸ ਨੂੰ ਮਹਿੰਗੀ ਪੈਣ ਵਾਲੀ ਸੀ.
ਲਵੀ (ਲਵਪ੍ਰੀਤ) ਕੁੱਝ ਨਾਂ ਬੋਲੀ ਤੇ ੳੁੱਪਰ ਅਾ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਬੁੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲੲੇ . ਮੁੰਮਾਂ ਮਸਲੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗਰਮ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ . ਓਹ ਵੀ ਅਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਕਿਸ ਕਰਨ ਚ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ . ਦੋਨੋਂ ੲਿੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਂਲ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ.
ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਕਿਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕਿਸ ਸ਼ੱਡ ਕੇ ਥੋੜਾ ਥੱਲੇ ਅਾੲਿਅਾ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਗਰਦਨ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ . ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਅਸਰ ਸਿੱਧਾ ਓਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੋ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਜੋ ਥੱਲੋਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋੲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ.
ਹਾੲੇ ਲਵੀੲੇ...ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...ੳੁਫਫਫਫ..ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ਨੀ….ਓਹਹਹਹ...ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਮਾਂ...ਮਰਦਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੁੰਮ ਰੲੀ ਅਾਂ" ਮਿੰਦੋ ਸਿਸਕੀਅਾਂ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਥੱਲੇ ਹੋ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਕਮੀਜ ਚੱਕਣ
ਲੱਗਾ. "ਨੀ ਖੜਜਾ ਨੀ….ੲੇਹਨੂੰ ਲਾਹ ਹੀ ਦਿੰਨੀ ਅਾਂ.ਤੂੰ ਖੁੱਲ ਕੇ ਪਿਅਾਰ ਕਰ ਅਾਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਅੱਜ" ਮਿੰਦੋ ੳੁੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗੲੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਕੰਨੀਅਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਅਾਪਣਾਂ ਕਮੀਜ ੳੁਤਾਰ ਦਿੱਤਾ.
ਕਮੀਜ ਲੱਥਦੇ ਹੀ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਕਬੂਤਰ ਅਜਾਦ ਹੋ ਗੲੀ. ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਅੈਦਾਂ ੳੁਪਰੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਦੇਖ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜਦੋਂ ਸਿਮਰਨ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇਂ ੲਿਸੇ ਤਰਾਂ ਕਮੀਜ ੳੁੱਤਾਰ ਕੇ ੳੁੱਤੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਸੀ.
ੲਿਹ ਸੀਨ ਯਾਦ ਅਾੳੁਂਦੇ ਹੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਤੇ ਟੁੱਟ ਪਿਅਾ ਤੇ ਫੜ ਕੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ . "ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੲੇ...ਅਾਹਹਹਹਹ...ਲਵੀ ਹੌਲੀ ਪੱਟ ਨੀ ਮੁੰਮੇ ਅਾਹਹਹਹਹ….ਹਾੲੲੲੲੇ...ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਅਾ ਅਰਾਮ ਕਰ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ...ਭੱਜੀ ਜਾਨੀਂ ਅਾ ਕਿੱਤੇ ਨੀਂ ਕੁੱਤੀੲੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕੁੱਝ ਨਾਂ ਬੋਲਿਅਾ ੳੁਸਨੇ ੲਿੱਕ ਮੁੰਮਾਂ ਜੋਰ ਦੀ ਘੁੱਟਦੇ ਹੋੲੇ ਦੂਜਾ ਮੁੰਮਾਂ ਮੁੰਮ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ.
ਅਾਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ….ੳੁਫਫਫਫਫ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਅਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜਿਅਾਦਾ ਟਾੲਿਮ ਨੀ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਓਹ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਵੈਸੇ ਵੀ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ੲਿਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਪੁਰਜੇ ਤੇ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਦੇਖ ਕੇ ਕੱਲ ਸੱਬਲ ਬਣਿਅਾਂ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਓਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਟੋਅਾ ਚੌੜਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਟਿੱਡ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਥੱਲੇ ਅਾੲਿਅਾ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਂਲਾ ਫੜ ਕੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ . ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਸੋਚ ਸੀ ਵੀ ਹੁਣ ੳੁੁਸਦੀ ਨੂੰਹ ੳੁਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦੇੳੂ ਤੇ ਓਹ ਨਿਹਾਲ ਹੋ ਜੂ . ਅਾਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਮਜੇ ਚ ਅਾਪਣੀਅਾਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲੲੀਅਾਂ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਮਾਰੀਂ . ਹੁਣ ੳੁਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਕਲੀਨ ਸ਼ੇਵ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਕਰਚੇ ਜੇ ਨਿਕਲੇ ਹੋੲੇ ਸੀ . ਜਿਵੇਂ ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ਕੱਲ ਪਰਸੋਂ ਹੀ ਅਾਪਣੀਂ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸਫਾੲੀ ਕਿਤੀ ਹੋਵੇ . ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਨਜਰ ਅਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਜਲਦੀ ਕਰ….ਕੁੱਤੀੲੇ...ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਜਲਦੀ ਮੇਰਾ ਪਾਣੀ ਕਢਾਦੇ ਨੀ...ਹਾੲੇ..ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਪੲੀ ਅਾ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ" ਮਿੰਦੋ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸਵਾਦ ਚ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਲਾ ਕੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੈਟ ਕਰ ਲਿਅਾ
ਮਿੰਦੋ ਵੀ ਖੇਡੀ ਖਿਡਾੲੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਝੱਟ ਸਮਝ ਅਾ ਗੲੀ ਕੇ ੳੁਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲ ਲੱਗੀ ਹੋੲੀ ਚੀਜ ਕੀ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਓਹ ਕੁੱਝ ਸੋਚ ਪਾੳੁਂਦੀ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹਹਹ…...ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਮਮਮਮਮਾਂ...ਮਰਗੀ.." ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਜੋਰ ਦੀ ਚੀਕ ਮਾਰੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣਾ 11.5 ੲਿੰਚ ਤੇ ਖਾਸਾ ਮੋਟਾ ਲੰਨ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਅਾਦਾ ਗੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹ….ਹਾੲੲੲੲੇ...ਹੲੲੲੲੀ….ਮੰਮੀ….ਕੌਣ ਅਾਂ ਤੂੰ….ਅੲੲੲੲੲੲੀ….ਮਮਮਮਮਮਾਂ"
ਮਿੰਦੋ ਹਾਲੇ ੲਿੰਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੲਿੱਕ ਹੋਰ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਂਲ ਟਕਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦੇ ਹੋੲੇ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜੜ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ . ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਟੱਟੇ ਬਾਹਰ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀਅਾਂ ਕੱਧਾਂ ਨਾਂਲ ਖਹਿਦਾਂ ਅੰਦਰ ਸਮਾਂ ਗਿਅਾ ਸੀ.
ਮਿੰਦੋ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਨਾਂਲ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗੲੀ…….ਮਿੰਦੋ ਭਾਵੇਂ ਪੂਰੀ ਖੇਡੀ ਖਿਡਾੲੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ . ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਸਾੲਿਜ ਹੀ ੲੇਡਾ ਸੀ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਗਸਤੀ ਦੀ ਵੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਸਕਦਾ ਸੀ . ੳੁੱਪਰੋਂ ੳੁਸ ਨੇ ਘੱਸਾਂ ਅੈਨੇਂ ਜੋਰ ਦੀ ਮਾਰਿਅਾ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਲੲੀ ਹੋਸ਼ ਅਾਲੇ ਤੋਤੇ ੳੱਡ ਗੲੇ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕੋਲ ਪੲੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਗੜਵੀ ਚੱਕੀ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ਿੱਟੇ ਮਾਰੇ . ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਤਾਂ ਅਾ ਗੲੀ
ਦਰਦ ਨਾਂਲ ਫਿਰ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੲੀ.
