Incest ਜਵਾਨੀ

[Rubi kaur]

Beautiful stort

 

[B singh]

Beautiful stort

Hello rubi ji haal aa

 

[Sexy Munda]

Sirra update g

 

[LuchaSardaar]

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ like ਅਤੇ comment ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਦੱਸੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਧੰਨਵਾਦ। ਅੱਜ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਭਾਗ ਆ ਰਿਹਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਦਸਿਆ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਇਹਦੇ ਨਾਲ Relate ਕਰਦੇ ਭਾਗ ਆਉਣਗੇ ਪਰ ਇਕ ਭਾਗ ਹੈ ਜੋ ਥੋੜਾ ਵੱਖਰਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਅੱਪਲੋਡ ਹੋਵੇਗਾ। ਜੇ ਸੱਬ ਕੁੱਜ ਠੀਕ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਇਸ ਹਫਤੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਇਕ ਭਾਗ ਹੋਰ ਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਪ ਸੱਬ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ।

 

[LuchaSardaar]

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਇਹ ਗੱਲ ਓਦੋਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਗਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਸ਼ੰਗਾਰ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਹੋਇ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਚ ਹੀ ਉਸਤੇ ਡੁਲ ਗਿਆ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬੈਠਾ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਜੇ ਕਰ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇਥੇ ਹੋਜੇ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਸਕਾਂ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਸੀ। ਸੱਚ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਓਥੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕੇ ਜੇ ਮਾਂ ਏਡੀ ਪਟਾਕਾ ਹੈ ਤੇ ਕੁੜੀ ਤੇ ਅੱਤ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵੇਖਣਾ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਨੋਟ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਸਿਆ ਸੀ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਏਦਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕੁਛ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਨਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਟਾਇਮ ਦੇਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੱਨ ਜਿਹਦੀ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰਤ ਸੀ । ਤੇਰੇ 6 ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਜਾਹਿ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਇਕ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। ਅਗੋਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਚੌਣਾ ਸਾਂ। ਬਸ ਫੇਰ ਸਾਡੀ ਹੁਣ 2-3 ਦੀਨਾ ਬਾਅਦ ਗੱਲ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਯੀ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਗਏ ਸਾਂ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਲੱਬ ਰਹੇ ਸਾਂ। ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਇਆ ਕੇ ਸਾਡਾ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਤੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਜਦੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹੰਜੀ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਉਸ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪੈਂਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਉਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਚੋਦੀਆ ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਤਾਂ ਦਸੋ ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਪ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਪਲੀਜ਼ ਏਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਲੱਨ ਨੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਚੁਬਣਾ ਹੀ ਹੈ ਏਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਲੇ ਜੇ ਨਹੀਂ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਪਾਣਾ ਤੇ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੁਲਿਆ ਡੋਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗੱਲ ਦਸਦਾ -2 ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰਮੀ - ਸੁੱਖੀ

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦਾ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਬੜੀ ਹੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਰਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਖਾਂ -2 ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੁਕਿਆ ਸੀ ਬਸ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਜਦੋਂ ਦੀ ਆਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਕਢ ਅਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਵਖਾ ਦੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲੱਨ ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਇਹ ਪੁਤਰੀਆ ਸਾਨ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਾਰ -2 ਏਦਾਂ ਤੰਗ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹਵਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਇਕ ਹੰਢੀ ਵਰਤੀ ਖਿਡਾਰਨ ਸੀ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸਾਂਡ ਨੂੰ ਕਿ ਚਾਹੀਦਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਲਗੰਦੇ ਵੜਦੇ ਹੋਲੀ -2 ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ਜਨਾਬ ਦੇ ? ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਲੱਨ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੋਰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਉਡੀਕ ਕਰਵਾਉਣੀ ਹੈ।
ਸੁੱਖੀ : ਏਨੀ ਵੀ ਕੀ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਹੁਣ ਜਿੱਥੇ 7-8 ਮਹੀਨੇ ਕਢ ਲਏ ਹੁਣ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪੱਜ ਜਾਣਾ ਇਥੋਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਹਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾ ਲਵਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ।
ਸੁੱਖੀ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੱਮ ਨਬੇੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਸਮਾਂ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਰਾਤ 11 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਦੂਜੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਸੋਨ ਲਈ ਚਲੀ ਗਈ। ਉੱਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਤਾਵਲਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਬੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫ਼ੂਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਹੈ। ਟਾਇਮ 11: 30 ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਬਰ ਟੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਲਗਿਆ ਕੀਤੇ ਸੁੱਖੀ ਸੌਂ ਨਾ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੈਲੋ ਜਾਨ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਹੁਣ ਹੁਣ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੀ ਗੱਲ ਏਡਾ ਵੀ ਬੰਦਾ ਬੇਸਬਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਬਸ ਹੁਣੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਈ ਸਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵੀ ਨਾ ਪਾਵਾਂ ਹੁਣ।




ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹਾਏ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸ ਦੇਂਦੇ ਆਪਾਂ ਕੱਠੇ ਨਹਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਲਾਹਨੀ ਹੀ ਪੈਣੀ ਆ।
ਸੁਖੀ : ਬਸ 5-7 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰਲੋ ਮੈਂ ਆ ਗਈ।
ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਲੱਨ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ 2-3 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਵਾਉਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਤੋਂ ਖੁਰਾਕ ਖਾਇ ਬੈਠਾ। ਸੁੱਖੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣ ਲਗੀ ਹੈ ਇਹ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਮੰਨ ਚ ਰੋਮਾਂਚ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਪੁਖ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਰ ਵਧਾ ਰਹੀ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੀ।

ਕਰਮੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਰੌਣਕ ਆ ਗਯੀ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਉਸਨੇ ਰੂਮ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਹੋਣ। ਸੁੱਖੀ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਇਹ ਪਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦਾ ਪਲੀਜ਼ ਬੋਲ ਨਾ। 2-4 ਮਿੰਟ ਤਕ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੇ ਬੈਡ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ -2 ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਓਹਦੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਪੁੱਟਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਪੂਰੇ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਨ ਲਗਿਆ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਹ ਏਦਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ........ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਲਾਹ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁਸਨੇ ਨੇ।
ਸੁੱਖੀ : ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਬੈਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਦਿਤੀ। ਉਸਨੇ ਥੱਲੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਪਾਈ ਹੋਇ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਕੈਦ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਜਿਸਮ ਵੇਖ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ। ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਏਨਾ ਕੁ ਹਲਕਾ ਹੋਣਾ ਬਣਦਾ ਵੀ ਸੀ। ਲਗਭਗ 10 ਮਿੰਟ ਤਕ ਉਹ ਪਾਗਲਾਂ ਤਰਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਤਰਾਂ -2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਜ਼ੇ ਵਿਚ ਖੁੱਬੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਆਪਣੇ ਮਮੇਆਂ ਉੱਤੇ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੱਕਿਆਂ ਵਡਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ। ਏਦਾਂ ਕਰਦਾ -2 ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੇ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਓਹਦੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਹੋਏ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਸਾਮਣੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਪਿੱਠ ਸੀ। ਕਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਅਤੇ ਕਦੀ ਜਗਾਹ -2 ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾ ਚੱਟਦਾ ਚੁੰਮਦਾ। ਸੁੱਖੀ ਟਾਹਲੇ ਲੰਮੀ ਪਯੀ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਪਿਜ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਦੋਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਜਿਸਮ ਵਿਚ ਕਰੰਟ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਸੀਦ ਵਿਚ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਲੱਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਫੜਨ ਨਾਲ ਹੂ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਏਡੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੈਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੁੱਖੀ ਡਰ ਵੀ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾੜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੋਟੀ ਬੌਂਡ ਚੁੱਕ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਸੁੱਖੀ ਕੱਲੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਓਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਿਧੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਕੱਛੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿਤੜ ਚੁੱਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸੁਖੀ ਦੀ ਸਫ਼ਾ ਚਟ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਾ ਲੈ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁਖੀ : ਆਹ...... ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਤਕ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਚੱਟੀ ਸੀ।
5-7 ਮਿੰਟ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਕਢ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੂਸ ਕੇ ਤਰ ਕਰਦੇ ਜਾਨ।
ਸੁਖੀ : ਹਾਏ ਛੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਇਹ ਕੱਮ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਰੀਚ ਆਊਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾਣਾ। ਨਾਲੇ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਲੱਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕਿਥੋਂ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰੀਆਂ ਪਰ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਸੁੱਖੀ ਲੱਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਵਰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਓਹਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਬਾਦ ਛੇਤੀ -2 ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਵੇ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚਲ ਫੇਰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਗਿੱਲਾ ਤਾ ਕਰਦੇ। ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਥੁੱਕ ਦਾ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਟੋਪੇ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੁਖੀ: ਗੱਲ ਸੁਣੋ ! ਤੁਹਾਡਾ ਲੱਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮੈਂ ਏਡਾ ਲੱਨ ਅੱਜ ਤਕ ਵੇਖਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਥੋੜਾ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੀਓ ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਅੱਜ 3-4 ਸਾਲ ਬਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਹੋਲੀ ਕਰੀਓ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੁਸੀਂ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨ ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਲਾਏ ਥੁੱਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਉੱਤੇ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਦੀਆ ਸਾਰੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਫੁਲ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਹਵਸ ਚੜ ਗਯੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਨ ਪਹਿਚਾਣ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਏਨੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖ ਜਦੋ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧਕਿਆ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਗਯੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲੱਨ ਹੋਲੀ -2 ਅੰਦਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੋਲੀ -2 ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਖੁਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ 5 ਇੰਚ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ : ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਗਏ ? ਏਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੱਨ ਸਾਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਣੀ ਸੀ ਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਹੰਦਾ। ਹੋਲੀ -2 ਗੱਡੀ ਹੁਣ ਲੀਹ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਕੇ ਸੇਕ੍ਸੀ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਦੋਨੋਂ ਖੋਲ ਕੇ ਲੱਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਾਸਨਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਦੋਨੋਂ ਹੁਣ ਗੋਤੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੁੱਖੀ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਕਦੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਗੱਦੇਦਾਰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੁਣ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲਗਾਤਾਰ ਏਕੋ ਲੇਹ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਦਾ ਮੰਨ ਵਿਚ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਏਦਾਂ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋ ਸੁੱਖੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਗੋਲ ਬੌਂਡ ਫੁੱਲ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੂੰ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੰਨ ਲਲਚਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਥੁੱਕ ਦੀ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਸੁੱਟੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਟੋਪੇ ਨਾਲ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਦਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ : ਇਹ ਕਿ ਕਰ ਰਹੇ ਊ। ਗ਼ਲਤ ਜਗਾਹ ਕਿਉਂ ਪਾ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕਿ ਗੱਲ ਬੌਂਡ ਨਹੀਂ ਮਰਵਾਇ ਕਦੀ ?
ਸੁੱਖੀ : ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪਰ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਕਰਲੋ ਪਿੱਛੇ ਫੇਰ ਕਦੀ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਦੋ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੁਣ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਲਿਆ ਜਾਨ ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਸ ਟੋਪਾ ਪਾ ਲੈਣ ਦੀ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾ ਲਵਾਂਗਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਡੇ ਟੋਪੇ ਨੇ ਤਾਂ ਜਾਂ ਕਢ ਦੇਣੀ ਉਹ ਕੇਹੜਾ ਛੋਟਾ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਰਜਾਮੰਦੀ ਦੇ ਦਿਤੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਕੇ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਢਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ। ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਡੋਡਾ ਤਿਲਕ ਕੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਖੀਰ ਉਹ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ।
ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ ........ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਸੁੱਖੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਯੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸੀ ਸੀ ਕਰਨ ਲਗੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਕੇ ਨਾ ਕਰੋ ਅੱਜ ਪਿੱਛੇ। ....ਵੇਖੋ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ। ....ਹਾਏ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਕਰ ਲਵਾਂ ਗਏ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪਜੀ ਚਲੀ ਆਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਜਾਨ ਆਪਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਕਰ ਲੈਣੇ ਆਂ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗਿਆ ਕੇ ਕੁੱਛ ਜਾਦਾ ਹੀ ਧੱਕਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਿਆ।
2-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਨੌਰਮਲ ਹੋਇ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ -2 ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਵਿਛਗ ਲੱਨ ਪਵਾ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਹੋਇ ਪੀੜ ਪੁਲ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਪੀਜੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਟੱਟੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਨਾਲ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ !ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਦਸ ਕਿਥੇ ਛਡਾਂ ਮਾਲ ਆਪਣਾ ?
ਸੁੱਖੀ : ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਦੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੁਕੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਲ ਗਏ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਾਂ ਬਸ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਕੱਸੇ ਖਿੱਚ -2 ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸੁਖਿ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁਖਿ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋ ਮਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੁਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਲੰਮੇ ਪਏ ਰਹੇ।
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਕਈ ਵਾਰ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੱਸੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਵੋ।ਏਦਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੋਣਾ ਨੀ ਛੇਤੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਕਿਹੜੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਦਿਤੀ ਜਿਹੜਾ ਲੱਨ ਲੋਹੇ ਦਾ ਹੀ ਬਣਿਆ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਦੀ ਹਾਂ। ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜੀ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਕੇ ਚੂਦਨ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਏਦਾਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿਣੀ ਆ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ 10 ਮਿੰਟ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਓਸੇ ਪੋਜ਼ ਵਿਚ ਚੋਦਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਰਹੀ। ਤਕਰੀਬਨ 20 ਮਿਨ ਬਾਅਦ ਓਹਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੈਸਜ ਆਇਆ। ਇਹ ਮਾਲੀ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਫੋਟੋ ਪੇਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕੋਲੋਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀਹਦਾ ਮੈਸਜ ਹੈ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਮਾਲੀ ਦਾ ਆਇਆ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ। ਮਨਾਂ ਕਰਦਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਨਹੀਂ ਪੇਜ ਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀ ਜਿਵੇਂ ਚਲਦਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ।

ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਚ ਦੱਸਦੇ ਆਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਮਾਲੀ ਦਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।

 

[Wanna be bad]

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਇਹ ਗੱਲ ਓਦੋਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਗਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਸ਼ੰਗਾਰ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਹੋਇ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਚ ਹੀ ਉਸਤੇ ਡੁਲ ਗਿਆ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬੈਠਾ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਜੇ ਕਰ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇਥੇ ਹੋਜੇ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਸਕਾਂ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਸੀ। ਸੱਚ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਓਥੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕੇ ਜੇ ਮਾਂ ਏਡੀ ਪਟਾਕਾ ਹੈ ਤੇ ਕੁੜੀ ਤੇ ਅੱਤ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵੇਖਣਾ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਨੋਟ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਸਿਆ ਸੀ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਏਦਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕੁਛ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਨਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਟਾਇਮ ਦੇਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੱਨ ਜਿਹਦੀ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰਤ ਸੀ । ਤੇਰੇ 6 ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਜਾਹਿ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਇਕ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। ਅਗੋਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਚੌਣਾ ਸਾਂ। ਬਸ ਫੇਰ ਸਾਡੀ ਹੁਣ 2-3 ਦੀਨਾ ਬਾਅਦ ਗੱਲ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਯੀ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਗਏ ਸਾਂ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਲੱਬ ਰਹੇ ਸਾਂ। ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਇਆ ਕੇ ਸਾਡਾ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਤੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਜਦੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹੰਜੀ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਉਸ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪੈਂਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਉਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਚੋਦੀਆ ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਤਾਂ ਦਸੋ ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਪ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਪਲੀਜ਼ ਏਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਲੱਨ ਨੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਚੁਬਣਾ ਹੀ ਹੈ ਏਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਲੇ ਜੇ ਨਹੀਂ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਪਾਣਾ ਤੇ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੁਲਿਆ ਡੋਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗੱਲ ਦਸਦਾ -2 ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰਮੀ - ਸੁੱਖੀ

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦਾ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਬੜੀ ਹੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਰਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਖਾਂ -2 ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੁਕਿਆ ਸੀ ਬਸ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਜਦੋਂ ਦੀ ਆਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਕਢ ਅਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਵਖਾ ਦੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲੱਨ ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਇਹ ਪੁਤਰੀਆ ਸਾਨ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਾਰ -2 ਏਦਾਂ ਤੰਗ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹਵਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਇਕ ਹੰਢੀ ਵਰਤੀ ਖਿਡਾਰਨ ਸੀ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸਾਂਡ ਨੂੰ ਕਿ ਚਾਹੀਦਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਲਗੰਦੇ ਵੜਦੇ ਹੋਲੀ -2 ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ਜਨਾਬ ਦੇ ? ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਲੱਨ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੋਰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਉਡੀਕ ਕਰਵਾਉਣੀ ਹੈ।
ਸੁੱਖੀ : ਏਨੀ ਵੀ ਕੀ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਹੁਣ ਜਿੱਥੇ 7-8 ਮਹੀਨੇ ਕਢ ਲਏ ਹੁਣ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪੱਜ ਜਾਣਾ ਇਥੋਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਹਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾ ਲਵਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ।
ਸੁੱਖੀ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੱਮ ਨਬੇੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਸਮਾਂ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਰਾਤ 11 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਦੂਜੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਸੋਨ ਲਈ ਚਲੀ ਗਈ। ਉੱਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਤਾਵਲਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਬੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫ਼ੂਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਹੈ। ਟਾਇਮ 11: 30 ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਬਰ ਟੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਲਗਿਆ ਕੀਤੇ ਸੁੱਖੀ ਸੌਂ ਨਾ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੈਲੋ ਜਾਨ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਹੁਣ ਹੁਣ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੀ ਗੱਲ ਏਡਾ ਵੀ ਬੰਦਾ ਬੇਸਬਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਬਸ ਹੁਣੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਈ ਸਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵੀ ਨਾ ਪਾਵਾਂ ਹੁਣ।




ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹਾਏ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸ ਦੇਂਦੇ ਆਪਾਂ ਕੱਠੇ ਨਹਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਲਾਹਨੀ ਹੀ ਪੈਣੀ ਆ।
ਸੁਖੀ : ਬਸ 5-7 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰਲੋ ਮੈਂ ਆ ਗਈ।
ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਲੱਨ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ 2-3 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਵਾਉਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਤੋਂ ਖੁਰਾਕ ਖਾਇ ਬੈਠਾ। ਸੁੱਖੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣ ਲਗੀ ਹੈ ਇਹ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਮੰਨ ਚ ਰੋਮਾਂਚ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਪੁਖ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਰ ਵਧਾ ਰਹੀ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੀ।

ਕਰਮੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਰੌਣਕ ਆ ਗਯੀ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਉਸਨੇ ਰੂਮ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਹੋਣ। ਸੁੱਖੀ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਇਹ ਪਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦਾ ਪਲੀਜ਼ ਬੋਲ ਨਾ। 2-4 ਮਿੰਟ ਤਕ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੇ ਬੈਡ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ -2 ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਓਹਦੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਪੁੱਟਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਪੂਰੇ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਨ ਲਗਿਆ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਹ ਏਦਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ........ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਲਾਹ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁਸਨੇ ਨੇ।
ਸੁੱਖੀ : ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਬੈਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਦਿਤੀ। ਉਸਨੇ ਥੱਲੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਪਾਈ ਹੋਇ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਕੈਦ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਜਿਸਮ ਵੇਖ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ। ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਏਨਾ ਕੁ ਹਲਕਾ ਹੋਣਾ ਬਣਦਾ ਵੀ ਸੀ। ਲਗਭਗ 10 ਮਿੰਟ ਤਕ ਉਹ ਪਾਗਲਾਂ ਤਰਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਤਰਾਂ -2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਜ਼ੇ ਵਿਚ ਖੁੱਬੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਆਪਣੇ ਮਮੇਆਂ ਉੱਤੇ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੱਕਿਆਂ ਵਡਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ। ਏਦਾਂ ਕਰਦਾ -2 ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੇ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਓਹਦੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਹੋਏ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਸਾਮਣੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਪਿੱਠ ਸੀ। ਕਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਅਤੇ ਕਦੀ ਜਗਾਹ -2 ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾ ਚੱਟਦਾ ਚੁੰਮਦਾ। ਸੁੱਖੀ ਟਾਹਲੇ ਲੰਮੀ ਪਯੀ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਪਿਜ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਦੋਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਜਿਸਮ ਵਿਚ ਕਰੰਟ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਸੀਦ ਵਿਚ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਲੱਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਫੜਨ ਨਾਲ ਹੂ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਏਡੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੈਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੁੱਖੀ ਡਰ ਵੀ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾੜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੋਟੀ ਬੌਂਡ ਚੁੱਕ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਸੁੱਖੀ ਕੱਲੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਓਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਿਧੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਕੱਛੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿਤੜ ਚੁੱਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸੁਖੀ ਦੀ ਸਫ਼ਾ ਚਟ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਾ ਲੈ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁਖੀ : ਆਹ...... ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਤਕ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਚੱਟੀ ਸੀ।
5-7 ਮਿੰਟ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਕਢ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੂਸ ਕੇ ਤਰ ਕਰਦੇ ਜਾਨ।
ਸੁਖੀ : ਹਾਏ ਛੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਇਹ ਕੱਮ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਰੀਚ ਆਊਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾਣਾ। ਨਾਲੇ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਲੱਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕਿਥੋਂ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰੀਆਂ ਪਰ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਸੁੱਖੀ ਲੱਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਵਰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਓਹਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਬਾਦ ਛੇਤੀ -2 ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਵੇ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚਲ ਫੇਰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਗਿੱਲਾ ਤਾ ਕਰਦੇ। ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਥੁੱਕ ਦਾ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਟੋਪੇ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੁਖੀ: ਗੱਲ ਸੁਣੋ ! ਤੁਹਾਡਾ ਲੱਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮੈਂ ਏਡਾ ਲੱਨ ਅੱਜ ਤਕ ਵੇਖਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਥੋੜਾ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੀਓ ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਅੱਜ 3-4 ਸਾਲ ਬਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਹੋਲੀ ਕਰੀਓ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੁਸੀਂ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨ ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਲਾਏ ਥੁੱਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਉੱਤੇ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਦੀਆ ਸਾਰੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਫੁਲ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਹਵਸ ਚੜ ਗਯੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਨ ਪਹਿਚਾਣ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਏਨੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖ ਜਦੋ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧਕਿਆ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਗਯੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲੱਨ ਹੋਲੀ -2 ਅੰਦਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੋਲੀ -2 ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਖੁਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ 5 ਇੰਚ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ : ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਗਏ ? ਏਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੱਨ ਸਾਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਣੀ ਸੀ ਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਹੰਦਾ। ਹੋਲੀ -2 ਗੱਡੀ ਹੁਣ ਲੀਹ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਕੇ ਸੇਕ੍ਸੀ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਦੋਨੋਂ ਖੋਲ ਕੇ ਲੱਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਾਸਨਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਦੋਨੋਂ ਹੁਣ ਗੋਤੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੁੱਖੀ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਕਦੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਗੱਦੇਦਾਰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੁਣ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲਗਾਤਾਰ ਏਕੋ ਲੇਹ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਦਾ ਮੰਨ ਵਿਚ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਏਦਾਂ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋ ਸੁੱਖੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਗੋਲ ਬੌਂਡ ਫੁੱਲ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੂੰ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੰਨ ਲਲਚਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਥੁੱਕ ਦੀ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਸੁੱਟੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਟੋਪੇ ਨਾਲ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਦਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ : ਇਹ ਕਿ ਕਰ ਰਹੇ ਊ। ਗ਼ਲਤ ਜਗਾਹ ਕਿਉਂ ਪਾ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕਿ ਗੱਲ ਬੌਂਡ ਨਹੀਂ ਮਰਵਾਇ ਕਦੀ ?
ਸੁੱਖੀ : ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪਰ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਕਰਲੋ ਪਿੱਛੇ ਫੇਰ ਕਦੀ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਦੋ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੁਣ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਲਿਆ ਜਾਨ ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਸ ਟੋਪਾ ਪਾ ਲੈਣ ਦੀ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾ ਲਵਾਂਗਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਡੇ ਟੋਪੇ ਨੇ ਤਾਂ ਜਾਂ ਕਢ ਦੇਣੀ ਉਹ ਕੇਹੜਾ ਛੋਟਾ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਰਜਾਮੰਦੀ ਦੇ ਦਿਤੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਕੇ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਢਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ। ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਡੋਡਾ ਤਿਲਕ ਕੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਖੀਰ ਉਹ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ।
ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ ........ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਸੁੱਖੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਯੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸੀ ਸੀ ਕਰਨ ਲਗੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਕੇ ਨਾ ਕਰੋ ਅੱਜ ਪਿੱਛੇ। ....ਵੇਖੋ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ। ....ਹਾਏ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਕਰ ਲਵਾਂ ਗਏ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪਜੀ ਚਲੀ ਆਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਜਾਨ ਆਪਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਕਰ ਲੈਣੇ ਆਂ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗਿਆ ਕੇ ਕੁੱਛ ਜਾਦਾ ਹੀ ਧੱਕਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਿਆ।
2-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਨੌਰਮਲ ਹੋਇ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ -2 ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਵਿਛਗ ਲੱਨ ਪਵਾ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਹੋਇ ਪੀੜ ਪੁਲ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਪੀਜੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਟੱਟੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਨਾਲ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ !ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਦਸ ਕਿਥੇ ਛਡਾਂ ਮਾਲ ਆਪਣਾ ?
ਸੁੱਖੀ : ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਦੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੁਕੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਲ ਗਏ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਾਂ ਬਸ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਕੱਸੇ ਖਿੱਚ -2 ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸੁਖਿ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁਖਿ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋ ਮਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੁਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਲੰਮੇ ਪਏ ਰਹੇ।
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਕਈ ਵਾਰ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੱਸੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਵੋ।ਏਦਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੋਣਾ ਨੀ ਛੇਤੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਕਿਹੜੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਦਿਤੀ ਜਿਹੜਾ ਲੱਨ ਲੋਹੇ ਦਾ ਹੀ ਬਣਿਆ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਦੀ ਹਾਂ। ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜੀ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਕੇ ਚੂਦਨ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਏਦਾਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿਣੀ ਆ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ 10 ਮਿੰਟ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਓਸੇ ਪੋਜ਼ ਵਿਚ ਚੋਦਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਰਹੀ। ਤਕਰੀਬਨ 20 ਮਿਨ ਬਾਅਦ ਓਹਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੈਸਜ ਆਇਆ। ਇਹ ਮਾਲੀ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਫੋਟੋ ਪੇਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕੋਲੋਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀਹਦਾ ਮੈਸਜ ਹੈ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਮਾਲੀ ਦਾ ਆਇਆ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ। ਮਨਾਂ ਕਰਦਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਨਹੀਂ ਪੇਜ ਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀ ਜਿਵੇਂ ਚਲਦਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ।

ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਚ ਦੱਸਦੇ ਆਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਮਾਲੀ ਦਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।

Beautiful update

 

[Sexy Munda]

Sirra

 

[Rubi kaur]

ਕਾਸ਼ ਪ੍ਰੀਤ ਮੇਰੀ ਭਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ।। ਮੇਰਾ ਵੀ 8 ਦਾ ਗੋਰਾ ਗੋਰਾ ਲੰਨ ਆ
ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਤੱਕ ਜਾਂਦਾ

Kaash
Preet
Mai homa

 

[Desijatt13]

Sirra story brother

 

[Rubi kaur]

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਇਹ ਗੱਲ ਓਦੋਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਗਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਸ਼ੰਗਾਰ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਹੋਇ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਚ ਹੀ ਉਸਤੇ ਡੁਲ ਗਿਆ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬੈਠਾ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਜੇ ਕਰ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇਥੇ ਹੋਜੇ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਸਕਾਂ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਸੀ। ਸੱਚ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਓਥੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕੇ ਜੇ ਮਾਂ ਏਡੀ ਪਟਾਕਾ ਹੈ ਤੇ ਕੁੜੀ ਤੇ ਅੱਤ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵੇਖਣਾ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਨੋਟ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਸਿਆ ਸੀ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਏਦਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕੁਛ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਨਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਟਾਇਮ ਦੇਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੱਨ ਜਿਹਦੀ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰਤ ਸੀ । ਤੇਰੇ 6 ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਜਾਹਿ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਇਕ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। ਅਗੋਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਚੌਣਾ ਸਾਂ। ਬਸ ਫੇਰ ਸਾਡੀ ਹੁਣ 2-3 ਦੀਨਾ ਬਾਅਦ ਗੱਲ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਯੀ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਗਏ ਸਾਂ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਲੱਬ ਰਹੇ ਸਾਂ। ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਇਆ ਕੇ ਸਾਡਾ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਤੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਜਦੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹੰਜੀ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਉਸ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪੈਂਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਉਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਚੋਦੀਆ ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਤਾਂ ਦਸੋ ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਪ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਪਲੀਜ਼ ਏਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਲੱਨ ਨੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਚੁਬਣਾ ਹੀ ਹੈ ਏਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਲੇ ਜੇ ਨਹੀਂ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਪਾਣਾ ਤੇ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੁਲਿਆ ਡੋਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗੱਲ ਦਸਦਾ -2 ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰਮੀ - ਸੁੱਖੀ

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦਾ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਬੜੀ ਹੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਰਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਖਾਂ -2 ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੁਕਿਆ ਸੀ ਬਸ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਜਦੋਂ ਦੀ ਆਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਕਢ ਅਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਵਖਾ ਦੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲੱਨ ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਇਹ ਪੁਤਰੀਆ ਸਾਨ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਾਰ -2 ਏਦਾਂ ਤੰਗ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹਵਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਇਕ ਹੰਢੀ ਵਰਤੀ ਖਿਡਾਰਨ ਸੀ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸਾਂਡ ਨੂੰ ਕਿ ਚਾਹੀਦਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਲਗੰਦੇ ਵੜਦੇ ਹੋਲੀ -2 ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ਜਨਾਬ ਦੇ ? ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਲੱਨ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੋਰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਉਡੀਕ ਕਰਵਾਉਣੀ ਹੈ।
ਸੁੱਖੀ : ਏਨੀ ਵੀ ਕੀ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਹੁਣ ਜਿੱਥੇ 7-8 ਮਹੀਨੇ ਕਢ ਲਏ ਹੁਣ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪੱਜ ਜਾਣਾ ਇਥੋਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਹਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾ ਲਵਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ।
ਸੁੱਖੀ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੱਮ ਨਬੇੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਸਮਾਂ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਰਾਤ 11 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਦੂਜੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਸੋਨ ਲਈ ਚਲੀ ਗਈ। ਉੱਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਤਾਵਲਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਬੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫ਼ੂਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਹੈ। ਟਾਇਮ 11: 30 ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਬਰ ਟੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਲਗਿਆ ਕੀਤੇ ਸੁੱਖੀ ਸੌਂ ਨਾ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੈਲੋ ਜਾਨ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਹੁਣ ਹੁਣ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੀ ਗੱਲ ਏਡਾ ਵੀ ਬੰਦਾ ਬੇਸਬਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਬਸ ਹੁਣੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਈ ਸਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵੀ ਨਾ ਪਾਵਾਂ ਹੁਣ।




ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹਾਏ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸ ਦੇਂਦੇ ਆਪਾਂ ਕੱਠੇ ਨਹਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਲਾਹਨੀ ਹੀ ਪੈਣੀ ਆ।
ਸੁਖੀ : ਬਸ 5-7 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰਲੋ ਮੈਂ ਆ ਗਈ।
ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਲੱਨ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ 2-3 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਵਾਉਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਤੋਂ ਖੁਰਾਕ ਖਾਇ ਬੈਠਾ। ਸੁੱਖੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣ ਲਗੀ ਹੈ ਇਹ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਮੰਨ ਚ ਰੋਮਾਂਚ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਪੁਖ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਰ ਵਧਾ ਰਹੀ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੀ।

ਕਰਮੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਰੌਣਕ ਆ ਗਯੀ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਉਸਨੇ ਰੂਮ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਹੋਣ। ਸੁੱਖੀ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਇਹ ਪਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦਾ ਪਲੀਜ਼ ਬੋਲ ਨਾ। 2-4 ਮਿੰਟ ਤਕ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੇ ਬੈਡ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ -2 ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਓਹਦੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਪੁੱਟਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਪੂਰੇ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਨ ਲਗਿਆ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਹ ਏਦਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ........ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਲਾਹ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁਸਨੇ ਨੇ।
ਸੁੱਖੀ : ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਬੈਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਦਿਤੀ। ਉਸਨੇ ਥੱਲੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਪਾਈ ਹੋਇ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਕੈਦ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਜਿਸਮ ਵੇਖ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ। ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਏਨਾ ਕੁ ਹਲਕਾ ਹੋਣਾ ਬਣਦਾ ਵੀ ਸੀ। ਲਗਭਗ 10 ਮਿੰਟ ਤਕ ਉਹ ਪਾਗਲਾਂ ਤਰਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਤਰਾਂ -2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਜ਼ੇ ਵਿਚ ਖੁੱਬੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਆਪਣੇ ਮਮੇਆਂ ਉੱਤੇ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੱਕਿਆਂ ਵਡਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ। ਏਦਾਂ ਕਰਦਾ -2 ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੇ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਓਹਦੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਹੋਏ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਸਾਮਣੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਪਿੱਠ ਸੀ। ਕਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਅਤੇ ਕਦੀ ਜਗਾਹ -2 ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾ ਚੱਟਦਾ ਚੁੰਮਦਾ। ਸੁੱਖੀ ਟਾਹਲੇ ਲੰਮੀ ਪਯੀ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਪਿਜ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਦੋਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਜਿਸਮ ਵਿਚ ਕਰੰਟ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਸੀਦ ਵਿਚ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਲੱਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਫੜਨ ਨਾਲ ਹੂ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਏਡੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੈਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੁੱਖੀ ਡਰ ਵੀ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾੜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੋਟੀ ਬੌਂਡ ਚੁੱਕ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਸੁੱਖੀ ਕੱਲੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਓਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਿਧੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਕੱਛੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿਤੜ ਚੁੱਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸੁਖੀ ਦੀ ਸਫ਼ਾ ਚਟ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਾ ਲੈ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁਖੀ : ਆਹ...... ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਤਕ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਚੱਟੀ ਸੀ।
5-7 ਮਿੰਟ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਕਢ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੂਸ ਕੇ ਤਰ ਕਰਦੇ ਜਾਨ।
ਸੁਖੀ : ਹਾਏ ਛੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਇਹ ਕੱਮ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਰੀਚ ਆਊਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾਣਾ। ਨਾਲੇ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਲੱਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕਿਥੋਂ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰੀਆਂ ਪਰ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਸੁੱਖੀ ਲੱਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਵਰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਓਹਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਬਾਦ ਛੇਤੀ -2 ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਵੇ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚਲ ਫੇਰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਗਿੱਲਾ ਤਾ ਕਰਦੇ। ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਥੁੱਕ ਦਾ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਟੋਪੇ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੁਖੀ: ਗੱਲ ਸੁਣੋ ! ਤੁਹਾਡਾ ਲੱਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮੈਂ ਏਡਾ ਲੱਨ ਅੱਜ ਤਕ ਵੇਖਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਥੋੜਾ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੀਓ ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਅੱਜ 3-4 ਸਾਲ ਬਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਹੋਲੀ ਕਰੀਓ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੁਸੀਂ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨ ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਲਾਏ ਥੁੱਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਉੱਤੇ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਦੀਆ ਸਾਰੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਫੁਲ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਹਵਸ ਚੜ ਗਯੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਨ ਪਹਿਚਾਣ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਏਨੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖ ਜਦੋ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧਕਿਆ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਗਯੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲੱਨ ਹੋਲੀ -2 ਅੰਦਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੋਲੀ -2 ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਖੁਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ 5 ਇੰਚ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ : ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਗਏ ? ਏਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੱਨ ਸਾਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਣੀ ਸੀ ਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਹੰਦਾ। ਹੋਲੀ -2 ਗੱਡੀ ਹੁਣ ਲੀਹ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਕੇ ਸੇਕ੍ਸੀ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਦੋਨੋਂ ਖੋਲ ਕੇ ਲੱਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਾਸਨਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਦੋਨੋਂ ਹੁਣ ਗੋਤੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੁੱਖੀ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਕਦੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਗੱਦੇਦਾਰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੁਣ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲਗਾਤਾਰ ਏਕੋ ਲੇਹ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਦਾ ਮੰਨ ਵਿਚ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਏਦਾਂ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋ ਸੁੱਖੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਗੋਲ ਬੌਂਡ ਫੁੱਲ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੂੰ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੰਨ ਲਲਚਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਥੁੱਕ ਦੀ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਸੁੱਟੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਟੋਪੇ ਨਾਲ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਦਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ : ਇਹ ਕਿ ਕਰ ਰਹੇ ਊ। ਗ਼ਲਤ ਜਗਾਹ ਕਿਉਂ ਪਾ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕਿ ਗੱਲ ਬੌਂਡ ਨਹੀਂ ਮਰਵਾਇ ਕਦੀ ?
ਸੁੱਖੀ : ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪਰ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਕਰਲੋ ਪਿੱਛੇ ਫੇਰ ਕਦੀ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਦੋ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੁਣ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਲਿਆ ਜਾਨ ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਸ ਟੋਪਾ ਪਾ ਲੈਣ ਦੀ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾ ਲਵਾਂਗਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਡੇ ਟੋਪੇ ਨੇ ਤਾਂ ਜਾਂ ਕਢ ਦੇਣੀ ਉਹ ਕੇਹੜਾ ਛੋਟਾ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਰਜਾਮੰਦੀ ਦੇ ਦਿਤੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਕੇ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਢਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ। ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਡੋਡਾ ਤਿਲਕ ਕੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਖੀਰ ਉਹ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ।
ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ ........ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਸੁੱਖੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਯੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸੀ ਸੀ ਕਰਨ ਲਗੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਕੇ ਨਾ ਕਰੋ ਅੱਜ ਪਿੱਛੇ। ....ਵੇਖੋ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ। ....ਹਾਏ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਕਰ ਲਵਾਂ ਗਏ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪਜੀ ਚਲੀ ਆਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਜਾਨ ਆਪਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਕਰ ਲੈਣੇ ਆਂ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗਿਆ ਕੇ ਕੁੱਛ ਜਾਦਾ ਹੀ ਧੱਕਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਿਆ।
2-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਨੌਰਮਲ ਹੋਇ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ -2 ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਵਿਛਗ ਲੱਨ ਪਵਾ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਹੋਇ ਪੀੜ ਪੁਲ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਪੀਜੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਟੱਟੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਨਾਲ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ !ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਦਸ ਕਿਥੇ ਛਡਾਂ ਮਾਲ ਆਪਣਾ ?
ਸੁੱਖੀ : ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਦੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੁਕੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਲ ਗਏ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਾਂ ਬਸ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਕੱਸੇ ਖਿੱਚ -2 ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸੁਖਿ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁਖਿ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋ ਮਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੁਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਲੰਮੇ ਪਏ ਰਹੇ।
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਕਈ ਵਾਰ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੱਸੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਵੋ।ਏਦਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੋਣਾ ਨੀ ਛੇਤੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਕਿਹੜੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਦਿਤੀ ਜਿਹੜਾ ਲੱਨ ਲੋਹੇ ਦਾ ਹੀ ਬਣਿਆ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਦੀ ਹਾਂ। ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜੀ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਕੇ ਚੂਦਨ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਏਦਾਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿਣੀ ਆ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ 10 ਮਿੰਟ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਓਸੇ ਪੋਜ਼ ਵਿਚ ਚੋਦਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਰਹੀ। ਤਕਰੀਬਨ 20 ਮਿਨ ਬਾਅਦ ਓਹਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੈਸਜ ਆਇਆ। ਇਹ ਮਾਲੀ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਫੋਟੋ ਪੇਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕੋਲੋਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀਹਦਾ ਮੈਸਜ ਹੈ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਮਾਲੀ ਦਾ ਆਇਆ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ। ਮਨਾਂ ਕਰਦਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਨਹੀਂ ਪੇਜ ਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀ ਜਿਵੇਂ ਚਲਦਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ।

ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਚ ਦੱਸਦੇ ਆਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਮਾਲੀ ਦਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।

Bohot sohni stort likh
Rhe oo tusi. Par vich na chadeo