Incest ਚਾਚੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਨਜਾਰੇ(Complete)
- Thread starterTony269
- Start date
- 2,163,604
Update 23
"ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਯਾਰ ਕੱਲ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਅਮਨ- ਸਾਡੀ ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ। ਦਸ ਮਿਲ ਜਾਊ ਕੱਲ ਨੂੰ?
ਅਮਨ- ਲੈ ਜਰੂਰ ਯਾਰਾ। ਇਹ ਕਾਹਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਦੱਸ ਤੇ ਸਹੀ, ਕੋਈ ਗਸਤੀ ਲਿਆਉਣੀ ਆ?
ਮੈਂ- ਗਸਤੀ ਨੀ ਯਾਰ, ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਆ ਇੱਕ। ਉਹ ਲਿਆਉਣੀ ਆ।
ਅਮਨ- ਅੱਛਾ। ਕਿਹੜੀ ਉਹ ਕਾਲਜ ਵਾਲੀ ਆ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ?
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਇਹ ਹੋਰ ਆ ਯਾਰ। ਤੈਨੂੰ ਦੱਸੂ ਫਿਰ ਕਦੇ। ਤੂੰ ਦਸ ਮੋਟਰ ਤੇ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਨੀ?
ਅਮਨ- ਨਹੀਂ ਦੁਪਹਿਰੇ ਤਾਂ ਘੱਟ ਵੱਧ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਕੋਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਈ ਸਾਡਾ ਬਈਆ ਸੌਂਦਾ ਇੱਥੇ। ਬਾਕੀ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਹਿ ਦਊ ਕਿ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਵੀ ਗੇੜਾ ਨਾ ਮਾਰੇ ਮੋਟਰ ਤੇ। ਤੂੰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ। ਚਾਬੀ ਲੈ ਜਾਵੀ ਭਵਾਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਈ।
ਮੈਂ- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਫਿਰ ਤੇਨੂੰ।
ਅਮਨ- ਚਲ ਚੰਗਾ।
ਅਮਨ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਫੋਨ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਲ ਦੀ ਪਲੈਨਿੰਗ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ। ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਵਿਆਹ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਿਆਹ ਲਈ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਵਗੈਰਾ ਤੇ ਹੋਰ ਸਮਾਨ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਲਿਆਉਣੇ ਆ ਕੱਪੜੇ। ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਜਾਕੇ ਲੈ ਆਉਨੇ ਆ। ਕਿਰਨ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣ ਲਈ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਅਸੀਂ ਕੱਲ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਦਾ ਪਲੈਨ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਲਿਜਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਨ ਕੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲਿਜਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪੱਕੇ ਦੋਸਤਾ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਦੋਸਤ ਅਮਨ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਅਮਨ ਕੋਲੋਂ ਚਾਬੀ ਫੜਕੇ ਲਿਆਉਣੀ ਸੀ। ਪਰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨੇ ਫਿਰ ਨਖਰੇ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਣੇ ਸੀ ਤੇ ਮੰਨਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸੇ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਕੱਲ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲਿਜਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੈਂ ਫੋਨ ਕੱਟ ਕੇ ਪਰੇ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮੁਸਕਾਨ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ਹੋਈ ਦਿਸੀ। ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇਖਕੇ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨੀ ਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇ, ਹੱਥ, ਪੈਰ ਜਾਂ ਲੱਤ। ਮੈਂ ਬਸ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਛੂਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਨਰਮ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਪਰਸੋਂ ਗਿਲਾਸ ਫੜਾਉਂਦਿਆਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਛੂਹਕੇ ਲਿਆ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਪਈ ਪਰੈੱਸ ਫੜੀ ਤੇ ਵਾਪਸ ਮੁੜਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ।
"ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕਾਨ" ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੇ ਕਿਰਨ ਕੱਲ ਸ਼ਹਿਰ ਚੱਲੇ ਆਂ ਸਮਾਨ ਲਿਆਉਣ। ਤੂੰ ਕੁਛ ਮੰਗਵਾਉਣਾ ਤਾਂ ਦਸਦੇ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਕੱਲ ਜਾਣਾ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਕੱਲ ਨੂੰ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਨਹੀਂ ਕੱਲ ਤਾਂ ਨੀਂ, ਮੇਰੀ ਚੈਨੀ ਸੀ ਇਕ ਬਣਨ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਲਿਆਉਣੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਡੈਡੀ ਨੇ ਲੈ ਆਉਣੀ ਆ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ।
ਮੈਂ- ਚੈਨੀ ਕਿਹੜੀ?
"ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਚੈਨੀ ਬਣਨ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਮੈਂ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂ ਤੈਨੂੰ। ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਠੀਕ ਆ।
ਮੈ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੇ ਚਿਰ। ਇੱਦਾਂ ਕੋਈ ਭਰਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਫੜ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਲੋਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਨਾ ਅਜੀਬ ਲੱਗਾ ਹੋਣਾ।
"ਚਲ ਛੱਡਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਹੁਣ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਰੁਕਜਾ। ਬੈਠਜਾ 2 ਮਿੰਟ ਇੱਥੇ" ਮੈ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਖਿੱਚਦਿਆਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੀ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਕਰਨ। ਮੈਂ ਕਾਲਜ ਜਾਣਾ ਆ। ਲੇਟ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਆਂ। ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਕਰਨੇ ਅਜੇ ਪਰੈੱਸ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਚਲ ਜਾਹ" ਮੈਂ ਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਛੱਡਕੇ ਕਿਹਾ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਡੈਡੀ ਵੀ ਘਰ ਆ ਚੁੱਕੇ ਸੀ ਤੇ ਕੋਲ ਖੜੀ ਮੁਸਕਾਨ ਆਪਣੀ ਚੈਨੀ ਪਾਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਕ ਨਜਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਜਾਕੇ ਆਪਣਾ ਚਾਰਜਰ ਚੱਕਿਆ ਤੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਫੋਨ ਰੱਖਕੇ ਚਾਰਜਰ ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮੁਸਕਾਨ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨੀ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਈ ਭੱਜੀ ਭੱਜੀ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਸੀ।
"ਆਹ ਦੇਖ ਕਰਨ। ਸੋਹਣੀ ਆ?" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖਲੋ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਥੋੜੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਾਲਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਚੈਨੀ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ excitement ਚ ਉਪਰ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਪਰੋਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਨੰਗੀ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਵੀ ਦਿਸ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਚੈਨੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਉਪਰ ਡਿਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਚੈਨ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਅੱਖਰਾਂ ਚ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ "Muksan" ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਹੱਥ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਕੋਲ ਲਿਜਾਕੇ ਚੈਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲਈ ਪਰ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਈ ਲਾਈ ਰੱਖਿਆ। ਮੇਰੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਮੁਸਕਾਨ ਦੀ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਉਪਰ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਰਹੀਆਂ ਸੀ।
"ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੈਂ "Muskan" ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਅੱਖਰਾਂ ਤੇ ਅੰਗੂਠਾ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ, ਚੈਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ।
ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਚੈਨੋ ਦੇਖ ਰਿਹਾ, ਤਾਂ ਲਗ ਰਹੇ ਆ ਹੱਥ ਛਾਤੀ ਤੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰਗੜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਕਿੰਨੇ ਦੀ ਬਣੀ" ਮੈਂ ਮੁਸਕਾਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"5000 ਦੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਸਹੀ ਆ। ਮਹਿੰਗੀ ਆ ਪਰ ਸੋਹਣੀ ਆ।
ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਂਗਲਾਂ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੈਨੀ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
