ਦਸੰਬਰ ਮਹੀਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਨਾਟਾ ਸੀ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਭੌਂਕਣ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ. ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ. ਰਾਤ ਦਾ ਇਕ ਵੱਜ ਚੁਕਿਆ ਸੀ . ਲੱਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ 28 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ . ਏਦਾਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਨੀਂਦ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰੁਸ ਗਈ ਹੋਵੇ.
ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਆਪਣੇ ਮਖਮਲੀ ਬੈਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਵਿਚ ਕਰਵਟਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ.
ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾਪਣ ਵਢ ਵਢ ਕੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਰੂਬੀ ਅਜਕਲ ਕਾਫੀ ਇਕੱਲਾਪਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਸੀ. ਗੁੰਦਵੇਂ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. 5 ਫੁੱਟ 4 ਇੰਚ ਕੱਦ ਤੇ 36-32-38 ਦਾ ਫਿਗਰ ਸੀ . ਮੂੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਤੇ ਰੰਗ ਦੁੱਧ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚਿੱਟਾ . ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਹੋਏ ਤੇ ਪੱਟ ਕੇਲੇ ਦੇ ਤਣੇ ਵਾਂਗੂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਮਲਾਈ ਵਰਗਾ ਕੋਮਲ ਸੀ. ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਹੱਥ ਲਾਏ ਤੋਂ ਮੈਲੀ ਹੋ ਜਾਊ.
ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ.ਕਮਲਜੀਤ ਉਮਰ 53 ਸਾਲ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਜਵਾਨ ਲਗਦੀ ਸੀ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਾਰਾ ਸੀ ਤੇ ਰੰਗ ਭਾਵੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਦ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ. ਉਹ ਪੂਰੀ ਸ਼ੋਕੀਨ ਜੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੇਕਅਪ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੱਕਵੇਂ ਸੂਟ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ.
ਹਰਦਿਆਲ ਦੀ ਉਮਰ 62 ਸਾਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਸੀ. ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵੀ ਹੋ ਚੁਕਾ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੰਗੂਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ.
2 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਰੂਬੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ ਦੁਲਹਨ ਬਣ ਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ 2 ਬੱਚੇ ਸੀ.
ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੀ . ਉਸਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ . ਹਰਦਿਆਲ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲਖਵਿੰਦਰ (ਰੂਬੀ ਦਾ ਪਤੀ) ਸੀ . ਉਹ ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਤਨਖਾਹ ਵੀ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਲ ਵਿਚ 1-2 ਵਾਰ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਆਉਂਦਾ ਸੀ .
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਲਖਵਿੰਦਰ 8 ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਅਰੇਂਜ ਮੈਰਿਜ ਹੋਈ ਸੀ . ਰੂਬੀ ਵੀ ਵਧੀਆ ਖਾਨਦਾਨ ਤੋਂ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ 2 ਭਰਾ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ. ਰੂਬੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵਿਚ ਡਿਗਰੀ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ. ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰੂਬੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.
ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਾਹਰ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਆਪਣੇ ਮਖਮਲੀ ਬੈਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਵਿਚ ਕਰਵਟਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ.
ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾਪਣ ਵਢ ਵਢ ਕੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਰੂਬੀ ਅਜਕਲ ਕਾਫੀ ਇਕੱਲਾਪਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਸੀ. ਗੁੰਦਵੇਂ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. 5 ਫੁੱਟ 4 ਇੰਚ ਕੱਦ ਤੇ 36-32-38 ਦਾ ਫਿਗਰ ਸੀ . ਮੂੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਤੇ ਰੰਗ ਦੁੱਧ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚਿੱਟਾ . ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਹੋਏ ਤੇ ਪੱਟ ਕੇਲੇ ਦੇ ਤਣੇ ਵਾਂਗੂ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਮਲਾਈ ਵਰਗਾ ਕੋਮਲ ਸੀ. ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਹੱਥ ਲਾਏ ਤੋਂ ਮੈਲੀ ਹੋ ਜਾਊ.
ਘਰ ਵਿਚ ਰੂਬੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਸੋਹਰਾ ਹਰਦਿਆਲ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ.ਕਮਲਜੀਤ ਉਮਰ 53 ਸਾਲ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਜਵਾਨ ਲਗਦੀ ਸੀ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਾਰਾ ਸੀ ਤੇ ਰੰਗ ਭਾਵੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਦ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ. ਉਹ ਪੂਰੀ ਸ਼ੋਕੀਨ ਜੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੇਕਅਪ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੱਕਵੇਂ ਸੂਟ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ.
ਹਰਦਿਆਲ ਦੀ ਉਮਰ 62 ਸਾਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਸੀ. ਸ਼ੁਗਰ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵੀ ਹੋ ਚੁਕਾ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੰਗੂਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ.
2 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਰੂਬੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ ਦੁਲਹਨ ਬਣ ਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਹਰਦਿਆਲ ਤੇ 2 ਬੱਚੇ ਸੀ.
ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੀ . ਉਸਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ . ਹਰਦਿਆਲ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲਖਵਿੰਦਰ (ਰੂਬੀ ਦਾ ਪਤੀ) ਸੀ . ਉਹ ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਤਨਖਾਹ ਵੀ ਵਧੀਆ ਸੀ. ਦੁਬਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਲ ਵਿਚ 1-2 ਵਾਰ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਆਉਂਦਾ ਸੀ .
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਲਖਵਿੰਦਰ 8 ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ. ਰੂਬੀ ਤੇ ਲਖਵਿੰਦਰ ਦੀ ਅਰੇਂਜ ਮੈਰਿਜ ਹੋਈ ਸੀ . ਰੂਬੀ ਵੀ ਵਧੀਆ ਖਾਨਦਾਨ ਤੋਂ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ 2 ਭਰਾ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਰੂਬੀ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ. ਰੂਬੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵਿਚ ਡਿਗਰੀ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ. ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰੂਬੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.
Last edited:
