Update 1
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਐ ਭੋਲਾ,ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਚੁਤ ਟੱਪ ਰੀਆਂ।ਮੈਂ ਇਸ thread ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕੂ ਹਸੀਨ ਪਲ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਆਂ।ਇਹ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਲਿਖ ਰਿਹਾਂ So ਦੋਸਤੋ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਸਾਥ ਜਰੂਰ ਦਿਓ।
ਪਹਿਲਾ character ਮੈਂ ਭੋਲਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਏਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਐ।
ਮੇਰਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਕਿੱਲਾ ਕੂ ਅੱਗੇ ਬਾਹਰ ਆ ਤੇ ਏਥੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਨੇ ਜੇਹੜੇ ਪਿੰਡੋਂ ਬਾਹਰ ਨੇ।ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਮੰਡੀਰ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਖੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ ਸ਼ੈਰ ਕਰਨ ਆਈਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤੱਕਣ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਣ ਲਈ।ਕਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਮਹਿੰਗੇ ਫੋਨ ਹੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਖਰੀਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜੋ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਕੇ ਫੇਰ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ।ਜਨਾਨੀਆਂ ਵੀ ਪਿੰਡ ਤੋ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਤੋ ਲੰਘਦੀ ਸੁੱਕੀ SYL ਤੱਕ ਘੁੰਮਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਓਹਨਾਂ ਸ਼ੈਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਘਰ ਦੀਆਂ ਤੀਵੀਂਆਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਆ।ਰਮਨ ਉਮਰ 29 ਸਾਲ, 2 ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ,ਘਰ ਵਾਲਾ ਦੁਬਈ ਗਿਆ ਹੋਇਆ। ਕੱਦ 5 ਫੁੱਟ 5 ਇੰਚ ਤੇ size 32-28-34।। ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਜਮਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦੀ ਕਿ ਓਹ ਵਿਆਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਦੇਖੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇਹੋ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਈ ਹੋਣੀ,ਨਵੀਂ ਵਿਆਹੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਕਿਉੰਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹ ਤੇ ਓਹਦਾ ਘਰ ਵਾਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਜਵਾਕ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਓਹ ਆਪ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗੇਆ ਤੇ ਰਮਨ ਪਿੰਡ ਰਹਿਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਸਭ ਦਾ ਹੁਲੀਆ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦਸਾਂਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਥੋਨੂੰ imagine ਕਰਨ ਚ ਅਸਾਨੀ ਹੋਵੇ। ਰਮਨ ਦਾ ਹੁਲੀਆ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਜਮਾ Akakasha sareen ਵਰਗਾ ਆ ਜਿਵੇਂ ਦੀ ਹੁਣ akanksha shareen ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆ।
ਕੇਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆ,ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਆਵਾਂ ਤਾਂ ਨਹਿਰ ਲਾਗੇ ਰਮਨ ਦੀ ਸਕੂਟੀ ਖੜੀ ਵੇਖੀ,( ਸਕੂਟੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਛਾਣ ਲਈ ਕਿਉੰਕਿ ਇਹੀ scooty ਦੇ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਰਮਨ ਦੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਤੰਗ ਪਜਾਮੀ ਵਿਚ ਰੋਜ ਵੇਖਦੇ ਸੀ)।ਖੈਰ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਅੱਗੇ ਆਕੇ ਖੜ ਗਿਆ।ਥੋੜੇ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਰਮਨ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਨਿਕਲੀ ਸਾਈਡ ਦੇ ਝੁੰਡਾਂ ਵੱਲੋਂ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ phone ਉਪਰ ਵਾਲੀ ਜੇਬ ਚ ਪਾਇਆ ਤੇ ਓਹਨਾ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਵੀਡਿਉ ਬਣਾ ਲਈ।ਰਮਨ ਵੀ ਇਕ ਵਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਘਬਰਾਈ।