"ਚਲ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆਂ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਚੈਨੀ ਛੁਡਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਵੀ ਹੱਥ ਹਟਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਟੱਚ ਕਰਾਉਣਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ। ਪਰ ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਸਮਝਿਆ ਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਬਾਰੇ। ਕੀ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਉਸਦੇ ਉੱਥੇ ਟੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਉਸਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਿਆ ਸਮਝ ਲਿਆ ਹੋਊ। ਖੈਰ ਮੈਂ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਨ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਨਾ ਉਸ ਨਾਲ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਕੱਲ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਾਂ ਆਪਾਂ ਸਵੇਰੇ 11 ਵਜੇ ਤੁਰ ਪੈਣਾ। ਕੱਲ ਦਾ ਪਲੈਨ ਪੱਕਾ ਸਮਝ ਕੇ ਮੈਂ ਅਮਨ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਲੈਣ ਲਈ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਤੁਰਿਆ।
ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਕਿਰਨ ਕੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਚਾਚੀ ਵੀ ਕੋਲ ਹੀ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਸੀ।
"ਚੱਲੀਏ ਭਾਜੀ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਚਲ ਆਜਾ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਇਦਾਂ ਈ ਵਾਪਸ ਬਾਹਰ ਖਲੋਤੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਵੱਲ ਆਉਣ ਲੱਗਾ।
ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬੈਠਕੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਗ ਪਏ। ਅਮਨ ਕੇ ਪਿੰਡ ਰਾਹੀਂ ਲੰਘੇ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖੇਤਾਂ ਵਲ ਨੂੰ ਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਸੀ। ਉਸ ਰਾਹ ਤੇ ਨਾਂ ਤਾਂ ਇੰਨੀ ਆਵਾਜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਵਲ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਰੇ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ। ਬਾਕੀ ਆਸ ਪਾਸ ਲੱਗੇ ਦਰੱਖਤਾਂ ਕਰਕੇ ਸੜਕ ਤੋਂ ਉਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਿਖਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੋਟਰ ਨੂੰ ਇਕ ਕੱਚਾ ਰਸਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸੜਕ ਤੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਉਹ ਕੱਚਾ ਰਸਤਾ ਆਉਣ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਿਆ, ਕਿ ਕੋਈ ਹੈ ਤਾਂ ਨੀਂ। ਕੋਈ ਨਾ ਦਿਖਣ ਤੇ ਮੈਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਕੱਚੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ।
"ਇਹ ਕਿੱਧਰ ਲੈ ਚੱਲੇ ਬਾਈਕ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਰਸਤਾ ਬਦਲਣ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਦਸਦਾਂ ਇਕ ਮਿੰਟ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਕੇ ਮੈਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
"ਕੀ ਹੋਇਆ? ਇੱਥੇ ਕਿਉਂ ਰੋਕਿਆ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਉਤਰ, ਫਿਰ ਦਸਦਾਂ" ਮੈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਤਰ ਗਿਆ।
"ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣ? ਇੱਥੇ ਕੀ ਆ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਉਤਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਮੈਂ ਕੁਛ ਨੀ ਬੋਲਿਆ, ਬਸ ਮੈਂ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਚੋਂ ਚਾਬੀ ਕੱਢਕੇ ਜਿੰਦਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ।
"ਚਲ ਆਜਾ ਅੰਦਰ" ਮੈਂ ਦਰਵਾਜੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਖੋਲਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸਿਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੁਛ ਅੰਦਾਜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾਂ।
"ਕੀ ਕਰਦੇ ਤੁਸੀਂ। ਅੰਦਰ ਕੀ ਆ? ਚਲੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ। ਕੋਈ ਦੇਖ ਲਊਗਾ ਆਪਾਂ ਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਤੂੰ ਆ ਤੇ ਜਾਹ ਅੰਦਰ। ਕੋਈ ਨੀ ਹੈਗਾ ਲਾਗੇ ਛਾਗੇ ਕਿਤੇ ਵੀ" ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਵਧਕੇ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ। ਕੀ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਛੁਡਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਅੰਦਰ ਤੇ ਚਲ, ਫਿਰ ਈ ਦੱਸੂਗਾਂ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੀ ਯਾਰ" ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਖਿੱਚਣ ਤੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ।
ਕਮਰਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸੀ। ਅੰਦਰ ਇਕ ਬਾਣ ਵਾਲਾ ਮੰਜਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਤੇ ਬਿਸਤਰਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਮੰਜੇ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਮਨ ਕਾ ਬਈਆ ਸੌੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀ ਕੀਲੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰਟ ਟੰਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜਾ ਭੇੜ ਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਲਈ।
"ਕੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤੁਸੀਂ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁੰਡੀ ਲਾਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਕੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਪਤਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਲਗ ਈ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਲਿਆਇਆਂ ਪਰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ।
"ਬੈਠ ਇਧਰ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਕਮਰ ਫੜਕੇ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਠਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।
"ਇੱਥੇ ਕਰਨਾ ਆਪਾਂ ਅੱਜ" ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਇੱਥੇ?? ਕਿਹਦਾ ਕਮਰਾ ਇਹ? ਜੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ" ਕਿਰਨ ਕਮਰੇ ਵਲ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦੋਸਤ ਕੀ ਮੋਟਰ ਆ। ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਣਾ ਇੱਥੇ ਰਾਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ" ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਤੁਸੀਂ ਪਾਗਲ ਆ? ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਜਗਾ ਆ? ਘਰੇ ਕਰ ਲਿਉ ਤਾਂ" ਕਿਰਨ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ- ਆਪ ਈ ਤਾਂ ਤੂੰ ਜਾਂਦੀ ਨਹੀਂ ਉਪਰ ਫਿਰ। ਇੰਨੀ ਵਾਰੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ।
ਕਿਰਨ- ੳਦਨ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਡਰ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਨੀਂ ਸੀ ਜਾਂਦੀ ਉਪਰ। ਕੋਈ ਨਾ ਹੁਣ ਚਲ ਜਾਇਆ ਕਰਾਂਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ ਵਾਪਸ ਚਲੋ ਬਸ। ਆਪਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਅਜੇ।
"ਨਹੀਂ ਯਾਰ। ਹੁਣ ਆਏ ਆਂ ਤੇ ਕਰਕੇ ਈ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ" ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕੇ ਕਿਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀ ਲੈਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਘਰ ਕਰ ਲਿਉ ਯਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਇੱਥੇ ਈ ਕਰਨਾ ਮੈਂ। ਇਸੇ ਮੰਜੇ ਤੇ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣੀਆਂ ਜਾਰੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਚੁੰਮ ਕੇ ਮੂਡ ਵਿਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
"ਇਸ ਗੰਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ? ਕਿੰਨਾ ਗੰਦਾ ਬਿਸਤਰਾ ਇਹ। ਗੰਦਾ ਕਿੰਨਾ ਲਗ ਰਿਹਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉਠਾਇਆ ਤੇ ਬਿਸਤਰਾ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਲਾਹ ਕੇ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਮੰਜਾ ਬਿਸਤਰੇ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਹੀ ਸੀ।
"ਹੁਣ ਠੀਕ ਆ ਨਾ" ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਫੜਕੇ ਫਿਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਠਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਮੰਨਦੇ ਨੀ ਯਾਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ.. ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਮੰਨਜਾ ਯਾਰ। ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨੀ ਫਿਰ। ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ ਯਾਰ ਹੁਣ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਮਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।
ਉਸਦੇ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਕਰਨ ਤੇ ਵੀ ਮੈਂ 5 ਕੁ ਮਿੰਟ ਉਸਦੀਆ ਗੱਲਾਂ, ਧੌਣ ਤੇ ਮੋਢੇ ਨੰਗੇ ਕਰਕੇ ਉਸਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਵੀ ਥੋੜੇ ਮੂਡ ਚ ਆਉਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ।
"ਅਹਹਹ ਜਾਨੂੰ ਕੋਈ ਆਊਗਾ ਤਾਂ ਨੀ ਇੱਥੇ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੂਡ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕੋਈ। ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਮੈਂ ਹੈਗਾ ਆਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਿਆਂ ਚੂਸਦਿਆਂ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਖੱਬਾ ਮੰਮਾ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਈ ਹੱਥ ਵਿਚ ਦਬੋਚਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਬਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਮੇਰੀ ਜਾਨਨਨ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਕੇ ਮਜੇ ਚ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਕੱਪੜੇ ਲਾਹਲਾ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਕੇ ਉਸਦੀ ਕੋਟੀ ਥੱਲਿਉਂ ਫੜਕੇ ਉਪਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਉਪਰ ਚੱਕ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਕੋਟੀ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਉਸਦੀ ਕਮੀਜ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਬਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲਕੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਈ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਕਿਰਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਖਲੋ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀ ਕੀਲੀ ਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਲਾਹੁਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਮੰਜੀ ਤੇ ਨੰਗੀ ਲੰਮੀ ਪਈ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਉੱਥੇ ਟੰਗ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਆ ਗਿਆ।
