ભરુચ થી ૨૫ કિલોમીટર દૂર આવેલ દુધઈ ગામના પાદરે ડૉક્ટર અવવનાશ અનેડૉ અવવનનુું ‘અંકુર
ફકટિલલકટ સેન્ટર’ રોજની જેમ આજેય પ્રવવૃિથી ધમધમતુહત. ુું ડૉક્ટર અવવનાશ અને અવવન સાથે જ
ભણતા અને તલિિીશાસ્ત્રનુું ભણતા ભણતા િન્નએે પ્રેમશાસ્ત્રના પાઠો ય પાિા િરી લીધા હતા.
અવવનાશ સ્ત્રીરોગના વનષ્ણાત-ગાયનેિોલોજીસ્ટ તો અવવન હતા રેકડઓલોજીસ્ટ. ડો. અવવનાશ ચાલીસી
વટાવી ચિુેલા પણ સદુું ર ગોરા અનેનમણાશ ભયાા ચહરે ા ના લીધેપોતાના મકહલા દદીઓ માું ખિુ
જ વપ્રય હતા.
ડો.અવની લગભગ ૩૯ વર્ા ની આસપાસ ના એિ આિર્ાિ મકહલા હતી. હમેશા લેિિોટ માું સતું ાઈ નેરહતે ા તેના
શરીર ના માદિ વળાુંિો ના િાયલ હતા તેમના પવત ડોક્ટર અવવનાશ. ઉમર ની િોઈ અસર તેમના શરીર પર
વતાાઈ હોય તો તેફક્ત તેમના ગણ્યા ગાઠું યા રૂપરેી વાળ ઉપર અનેતેપણ તેમની ઠસ્સાદાર શોભા માું અલભવદ્ધૃિ
જ િરતા.
થોડા સમય વડોદરા ની વવવવધ હોસ્સ્પટલમાું િન્નેએ સેવાઓ આપી. ત્યારિાદ પોતાનુું જ ફકટિલલકટ
સેન્ટર સ્થાપવાનુું વવચાર્. ુંુ અવવનએ શહરે થી િહાર કુદરતી વાતાવરણમાું સાવ જ અનોખા પ્રિારના
િેન્રની દરખાસ્ત મિુી ત્યારે અવવનાશને થોડી શ ુંિા થયેલ િે પેશન્ટ ત્યાું આવશે િે િેમ? પણ એને
અવવનમાું વવશ્વાસ હતો. ભરુચ ના ઝાડશ્વે ર રોડ થી લગભગ પ ુંદરેિ કિલોવમટરે દશ એિરની વવશાળ
જગ્યા પર આજે એમનુું ‘અંકુર ફકટિલલકટ સેન્ટર’ દેશનુું અગત્યનુું સ્ત્રીરોગ વનવારણનુું અનેસતું ાન વવહોણા
સ્ત્રી-પરૂુર્ો માટેનુુંઆવશવાાદ આપનારુું એિ યાત્રાધામ િની ચક્ુ ુું હત. ુું
અત્યાધવુનિ સારવાર માટે સવેપધ્ધવત અનેસાધનોથી સજ્જ એવા આ સેન્ટરની િેટલીય ખાવસયતો
હતી. ડૉ. અવવનાશના માગાદશાન હેઠળ ઈસ્ન્વટ્રો, ટેસ્ટટુિુ િિે ી વગેરેના સશું ોધન માટે અત્યાધવુનિ
લૅિ હતી તો ડૉ. અવવનના ઈમેજીંગ સન્ેટરમાું સામાન્ય એક્ષરેથી માડું ીનેઆધવુનિ અલ્ટ્ટ્રાસાઉન્ડ, સીટી
સ્િેન અને દરેિ પ્રિારના એમઆરઆઈની સવુવધાઓ હતી.