ਫੇਰ ਮਹੀਨੇ ਡੇਢ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨਾਲ ਸੈਰ ਕਰਨ ਆਈ,ਪਹਿਲਾਂ ਓਹ ਆਪਣੀ ਇਕ ਭਰਜਾਈ ਚੰਨੋ ਨਾਲ ਆਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਓਹ ਉਸ ਦਿਨ ਘਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਓਦੋਂ ਇਕ ਲੈਬਰਾ ਕਤੂਰਾ ਘੁਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਓਹਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਜਵਾਕ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਆਪਸ ਚ ਮਿਲੀਆਂ।ਕੁਝ ਚਿਰ ਓਹਦੇ ਜਵਾਕ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਖਿਲਾਉਂਦੇ ਰਹੇ।ਫੇਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਓਹ ਰੋਣ ਲੱਗਾ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ,ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੋਵੇਂ ਜਵਾਕ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਭੱਜੇ,ਰਮਨ ਉਸ ਵੇਲੇ ਫੋਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਲੱਤ ਨਾਲ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਤੇ ਖਾਜ ਜਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਇਕੋਦਮ ਨਿਆਣਿਆਂ ਦੇ ਏਵੇਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਓਹ ਸੜਕ ਦੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਮਿੱਟੀ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਮੌਕਾ ਸੰਭਾਲਦੇ ਨੇ ਕੱਛ ਕੋਲ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਸ ਦਿਨ ਨਹਿਰ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆਈ ਤਾਂ ਚੱਕਦੇ ਚੱਕਦੇ ਨੇ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਪੱਟਾਂ ਉਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ।ਜਦੋਂ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਥੋੜੇ ਜਹੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਜਮਾ ਸਾਈਡ ਤੋ ਛੂਹ ਲਿਆ feel ਸਿਰਫ bra ਹੀ ਹੋਈ।। ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫਿਰਨ ਕਰਕੇ ਓਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੌੜੀ ਕੌੜੀ ਨਿਗਾਹ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ।ਜੀ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਹੱਥ ਫਸਾ ਲਵਾ ਨਿਆਣੇ ਤਾਂ ਖੁਦ ਉੱਠਣ ਤੇ puppy puppy ਕਰਦੇ ਹੋਰ ਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉਲਝੇ ਸਨ ਤੇ ਹਲਕਾ ਹਨੇਰਾ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਹਜੇ ਨਿਆਣੇ ਵੀ ਸਨ।ਪਰ ਰਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕੰਮ ਰਹਿ ਹੀ ਗਿਆ। ਫੇਰ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਨੇ ਵੀ ਥੱਪੜ ਵਾਲਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਪਿਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਦੀ ਨੇ।ਏਵੇਂ feel ਹੋਇਆ ਜਿਵੇਂ ਓਹਨੇ ਬੁਰਾ ਮੰਨਿਆ ਹੋਵੇ। ਮੇਰੇ ਮਨ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਉੱਚੀ ਦੇਣੀ ਕੇਹਾ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀ ਚੱਲ ਹੈਦਰ ਤੈਨੂੰ ਨਹਿਰ ਕੋਲ ਲੈਕੇ ਚਲਦਾ ਓਥੇ ਸਕੂਟਰੀ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਓਹਦੇ ਚ ਪਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਦੂਰ ਸਿੱਟ ਆਉਣਾ।।ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਰਮਨ ਇੱਕਦਮ ਰੁਕ ਗਈ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।ਏਨੇ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਵਾਕ ਅੱਗੇ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਓਹ ਬੁਲਾਉਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਮਗਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਮੈਂ ਵੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਚਲੋ ਜੋ ਵੀ ਆ ਸਵਾਦ ਵੀ ਲੈ ਲਿਆ ਏਨੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਕੇ ਤੇ ਹੁਣ ਕੁਝ ਕਰੂਗੀ ਵੀ ਨਹੀਂ।ਨਹੀਂ ਸਾਲਾ ਪਤਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤੀਵੀਂਆਂ ਉਲਾਂਭੇ ਲੈਕੇ ਪੁੱਜ ਜਾਂਦੀਆਂ।