ਮੰਜੇ ਤੇ ਪੈਂਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਉਪਰ ਚੜ ਗਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਧੌਣ, ਗੱਲਾਂ, ਮੋਢਿਆਂ, ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਕਦੀ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਕਦੀ ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮਜੇ ਨਾਲ ਦੇਵੇ। ਕਿਰਨ ਮੂਡ ਚ ਆਉਣ ਵੀ ਲਗ ਪਈ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਗਲ ਦੁਆਲੇ ਪਿੱਛਿਉਂ ਬਾਹਵਾਂ ਲਪੇਟਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਜਿਹੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਧੌਣ ਚੁੰਮਦਾ ਚੁੰਮਦਾ ਥੱਲੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੰਮੇ ਚੂਸਕੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਲਿਜਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਜੀਭਾਂ ਫੇਰ ਫੇਰਕੇ ਚੱਟਨ ਲਗ ਪਿਆ।
ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭਾਂ ਮਾਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ ਆਕੇ ਮਚਲਨ ਲਗ ਪਈ ਸੀ।
"ਅਹਮਮਮ ਜਾਨੂੰਨੂੰ" ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਕਿਰਨ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਫੜਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ, ਜਿਸਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਚਟਵਾਕੇ ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਰੁਕਿਆ ਨੀਂ ਤੇ ਜੀਭ ਹੋਰ ਰਗੜ ਰਗੜ ਕੇ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਚੱਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰੀ ਉਂਗਲ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿਰਨ "ੳਹਹਹਹ" ਕਰਦੀ ਮਚਲ ਉੱਠੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਕਰਕੇ ਰੈਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਲਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ 5-6 ਵਾਰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਖੋਲਕੇ, ਲਨ ਲੈਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ।
ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਪਰ ਹੋਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਫੜੀਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਆਪਣੇ ਲਨ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਵਾੜਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਮਾਰਦਾ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਹੋਏ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ।
"ੳਹਹਹਹ ਜਾਨੂੰਨੂੰਨੂੰ" ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਕਿਰਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਦਬਾ ਦਬਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੰਜਾ ਵੀ ਹਿੱਲਦੇ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ "ਠਕ ਠਕ.." ਦੀ ਅਵਾਜ ਕਰਨ ਲਗ ਪਿਆ ਸੀ।
"ਆਹਹਹ ਜਾਨੂੰ.. ਜਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪੱਟ ਦੁਖ ਰਹੇ ਆ ਯਾਰ। ਨਾਲੇ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮੰਜਾ ਵੀ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਬਸ ਜਾਨ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਹੋਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਬਿਸਤਰਾ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੰਜੇ ਦਾ ਬਾਣ ਕਿਰਨ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਕਾਫੀ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖੀ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਦੁਖਣ ਲਗ ਪਈਆਂ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਥੱਲੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆ ਤੇ ਇਦਾਂ ਈ ਮਜੇ ਵਿਚ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਫਿਰ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਦੇ ਉਪਰ ਹੋਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਡੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪੂਰਾ ਉਪਰ ਚੜਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵਲ ਦੇਖਦਾ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਲਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਜਾਨੂੰਨੂੰਨੂੰ ਅਅਅਹਹਹਮਮਮ" ਕਰਦੀ ਕਿਰਨ ਅੱਖਾਂ ਮਜੇ ਨਾਲ ਅੱਧੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਚਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਕਿਰਨ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਮਜੇ ਨਾਲ ਅਵਾਜਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਵੀ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਅਵਾਜਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਘੱਸੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਠੋਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਛੁੱਟਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਉਪਰ ਉਠਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਕੱਢਕੇ ਮਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਪਰ ਹੀ ਛੁਟਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਪਰ ਮੇਰਾ ਕਾਫੀ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਸਨੂੰ ਕਿਰਨ ਨੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਈ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਮੰਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਪੂੰਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਮਾਲ ਛੁਟਾਕੇ ਉਸਦੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ।
"ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀ ਲੈਕੇ ਕਿਹਾ। ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਕਿਰਨ ਮੁਸਕੁਰਾਈ। ਫਿਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਉਹ ਉੱਠਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਬੈਠਣ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮੰਜੇ ਦੇ ਬਾਣ ਚੁੱਭਣ ਕਰਕੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪਏ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਲਾਲ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੁੰਮਨ ਲਗ ਪਿਆ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸਦੇ ਮੰਜਾ ਪਿੱਠ ਤੇ ਨਾ ਚੁੱਭੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਆਪਣੇ ਵਲ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਇਕ ਚਿੱਤੜ ਫੜਕੇ ਦੂਜੇ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਛੇਕ ਦਿਖ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਛੇਕ ਦਾ ਛੇਕ ਦਿਖਣ ਤੇ ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਣ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿਰਨ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਕੰਬੀ। ਮੈਂ ਫਿਰ 2 ਕੁ ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਛੇਕ ਜੀਭ ਲਾ ਲਾਕੇ ਚੱਟਿਆ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਦੁਬਾਰਾ ਆਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਲਨ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਮੈਨੂੰ ਬੁੰਡ ਦਿੰਦੀ ਆ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਲਨ ਨੂੰ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਦਬਾਇਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਅੰਦਰ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਇਕਦਮ ਬੁੰਡ ਘੁੱਟਕੇ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਕਰ ਲਈ।
"ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਬੁੰਡ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਇਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਕੁਛ ਨੀਂ। ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ।" ਮੈਂ ਅਣਜਾਨ ਬਣਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਚੁਪਚਾਪ ਮੇਰੇ ਵਲ ਸਵਾਲੀਆ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ।
"ਚਲ ਹੋਜਾ ਪਿੱਛੇ ਹੁਣ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਕਮਰ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ।
ਮੈਂ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਇਕਦਮ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲਨ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਜੋਰ ਲਾਉਣ ਤੇ ਲਨ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਟੋਪਾ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਇਕਦਮ ਹੀ ਟੱਪ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੁੜਕੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ।