પ્રદુર્ણથી દુર એવા આ સકું ુલમાું રોડની એિ તરફ અવવનાશ-અવવનનો િ ુંગલો હતો તો સામેસેન્ટરના
વવશાળ મખ્ુય મિાનમાું િન્નેના વવભાગો સામસામેહતા અને ફરતેવતળાુ ાિારમાું પચ્ચીસ જેટલા રુમો
એિિીજાથી અલગ હતા અનેદરેિ રૂમનેફરતેનાનિડો િગીચો એ રુમોનેશોભાવતો. િધા રૂમમા
ોશની અનેગરમ પાણી માટે સૌર ઊજાાનો ઉપયોગ િરવામાું આવતો. આખા ય વવસ્તારમાું વવવવધ
નાલળયેરી, આસોપાલવ, આંિા, ચીકુવગેરેવક્ષૃ ોની વનરાજી પર પખું ીઓ િલિલાટ િરતા રહતે ા.
આવા સદુું ર અનેઆહલાદિ વાતાવરણ ના રચવયતા આ િનું ેપવત પત્ની એિ િીજા નેખિુ જ
ચાહતા. જેટલી ચાહત એટલી જ એિ િીજા ની સ્વતત્રું તા નુું સન્માન િરતા. અવવનાશ િે અવની િોઈ
પણ એિ િીજા પ્રત્યેક્યારેય અવધિાર ભાવના ના જતાવતા. મન ભરી ને જીવન માણતા.
રાત ના જ્યારે ડોક્ટર નો લલિાસ ઉતારી િનું ેસ્ત્રી અનેપરુુર્ િનતા ત્યારેય િગું લા નો માહોલ િઈ
ઓર જ જામતો. કદવસ ભર ના પેશન્્સ સાથેથયેલા અનભુ વો એિ િીજા નેિહી િનું ેડીનર િાદ
પોતાના િેડરૂમ માું આવતા સધુ ી તો દદીઓ ની અંતરુંગ વાતો સધુ ી પહોચી જતા. અવવનાશ સ્ત્રી-રોગ
વનષ્ણાત હોવાથી તેની પાસે આવી ચટપટી વાતો નો ખજાનો રહેતો. પોતાનો પવત કદવસ માું ૨૫-૩૦
સ્ત્રીઓ ની ચ ૂત અને ગાુંડ તપાસે છે એ વાત ની નવાઈ િે ઈર્ાા થી પર એવી અવની ઉલટા ની આ
િધી વાતો નેખિુ જ મજા લઇ નેસાભું ળતી. ક્યારેિ જ્યારે અવવનાશ િોઈ સદુું ર સ્ત્રી દદી ની અંગતપાસ વખતે ઉભા થઇ ગયેલા લોડા વવર્ે િહે ત્યારે રોમાુંલચત થઇ ઉઠતી અવની. એ પછી ના િલાિો
માું િેડરૂમ ની દીવાલો એિ અત્ય ુંત રોચિ, િામિુ અનેભારેઉિજે ના થી ભરેલા શરીર સસું ગા ની સાક્ષી
િનતી. પોતાના વ્યવસાવયિ ભારેપણા ને સિારાત્મિતા થી િેવી રીતે જીવન ને રોચિ િનાવવા માું
વાપરવી એ આ દુંપતી પાસેશીખવા જેવુું હત. ુું
ઓગષ્ટ મકહના ની રાત હતી. રાત નુું ડીનર પતાવ્યા પછી અવવનાશ પોતાના િેડરૂમ ની ગેલેરી માું
નેતર ની િલાત્મિ ખરુશી પર િેઠા િેઠા વસગારેટ ના િશ લઇ રહ્યા હતા. દૂર દૂર લક્ષવતજ પર નાની
ટમિતી રોશનીઓ ત્યાું શહેર હોવાનો એહસાસ િરાવતી હતી. હળવો વરસાદ અને તેના થી પ્રસાકરત
થયલે ી માટી ની આહલાદિ સગુ ધું ર્ક્ુત લહરે ાતો પવન વાતાવરણ નેખિુ જ માદિ િનાવી દેતો
હતો. મોસમ ની ઠુંડિ હવે અવવનાશ ના શરીર માું િામાગની ને ભડિાવી રહી હતી. છેલ્ટ્લો િશ લઇ
તેમણે ઠુુંઠુું િાલ્ટ્િની ની િહાર ફેંક્ુું અનેપોતાના વવશાળ િેડ પર આડા પડી અવની ની રાહ જોવા
લાગ્યા. આજે અવની એ વધારે વાર લગાડી દીધી હતી અનેઅવવનાશ હવેઆકુળવ્યાકુળ થઇ રહ્યા
હત
આશરે પદું રેિ મીનીટ વીતી હશેત્યાું રૂમ ની અંદર આવતી એિ માદિ સગુ ધું અનેરેલાતા હળવા
સ ુંગીતે અવવનાશ નેઝોિા મા થી જાગતૃ િરી દીધા. તેમની આંખો અજવાળા થી ટેવાઈ ત્યારે તેમણે
જોર્ુું તો સામેઅવની તદ્દન પારદશાિ િહવે ાય તવે ી નાઇટી માું મસ્તી ભરી અદા થી ઉભી હતી. લાલ
રુંગ ની નાઇટી નો ૯૦% ભાગ તો જાળીદાર હતો અને શરીર ના અંગેઅંગ ને પ્રદવશિત િરતો હતો.
ફક્ત નીપલ ને ફરતા અને ચ ૂત ના િાપા ઉપર િાપડ ની અપારદશાિ પટ્ટી, પહેરનાર ની નામ માત્ર
“આિરૂ” ઢાુંિતી હતી.
અવવનાશ હવેપલગું પર થી અધિુડા ઉભા થયા અનેતાિી તાિી નેઅવની નેવનહાળવા લાગ્યા.
તેમની આ વેધિ નજરો થી અવની શરમાઈ ઉઠી. તેણે રૂમ ની મેઈન લાઈટ ઓફ િરી દીધી. હવે
િેડરૂમ માું ફક્ત ખણૂ ા પર ના ફેડડે લાઈટ વાળો લમ્ેપ આછું અજવાળું પાથરી રહ્યો હતો. મ ુંદ ચાલે
અવની િેડ ઉપર આવી અનેઅવવનાશ ની િાજુમાું સઈુ ગઈ. તેના હાથ ની આંગળીયો અવવનાશ ની
છાતી ની રૂુંવાટી માું ફરતી હતી. અવવનાશ નેઆથી વધુિોઈ આમત્રું ણ ની જરૂર ના રહી. અવની ને
િનું ેહાથેિાહપુ ાશ માું જિડી તેના હોઠ પર હોઠ ચાુંપી દીધા.
સળગતા હોઠ પર અડિતા હોઠ...હળવેથી અવની ના ગલુ ાિ ની પાખું ડી જેવા હોઠ પર હોઠ અડાડી
ધીરે ધીરે જોર વધારતા, િહુજ શાલીનતા થી તને ા નરમ નરમ હોઠ ચસૂ વા લાગ્યા. િ ુંને ના શરીર
માું જાણેવીજળી દોડી ગઈ અનેતને ુું િુંપન જાણેઅણુું એ અણુું માું વ્યાપી ગર્. ુું િહાર આિાશ માું
વીજળી ચમિી રહી હતી અને વાદળો િડાિા-ભડાિા િરી રહ્યા હતા...જાણે ધરતી ની છાતી ફાડી
નાખવા આવ્યા હોય. ભારે વરસાદ નો અવાજ એવો આવી રહ્યો હતો જાણેહજારો નળ એિ સાથેચાલુ
િરી દીધા હોય. ખલ્ટ્ુલી િારી મા થી આવી રહલે ી ઠુંડિ ની છાટું વાળી હવા ની લહેર િ ુંને ના નગ્ન
શરીર માું િામિુતા ફુંિી રહી હતી. પોતાના શરીર ઉપર ચડલે ા અવવનાશ નેઅવની એ મજબતુ ી થી
જિડી રાખ્યા હતા.
પોતાના રેશમી હાથો થી તે અવવનાશ ની મદાાના પીઠ ને ઘસી રહી હતી. િ ુંને ઝડપ થી શ્વાસ લઇ
રહ્યા હતા. દરવમયાન ચિુું ન ચાલુજ હતુું અનેિનું ેએિ િીજા ના હોઠ નુું રસ-પાન િરી રહ્યા હતા.
િ ુંને ના શરીર ની વચ્ચે ભીંસાયેલા અવની ના સ્તન, રૂ ના િોલ હોય તેમ ફસિી ને દિાઈ ગયા હતા.
િન્ને ના પગ એિ િીજા માું અટવાયેલા હતા અને અવવનાશ નો લન્ડ હવે ટટ્ટાર થઇ અવની ના ચ ૂત
ને અવારનવાર સ્પશી અંદર ઘ ૂસવાની પરવાનગી માગી રહ્યો હતો.
