ਕਾਂਡ 14
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਕਰਮਜੀਤ ਅੱਗੇ ਹੁਣ ਕਈ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਖੜੀਆਂ ਸਨ , ਇੱਕ ਮੁਸੀਬਤ ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਦਾ ਉਪਾਅ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਸੀ , ਦੂਜੀ ਮੁਸੀਬਤ ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੌਹਰੇ ਦੇ ਨਜਾਇਜ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਜਿਸਦਾ ਕੀ ਪਤਾ ਉਸ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਤੀਜੀ ਮੁਸੀਬਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਸੌਹਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਕੋਈ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸ ਸਖਸ਼ ਦਾ ਹਜੇ ਤੱਕ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚੱਲਿਆ ਸੀ।
ਰਾਣੀ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰਮ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਕਰ ਲਈ ਸੀ , ਰਾਣੀ ਨੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕੀ ਭਾਬੀ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਕਰਨਾ ਬੱਸ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਚਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਨੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਘਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੇ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ਇੱਕ ਪਰਚੀ ਚੱਕਣੀ ਪਵੇਗੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੀ ਉਪਾਅ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਓਹ ਜਿੰਮਾਂ ਵੀ ਰਾਣੀ ਨੇ ਕਰਮ ਸਿਰ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੱਲ ਜਿਸ ‘ਚ ਰਾਣੀ ਬਹੁਤ ਉਲਝਣ ‘ਚ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਤੇ ਦੋ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਕੌਣ ਹਨ ਉਹਦੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਰਾਣੀ ਤੋਂ ਨਿਰਣਾ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਵੀ ਓਹਨਾਂ ਪਰਚੀਆਂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚੀ , ਜੋ ਕਿ ਰਾਣੀ ਨੇ ਪਾਉਣੀਆਂ ਸਨ
ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਹੋਈ ਇਹ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਬਾਅਦ , ਕਰਮ ਫੂਨ ਕੱਟ ਕੇ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਤ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਪਈ ਸੀ , ਪ੍ਰੀਤ ਪੈਸੇ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ
ਹੁਣ ਕਰਮ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਇਕੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਪਰਚੀਆਂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚੀ
ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਕਾਪੀ ਲਈ ਤੇ ਉਸ ਚੋਂ ਪੇਜ ਪਾੜ ਨਿੱਕੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਪਰਚੀਆਂ ਬਣਾ ਉਸ ਨੇ ਘਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਲਿਖ ਲਏ, ਪਿੰਦਾ ( ਬਲਵਿੰਦਰ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ) ਪਾਰਸ ( ਕਮਲ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ) ਜੱਸਾ ( ਖੁਸ ਕਰਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ) ਬਲਵਿੰਦਰ ( ਕਰਮ ਦਾ ਭਰਾ ) ਮੋਦਨ ( ਰਾਣੀ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ) ਕੈਲਾ (ਕਰਮ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ) ਕਾਲਾ ( ਕਰਮ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ)
ਇਹ ਸਾਰੇ ਨਾਮ ਲਿਖ ਓਹਨੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪਰਚੀਆਂ ਖੰਡਾਅ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦਿਲ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਬੈਠ ਗਈ
ਓਧਰ ਰਾਣੀ ਨੇ ਵੀ ਇੱਕ ਪੇਜ ਪਾੜ ਛੋਟੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਬਣਾ ਨਾਮ ਲਿਖਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਿਸ ‘ਚ ਪਹਿਲੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਓਹਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਸ ਚਾਰ ਤੀਮੀਂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਏ
ਬੰਸੋ (ਰਾਣੀ ਦੀ ਮਾਂ) ਕਰਮ ( ਰਾਣੀ ਦਾ ਭਾਬੀ) ਕਮਲ ( ਕਰਮ ਦੀ ਭੈਣ ) ਅਤੇ ਮਿੰਦਰ ( ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ )
ਇਹਨਾਂ ਚਾਰ ਨਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਪਾ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਡੱਬੇ ‘ਚ ਰੱਖ ਲਈਆਂ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀਆਂ ਦੋ ਕਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਜਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਘਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਲਏ
ਰਮਨ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ( ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ) ਸਨਦੀਪ ਤੇ ਜਸਲੀਨ ( ਕਮਲ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ) ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਨਨਾਣ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਵੀ ਨਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਪਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਕਵਾਰੀ ਸੀ
ਰਾਣੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਦੀ ਪਰਚੀ ਕੱਢੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ
ਇਹ ਪਰਚੀ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਨਈਂ ਖੁਦ ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਨੀ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣਾ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਲਗਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਣੀ ਨੇ ਦੋ ਹੋਰ ਪਚੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਜੋ ਕਿ ਕਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਸਨ ਇਹ ਨਾਮ ਪੜ੍ਹਕੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ ਇਹ ਦੋ ਕੁੜੀਆਂ ਸਨ
ਕਰਮ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੀਤ
ਅਤੇ
ਰਾਣੀ ਦੀ ਨਨਾਣ ਮੋਹਨੀ
ਓਹ ਇਹ ਤਿੰਨੋ ਨਾਮ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਈ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇਗਾ
ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਨੇ ਮਰਦ ਦੇ ਨਾਂ ਦੀ ਪਰਚੀ ਕੱਢੀ ਤਾਂ ਓਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਂ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡਰ ਸੀ ਓਹੀ ਸੀ ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਪਾਰਸ ਸੀ
ਦੋਵੇਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈਆਂ ਪਰ ਕਰਮ ਨੇ ਹੌਸਲਾ ਕਰਕੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮਰਦ ਦਾ ਨਾਮ ਦੱਸਿਆ ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਧੋੜਾ ਧਵਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੁੰਡਾ ਦੂਰ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਚੋਂ ਏ
ਤੇ ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਨਾਮ ਦੱਸੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਵਿਹਲ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ
ਪਰ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣਕੇ ਕਰਮ ਥੋੜਾ ਸੋਚਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਕਿ ਚਾਹੇ ਉਸ ਦਾ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਕਵਾਰੀਆਂ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਗਿਣੀ ਜਾਣੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਾਬੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਪਵੇਗਾ “
ਹਜੇ ਓਹ ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਉੱਲੂ ਉਸ ਦੀ ਬਾਰੀ ਕੋਲ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਸੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿ ਕਰਮ ਚੱਕਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਚਿੱਠੀ ਬਾਬੇ ਵੱਲੋਂ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਚ ਬਾਬੇ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ
“ ਬੱਚਾ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦਹਾਜੂ ਲਟਕੀ ਦਾ ਨਾਂ ਇਸ ਉਪਾਅ ‘ਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਕੇ ਘੋਰ ਅਨਰਥ ਕੀਤਾ ਹੈ ਹੁਣ ਉਪਾਅ ਹੋਰ ਕਰੜਾ ਹੋਵੇਗਾ ਮੋਹਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਰਦ, ਇੱਕ ਵਿਆਹੀ ਜਨਾਨੀ ਅਤੇ ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਉਪਾਅ ਸਿਰੇ ਨਹੀਂ ਚੜੇਗਾ ਤੇ ਕਿਰਿਆ ਓਹਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਵੀ ਓਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਪਹਿਲਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਸੀ “
ਚਿੱਠੀ ਪੜ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਕਰਮ ਨੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਵਿਆਹੀ ਜਨਾਨੀ ਤੇ ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਪਰਚੀ ਕੱਢਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਅੱਗੋ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਬੀ ਇਹ ਕੀ ਸਿਆਪਾਂ , ਬਾਬਾ ਤਾਂ ਨਵੇਂ ਕੰਮ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਗਲਤੀ ਆਪਣੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜੋ ਆਪਾਂ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਨਾ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ , ਪਰ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨੀ ਤੂੰ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਢ ਮੈਂ ਵੀ ਕੱਢਦੀ ਹਾਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਤੇ ਰਾਣੀ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗ ਗਈਆਂ