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਐ ਭੋਲਾ,ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਚੁਤ ਟੱਪ ਰੀਆਂ।ਮੈਂ ਇਸ thread ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕੂ ਹਸੀਨ ਪਲ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਆਂ।ਇਹ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਲਿਖ ਰਿਹਾਂ So ਦੋਸਤੋ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਸਾਥ ਜਰੂਰ ਦਿਓ।
ਪਹਿਲਾ character ਮੈਂ ਭੋਲਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਏਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਐ।
ਮੇਰਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਕਿੱਲਾ ਕੂ ਅੱਗੇ ਬਾਹਰ ਆ ਤੇ ਏਥੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਨੇ ਜੇਹੜੇ ਪਿੰਡੋਂ ਬਾਹਰ ਨੇ।ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਮੰਡੀਰ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਖੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ ਸ਼ੈਰ ਕਰਨ ਆਈਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤੱਕਣ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਣ ਲਈ।ਕਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਮਹਿੰਗੇ ਫੋਨ ਹੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਖਰੀਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜੋ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਕੇ ਫੇਰ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ।ਜਨਾਨੀਆਂ ਵੀ ਪਿੰਡ ਤੋ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਤੋ ਲੰਘਦੀ ਸੁੱਕੀ SYL ਤੱਕ ਘੁੰਮਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਓਹਨਾਂ ਸ਼ੈਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਘਰ ਦੀਆਂ ਤੀਵੀਂਆਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਆ।ਰਮਨ ਉਮਰ 29 ਸਾਲ, 2 ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ,ਘਰ ਵਾਲਾ ਦੁਬਈ ਗਿਆ ਹੋਇਆ। ਕੱਦ 5 ਫੁੱਟ 5 ਇੰਚ ਤੇ size 32-28-34।। ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਜਮਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦੀ ਕਿ ਓਹ ਵਿਆਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਦੇਖੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇਹੋ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਈ ਹੋਣੀ,ਨਵੀਂ ਵਿਆਹੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਕਿਉੰਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹ ਤੇ ਓਹਦਾ ਘਰ ਵਾਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਜਵਾਕ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਓਹ ਆਪ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗੇਆ ਤੇ ਰਮਨ ਪਿੰਡ ਰਹਿਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਸਭ ਦਾ ਹੁਲੀਆ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦਸਾਂਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਥੋਨੂੰ imagine ਕਰਨ ਚ ਅਸਾਨੀ ਹੋਵੇ। ਰਮਨ ਦਾ ਹੁਲੀਆ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਜਮਾ Akakasha sareen ਵਰਗਾ ਆ ਜਿਵੇਂ ਦੀ ਹੁਣ akanksha shareen ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆ।
ਕੇਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆ,ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਆਵਾਂ ਤਾਂ ਨਹਿਰ ਲਾਗੇ ਰਮਨ ਦੀ ਸਕੂਟੀ ਖੜੀ ਵੇਖੀ,( ਸਕੂਟੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਛਾਣ ਲਈ ਕਿਉੰਕਿ ਇਹੀ scooty ਦੇ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਰਮਨ ਦੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਤੰਗ ਪਜਾਮੀ ਵਿਚ ਰੋਜ ਵੇਖਦੇ ਸੀ)।ਖੈਰ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਅੱਗੇ ਆਕੇ ਖੜ ਗਿਆ।ਥੋੜੇ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਰਮਨ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਨਿਕਲੀ ਸਾਈਡ ਦੇ ਝੁੰਡਾਂ ਵੱਲੋਂ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ phone ਉਪਰ ਵਾਲੀ ਜੇਬ ਚ ਪਾਇਆ ਤੇ ਓਹਨਾ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਵੀਡਿਉ ਬਣਾ ਲਈ।ਰਮਨ ਵੀ ਇਕ ਵਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਘਬਰਾਈ।