"ਯਾਰ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ ਬਾਰ ਬਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਯਾਰ ਕਰਲਾ ਤਾਂ। ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗੂਗਾ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਂ ਨੀ ੳਂ। ਇੱਦਾਂ ਦੇ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦੇ ਆ ਆਪਾਂ, ੳਹੀ ਕਰੋ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਯਾਰ। ਜਾਨ ਨੀ ਫਿਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਨੋਰਮਲ ਸੈਕਸ ਕਰੋ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦੇ ਈ ਆਂ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਤਾਂ। ਕੀ ਹੋ ਚੱਲਿਆ ਯਾਰ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨ ਦੇਣਾ। ਜੇ ਸੈਕਸ ਕਰਨਾ ਕਰੋ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਠਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਆਂ। ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਆ ਆਪਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਈ ਟਾਈਮ ਲਾ ਦੇਣਾ ਲਗਦਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਸਾਫ ਨਾਂਹ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਯਾਰ ਟਾਈਮ ਖਰਾਬ ਕਰਕੇ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਆ, ਅਜੇ ਇਹ ਬੁੰਡ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਆਂ।
"ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਜਾਨ। ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ੳਦਾਂ। ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰਕੇ ਪਿੱਠ ਆਪਣੇ ਵਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਰਲੋ ਹੁਣ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਪਿੱਠ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਆ ਜੇ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ।
"ਤੂੰ ਵੀ ਯਾਰ, ਡਰਦੀ ਬਹੁਤ ਆਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਉਸਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟੀ ਤੇ ਲਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੰਘਾ ਦਿੱਤਾ।
ਮੈਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਦੇ ਭਾਰ ਸੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਸੱਜੀ ਸਾਈਡ ਦੇ, ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ, ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਆਪਸ ਚ ਸੈਕਸ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਦਾ ਫੇਰਦਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਉਂਗਲ ਰੱਖਕੇ ਛੇਕ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਛੇੜਨ ਲਗ ਪਿਆ ਤੇ ਉਂਗਲ ਛੇਕ ਤੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਘੁਮਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਉਂਗਲ ਦਾ ਸਿਰਾ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਜੋਰ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹਿੱਲੀ ਪਰ ਮੈਂ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਵੀ ਨੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਨੀ ਹੋਣ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਗਾਕੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਉੰਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਹੀ "ਉਮਮਮਮ ਉਮਮਮਮਮ" ਵਰਗੀ ਅਵਾਜ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਨੀਂ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਈ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਨੀ ਕੀਤਾ। ਕਿਰਨ ਥੋੜਾ ਟਿਕ ਗਈ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਧੱਕ ਦਿਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਅੱਧੀ ਉਂਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਉਪਰ ਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁਡਾ ਲਏ।
"ਨਾ ਕਰੋ ਇੱਦਾਂ। ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ ਉਂਗਲੀ ਆਪਣੀ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੁਛ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਬਸ ਇੰਨੀ ਕੀ ਵਾੜਨੀ। ਹੋਰ ਨੀ ਵਾੜਦਾ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਜਾਨੂੰ ਨਾ ਤੰਗ ਕਰੋ ਯਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ।
"ਬਸ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਹੀ ਰੱਖੀ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਜੋਰ ਲਗਾਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੂਰੀ ਉਂਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ।
"ਆਹਹਹਹਹਹ ਜਾਨੂੰ.. ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਆ ਮੈਨੂੰ। ਉਂਗਲੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢਲੋ ਪਲੀਜ ਆਪਣੀ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਦਰਦ ਭਰੀ ਅਵਾਜ ਚ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਨੀ ਕੱਢੀ। ਸਗੋਂ ਥੋੜੀ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਹਿੱਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਉਂਗਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਂਗਲੀ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਦੇ ਦਿੰਦਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਫਿਰ ਉਹ ਟੱਪਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮੈਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਦੇਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਤੇ ਉਹ ਮਜੇ ਤੇ ਥੋੜੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਮਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੁਟਾਇਆ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਹੀ ਰੱਖਿਆ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਲਨ ਕੱਢਕੇ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਮਨ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਚਲੋ ਚੱਲੀਏ ਹੁਣ" ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਹੁਣੇ ਈ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ। ਅਜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ। ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਣਾ ਫਿਰ ਉੱਥੋ। ਅੱਜ ਲਈ ਇੰਨਾ ਬਹੁਤ ਆ।
ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਟਾਈਮ ਇੱਥੇ ਰੱਖਣਾ ਪਰ ਅਸੀਂ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਨਾਲੇ ਬਹੁਤਾ ਰਿਸਕ ਵੀ ਲੈਣਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਹੁਣ ਜਾਣਾ ਹੀ ਸਹੀ ਸਮਝਿਆ।
"ਚਲ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਠਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਕਿਰਨ ਦੇ ਉੱਠਣ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛਿਉ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖਕੇ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਫੇਰਨ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਨਾ ਕਰੋ ਹੁਣ। ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦੋ ਮੈਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਝਟਕਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲਗ ਪਈ।
ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਤੇ ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾ ਪਾ ਉਸਦੀ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਜਾਨੂੰ ਬਸ ਹੁਣ। ਚੱਲੋ ਬਾਹਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁੱਟਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲਾਕੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬੈਠਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ।
"ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਪਿੱਛੇ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਂਦੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਕੱਪੜੇ ਵਗੈਰਾ ਲੈਕੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਰਾਹ ਚ ਕਿਸੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਰੁਕੇ ਹੋਏ ਸੀ।
"ਪਿੱਛੇ ਕਿੱਥੇ? ਬੁੰਡ ਚ?" ਮੈਂ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇਖਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮਮ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਜਰਾਂ ਪਰੇ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਈ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਲਨ ਅੰਦਰ ਜਾਊ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਊ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਚੁੱਪ ਕਰਜੋ ਤੁਸੀਂ। ਅਕਲ ਨੀ ਹੈਗੀ ਤੁਹਾਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਨਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉਂ ਨੀ ਸੀ ਤੁਸੀਂ, ਕਿ ਉੱਥੇ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਤੂੰ ਮੰਨਣਾ ਨੀ ਸੀ, ਨਖਰੇ ਬਹੁਤ ਕਰਨੇ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ" ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾਉਂਦਿਆ ਹੋਇਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਅੱਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸਣਾ ਜਦੋਂ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ ਕਰਨਾ ਹੋਇਆ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਦੇਖ ਲਿਉ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘਰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਆ ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਦੱਸ ਦਿਆ ਕਰੂੰਗਾ। ਬੁੱਗੀ ਆ ਤੂੰ ਮੇਰੀ" ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਮਿੱਠਾ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਪਰ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨੀ ਕਰਨਾ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ। ਜੋ ਕਰਨਾ ਆ, ਘਰੇ ਈ ਕਰਿਉ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਆ ਜਾਨ। ਜਿੱਦਾਂ ਤੂੰ ਕਹੇ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਉੱਥੋਂ ਖਾ ਪੀਕੇ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ।
"ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਯਾਰ ਕੱਲ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਅਮਨ- ਸਾਡੀ ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ। ਦਸ ਮਿਲ ਜਾਊ ਕੱਲ ਨੂੰ?