ਕਰਮ ਨੇ ਜਦੋਂ ਅਗਲੇ ਮਰਦ ਦੇ ਨਾਂ ਦੀ ਪਰਚੀ ਕੱਢੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅੋੜਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪਰਚੀ (ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਮੁੰਡੇ , ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਨਾਂ ਦੀ ਸੀ ) ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ
ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਨੇ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤਾਂ
ਵਿਆਹੀ ਤੀਮੀਂਆਂ ਦੀ ਪਰਚੀ ‘ਚ ਕਰਮ ਦਾ ਆਇਆ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਪੜ੍ਹਕੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾ ਹੋਈ
ਅਗਲੇ ਪਰਚੀ ਜੋ ਕਿ ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਥੋੜੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੀ ਕਿਉੰਕਿ ਇਸ ਪਰਚੀ ਤੇ ਨਾਮ
ਕਮਲਜੀਤ ਦੀ ਵੱਡੀ ਕੁੜੀ ਸਨਦੀਪ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਹੁਣ ਕਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀ ਵਿੱਚ
ਪ੍ਰੀਤ (ਕਰਮ ਦੀ ਕੁੜੀ)
ਮੋਹਨੀ ( ਰਾਣੀ ਦੀ ਨਨਾਣ )
ਸਨਦੀਪ (ਕਮਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ) ਸੀ।
ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਿੱਚ
ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ ਤੇ ਭਰਜਾਈ , ਕਰਮ ਅਤੇ ਮਿੰਦਰ ਸਨ
ਅਤੇ ਮਰਦਾ ਵਿੱਚ
ਕਮਲ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਪਾਰਸ ਤੇ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕਮਲ ਦੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਪਿੰਦਾ ਸਨ
ਕਰਮ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਾਰੇ ਨਾਮ ਆ ਗਏ ਸਨ, ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਪਲੈਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਕੀਹਨੂੰ ਕੀਹਨੂੰ ਪੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਕਿ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਨਾਮ ਆ ਜਾਣਾ ਓਹਨਾਂ ਲਈ ਵੱਡੀ ਰਾਹਤ ਸੀ ।
ਇਹ ਉਪਾਅ ਪੂਰੇ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਸ਼ੁਰੂ ਤੇ ਪੂਰੇ ਡੇਡ ਮਹੀਨੇ ਤੱਕ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਪਈ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਪਿੰਦੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰੇ , ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਖੁਦ ਕੁਝ ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਕੁਝ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਲੈਣੀ ਪੈਣੀ ਸੀ।
( ਨਾਨਕਾ ਘਰ )
ਰਾਤ ਦੇ ਗਿਆਰਾਂ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ
ਓਧਰ ਰਾਣੀ ਤੇ ਕਰਮ ਪਰਚੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜੱਭ ‘ਚ ਪਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਏਧਰ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਆਪਣੀ ਰਾਸਲੀਲਾ ‘ਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ
ਅੱਜ ਬਲਵਿੰਦਰ ਘਰੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਸਟੋਰ ਰੂਮ ‘ਚ ਆ ਗਏ ਸਨ , ਚਾਹੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਬੇਸੁੱਧ ਸੌ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਪਿੰਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸਕ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਰਮਨ ਪਿੰਦੇ ਅੱਗੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਡਾ ਉਸਦੇ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਬੈੱਡ ਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਰਮਨ ਦਾ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਤੇ ਬਰਾਅ ਪੇਂਟੀ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਕੋਲ ਹੀ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਕੱਛਾ ਪਿਆ ਸੀ
ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਮੁੜਕੇ ਨਾਲ ਚੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਫੇਰ ਵੀ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਘੱਸੇ ਖਾਂਦੀ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ‘ਚ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਘੱਸੇ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਮਗਰੋਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ
“ ਕਿਉਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸਵਾਦ ਜਾ ਸਪੀਡ ਵਧਾਵਾਂ “
ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾਅ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਰਮਨ ਬੋਲੀ
“ ਬੱਸ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿ “
ਏਨਾ ਸੁਣ ਪਿੰਦਾ ਸਪੀਡ ਥੋੜੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਘੱਸੇ ਖਾਂਦੀ ਰਮਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ
“ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ “
ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਏਸੇ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ‘ਚ ਕਰਨ ਬਾਅਦ
ਪਿੰਦਾ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਚੇਂਜ ਕਰ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ
“ ਮੇਰਾ ਹੋਣਾ ਵਾਲਾ “
ਤੇ ਰਮਨ ਵੀ ਬੱਸ ਏਨਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ
“ ਮੈਂ ਵੀ ਆਈ ਬੱਸ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਝੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਪਿੰਦਾ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਰਮਨ ਪਿੰਦੇ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਖੁਰਕ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹੈ ਤੇ ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਦੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ
“ ਚਲੋ ਪਾਸੇ ਹੋਵੋ “
ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਕੋਲ ਪਏ ਕੱਪੜੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਲੱਨ ਪੂਜ ਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਓਹ ਆਪਣੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਚੱਕ ਜਦੋਂ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਪਰ ਝੜਾਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਬੁੜਕਦੇ ਨੇ ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਪਿੰਦਾ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ
“ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਵੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ ਰਮਨ “
ਤਾਂ ਸਲਵਾਰ ਲੱਤਾਂ ‘ਚ ਫਸਾਉਦੀਂ ਮਗਰ ਝਾਕਦੀ ਰਮਨ ਮਜ਼ਾਕ ‘ਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ
“ ਆਵਦੀ ਦੀ ਭੂਆ ਦੇ ਫਸਾਈ ਪਹਿਲਾਂ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਓਹ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਸਟੋਰ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਏਧਰ
ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਫੂਨ ਵੱਜਦਾ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਓਹ ਫੂਨ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਉਸਦੀ ਭੂਆ ਕਰਮ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਫਿਕਰ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਏਨੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਫੂਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ
ਪਿੰਦਾ ਫੂਨ ਉਠਾਂਦਾ ਹੈ
“ ਹੈਲੋ “
ਤਾਂ ਅੱਗਿਓ ਕਰਮ ਹੌਲੀ ਅਵਾਜ ‘ਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ
“ ਪਿੰਦੇ ਬੇਟਾ ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਤੂੰ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਦਾ
“ ਮੈਂ ਠੀਕ ਆ ਭੂਆ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲਦੀ ਹੈ
“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਸੂਤੀ ਫਸੀ ਹੋਈਆਂ , ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਨੀ ਹੈ ਕੋਈ ਇਸ ਵੇਲੇ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਦਾ
“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਟੋਰ ‘ਚ ਪਿਆਂ ਏਥੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੀਹਨੇ ਆਉਣਾ ਤੁਸੀਂ ਗੱਲ ਦੱਸੋਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ
“ ਤੂੰ ਸਟੋਰ ‘ਚ ਕਿਉਂ ਪਿਆਂ ਅੰਦਰ ਨੀ ਪਿਆ ਕੋਠੀ ‘ਚ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਲੱਨ ਨੂੰ ਮਸਲਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਕੁਝ ਨੀ ਭੂਆ ਅੱਜ ਡੈਡ ਘਰੇ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੇ ਰਮਨ ਏਧਰ ਆ ਗਏ ਸੀ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਆ ਓਹੋ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਓਹ ਤਾਂ ਚਲੀ ਗਈ ਹੁਣ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਪੁੱਠਾ ਸਵਾਦ ਪਾ ਲਿਆ ਦੋਹਾਂ ਨੇ , ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਮੰਨੋ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਣ ਤਾਂ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਭੂਆ , ਗੱਲਾਂ ਅਗਾਂਹ ਹੁਣ ਤਾਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਮਨ ਵਿਆਹ ਕੇ ਤੋਰਨੀ ਆਂ ਮੈ ਖੱਖੜੀਆਂ ਨਾ ਕਰਦੀ ਓਹਦੀਆਂ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀ ਸ਼ਹਿ ਆ ਭੂਆ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਓਹ ਨੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੇਤ ਭੈਣ ਦਿੰਦੀ ਤੂੰ ਇਹ ਦੱਸ ਗੱਲ ਕੀ ਹੋਈ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਗੱਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਆ , ਤੇਰੇ ਸਾਥ ਦੀ ਲੋੜ ਆ ਪਿੰਦੇ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਰ ਮਸਲੇ ‘ਚ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖੜਾਂ , ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭੂਆ ਤੂੰ ਗੱਲ ਦੱਸ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਓਹਨੂੰ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬੱਚਾ ਨਾ ਹੋਣ ਦੀ ਤੇ ਸਾਧ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਰੀ ਹੋਈ ਬੀਤੀ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਪਰਚੀਆਂ ਨਿੱਕਲੀਆਂ ਤੇ ਕੀ ਕੁਝ ਹੋਇਆ
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਕਰਮ ਦੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲਦੀ ਹੈ
“ ਵੇ ਹੱਸੀਂ ਜਾਣਾ ਤੂੰ ਜਾ ਕੁਝ ਬੋਲੇਂਗਾ ਵੀ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਿਹੜੀ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ ਪੈ ਗਈਆਂ ਤੁਸੀਂ ਭੂਆ , ਏਨਾ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ ਕੁਝ ਨੀ ਰੱਖਿਆ ਓਹ ਰਾਣੀ ( ਕਰਮ ਦੀ ਨਨਾਣ ) ਦਾ ਘਰ ਵਾਲਾ ਈ ਖੱਸੀ ਆ ਸਾਲਾ , ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲਿਆ ਦੇਖੀਂ ਜਵਾਕ ਹੁੰਦਾ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂਨੁੰ ਪਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਇਹ ਹੀ ਕਹਿਣਾ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਨਾ ? “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਇੱਕ ਦਮ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੇਰੀ ਨਾ ਕਿਉਂ ਆਂ ? ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਂ , ਜੀਹਨੂੰ ਘਿਉ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਓਹਨੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਕਿੱਥੋ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲਦੇ ਚਾਹੇ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਹੱਸ ਕੇ ਬੋਲੀ
“ ਬਹੁਤ ਕੰਜ਼ਰ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਤੂੰ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਣ ਦੱਸ ਕਦੋਂ ਦਵਾ ਰਹੀਆਂ ਰਾਣੀ ਦੀ ਤੂੰ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਜਰਾ ਓਹਦੀ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ‘ਚ ਆ , ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਅੱਲੜ ਬਛੇਰੀਆਂ ਤੇ ਬੁੱਢੀਆਂ ਘੋੜੀਆਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ “
ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਤਾਂ ਲੱਨ ਫੇਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ , ਹੁਣ ਤਾਂ ਰਮਨ ਵੀ ਪੈ ਗਈ ਹੋਣੀ ਆਂ ਜਾ ਕੇ ਹੁਣ ਦੱਸ ਫੇਰ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨੀ ਪਉ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਣ ਤੂੰ ਇਹ ਦੱਸ ਭੂਆ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨਾ ਕਿਵੇਂ ਆਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ ,
“ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਵਾਸਤੇ ਈ ਤੈਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ , ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤ ( ਕਰਮ ਦੀ ਧੀ ) ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਭੇਜਾਂਗੀ ਮਹੀਨੇ ਵਾਸਤੇ ਤੂੰ ਬੱਸ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਦੇ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨਾ , ਰਮਨ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰ ਦਿਉ ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਕਮਲ ( ਕਰਮ ਦੀ ਭੈਣ ) ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਰਹਾਂਗੀ ਤੇ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਰਾਜੀਂ ਕਰਾਂਗੀ , ਤੇ ਓਧਰ ਰਾਣੀ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗੀ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੇ ਸਨਦੀਪ ( ਕਮਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ) ਮਿੰਦਰ ( ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ ) ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਕੀ ? “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਵੀ ਕਰਾਂਗੇ ਕੁਝ ਤੂੰ ਪਹਿਲ਼ਾ ਜਿਹੜਾ ਕੰਮ ਦਿੱਤਾ ਓਹ ਕਰ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕਰਮ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਫੂਨ ਕੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲਗਦਾ ਹੈ………..