ਫੇਰ ਮਹੀਨੇ ਡੇਢ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨਾਲ ਸੈਰ ਕਰਨ ਆਈ,ਪਹਿਲਾਂ ਓਹ ਆਪਣੀ ਇਕ ਭਰਜਾਈ ਚੰਨੋ ਨਾਲ ਆਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਓਹ ਉਸ ਦਿਨ ਘਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਓਦੋਂ ਇਕ ਲੈਬਰਾ ਕਤੂਰਾ ਘੁਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਓਹਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਜਵਾਕ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਆਪਸ ਚ ਮਿਲੀਆਂ।ਕੁਝ ਚਿਰ ਓਹਦੇ ਜਵਾਕ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਖਿਲਾਉਂਦੇ ਰਹੇ।ਫੇਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਓਹ ਰੋਣ ਲੱਗਾ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ,ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੋਵੇਂ ਜਵਾਕ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਭੱਜੇ,ਰਮਨ ਉਸ ਵੇਲੇ ਫੋਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਲੱਤ ਨਾਲ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਤੇ ਖਾਜ ਜਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਇਕੋਦਮ ਨਿਆਣਿਆਂ ਦੇ ਏਵੇਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਓਹ ਸੜਕ ਦੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਮਿੱਟੀ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਮੌਕਾ ਸੰਭਾਲਦੇ ਨੇ ਕੱਛ ਕੋਲ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਸ ਦਿਨ ਨਹਿਰ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆਈ ਤਾਂ ਚੱਕਦੇ ਚੱਕਦੇ ਨੇ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਪੱਟਾਂ ਉਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ।ਜਦੋਂ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਥੋੜੇ ਜਹੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਜਮਾ ਸਾਈਡ ਤੋ ਛੂਹ ਲਿਆ feel ਸਿਰਫ bra ਹੀ ਹੋਈ।। ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫਿਰਨ ਕਰਕੇ ਓਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੌੜੀ ਕੌੜੀ ਨਿਗਾਹ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ।ਜੀ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਹੱਥ ਫਸਾ ਲਵਾ ਨਿਆਣੇ ਤਾਂ ਖੁਦ ਉੱਠਣ ਤੇ puppy puppy ਕਰਦੇ ਹੋਰ ਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉਲਝੇ ਸਨ ਤੇ ਹਲਕਾ ਹਨੇਰਾ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਹਜੇ ਨਿਆਣੇ ਵੀ ਸਨ।ਪਰ ਰਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕੰਮ ਰਹਿ ਹੀ ਗਿਆ। ਫੇਰ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਨੇ ਵੀ ਥੱਪੜ ਵਾਲਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਪਿਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਦੀ ਨੇ।ਏਵੇਂ feel ਹੋਇਆ ਜਿਵੇਂ ਓਹਨੇ ਬੁਰਾ ਮੰਨਿਆ ਹੋਵੇ। ਮੇਰੇ ਮਨ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਉੱਚੀ ਦੇਣੀ ਕੇਹਾ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀ ਚੱਲ ਹੈਦਰ ਤੈਨੂੰ ਨਹਿਰ ਕੋਲ ਲੈਕੇ ਚਲਦਾ ਓਥੇ ਸਕੂਟਰੀ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਓਹਦੇ ਚ ਪਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਦੂਰ ਸਿੱਟ ਆਉਣਾ।।ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਰਮਨ ਇੱਕਦਮ ਰੁਕ ਗਈ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।ਏਨੇ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਵਾਕ ਅੱਗੇ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਓਹ ਬੁਲਾਉਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਮਗਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਮੈਂ ਵੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਚਲੋ ਜੋ ਵੀ ਆ ਸਵਾਦ ਵੀ ਲੈ ਲਿਆ ਏਨੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਕੇ ਤੇ ਹੁਣ ਕੁਝ ਕਰੂਗੀ ਵੀ ਨਹੀਂ।ਨਹੀਂ ਸਾਲਾ ਪਤਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤੀਵੀਂਆਂ ਉਲਾਂਭੇ ਲੈਕੇ ਪੁੱਜ ਜਾਂਦੀਆਂ।