ਅਮਨ- ਲੈ ਜਰੂਰ ਯਾਰਾ। ਇਹ ਕਾਹਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਦੱਸ ਤੇ ਸਹੀ, ਕੋਈ ਗਸਤੀ ਲਿਆਉਣੀ ਆ?
ਮੈਂ- ਗਸਤੀ ਨੀ ਯਾਰ, ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਆ ਇੱਕ। ਉਹ ਲਿਆਉਣੀ ਆ।
ਅਮਨ- ਅੱਛਾ। ਕਿਹੜੀ ਉਹ ਕਾਲਜ ਵਾਲੀ ਆ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ?
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਇਹ ਹੋਰ ਆ ਯਾਰ। ਤੈਨੂੰ ਦੱਸੂ ਫਿਰ ਕਦੇ। ਤੂੰ ਦਸ ਮੋਟਰ ਤੇ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਨੀ?
ਅਮਨ- ਨਹੀਂ ਦੁਪਹਿਰੇ ਤਾਂ ਘੱਟ ਵੱਧ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਕੋਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਈ ਸਾਡਾ ਬਈਆ ਸੌਂਦਾ ਇੱਥੇ। ਬਾਕੀ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਹਿ ਦਊ ਕਿ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਵੀ ਗੇੜਾ ਨਾ ਮਾਰੇ ਮੋਟਰ ਤੇ। ਤੂੰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ। ਚਾਬੀ ਲੈ ਜਾਵੀ ਭਵਾਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਈ।
ਮੈਂ- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਫਿਰ ਤੇਨੂੰ।
ਅਮਨ- ਚਲ ਚੰਗਾ।
ਅਮਨ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਫੋਨ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਲ ਦੀ ਪਲੈਨਿੰਗ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ। ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਵਿਆਹ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਿਆਹ ਲਈ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਵਗੈਰਾ ਤੇ ਹੋਰ ਸਮਾਨ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਲਿਆਉਣੇ ਆ ਕੱਪੜੇ। ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਜਾਕੇ ਲੈ ਆਉਨੇ ਆ। ਕਿਰਨ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣ ਲਈ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਅਸੀਂ ਕੱਲ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਦਾ ਪਲੈਨ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਲਿਜਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਨ ਕੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲਿਜਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪੱਕੇ ਦੋਸਤਾ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਦੋਸਤ ਅਮਨ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਅਮਨ ਕੋਲੋਂ ਚਾਬੀ ਫੜਕੇ ਲਿਆਉਣੀ ਸੀ। ਪਰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨੇ ਫਿਰ ਨਖਰੇ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਣੇ ਸੀ ਤੇ ਮੰਨਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸੇ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਕੱਲ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲਿਜਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੈਂ ਫੋਨ ਕੱਟ ਕੇ ਪਰੇ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮੁਸਕਾਨ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ਹੋਈ ਦਿਸੀ। ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇਖਕੇ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨੀ ਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇ, ਹੱਥ, ਪੈਰ ਜਾਂ ਲੱਤ। ਮੈਂ ਬਸ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਛੂਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਨਰਮ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਪਰਸੋਂ ਗਿਲਾਸ ਫੜਾਉਂਦਿਆਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਛੂਹਕੇ ਲਿਆ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਪਈ ਪਰੈੱਸ ਫੜੀ ਤੇ ਵਾਪਸ ਮੁੜਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਕਦਮ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ।
"ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕਾਨ" ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੇ ਕਿਰਨ ਕੱਲ ਸ਼ਹਿਰ ਚੱਲੇ ਆਂ ਸਮਾਨ ਲਿਆਉਣ। ਤੂੰ ਕੁਛ ਮੰਗਵਾਉਣਾ ਤਾਂ ਦਸਦੇ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਕੱਲ ਜਾਣਾ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਕੱਲ ਨੂੰ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਨਹੀਂ ਕੱਲ ਤਾਂ ਨੀਂ, ਮੇਰੀ ਚੈਨੀ ਸੀ ਇਕ ਬਣਨ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਲਿਆਉਣੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਡੈਡੀ ਨੇ ਲੈ ਆਉਣੀ ਆ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ।
ਮੈਂ- ਚੈਨੀ ਕਿਹੜੀ?
"ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਚੈਨੀ ਬਣਨ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਮੈਂ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂ ਤੈਨੂੰ। ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਠੀਕ ਆ।
ਮੈ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੇ ਚਿਰ। ਇੱਦਾਂ ਕੋਈ ਭਰਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਫੜ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਲੋਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਨਾ ਅਜੀਬ ਲੱਗਾ ਹੋਣਾ।
"ਚਲ ਛੱਡਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਹੁਣ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਰੁਕਜਾ। ਬੈਠਜਾ 2 ਮਿੰਟ ਇੱਥੇ" ਮੈ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਖਿੱਚਦਿਆਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੀ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਕਰਨ। ਮੈਂ ਕਾਲਜ ਜਾਣਾ ਆ। ਲੇਟ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਆਂ। ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਕਰਨੇ ਅਜੇ ਪਰੈੱਸ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਚਲ ਜਾਹ" ਮੈਂ ਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਛੱਡਕੇ ਕਿਹਾ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਡੈਡੀ ਵੀ ਘਰ ਆ ਚੁੱਕੇ ਸੀ ਤੇ ਕੋਲ ਖੜੀ ਮੁਸਕਾਨ ਆਪਣੀ ਚੈਨੀ ਪਾਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਕ ਨਜਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਦੂਸਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਜਾਕੇ ਆਪਣਾ ਚਾਰਜਰ ਚੱਕਿਆ ਤੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਫੋਨ ਰੱਖਕੇ ਚਾਰਜਰ ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮੁਸਕਾਨ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨੀ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਈ ਭੱਜੀ ਭੱਜੀ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਸੀ।
"ਆਹ ਦੇਖ ਕਰਨ। ਸੋਹਣੀ ਆ?" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖਲੋ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਥੋੜੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਾਲਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਚੈਨੀ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ excitement ਚ ਉਪਰ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਪਰੋਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਨੰਗੀ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਵੀ ਦਿਸ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਚੈਨੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਉਪਰ ਡਿਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਚੈਨ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਅੱਖਰਾਂ ਚ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ "Muksan" ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਹੱਥ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਕੋਲ ਲਿਜਾਕੇ ਚੈਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲਈ ਪਰ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਈ ਲਾਈ ਰੱਖਿਆ। ਮੇਰੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਮੁਸਕਾਨ ਦੀ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਉਪਰ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਰਹੀਆਂ ਸੀ।
"ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੈਂ "Muskan" ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਅੱਖਰਾਂ ਤੇ ਅੰਗੂਠਾ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ, ਚੈਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ।
ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਚੈਨੋ ਦੇਖ ਰਿਹਾ, ਤਾਂ ਲਗ ਰਹੇ ਆ ਹੱਥ ਛਾਤੀ ਤੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰਗੜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਕਿੰਨੇ ਦੀ ਬਣੀ" ਮੈਂ ਮੁਸਕਾਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"5000 ਦੀ ਬਣੀ ਆ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਸਹੀ ਆ। ਮਹਿੰਗੀ ਆ ਪਰ ਸੋਹਣੀ ਆ।
ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਂਗਲਾਂ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੈਨੀ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
"ਚਲ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆਂ" ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਚੈਨੀ ਛੁਡਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਵੀ ਹੱਥ ਹਟਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਟੱਚ ਕਰਾਉਣਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ। ਪਰ ਮੁਸਕਾਨ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਸਮਝਿਆ ਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਬਾਰੇ। ਕੀ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਉਸਦੇ ਉੱਥੇ ਟੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਉਸਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਿਆ ਸਮਝ ਲਿਆ ਹੋਊ। ਖੈਰ ਮੈਂ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਨ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਨਾ ਉਸ ਨਾਲ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਕੱਲ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਾਂ ਆਪਾਂ ਸਵੇਰੇ 11 ਵਜੇ ਤੁਰ ਪੈਣਾ। ਕੱਲ ਦਾ ਪਲੈਨ ਪੱਕਾ ਸਮਝ ਕੇ ਮੈਂ ਅਮਨ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਬੀ ਲੈਣ ਲਈ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਤੁਰਿਆ।
ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਕਿਰਨ ਕੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਚਾਚੀ ਵੀ ਕੋਲ ਹੀ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਸੀ।
"ਚੱਲੀਏ ਭਾਜੀ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਚਲ ਆਜਾ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਇਦਾਂ ਈ ਵਾਪਸ ਬਾਹਰ ਖਲੋਤੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਵੱਲ ਆਉਣ ਲੱਗਾ।
ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬੈਠਕੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਗ ਪਏ। ਅਮਨ ਕੇ ਪਿੰਡ ਰਾਹੀਂ ਲੰਘੇ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖੇਤਾਂ ਵਲ ਨੂੰ ਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਸੀ। ਉਸ ਰਾਹ ਤੇ ਨਾਂ ਤਾਂ ਇੰਨੀ ਆਵਾਜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਵਲ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਰੇ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ। ਬਾਕੀ ਆਸ ਪਾਸ ਲੱਗੇ ਦਰੱਖਤਾਂ ਕਰਕੇ ਸੜਕ ਤੋਂ ਉਨਾਂ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਿਖਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੋਟਰ ਨੂੰ ਇਕ ਕੱਚਾ ਰਸਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸੜਕ ਤੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਉਹ ਕੱਚਾ ਰਸਤਾ ਆਉਣ ਤੇ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਿਆ, ਕਿ ਕੋਈ ਹੈ ਤਾਂ ਨੀਂ। ਕੋਈ ਨਾ ਦਿਖਣ ਤੇ ਮੈਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਕੱਚੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ।
"ਇਹ ਕਿੱਧਰ ਲੈ ਚੱਲੇ ਬਾਈਕ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਰਸਤਾ ਬਦਲਣ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਦਸਦਾਂ ਇਕ ਮਿੰਟ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਕੇ ਮੈਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
"ਕੀ ਹੋਇਆ? ਇੱਥੇ ਕਿਉਂ ਰੋਕਿਆ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਉਤਰ, ਫਿਰ ਦਸਦਾਂ" ਮੈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਤਰ ਗਿਆ।
"ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣ? ਇੱਥੇ ਕੀ ਆ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਉਤਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਮੈਂ ਕੁਛ ਨੀ ਬੋਲਿਆ, ਬਸ ਮੈਂ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਚੋਂ ਚਾਬੀ ਕੱਢਕੇ ਜਿੰਦਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ।
"ਚਲ ਆਜਾ ਅੰਦਰ" ਮੈਂ ਦਰਵਾਜੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਖੋਲਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸਿਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੁਛ ਅੰਦਾਜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾਂ।
"ਕੀ ਕਰਦੇ ਤੁਸੀਂ। ਅੰਦਰ ਕੀ ਆ? ਚਲੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ। ਕੋਈ ਦੇਖ ਲਊਗਾ ਆਪਾਂ ਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਤੂੰ ਆ ਤੇ ਜਾਹ ਅੰਦਰ। ਕੋਈ ਨੀ ਹੈਗਾ ਲਾਗੇ ਛਾਗੇ ਕਿਤੇ ਵੀ" ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਵਧਕੇ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ। ਕੀ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਛੁਡਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਅੰਦਰ ਤੇ ਚਲ, ਫਿਰ ਈ ਦੱਸੂਗਾਂ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੀ ਯਾਰ" ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਖਿੱਚਣ ਤੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ।
ਕਮਰਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸੀ। ਅੰਦਰ ਇਕ ਬਾਣ ਵਾਲਾ ਮੰਜਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਤੇ ਬਿਸਤਰਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਮੰਜੇ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਮਨ ਕਾ ਬਈਆ ਸੌੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀ ਕੀਲੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰਟ ਟੰਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜਾ ਭੇੜ ਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਲਈ।
"ਕੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤੁਸੀਂ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁੰਡੀ ਲਾਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਕੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਪਤਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਲਗ ਈ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਲਿਆਇਆਂ ਪਰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ।
"ਬੈਠ ਇਧਰ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਕਮਰ ਫੜਕੇ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਠਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।
"ਇੱਥੇ ਕਰਨਾ ਆਪਾਂ ਅੱਜ" ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਇੱਥੇ?? ਕਿਹਦਾ ਕਮਰਾ ਇਹ? ਜੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ" ਕਿਰਨ ਕਮਰੇ ਵਲ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦੋਸਤ ਕੀ ਮੋਟਰ ਆ। ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਣਾ ਇੱਥੇ ਰਾਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ" ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਤੁਸੀਂ ਪਾਗਲ ਆ? ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਜਗਾ ਆ? ਘਰੇ ਕਰ ਲਿਉ ਤਾਂ" ਕਿਰਨ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ- ਆਪ ਈ ਤਾਂ ਤੂੰ ਜਾਂਦੀ ਨਹੀਂ ਉਪਰ ਫਿਰ। ਇੰਨੀ ਵਾਰੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ।
ਕਿਰਨ- ੳਦਨ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਡਰ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਨੀਂ ਸੀ ਜਾਂਦੀ ਉਪਰ। ਕੋਈ ਨਾ ਹੁਣ ਚਲ ਜਾਇਆ ਕਰਾਂਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ ਵਾਪਸ ਚਲੋ ਬਸ। ਆਪਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਅਜੇ।
"ਨਹੀਂ ਯਾਰ। ਹੁਣ ਆਏ ਆਂ ਤੇ ਕਰਕੇ ਈ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ" ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕੇ ਕਿਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀ ਲੈਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਘਰ ਕਰ ਲਿਉ ਯਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਇੱਥੇ ਈ ਕਰਨਾ ਮੈਂ। ਇਸੇ ਮੰਜੇ ਤੇ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣੀਆਂ ਜਾਰੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਚੁੰਮ ਕੇ ਮੂਡ ਵਿਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
"ਇਸ ਗੰਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ? ਕਿੰਨਾ ਗੰਦਾ ਬਿਸਤਰਾ ਇਹ। ਗੰਦਾ ਕਿੰਨਾ ਲਗ ਰਿਹਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉਠਾਇਆ ਤੇ ਬਿਸਤਰਾ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਲਾਹ ਕੇ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਮੰਜਾ ਬਿਸਤਰੇ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਹੀ ਸੀ।
"ਹੁਣ ਠੀਕ ਆ ਨਾ" ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਫੜਕੇ ਫਿਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਠਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਮੰਨਦੇ ਨੀ ਯਾਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ.. ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਮੰਨਜਾ ਯਾਰ। ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨੀ ਫਿਰ। ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ ਯਾਰ ਹੁਣ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਮਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।
ਉਸਦੇ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਕਰਨ ਤੇ ਵੀ ਮੈਂ 5 ਕੁ ਮਿੰਟ ਉਸਦੀਆ ਗੱਲਾਂ, ਧੌਣ ਤੇ ਮੋਢੇ ਨੰਗੇ ਕਰਕੇ ਉਸਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਵੀ ਥੋੜੇ ਮੂਡ ਚ ਆਉਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ।
"ਅਹਹਹ ਜਾਨੂੰ ਕੋਈ ਆਊਗਾ ਤਾਂ ਨੀ ਇੱਥੇ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੂਡ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕੋਈ। ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਮੈਂ ਹੈਗਾ ਆਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਿਆਂ ਚੂਸਦਿਆਂ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਖੱਬਾ ਮੰਮਾ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਈ ਹੱਥ ਵਿਚ ਦਬੋਚਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਬਣ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਮੇਰੀ ਜਾਨਨਨ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਕੇ ਮਜੇ ਚ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਕੱਪੜੇ ਲਾਹਲਾ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਕੇ ਉਸਦੀ ਕੋਟੀ ਥੱਲਿਉਂ ਫੜਕੇ ਉਪਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਉਪਰ ਚੱਕ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਕੋਟੀ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਉਸਦੀ ਕਮੀਜ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਬਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲਕੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਈ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਕਿਰਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਖਲੋ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀ ਕੀਲੀ ਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਲਾਹੁਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਮੰਜੀ ਤੇ ਨੰਗੀ ਲੰਮੀ ਪਈ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਉੱਥੇ ਟੰਗ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਆ ਗਿਆ।