ફકટિલલકટ સેન્ટર’ રોજની જેમ આજેય પ્રવવૃિથી ધમધમતુહત. ુું ડૉક્ટર અવવનાશ અને અવવન સાથે જ
ભણતા અને તલિિીશાસ્ત્રનુું ભણતા ભણતા િન્નએે પ્રેમશાસ્ત્રના પાઠો ય પાિા િરી લીધા હતા.
અવવનાશ સ્ત્રીરોગના વનષ્ણાત-ગાયનેિોલોજીસ્ટ તો અવવન હતા રેકડઓલોજીસ્ટ. ડો. અવવનાશ ચાલીસી
વટાવી ચિુેલા પણ સદુું ર ગોરા અનેનમણાશ ભયાા ચહરે ા ના લીધેપોતાના મકહલા દદીઓ માું ખિુ
જ વપ્રય હતા.
ડો.અવની લગભગ ૩૯ વર્ા ની આસપાસ ના એિ આિર્ાિ મકહલા હતી. હમેશા લેિિોટ માું સતું ાઈ નેરહતે ા તેના
શરીર ના માદિ વળાુંિો ના િાયલ હતા તેમના પવત ડોક્ટર અવવનાશ. ઉમર ની િોઈ અસર તેમના શરીર પર
વતાાઈ હોય તો તેફક્ત તેમના ગણ્યા ગાઠું યા રૂપરેી વાળ ઉપર અનેતેપણ તેમની ઠસ્સાદાર શોભા માું અલભવદ્ધૃિ
જ િરતા.
થોડા સમય વડોદરા ની વવવવધ હોસ્સ્પટલમાું િન્નેએ સેવાઓ આપી. ત્યારિાદ પોતાનુું જ ફકટિલલકટ
સેન્ટર સ્થાપવાનુું વવચાર્. ુંુ અવવનએ શહરે થી િહાર કુદરતી વાતાવરણમાું સાવ જ અનોખા પ્રિારના
િેન્રની દરખાસ્ત મિુી ત્યારે અવવનાશને થોડી શ ુંિા થયેલ િે પેશન્ટ ત્યાું આવશે િે િેમ? પણ એને
અવવનમાું વવશ્વાસ હતો. ભરુચ ના ઝાડશ્વે ર રોડ થી લગભગ પ ુંદરેિ કિલોવમટરે દશ એિરની વવશાળ
જગ્યા પર આજે એમનુું ‘અંકુર ફકટિલલકટ સેન્ટર’ દેશનુું અગત્યનુું સ્ત્રીરોગ વનવારણનુું અનેસતું ાન વવહોણા
સ્ત્રી-પરૂુર્ો માટેનુુંઆવશવાાદ આપનારુું એિ યાત્રાધામ િની ચક્ુ ુું હત. ુું
અત્યાધવુનિ સારવાર માટે સવેપધ્ધવત અનેસાધનોથી સજ્જ એવા આ સેન્ટરની િેટલીય ખાવસયતો
હતી. ડૉ. અવવનાશના માગાદશાન હેઠળ ઈસ્ન્વટ્રો, ટેસ્ટટુિુ િિે ી વગેરેના સશું ોધન માટે અત્યાધવુનિ
લૅિ હતી તો ડૉ. અવવનના ઈમેજીંગ સન્ેટરમાું સામાન્ય એક્ષરેથી માડું ીનેઆધવુનિ અલ્ટ્ટ્રાસાઉન્ડ, સીટી
સ્િેન અને દરેિ પ્રિારના એમઆરઆઈની સવુવધાઓ હતી.
પ્રદુર્ણથી દુર એવા આ સકું ુલમાું રોડની એિ તરફ અવવનાશ-અવવનનો િ ુંગલો હતો તો સામેસેન્ટરના
વવશાળ મખ્ુય મિાનમાું િન્નેના વવભાગો સામસામેહતા અને ફરતેવતળાુ ાિારમાું પચ્ચીસ જેટલા રુમો
એિિીજાથી અલગ હતા અનેદરેિ રૂમનેફરતેનાનિડો િગીચો એ રુમોનેશોભાવતો. િધા રૂમમા
ોશની અનેગરમ પાણી માટે સૌર ઊજાાનો ઉપયોગ િરવામાું આવતો. આખા ય વવસ્તારમાું વવવવધ
નાલળયેરી, આસોપાલવ, આંિા, ચીકુવગેરેવક્ષૃ ોની વનરાજી પર પખું ીઓ િલિલાટ િરતા રહતે ા.