"ਹਾੲੲੲੲੇ…..ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹੲੲੲੲੲੀ….ਮੰਮਮਮਮੀ….ਮਰਗੀ…..ਅਾੲੲੲੲੇ...ਕੌਣ ਅਾਂ...ਤੂੰ….ਹਾੲੲੲੲੲੇ..
ਬਾਹਰ….ਕੱਢ..ੲੇਹਨੂੰ...ਹਾੲੇ...ਬੜੀ ….ਪਪਪਪਪ...
ਪੀੜੜੜ. ਹੁੰਦੀ..ਅਾ...ਤੂੰ..ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਤਾਂ ਹੋ….ਸਕਦੀ...ਤੂੰ...ਕੋੲੀ ਬੰਦਾ….ਅੲੲੲੲੀ..ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵਵੇ.." ਮਿੰਦੋਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਦਰਦ ਕਾਰਨ ਚੱਜ ਨਾਂਲ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨੀਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ ਸੀ. ਓਹ ਹਾਲੇ ੲਿਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
ਮਿੰਦੋ ਥੱਲੇ ਪੲੀ ਮੱਸ਼ੀ ਵਾਂਗੂ ਤੜਫ ਰਹੀ ਸੀ ਮਿੰਦੋ ੳੁਸ ਤੋਂ ਸ਼ੁਟਣ ਲੲੀ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ . ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਕੋੲੀ ਕੱਚਾ ਖਿਡਾਰੀ ਨੲੀਂ ਸੀ ੳੁਸ ਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਪਕੜ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ਪੂਰੀ ਮਜਬੂਤ ਕੀਤੀ ਹੋੲੀ ਸੀ … "ਸੲੀ ਕਿਅਾ ਗਸਤੀੲੇ ਬੁੜੀੲੇ ਮੈ ਤੇਰੇ ਨੂੰਹ ਨੲੀਂ ਤੇਰੇ ਦੋਨਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦਾ ਖਸਮ ਅਾਂ ਤੇ ਨਾਂਲ ਤੇਰਾ ਵੀ . ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਿਅਾ ਸੀ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਸ਼ੇ ਕੋੲੀ ਨੀ ਹੈਗਾ . ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਮਨ ਅਾੲਿਅਾ ਕਰੋਂ ਗੇ ੳੁਸ ਨਾਂਲ ਸ਼ਾੲਿਦ ਤੈਨੂੰ ੲੇਹ ਨੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ੳੁਸ ਦਾ ੲਿਹ ਭਰਾ ਹਾਲੇ ਜਿੳੁਂਦਾ ਅਾ.ਥੋਡੀਅਾਂ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਅਾਂ ਸਿੳੁਣਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਦੇੜਨੀਅਾਂ
ਪਿਹਲਾਂ ਤੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜੀ ਹੁਣ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪਾੜੂ ਗਾ , ਫੇਰ ਤੇਰੀਅਾਂ ਦੋਨਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦੀ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਘੱਸਿਅਾਂ ਦੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹਾੲੲੲੇ.ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ….ਪੁੱਤ...ਹੲੲੲੲੀ...ਹੲੲੲੲੀ…ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ ਪੁੱਤ...ਹਾੲੲੲੲੲੇ….ਹਾੲੲੲੲੇ" ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਮਾਜਰਾ ਸਮਝ ਅਾ ਗਿਅਾ ਸੀ. ਓਹ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ੳੁਸਦੀ ਅਵਾਜ ਤੱਕ ਨੲੀਂ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਅਾੲੇਂ ਕਿਵੇਂ ਮਾਫ ਕਰਦਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨਾਂ ਰਵਾੲਿਅਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ . ਜੇ ਥੋਡੇ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਅਾਂ ਓਦੂ ਵੱਧ ਚੀਕਾਂ ਨਾਂ ਕਡਾੲੀਅਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੲੀਂ. ਅੈ ਲੈ ਸੰਬਾਲ ਮੇਰੇ ਘੱਸੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਘੱਸਿਅਾਂ ਦੀ ਸਪੀਡ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਥੱਪਪਪ...ਥੱਪਪਪ...ਥੱਪਪਪ…..ਅਾਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹ
ਅੲੲੲੲੲੲੲੀ...ਅੲੲੲੲੲੀ...ਓਹਹਹਹ…"ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸੇ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀਅਾਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜ ਰਹੀਅਾਂ ਸੀ.
ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਂਲ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਦੀ ਤਕਲੀਫ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਅਾੳੁਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਸੀ. ਬਾਕੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਵੀ ੲਿਹ ਮੁੰਡਾ ਅੱਜ ੳੁਸ ਦੇ ਫੁੱਦੇ ਦਾ ਭੋਸੜਾ ਬਣਾੲੇ ਬਗੈਰ ਮੰਨਨ ਵਾਲਾ ਨੀਂ…..ਅਾਹਹਹਹਹਹ…..ਅਾਹਹਹਹਹ….ੳੁਫਫਫ
ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵੇ….ਹੋਰ...ਜੋਰ ਦੀ ...ਹਾੲੇ ਪਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਘੁਸੀ….ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਪਣੇ ..ਘੋੜੇ ਅਰਗੇ ਲੰਨ ਨਾਲ…..ਅਾਹਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹਹਹ….ਹਾੲੇ ਵੇ….ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸਿਮਰਨ ਦਾ …..ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਕੋੲੀ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ...ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ….ਅਾਹਹਹਹਸ...ਭਰਾ ਵੀ ਅਾ ਮੈਂ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਵੀ... ਵਵਵਵਵਧਧਧਧਧਧ….ਪਿਅਾਰ.ਕਰਦੀ..ਅਅਅਅਅਾਹਹਹਹਹਹਹ…" ਮਿੰਦੋ ਦੀਅਾਂ ਚੀਕਾਂ ਹੁਣ ਸਿਸਕੀਅਾਂ ਚ ਬਦਲ ਗੲੀਅਾਂ."ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਗਸਤੀ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਹਾ ਨਾਂ ਪੂਰਾ . ਬੋਲ ਮਿੰਦੋ ਬਣੇ ਗੀ ਮੇਰੀ ਪੱਕੀ ਗਸਤੀ . ਮੈਂ ਜੋ ਚਾਹਵਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ ਕਰ ਸਕਦਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਨਾਂ ਨੲੀਂ ਕਰੇਂ ਗੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੱਲ ਤੋਂ" ....ਥੱਪਪਪਪਪਪ….ਥੱਪਪਪਪ...ਕੀਚੂਂ...ਕੀਚੂਂ…" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਤੇ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਂਲ ਬੈੱਡ ਦਾ ਪਾਵੇ ਅਵਾਜ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹਹ…..ਹਹਹਹਹਾਂ..ਵਵਵਵਵੇ….ਅਾਹਹਹਹਹਹ….ਓਹਹਹਹਹ….ੳੁਫਫਫਫਫ...ਬੜਾ..ਮਜਾ ਅਾ...ਰਿਹਾ...ਅਾਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵਵਵੇ..ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਜੜ ਤੱਕ ਜਜਜਜਜਾ...ਰਿਹਹਹਹਾ….ਅਾਹਹਹਹਹਹ...ਜਿਥੋਂ..ਤੱਕ ਅੱਜਜਜਜ….ਤੱਕਕਕ..ਅਾਹਹਹ ਕੋੲੀ ਨੀ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਅਾ….ਅਹਹਹਹਹਹਹਹ..ਅਾਹਹਹ ਮੈਂ ਤੇਰੀ... ਹਰਰਰ... ਗੱਲ ਮੰਨੂੰ ਗੀ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਗਸਤੀ ਅਾਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ..ਅਅਅਅਅਾਹਹਹਹਹ..ਅਾਹਹਹਅਾਹਹਹਹਹ….ਹੲੲੀ...ਹੲੲੲੲੀ..ਮੰਮਮਮਮਮੀ...ਮੈਂ...ਗੲੲੲੲੀ " ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸਿਅਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਸਹਿਦੇਂ ਹੋੲੇ ਪਾਣੀ ਸ਼ੱਡ ਗੲੀ. ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵ਼ੇਂ ੳੁਸਦੀ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗੲੀ ਹੋਵੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਅੈਨਾਂ ਦਰਦ ਤੇ ਮਜਾ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਨੇਂ ਨੲੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
ਪਰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਹਾਲੇ ਕੰਮ ਨੲੀਂ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ .ਓਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਓਵੇਂ ਹੀ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸ਼ੁੱਟਣ ਕਰਕੇ ਚੁਦਾੲੀ ਦੀਅਾਂ ਅਵਾਜਾਂ ਬਦਲ ਗੲੀਅਾਂ ਸੀ . "ਅਾਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ ਬੱਸ ਕਰ ਵੇ ਹੁਣ . ਚੰਦਰਿਅਾ ੲਿੱਕੋ ਵਾਰੀ ਚ ਹੀ ਹੰਭਾ ਕੇ ਰੱਖ ਤਾ ਮੈਨੂੰ ਵਾਕੇ ਅਸਲੀ ਮਰਦ ਅਾਂ ਤੂੰ .. ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮੱਠੀ ਮੱਠੀ ਟੀਸ ਪੈ ਰਹੀ ਅਾ ਤੇ ਸਾਰਾ ਅੰਗ ਟੁੱਟਿਅਾ ਪਿਅਾ ਹੁਣ ਫੇਰ ਕਰ ਲੀਂ ਪੁੱਤ ਕਦੇ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ " ਮਿੰਦੋ ਫਿਰ ਪਿਅਾਰ ਨਾਂਲ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਿੳੁਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸਿਅਾਂ ਨੇ ਅੱਜ ੳੁਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.
"ਚੁੱਪ ਸਾਲੀ ਰੰਡੀ ਮੇਰਾ ਹਾਲੇ ਕੰਮ ਨੀ ਹੋੲਿਅਾ ਤੈਨੂੰ ਜਾਨ ਦੀ ਪੲੀ ਅਾ . ਚੱਲ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ ਤੇਰੀ ਮਗਰੋਂ ਸਵਾਰੀ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਅਾਹ ਫੜ ਕਪੜਾ ਤੇ ਸਾਫ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲੇ ਲੰਨ ਮੇਰਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੱਪੜਾ ਫੜਾ ਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਬੋਲਿਅਾ .
ਮਿੰਦੋ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੲੀ ੳੁੱਠੀ ਤਾਂ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗੲੀ ਅੈਡਾ ਲੰਨ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਓਹਨੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖਿਅਾ . ਮਿੰਦੋ ਹੈਰਾਨ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨ ਚ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਸੀ ਕਿੳੁਂਕੀ ਓਹ ਦਾ ਸੁਪਨਾਂ ਸੀ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦਾ . ਪਰ ਅੱਜ ੲੇਸੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਲੱਸੀ ਕੱਢਣੀ ਸੀ .
ਮਿੰਦੋ ਕਪੜੇ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਚੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੱਗੀ …. ੲਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਕੋਡੀ ਕਰਕੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕੲੀ ਤਰੀਕਿਅਾਂ ਨਾਲ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਚੁਦਾੲੀ ਕੀਤੇ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ੳੁਸ ਦੀ ਸਕੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਵਾੲੀ.
ਕਿਵੇਂ…..ੲਿਹ ਜਾਣਨ ਲੲੀ ਮਿਲਦੇ ਅਾਂ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਚ
ਧੰਨਵਾਦ
gurwinder
Member
- 204
- 139
- 58