ਮੰਜੇ ਤੇ ਪੈਂਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਉਪਰ ਚੜ ਗਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਧੌਣ, ਗੱਲਾਂ, ਮੋਢਿਆਂ, ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਕਦੀ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਕਦੀ ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮਜੇ ਨਾਲ ਦੇਵੇ। ਕਿਰਨ ਮੂਡ ਚ ਆਉਣ ਵੀ ਲਗ ਪਈ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਗਲ ਦੁਆਲੇ ਪਿੱਛਿਉਂ ਬਾਹਵਾਂ ਲਪੇਟਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਜਿਹੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਗ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਧੌਣ ਚੁੰਮਦਾ ਚੁੰਮਦਾ ਥੱਲੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਚੂਸਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਮੰਮੇ ਚੂਸਕੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਲਿਜਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਜੀਭਾਂ ਫੇਰ ਫੇਰਕੇ ਚੱਟਨ ਲਗ ਪਿਆ।
ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭਾਂ ਮਾਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ ਆਕੇ ਮਚਲਨ ਲਗ ਪਈ ਸੀ।
"ਅਹਮਮਮ ਜਾਨੂੰਨੂੰ" ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਕਿਰਨ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਫੜਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ, ਜਿਸਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਚਟਵਾਕੇ ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਰੁਕਿਆ ਨੀਂ ਤੇ ਜੀਭ ਹੋਰ ਰਗੜ ਰਗੜ ਕੇ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਚੱਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰੀ ਉਂਗਲ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿਰਨ "ੳਹਹਹਹ" ਕਰਦੀ ਮਚਲ ਉੱਠੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਕਰਕੇ ਰੈਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਲਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ 5-6 ਵਾਰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਖੋਲਕੇ, ਲਨ ਲੈਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ।
ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਪਰ ਹੋਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਫੜੀਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਆਪਣੇ ਲਨ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਵਾੜਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਮਾਰਦਾ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਹੋਏ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ।
"ੳਹਹਹਹ ਜਾਨੂੰਨੂੰਨੂੰ" ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਕਿਰਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਦਬਾ ਦਬਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੰਜਾ ਵੀ ਹਿੱਲਦੇ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ "ਠਕ ਠਕ.." ਦੀ ਅਵਾਜ ਕਰਨ ਲਗ ਪਿਆ ਸੀ।
"ਆਹਹਹ ਜਾਨੂੰ.. ਜਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪੱਟ ਦੁਖ ਰਹੇ ਆ ਯਾਰ। ਨਾਲੇ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮੰਜਾ ਵੀ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਬਸ ਜਾਨ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਹੋਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਬਿਸਤਰਾ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੰਜੇ ਦਾ ਬਾਣ ਕਿਰਨ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਕਾਫੀ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖੀ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਦੁਖਣ ਲਗ ਪਈਆਂ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਥੱਲੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆ ਤੇ ਇਦਾਂ ਈ ਮਜੇ ਵਿਚ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਫਿਰ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਦੇ ਉਪਰ ਹੋਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਡੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪੂਰਾ ਉਪਰ ਚੜਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵਲ ਦੇਖਦਾ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਲਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਜਾਨੂੰਨੂੰਨੂੰ ਅਅਅਹਹਹਮਮਮ" ਕਰਦੀ ਕਿਰਨ ਅੱਖਾਂ ਮਜੇ ਨਾਲ ਅੱਧੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਚਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੋਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਕਿਰਨ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਮਜੇ ਨਾਲ ਅਵਾਜਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਵੀ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਅਵਾਜਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਘੱਸੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਠੋਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਛੁੱਟਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਉਪਰ ਉਠਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਕੱਢਕੇ ਮਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਪਰ ਹੀ ਛੁਟਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਪਰ ਮੇਰਾ ਕਾਫੀ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਸਨੂੰ ਕਿਰਨ ਨੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਈ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਮੰਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਪੂੰਝ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਮਾਲ ਛੁਟਾਕੇ ਉਸਦੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ।
"ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀ ਲੈਕੇ ਕਿਹਾ। ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਕਿਰਨ ਮੁਸਕੁਰਾਈ। ਫਿਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਉਹ ਉੱਠਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਬੈਠਣ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮੰਜੇ ਦੇ ਬਾਣ ਚੁੱਭਣ ਕਰਕੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪਏ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਲਾਲ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੁੰਮਨ ਲਗ ਪਿਆ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸਦੇ ਮੰਜਾ ਪਿੱਠ ਤੇ ਨਾ ਚੁੱਭੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਆਪਣੇ ਵਲ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਇਕ ਚਿੱਤੜ ਫੜਕੇ ਦੂਜੇ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਛੇਕ ਦਿਖ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਛੇਕ ਦਾ ਛੇਕ ਦਿਖਣ ਤੇ ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਣ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿਰਨ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਕੰਬੀ। ਮੈਂ ਫਿਰ 2 ਕੁ ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਛੇਕ ਜੀਭ ਲਾ ਲਾਕੇ ਚੱਟਿਆ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਦੁਬਾਰਾ ਆਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਲਨ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਮੈਨੂੰ ਬੁੰਡ ਦਿੰਦੀ ਆ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਲਨ ਨੂੰ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਦਬਾਇਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਅੰਦਰ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਇਕਦਮ ਬੁੰਡ ਘੁੱਟਕੇ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਕਰ ਲਈ।
"ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?" ਕਿਰਨ ਨੇ ਬੁੰਡ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਇਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਕੁਛ ਨੀਂ। ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ।" ਮੈਂ ਅਣਜਾਨ ਬਣਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਚੁਪਚਾਪ ਮੇਰੇ ਵਲ ਸਵਾਲੀਆ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ।
"ਚਲ ਹੋਜਾ ਪਿੱਛੇ ਹੁਣ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਕਮਰ ਫੜਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ।
ਮੈਂ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਇਕਦਮ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲਨ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਜੋਰ ਲਾਉਣ ਤੇ ਲਨ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਟੋਪਾ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਇਕਦਮ ਹੀ ਟੱਪ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੁੜਕੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ।
