"तर काय सांगत होते मी काका, ते नवीन टीचर आहेतना ते शिकवतात फारच छान, पण-" नंदितामधेच बोलायची थांबली. "अग बोलना नंदिता . घाबरू नकोस. सांग मला काय ते," मी तिला धीर देत बोललो. मला आता थोडी थोडी शंका यायला लागली होती. तिला धीर देण्यासाठी तिच्या पाठीवर हार फिरवित मी तिला पुन्हा बोलते केले. माझ्या लुंगी तला तम्बू आता पूर्णपणे नाहिसा झाला होता. नंदिता विषयी वाटणाऱ्या काळजीमुळे बाकी गोष्टी आता मला गौण वाटत होत्या.
पुन्हा नंदिता बोलायला लागली. तिचा चेहरा लाल झाला होता. स्वर कापरा होता. "ते टिचर आहेतना काका, ते किनई शिकवताना मला कुठे कुठे हात लावायचे. माझी छाती दाबायचे." माझी शंका खरी ठरली होती. नंदिता चे ते बोल ऐकून मी चवताळून म्हणालो,"थांब , त्या टिचरला चांगला धडा शिकवतो मी. त्याची ट्रान्सफर एखाद्या खराब खेडयात करायला लावतोच पण आधी उद्या गावी गेल्यावर त्याला बदडून काढतो चांगला."
"नाही नाही काका, मी त्यांची तक्रार करायला म्हणून नाही सांगितले तुम्हाला . आधी पूर्ण ऐकून घ्या." मला थांबवीत नंदिता म्हणाली. "सांग बेटा मला सर्व काही. अगदी काहीच लपवू नकोस. तुम्ही मुली लाजेमुळे अशा गोष्टी बोलत नाही म्हणून तर अशा लांडग्यांच फावते." मी तिच्या पाठीवर हात फिरवीत तिला धीर देत म्हणालो.
नंदिता मान खाली घालून पुढे सांगू लागली,"खरे सांगू का काका, मला त्यांचे ते हात लावणे आवडत नव्हते असे नव्हे. सुरुवातीला मला विचित्र वाटले पण नंतर माझ्या अंगांवर सरांचा हात फिरला की मला खूप बरे वाटू लागले. कुणीतरी आपल्यामध्ये इतका इंटरेस्ट घेत आहे ह्या भावनेने मला छान वाटत होते." तिच्या ह्या बोलण्याने मी हादरलो. ही मुलगी एवढ्या लहान वयात त्या मास्तरच्या प्रेमात पडली की काय ह्या विचाराने मी बेचैन झालो. पण तिचे बोलणे पूर्ण झाल्याशिवाय मी बोलायचे नाही असे ठरले होते.
नंदिता सांगू लागली,"मी मैत्रिणीमंअध्ये सुद्धा हा विषय काढला नाही. पण त्यांना शंका आली होती. मला त्या सरांच्या नावाने चिडवायच्या. सरांचा पिरियड असला की मला मुद्दाम समोर बसवायच्या. सर सुद्धा क्लासमध्ये शिकवताना मला जास्तीत जास्त प्रश्न विचारायचे. माझे उत्तर चुकले तरी हसून मला खाली बसायला सांगायचे . इतर मुली किंवा मुलाचे उत्तर चुकले तर त्यांना मात्र सर झापायचे. सगळ्या शाळेत ही गोष्ट पसरली होती. आमच्या जवळचे कुणी शाळेत नसल्यामुळे घरी बातमी पोचली नाही. शाळेतून येताच मी ट्युशनसाठी सरांकडे जायची. सरांच्या खोलीला खिडकी होती. सर ती नेहमी उघडी ठेवायचे. कुणाला संशय यायला नको म्हणून. पण खिडकीसमोरून कुणी येत जात नसले की हळूच येता जाता माझ्या अंगांशी लगट करायचे."
मी श्वास रोखून नंदिताचे बोलणे ऐकत होतो. ती पुढे बोलायला लागली. तिचा आवाज आता थोडा घोगरा झाला होता,"बारावीच्या परीक्षेआधी शाळेला प्रिपरेशन लीव्ह लागली होती. तेव्हा मला दुपारी सरांनी शाळेत बोलावले. महत्वाच्या नोट्स द्यायच्या आहेत म्हणाले. मी शाळेत पोचले तेव्हा तिथे सरांशीवाय कुणीच नव्हते. त्यांनी मला क्लास रूंमध्ये नेले आणि बेंचावर माझ्या बाजूला बसून नोट्स समजावायला लागले. थोडया वेळाने त्यांचा हात माझ्या मांडीवर आला. खोलीवर ट्युशनच्या वेळेस माझ्या पाठीवर आणि छातीवर होणारा त्यांचा ओझरता स्पर्श मी अनुभवला होता. पण आज शाळेतील एकांतात सरांनी माझ्या मांडीवर हात ठेवला आणि मी घाबरले. मी नको नको म्हणायला लागले. तरी सरांनी त्यांचा हात माझ्या स्कर्टमध्ये घातला. मला खूप लाज वाटत होती. मी चेहरा हाताने लपवून बसली होती आणि सरांनी माझा हात घेऊन त्यांच्या पॅन्टवर ठेवला."
आता नंदिता चा श्वास जोराने सुरू झाला होता. हे सर्व सांगता ना तिला फार कष्ट होत आहेत ते दिसतच होते. तरी तिने हिमंतीने बोलणे सुरू ठेवले," सरांच्या पॅन्टमध्ये काहीतरी कडक लागत होते. मला भीती तर वाटत होतीच पण सोबतच आणखी काहीतरी होत होते. सरांचा तो धसमुसळेपणा मला हवाहवासा वाटत होता. सरांनी माझ्या स्कर्टमध्ये हात घालून काहीतरी केले आणि माझा ताबा सुटला. मी सरांना बिलगून म्हणाली, सर मला भीती वाटतेय. प्लीज थांबाना. पण सर थांबले नाहीत. त्यांनी माझा ब्लाऊज वर केला आणि माझ्या छातीला तोंड लावले." एवढे बोलून नंदिता स्फुन्दून रडायला लागली. माझ्या मनात तिच्याबद्दल करुणा आणि त्या मास्तरबद्दल घृणा ओसंडून वहात होती.
मी तिला जवळ घेतले. मला घट्ट बिलगून नंदिता हमसून रडायला लागली. मी तिला समजावण्यासाठी म्हणालो,"रडू नकोस पोरी. त्या मास्तरला मी जिवंत सोडणार नाही." तेव्हा माझ्यापासून दूर होत नंदिताने डोळे पुसले आणि म्हणाली,"नाही काका, तुम्ही अजून पूर्ण ऐकून घेतले नाही. पुढे ऐका. सरांनी माझ्या छातीला तोंड लावताच मला खूप वेगळा आनंद यायला लागला होता. सर देखणे आहेतच. मला ते आवडायचे. त्यांनी मला निवडले म्हणून मला आनंद होत होता. सरांसोबत लग्न करण्याची मी स्वप्ने बघत होती. पण त्या दिवशी माझी सर्व स्वप्ने धुळीला मिळाली."