આવા સદુું ર અનેઆહલાદિ વાતાવરણ ના રચવયતા આ િનું ેપવત પત્ની એિ િીજા નેખિુ જ
ચાહતા. જેટલી ચાહત એટલી જ એિ િીજા ની સ્વતત્રું તા નુું સન્માન િરતા. અવવનાશ િે અવની િોઈ
પણ એિ િીજા પ્રત્યેક્યારેય અવધિાર ભાવના ના જતાવતા. મન ભરી ને જીવન માણતા.
રાત ના જ્યારે ડોક્ટર નો લલિાસ ઉતારી િનું ેસ્ત્રી અનેપરુુર્ િનતા ત્યારેય િગું લા નો માહોલ િઈ
ઓર જ જામતો. કદવસ ભર ના પેશન્્સ સાથેથયેલા અનભુ વો એિ િીજા નેિહી િનું ેડીનર િાદ
પોતાના િેડરૂમ માું આવતા સધુ ી તો દદીઓ ની અંતરુંગ વાતો સધુ ી પહોચી જતા. અવવનાશ સ્ત્રી-રોગ
વનષ્ણાત હોવાથી તેની પાસે આવી ચટપટી વાતો નો ખજાનો રહેતો. પોતાનો પવત કદવસ માું ૨૫-૩૦
સ્ત્રીઓ ની ચ ૂત અને ગાુંડ તપાસે છે એ વાત ની નવાઈ િે ઈર્ાા થી પર એવી અવની ઉલટા ની આ
િધી વાતો નેખિુ જ મજા લઇ નેસાભું ળતી. ક્યારેિ જ્યારે અવવનાશ િોઈ સદુું ર સ્ત્રી દદી ની અંગતપાસ વખતે ઉભા થઇ ગયેલા લોડા વવર્ે િહે ત્યારે રોમાુંલચત થઇ ઉઠતી અવની. એ પછી ના િલાિો
માું િેડરૂમ ની દીવાલો એિ અત્ય ુંત રોચિ, િામિુ અનેભારેઉિજે ના થી ભરેલા શરીર સસું ગા ની સાક્ષી
િનતી. પોતાના વ્યવસાવયિ ભારેપણા ને સિારાત્મિતા થી િેવી રીતે જીવન ને રોચિ િનાવવા માું
વાપરવી એ આ દુંપતી પાસેશીખવા જેવુું હત. ુું
ઓગષ્ટ મકહના ની રાત હતી. રાત નુું ડીનર પતાવ્યા પછી અવવનાશ પોતાના િેડરૂમ ની ગેલેરી માું
નેતર ની િલાત્મિ ખરુશી પર િેઠા િેઠા વસગારેટ ના િશ લઇ રહ્યા હતા. દૂર દૂર લક્ષવતજ પર નાની
ટમિતી રોશનીઓ ત્યાું શહેર હોવાનો એહસાસ િરાવતી હતી. હળવો વરસાદ અને તેના થી પ્રસાકરત
થયલે ી માટી ની આહલાદિ સગુ ધું ર્ક્ુત લહરે ાતો પવન વાતાવરણ નેખિુ જ માદિ િનાવી દેતો
હતો. મોસમ ની ઠુંડિ હવે અવવનાશ ના શરીર માું િામાગની ને ભડિાવી રહી હતી. છેલ્ટ્લો િશ લઇ
તેમણે ઠુુંઠુું િાલ્ટ્િની ની િહાર ફેંક્ુું અનેપોતાના વવશાળ િેડ પર આડા પડી અવની ની રાહ જોવા
લાગ્યા. આજે અવની એ વધારે વાર લગાડી દીધી હતી અનેઅવવનાશ હવેઆકુળવ્યાકુળ થઇ રહ્યા
હત
આશરે પદું રેિ મીનીટ વીતી હશેત્યાું રૂમ ની અંદર આવતી એિ માદિ સગુ ધું અનેરેલાતા હળવા
સ ુંગીતે અવવનાશ નેઝોિા મા થી જાગતૃ િરી દીધા. તેમની આંખો અજવાળા થી ટેવાઈ ત્યારે તેમણે
જોર્ુું તો સામેઅવની તદ્દન પારદશાિ િહવે ાય તવે ી નાઇટી માું મસ્તી ભરી અદા થી ઉભી હતી. લાલ
રુંગ ની નાઇટી નો ૯૦% ભાગ તો જાળીદાર હતો અને શરીર ના અંગેઅંગ ને પ્રદવશિત િરતો હતો.