"ਯਾਰ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ ਬਾਰ ਬਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਯਾਰ ਕਰਲਾ ਤਾਂ। ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗੂਗਾ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਂ ਨੀ ੳਂ। ਇੱਦਾਂ ਦੇ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦੇ ਆ ਆਪਾਂ, ੳਹੀ ਕਰੋ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਯਾਰ। ਜਾਨ ਨੀ ਫਿਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਨੋਰਮਲ ਸੈਕਸ ਕਰੋ ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦੇ ਈ ਆਂ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਤਾਂ। ਕੀ ਹੋ ਚੱਲਿਆ ਯਾਰ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨ ਦੇਣਾ। ਜੇ ਸੈਕਸ ਕਰਨਾ ਕਰੋ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਠਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਆਂ। ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਆ ਆਪਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਈ ਟਾਈਮ ਲਾ ਦੇਣਾ ਲਗਦਾ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਸਾਫ ਨਾਂਹ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਯਾਰ ਟਾਈਮ ਖਰਾਬ ਕਰਕੇ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਆ, ਅਜੇ ਇਹ ਬੁੰਡ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਆਂ।
"ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਜਾਨ। ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ੳਦਾਂ। ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰਕੇ ਪਿੱਠ ਆਪਣੇ ਵਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਨਹੀਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਰਲੋ ਹੁਣ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਪਿੱਠ ਮੇਰੇ ਵਲ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਆ ਜੇ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ।
"ਤੂੰ ਵੀ ਯਾਰ, ਡਰਦੀ ਬਹੁਤ ਆਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਉਸਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟੀ ਤੇ ਲਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੰਘਾ ਦਿੱਤਾ।
ਮੈਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਲੰਘਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਦੇ ਭਾਰ ਸੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਸੱਜੀ ਸਾਈਡ ਦੇ, ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ, ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਆਪਸ ਚ ਸੈਕਸ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਦਾ ਫੇਰਦਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਉਂਗਲ ਰੱਖਕੇ ਛੇਕ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਛੇੜਨ ਲਗ ਪਿਆ ਤੇ ਉਂਗਲ ਛੇਕ ਤੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਘੁਮਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਉਂਗਲ ਦਾ ਸਿਰਾ ਛੇਕ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਜੋਰ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹਿੱਲੀ ਪਰ ਮੈਂ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਵੀ ਨੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਨੀ ਹੋਣ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਗਾਕੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਉੰਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਹੀ "ਉਮਮਮਮ ਉਮਮਮਮਮ" ਵਰਗੀ ਅਵਾਜ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਨੀਂ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਈ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਨੀ ਕੀਤਾ। ਕਿਰਨ ਥੋੜਾ ਟਿਕ ਗਈ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਧੱਕ ਦਿਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਅੱਧੀ ਉਂਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਉਪਰ ਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁਡਾ ਲਏ।
"ਨਾ ਕਰੋ ਇੱਦਾਂ। ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ ਉਂਗਲੀ ਆਪਣੀ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਕੁਛ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਬਸ ਇੰਨੀ ਕੀ ਵਾੜਨੀ। ਹੋਰ ਨੀ ਵਾੜਦਾ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਜਾਨੂੰ ਨਾ ਤੰਗ ਕਰੋ ਯਾਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ।
"ਬਸ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਹੀ ਰੱਖੀ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਜੋਰ ਲਗਾਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੂਰੀ ਉਂਗਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ।
"ਆਹਹਹਹਹਹ ਜਾਨੂੰ.. ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਆ ਮੈਨੂੰ। ਉਂਗਲੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢਲੋ ਪਲੀਜ ਆਪਣੀ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਦਰਦ ਭਰੀ ਅਵਾਜ ਚ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਨੀ ਕੱਢੀ। ਸਗੋਂ ਥੋੜੀ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਰਨ ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਹਿੱਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਉਂਗਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਂਗਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਂਗਲੀ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਦੇ ਦਿੰਦਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਫਿਰ ਉਹ ਟੱਪਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮੈਂ ਇੱਦਾਂ ਈ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਦੇਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਤੇ ਉਹ ਮਜੇ ਤੇ ਥੋੜੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਮਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੁਟਾਇਆ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਹੀ ਰੱਖਿਆ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਲਨ ਕੱਢਕੇ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਮਨ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਚਲੋ ਚੱਲੀਏ ਹੁਣ" ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਹੁਣੇ ਈ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ। ਅਜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ। ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਣਾ ਫਿਰ ਉੱਥੋ। ਅੱਜ ਲਈ ਇੰਨਾ ਬਹੁਤ ਆ।
ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਟਾਈਮ ਇੱਥੇ ਰੱਖਣਾ ਪਰ ਅਸੀਂ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਨਾਲੇ ਬਹੁਤਾ ਰਿਸਕ ਵੀ ਲੈਣਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਹੁਣ ਜਾਣਾ ਹੀ ਸਹੀ ਸਮਝਿਆ।
"ਚਲ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਠਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਕਿਰਨ ਦੇ ਉੱਠਣ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛਿਉ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖਕੇ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਫੇਰਨ ਲਗ ਪਿਆ।
"ਨਾ ਕਰੋ ਹੁਣ। ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦੋ ਮੈਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਝਟਕਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲਗ ਪਈ।
ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਤੇ ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾ ਪਾ ਉਸਦੀ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਜਾਨੂੰ ਬਸ ਹੁਣ। ਚੱਲੋ ਬਾਹਰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਛੁੱਟਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲਾਕੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬੈਠਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ।
"ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਪਿੱਛੇ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਪੀਜਾ ਖਾਂਦੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਕੱਪੜੇ ਵਗੈਰਾ ਲੈਕੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਰਾਹ ਚ ਕਿਸੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਰੁਕੇ ਹੋਏ ਸੀ।
"ਪਿੱਛੇ ਕਿੱਥੇ? ਬੁੰਡ ਚ?" ਮੈਂ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇਖਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮਮ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਜਰਾਂ ਪਰੇ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਈ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਲਨ ਅੰਦਰ ਜਾਊ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਊ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਚੁੱਪ ਕਰਜੋ ਤੁਸੀਂ। ਅਕਲ ਨੀ ਹੈਗੀ ਤੁਹਾਨੂੰ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਨਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉਂ ਨੀ ਸੀ ਤੁਸੀਂ, ਕਿ ਉੱਥੇ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਤੂੰ ਮੰਨਣਾ ਨੀ ਸੀ, ਨਖਰੇ ਬਹੁਤ ਕਰਨੇ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ" ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾਉਂਦਿਆ ਹੋਇਆਂ ਕਿਹਾ।
"ਅੱਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸਣਾ ਜਦੋਂ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ ਕਰਨਾ ਹੋਇਆ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਦੇਖ ਲਿਉ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘਰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਆ ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਦੱਸ ਦਿਆ ਕਰੂੰਗਾ। ਬੁੱਗੀ ਆ ਤੂੰ ਮੇਰੀ" ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਮਿੱਠਾ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਪਰ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨੀ ਕਰਨਾ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ। ਜੋ ਕਰਨਾ ਆ, ਘਰੇ ਈ ਕਰਿਉ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਆ ਜਾਨ। ਜਿੱਦਾਂ ਤੂੰ ਕਹੇ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਉੱਥੋਂ ਖਾ ਪੀਕੇ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ।
Last edited:
Deepgill1313
😘😘
- 2,272
- 1,089
- 143
rajni615
Active Member
- 912
- 1,252
- 124