ફક્ત નીપલ ને ફરતા અને ચ ૂત ના િાપા ઉપર િાપડ ની અપારદશાિ પટ્ટી, પહેરનાર ની નામ માત્ર
“આિરૂ” ઢાુંિતી હતી.
અવવનાશ હવેપલગું પર થી અધિુડા ઉભા થયા અનેતાિી તાિી નેઅવની નેવનહાળવા લાગ્યા.
તેમની આ વેધિ નજરો થી અવની શરમાઈ ઉઠી. તેણે રૂમ ની મેઈન લાઈટ ઓફ િરી દીધી. હવે
િેડરૂમ માું ફક્ત ખણૂ ા પર ના ફેડડે લાઈટ વાળો લમ્ેપ આછું અજવાળું પાથરી રહ્યો હતો. મ ુંદ ચાલે
અવની િેડ ઉપર આવી અનેઅવવનાશ ની િાજુમાું સઈુ ગઈ. તેના હાથ ની આંગળીયો અવવનાશ ની
છાતી ની રૂુંવાટી માું ફરતી હતી. અવવનાશ નેઆથી વધુિોઈ આમત્રું ણ ની જરૂર ના રહી. અવની ને
િનું ેહાથેિાહપુ ાશ માું જિડી તેના હોઠ પર હોઠ ચાુંપી દીધા.
સળગતા હોઠ પર અડિતા હોઠ...હળવેથી અવની ના ગલુ ાિ ની પાખું ડી જેવા હોઠ પર હોઠ અડાડી
ધીરે ધીરે જોર વધારતા, િહુજ શાલીનતા થી તને ા નરમ નરમ હોઠ ચસૂ વા લાગ્યા. િ ુંને ના શરીર
માું જાણેવીજળી દોડી ગઈ અનેતને ુું િુંપન જાણેઅણુું એ અણુું માું વ્યાપી ગર્. ુું િહાર આિાશ માું
વીજળી ચમિી રહી હતી અને વાદળો િડાિા-ભડાિા િરી રહ્યા હતા...જાણે ધરતી ની છાતી ફાડી
નાખવા આવ્યા હોય. ભારે વરસાદ નો અવાજ એવો આવી રહ્યો હતો જાણેહજારો નળ એિ સાથેચાલુ
િરી દીધા હોય. ખલ્ટ્ુલી િારી મા થી આવી રહલે ી ઠુંડિ ની છાટું વાળી હવા ની લહેર િ ુંને ના નગ્ન
શરીર માું િામિુતા ફુંિી રહી હતી. પોતાના શરીર ઉપર ચડલે ા અવવનાશ નેઅવની એ મજબતુ ી થી
જિડી રાખ્યા હતા.
પોતાના રેશમી હાથો થી તે અવવનાશ ની મદાાના પીઠ ને ઘસી રહી હતી. િ ુંને ઝડપ થી શ્વાસ લઇ
રહ્યા હતા. દરવમયાન ચિુું ન ચાલુજ હતુું અનેિનું ેએિ િીજા ના હોઠ નુું રસ-પાન િરી રહ્યા હતા.
િ ુંને ના શરીર ની વચ્ચે ભીંસાયેલા અવની ના સ્તન, રૂ ના િોલ હોય તેમ ફસિી ને દિાઈ ગયા હતા.
િન્ને ના પગ એિ િીજા માું અટવાયેલા હતા અને અવવનાશ નો લન્ડ હવે ટટ્ટાર થઇ અવની ના ચ ૂત
ને અવારનવાર સ્પશી અંદર ઘ ૂસવાની પરવાનગી માગી રહ્યો હતો.
Last edited:
