Incest தாய் வீட்டு சீதனம்

[balusai]

வெள்ளிக்கிழமை மாலை எங்கள் படுக்கையறையில் என் மனைவியைக் கவிழ்த்துப்போட்டு அவள் யோனிவாயிலுக்குள் என் பயங்கரமான பூளைப் புகுத்தி, அடி அடி என்று துவைத்துப் போட்டுவிட்டு அதன் பின்னர் தான் அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன். வரும் முன் உடற்பயிற்ச்சியினால் சிக்கென்று ஆன என் முறுக்கேறிய ஆண்மைத்தனமான உடம்பைத் துடைத்துக் கழுவிவிட்டு, ஒரு தொள தொள பெர்மூடாஸும், ஒரு உயர் ரக போலோ டி-ஷர்ட்டும் போட்டுக்கொண்டு தான் வந்தேன். ஆடை அணிந்த பின்னரும், சென்ற மாதம் சிங்கப்பூரில் நான் வாங்கிய ப்ரூட் டியோடரண்டையும் என் அக்குள்களில் பீய்ச்சி அடித்துக்கொண்டு, கமகமவென்று வெளியே வந்தேன்.


வெளியே வந்து இடது புறம் திரும்பிப் பார்த்தேன். என் படுக்கையறை வெளியே இருந்த விசாலமான ஹாலில் போடப்பட்டிருந்த சோஃபாவிலிருந்து என் மைத்துனி, 19 வயதான ஷைலு என்ற ஷைலஜா ஜிங்கென்று எழுந்தாள். அக்கா புருசனைக் கண்டு மரியாதையினால் அவள் எழ வில்லை. மாறாக அவள் அணிந்திருந்த எழில் மிகு ஆடையை, புசுபுசுவென்று இருந்த வெள்ளை நிற ஃப்ரில் வைத்த குட்டை ஃப்ராக்கை எனக்குக் காட்டுவதற்காக எழுந்தாள். பார்த்தேன். பின்னர் வலது புறம் திரும்பினேன். அங்கு என் மைத்துனன் மனைவியும் என் மனைவியின் அண்ணியுமான ஜெயஸ்ரீ ஒரு விநோதமான ஆடையை அணிந்து சாப்பாட்டு மேசை நாற்காலியில் அமர்ந்து கொண்டு ஏதோ புத்தகம் படித்துக்கொண்டிருந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும் புத்தகத்தை மூடி மேசை மீது வைத்தாள். புன்னகைத்தாள்.

 

[balusai]

ஆனால் எழுந்து நிற்கவில்லை. நான் என்ன என்ன கனபரிமாணங்களையெல்லாம் "பார்க்கவேண்டுமோ!!!" அதையெல்லாம் அவள் உட்கார்ந்த வாக்கில் என்னால் பார்க்க முடிந்தது. இருவரையும்.. அதாவது மச்சினி ஷைலுவையும், என் தங்கை முறையான ஜெயஸ்ரீயையும் மாறி மாறிப் பார்த்தேன்.. புன்னகைத்தேன்.. "என்ன புறப்படலாமா?" என்று கேட்டேன். "இதோ.. நாங்க ரெடியாத் தானே இருக்கோம்... நீங்க புருசன் பொண்டாட்டி தான்.. இன்னும்.. ரொம்ப பிஸியாக இருந்தீங்க போல..." நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தாள் ஜெயஸ்ரீ. சிரித்து சிரித்து என்னை சிறையிலிட்டாள்... கள்ளி... ஓசை கேட்டிருக்கும். செக்ஸின் போது என் மனைவி ராகினிக்கு அமைதியாக இருக்கவே தெரியாது. ஒரே முக்கல் முனகல்.. நான்கு வீடுகளுக்கு கேட்கும் போல. ஏஸி செய்யப்பட்ட அறையையும் மீறி அவள் காம முனகல்கள் வெளியே கேட்டிருக்கும்.. அதனால் என்ன.. வேறு யார் கேட்டிருப்பார்கள்.




ஜெயஸ்ரீயும் ஷைலுவும் தானே.. பரவாயில்லை.. அவர்கள் இருவருமே என் மாமியார் வீட்டு சீதனமாகத் தான் நான் கருதுகின்றேன். என் மனைவி தன் தாய் வீட்டுச் சீதனமாக, எங்கள் திருமணப் பரிசாக, எனக்கு வரதட்சிணையாக, தங்கை ஷைலுவையும் அண்ணி ஜெயஸ்ரீயையும் கொண்டுவந்திகுக்கின்றாள் என்றே நீங்கள் சொல்லலாம். எப்படி என்கின்றீர்களா? இரு பெண்கள் எப்படி மூன்றாவது பெண்ணிற்கு சீதனமாக வருவார்கள் என்று வியக்கின்றீர்களா? இதோ ராகினி ஒப்பனை செய்து.. ஆடை அணிந்து தயாராவதற்குள் இந்த சீதனக் கதையைச் சொல்கின்றேன்.என்னுடைய பின் கதையெல்லாம் தெரிந்து கொண்டு நீங்கள் உருப்படப்போவதில்லை. அதனால் அதையெல்லாம் விட்டுவிடுகின்றேன். கோவையில் எம்-சி-ஏ முடித்தேன்.. சென்னையில் ஓரிரு வருடங்கள் குப்பை கொட்டிவிட்டு.. பின்னர் சரசரவென்று உயர்ந்து... மூன்றே வருடங்களில் ஒரு மேல்நாட்டு மென்பொருள் நிறுவனத்தில் மேலாளர் ஆனேன். 26 வயது அடைவதற்குள் ஆறு இலக்க சம்பளம்.


பெற்றோர்கள் எங்கோ கோபிசெட்டிப் பாளையம் அருகே கிராமத்தில் உள்ளனர். மாதம் ஒரு முறை 5000 ரூபாய் அனுப்பிவிட்டால் போதும். ஆறு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை ஒரு ஞாயிறு ஓடோ டிப் போய் பார்த்துவிட்டு வந்தால் போதும்.. அதற்கு மேல் தொடர்ப்பு இல்லை... எனக்கு இருக்கும் ஒரே தொடர்பு மென்பொருளின் மீது தான்.. தப்பு தப்பு... மென்பொருட்களின் மீது என்று பன்மையில் சொல்லவேண்டும். முதல் மென்பொருள், கணிணி சாதனத்தை ஆட்டுவிக்கும் மென்பொருள்..- சாஃப்ட்வேர்... மற்ற மென்பொருட்கள்.. மென்மையான பொருட்கள்.. இளம் பெண்கள்.. மிருதுவான குண்டிகள்.. வழுவழுப்பான மென்மையான முலைகள்.. மென்மையான மெத்தையில் மென்மையான பெண்ணை மென்மையாகவும் வன்மையாகவும் கையாளும் என் திறமை..

 

[balusai]

இவையெல்லாம் எனக்கு ரொம்பவும் பிடிக்கும். ராகினியை சந்திக்கும் வரை ஒரேஏஏஏஏ........... ஜாலியான ஜல்சா வாழ்க்கை தான். கணினி மற்றும் அதைச் சார்ந்த நிறுவனங்களில் பல பெண்கள் சுலபமாகக் கிடைப்பார்கள். ஒரு பஜாஜ் பல்சர் மோட்டார் சைக்கிளில் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு வெறித்தனமான வேகத்தில் ஈ.சி.ஆரில் ஒரு டிரைவ்; ஒரு பாட்டில் பீர்; ஒரு டிஸ்கோத்தேயில் கெட்ட ஆட்டம்; இதெல்லாம் கொடுத்தால் போதும், இந்த நிறுவனங்களில் பல மாடர்ன் கன்னிகள், கன்னித்தன்மையை இழக்கத் தயாராக இருப்பார்கள். எனக்கும் மச்சம் உண்டு... மூன்று வருடங்களில் எட்டு சீல்கள் உடைத்தேன்.. ஏற்கனவே உடைந்த சீல்களை தண்ணீர் ஊற்றி ரொப்பினேன். ம்ம்.. ஜாலி வாழ்க்கை தான். ராகினியை சந்திக்கும் வரை...... ராகினி.. பெயருக்கு ஏற்றார் போல அமைதியான கவர்ச்சி.. அமைதி பாதி.... கவர்ச்சி பாதி... இரண்டும் கலந்த கலவை ராகினி. நான் அவளைச் சந்திக்கும் போது என் வயது 26; ராகினியோ 21ஐ எட்ட சில மாதங்கள் மீதி இருக்கும்.


முதல் சந்திப்பு நடந்து 19 மாதங்கள் ஆகிவிட்டன. ஓ.எம்.ஆரில் எங்கள் பன்னாட்டு நிறுவனம் இருக்கும் அதே கட்டிடத்தில் இயங்கி வரும் ஒரு சர்வதேச கால் செண்டரில் அப்போது தான் பணி சேர்ந்திருந்தாள் ராகினி. பளபளக்கும் நிறம்......... பேரழகி.. மயக்கும் விழியழகி, மாபெரும் முலையழகி என்றெல்லாம் பீலா விட நான் தயாராக இல்லை. நான் முதல் முதலில் ராகினியை மின்தூக்கியில் (லிஃப்ட் என்பதை அப்படித் தான் சொல்லவேண்டும் என்று ஒரு தமிழக அரசியல்வியாதி(வாதி) ஒரு நாள் சொன்னார்) சந்தித்த போது .............. இது ஒரு பொன் மாலைப் பொழுது... என்று பாடும் நேரம். வான மகள் நாணுகின்றாளோ இல்லையோ.. என்னைப் பார்த்தவுடன் ராகினி லேசாக நாணினாள். வான மகள் வேறு உடை சூடுவதை வர்ணிப்பதை விட ராகினியையும் அவள் உடையையும் வர்ணிப்பதே மேல்... கோதுமை நிறமும் அல்ல... வாதுமை நிறமும் அல்ல... சந்தன நிறமும் அல்ல... எல்லாவற்றிற்கும் இடைப்பட்ட நிறம். லேசான மஞ்சள் கலந்த ப்ரவுன் நிற மேனி.. சிறிய ஆனால் கூர்மையான நாசி, நல்ல வேளையாக மூக்கு குத்தவில்லை.


கன்னங்கள் செழுமையாகக் கிள்ளக்கூடிய வகையில். சிறிய கண்கள். சிங்கப்பூரில் நான் கண்ட (படுக்கையில் புணர்ந்த) சீனத்துப் பெண் போன்ற சிறிய கண்கள். ஆனால் உருட்டையான கருவிழிகள். அகலமான நெற்றியாகத் தான் இருக்கவேண்டும். ஆனால் தோளுக்குக் கீழ் வரை வெட்டப்பட்டிருந்த அலைபாயும் அடர் கூந்தல் அவ்வப்போது புரண்டு நெற்றியையும் கன்னங்களையும் மறைத்ததால், நெற்றியின் அளவு சரியாகத் தெரியவில்லை. எப்போதும் பெண்களுக்கு அது ஒரு அழகு உண்டு. நடு முதுகு வரை V ஷேப்பிலோ அல்லது U- ஷேப்பிலோ வெட்டிக்கொண்டு.. அலைபாய வைத்து, ஆண்களின் மனதையும் அலைபாய வைப்பது ஒரு அழகு என்றால்; அதே கூந்தலை, அள்ளிச் சேர்த்து, ஒரு ரப்பர் பேண்டினால் இறுக்கமாகக் கட்டி, சுழற்றி விட்டு, போனிடெயிலாக லாவகமாக போட்டுக்கொண்டால்.... ஆஹா.. அது வேறு விதமான அழகு.. எந்த கூந்தல் அலங்காரத்தில் அழகு அதிகம் என்று தீர்மானிக்கவேண்டுமென்றால்.... வரகுணப் பாண்டியன், நக்கீரர், ஒட்டக்கூத்தர் முதல், இன்றைய சாலமன் பாப்பையா, லியோனி, ஞானசம்பந்தன் எல்லாரும் வந்து சேர்ந்து தீர்மானிக்க வேண்டியது தான்.


ம்ம்.. போதும் அவர்கள் எல்லாம் நிம்மதியாக இருக்கட்டும்... நாம் ராகினியைப் பார்ப்போம். சராசரி உயரம்.. 5' 4" இருக்கலாம். தென்னாட்டுப் பெண்கள் சாதாரணமாக அதை விட அதிக உயரம் இருப்பது அபூர்வம்.. 2" ஹீல்ஸ் வைத்த காலணியினால் சற்று கூடுதல் உயரமாகத் தெரிந்தாள். ஆனால் நானோ 5'10".. அதனால் என்னருகே நிற்கும் ராகினி ஒரு பொம்மை போல் தோற்றமளித்தாள். என் உயரத்தைக் கண்டு லேசாகப் பயந்தாளோ என்னவோ.. 21 நபர்கள் பயணம் செய்யக்கூடிய லிஃப்டில் நாங்கள் இருவர் மட்டுமே.. 13 வது மாடியிலிருந்து தரைத் தளம் வரையிலும் வேறு யாரும் லிஃப்டை நிறுத்தி ஏறவில்லை. அதனால் என்னைக் கண்டு பயந்திருப்பாளோ?!! அடர்த்தியான நீல நிறத்தில் டெனிம் ஜீன்ஸும் மேலே வெள்ளை நிற வட்டக் கழுத்து டி-ஷர்டும் அணிந்திருந்தாள்.

 

[balusai]

நெஞ்சைக் கெட்டியாக இறுக்கமாகப் பிடித்த டி-ஷர்ட். அப்படி ஒன்றும் பயமுறுத்தும் வகையான "குஷ்பு" கனபரிமாணங்கள் இல்லை. ஓரளவிற்கு, அவள் உடல் வாகிற்கு சற்றே பெரிய ஆனால் கையடக்கமான ரம்பா/சினேகா முலைகள் தான். ஆனால் ஓரிரு வருடங்கள் முன்பு வாங்கிய டி-ஷர்டாக இருக்க வேண்டும். அதனால் தான் கெட்டியாகப் பிடித்தது. டீ-ஷர்ட் அவள் தொப்புளைத் தாண்டி, சரியாக ஜீன்ஸைத் தொட்டுவிட்டு நின்றது. கையைத் தூக்கினால், இடைவெளி பளீரென்று தெரியலாம். அதற்கு மேல், அவள் அழகை ரசிக்கக் கூடாது என்று நினைத்தாளோ என்னவோ.. கையில் ஒரு கோப்பு (ஃபைல்) வைத்திருந்தாள். அதை மார்புக்குக் குறுக்காக மூடிக்கொண்டாள்.


ஆனாலும் கழுத்துப்பகுதியில் கருப்பு ப்ரா ஸ்டிராப் ஒன்று வெள்ளை, டி-ஷர்டை விட்டு எட்டிப் பார்த்து இளித்தது. அடக்கடவுளே.. அது என்ன சட்டமோ தெரியவில்லை. வெள்ளை டி-ஷர்டுக்குள் கருப்பு ப்ரா போட்டு; கருப்புச் சோளிக்குள் வெள்ளை ப்ரா; ஏன் தான் இப்பெண்கள் பாடாய் படுத்துகின்றார்களோ.. ச்சே... அவள் கழுத்தருகே தெரிந்த ப்ரா பட்டை மீது என் கண்கள் பாய்வதை உணர்ந்தாள் போலும். "சாரி சார்.." வெட்கத்துடன் புன்னகைத்து, சரி செய்தாள். "புதுசா வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கீங்களா..மிஸ்..." வேண்டுமென்றே இழுத்தேன். தியாகராஜ பாகவதர் காலத்து டிரிக்.. மிஸ்ஸ்.. என்று என்றால் போதும். பெண்கள் தங்கள் பெயரைச் சொல்லிவிடுவார்கள். "ராகினி சார்..." ராகம் போல் இழைத்தாள். "ஓஓ. ராகினி? வாவ்.. மை நேம் இஸ் ராகவ்.."


"ஹலோ சார்.." என்று புன்னகைத்தாள். ஆனால் நான் விடுவதாக இல்லை. "ஹாய் ராகினி.. ராகினி- ராகவ்.. பெயர் பொருத்தமா இருக்கு இல்ல?" சிநேகமாக கை நீட்டினேன்.. குலுக்குவதற்காக.. சற்று தயங்கினாள். பின்னர் குலுக்காவிட்டால் நன்றாக இருக்காது என்று எண்ணினாள் போலும். நாணிக்கொண்டே கை நீட்டினாள்..ம்ம்... மென்பொருள் தான். மென்மையான உள்ளங்கைகள் சில்லிட்டு போயிருந்தன. பயத்தில் சில்லிட்டிருந்தன. லிஃப்ட் கதவுகள் தரைத் தளத்தில் திறந்தன. "தான்க்யூ சார்." புன்னகை சிந்திவிட்டு, திரும்பினாள். டக் டக் என்று ஹீல்ஸ் ஒலிக்க, இடை அசைய நடந்து சென்றாள். சற்று அகலமான இடுப்பு. பின்புறம் சற்று அதிகமான பருமனில் பின்னால் தள்ளிக்கொண்டிருக்கும் பின் புறங்கள். ஜீன்ஸ் அணிவதற்கு ஏற்ற பின்புறங்கள் இல்லை.


இடுப்பின் அகலமும் அதிகம்; புட்டங்களின் பருமனும் அதிகம். இது போன்ற உடல்வாகுடைய பெண்கள் ஜீன்ஸ் அணிவதில்லை. ஆனால் அணிந்தால், என்னுடைய ஜீன்ஸ் முன்பக்கம் தூக்கி நின்றுவிடும். தண்டு நீண்டுவிடும்.. இப்போதும் அது தான் ஆயிற்று... அந்த மென்பொருளையும் (பின்புறங்களை) தொட்டுப் பார்க்கவேண்டுமே... ம்ம்ம்ம்.. பிடித்திருந்தது. இது தான் அமைதியும், கவர்ச்சியும் பாதி பாதி கலந்தது என்று சொல்லலாம். கவர்ச்சியான உடல்வாகு; ஓரளவிற்கு கவர்ச்சியான ஆடை; ஆனால் மூடிக்கொள்ளும் சுபாவம்; அதிகம் சிரிக்காமல் ஆனால் கவர்ச்சியான புன்னகையைச் சிந்தும் பாவம்..ம்ம்ம்.. ஐ லைக் இட்... இது போன்ற பெண்கள் அபூர்வம். ஏனோ எனக்கு ராகினியை சந்தித்த முதல் சந்திப்பிலேயே பிடித்துப் போயிற்று... முன் ஜென்ம பந்தமோ.. (ச்சே..ச்சே.. காமலோகத்தில் முற்பிறவியைப் பற்றிய சர்ச்சை இன்னும் தீரவில்லை.. நான் வேறு.. இதையெல்லாம் கிளப்ப வேண்டுமா...) அடுத்த 24 மணி நேரத்தில் நான் ராகினியைப் பற்றி துப்பறிந்து கண்டுபிடித்த உண்மைகள்... - வயது 21 முடிய சில வாரங்கள் ஆகும். - தாய்மொழி - மலையாளம்.. ஆனால் தமிழ்/ஆங்கில உச்சரிப்பில் மலையாள வாடை எள்ளளவும் தெரியவில்லை.


ஏனென்றால் சமீப காலம் வரை அவளுடைய தந்தை சென்னையில் பணியாற்றியவர். சில மாதங்கள் முன்பே ஓய்வு பெற்று கொச்சி-கோழிக்கோடு மார்க்கத்தில் ஒரு கடலோர கிராமத்தில் இளைப்பாரிக்கொண்டிருக்கும் பெற்றொர்கள்.. - படித்தது எத்திராஜ் கல்லூரியில் பி.காம். அதனால் காம் (calm) ஆக இருக்கும் பெண். - படிப்பு முடிந்து நான்கு மாதங்கள் ஆயிற்று. இது தான் முதல் வேலை - சம்பளம் - இப்போதைக்கு ரூ.. 6000. ஆனால் விரைவில் ஐந்து இலக்கத்தைத் தொடும். - வசிப்பது. - திருவான்மியூரில் ஒரு லேடீஸ் ஹாஸ்டலில். மறுநாளும் லிஃப்டில் சந்தித்தேன்.. (வேண்டுமென்றே.. என்றும் நான் கூறித் தான் நீங்கள் தெரிந்து கொள்ளவேண்டுமா?) "ஹாய் ராகினி..." "ஹலோ சார்." "இதுக்கு மேலே நீ பேசினால் என்ன ஆகும்னு பயப்படுறே ராகினி?" கலகலவென்று வெள்ளிக்காசுகள் கொட்டியது போல் சிரித்தாள். ஆனால் விடையளிக்கவில்லை. மீண்டும் டக் டக் டக் என்று நடந்து சென்றாள். துள்ளியாடும் குண்டிகளை ஒரு நாளாவது பிசைந்துவிடவேண்டும்.

 

[balusai]

அவளைப் பின் தொடர்ந்தேன். வாயில் வந்தவுடன் சர்ரென்று எங்கிருந்தோ ஒரு பைக் சீறிப் பாய்ந்து வந்து நின்றது. பைக்கில் வந்த இளைஞனைப் பார்த்து கையசைத்தாள். அவனும் அசைத்தான். டக்கென்று பைக்கில் ஏறினாள். சீறிப்பாய்ந்து சென்றுவிட்டது.. யாரடா இது ஒரு வில்லன்..ம்ம்ம்.. ராஸ்கல்... இது போன்று ஓரிரு நாட்கள் லிப்டில் சந்திப்பு. அடுத்த நாள் மதியத்தில் அந்த கட்டிடத்தில் இருக்கும் ஒரு ரெஸ்டாரெண்டில் அமர்ந்து கொரித்துக்கொண்டிருந்தேன்... சனிக்கிழமை.. கூட்டமே இல்லை... என் வேலையும் முடிந்தாகிவிட்டது. வீட்டிற்கு போய் என்ன செய்ய... தனிமை தான். இங்காவது உட்கார்ந்து சாப்பிட்டு போகலாம் என்று அமர்ந்தேன். ஒரு கோல்ட் ஃப்ளேக் எடுத்து பற்ற வைத்தேன். ஒரு தினசரிப் பத்திரிக்கையைப் படித்துக்கொண்டே..... கொரித்துக்கொண்டே... புகைத்துக்கொண்டே.... இருந்தேன்.. டக் டக் டக்க்.. பழக்கமான ஓசை கேட்டு நிமிர்ந்தேன்.


ராகினி... இன்று கருப்பு நிற ஜீன்ஸும், கருப்பு மேல்சட்டையும்.. ஆனால் எட்டிப் பார்க்கும் ப்ரா மட்டும் வெண்மையோ வெண்மை... ஐயகோ....!!! ராகினி செல்ஃப் சர்வீஸ் கவுண்டரில் நின்று ஏதோ கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்... நான் சிகரெட்டை ஆஷ்-டிரேயில் வைத்தேன். அணைக்கவில்லை. சட்டென்று எழுந்தேன். "ஹாய் ராகினி." அவளருகே சென்று மெதுவாக அவள் தோள் ஒன்றைத் தீண்டினேன். "அஹ்...சார்.. நீங்களா.. சார்.. ஹலொ.. குட் ஆஃப்டர்நூன் சார்.." "என்ன ராகினி.. இது என்ன ஸ்கூலா.. நீ என்ன ஸ்டூடண்டா.. நான் என்ன டீச்சரா? கமான் யங் கேர்ள்.. இது ஒரு பன்னாட்டு நிறுவனம்.. கட் ஆஃப் திஸ் சார் பிசினஸ்..." "ஓக்கே.. சார்.. ஐம்ம்ம் சாரி.. மிஸ்டர்..." இழுத்தாள். "ஐயோ... மை காட்.. என் பெயரை மறந்திட்டியா?.. ம்ம்ம்.. ராகவ்.." மீண்டும் கை நீட்டினேன்... இன்று தயக்கமின்றி பற்றினாள்.


"அண்ட் கட் அவுட் தட் மிஸ்டர்.. கால் மீ ராகவ்." "ஓக்கே ராகவ்.." கையை விடுவிக்க முயன்றாள். ஆனால் நான் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டேன். "ம்ம்.. விடுங்க ராகவ்." "ம்ஹும்.. விடமாட்டேன்.. விட்டா, நீ ஆர்டர் பண்ண சாப்பாட்டை எடுத்துட்டு எங்கேயாவது போய் உக்காருவே.. நோ வே.. நீ என்னோட சேர்ந்து ஒரே டேபிள்ள உக்காந்து சாப்பிடணும். அண்ட்.. இட் இஸ் ஆன் மை அக்கவுண்ட்.." "ஓ.. நோ.." "ஏன்.. ஓ.. நோ" வேண்டுமென்றே க்஢ண்டலடித்தேன். அவள் குரல் போல் மாற்றிப்பேசி... "ஓ.. நோ" என்றேன். கலகலவென்று சிரித்தாள்.. "இல்ல.. ஒண்ணுமில்ல ராகவ்.." "இல்ல.. என்னமோ இருக்கு.. சொல்லு.. இட் இஸ் ஆன் மை அக்கவுண்டுன்னு சொன்ன உடனே ஏன் ஓ நோன்னு சொன்னே..." "அது.. வந்து.. இல்ல ராகவ்.... சீக்ரட்.." "என்ன சீக்ரெட்.. ஏது சீக்ரெட்..?" "நான் சொன்னா நீங்க கோவிச்சுக்கக்க் கூடாது.." "அழகான பொண்ணுங்க என்ன சொன்னாலும் நான் கோவிக்கமாட்டேன்." "ஐ..ஐ..ஐஸ்..." "இருக்கட்டும்.. சென்னை வெயிலுக்கு ஐஸ் தேவைப்படும்.. முதல்ல சொல்லு..." அவள் ஆர்டர் செய்திருந்த பரோட்டாவையும் நானே சுமந்து வந்து என் மேசையில் வைத்தேன்.


சிகரெட் இன்னும் புகைத்துக்கொண்டிருந்தது. "நான் ஸ்மோக் பண்ணலாமா, இல்லை அணைச்சிரட்டுமா?" அவளை அணைக்கவேண்டும் போலிருந்தது. "பரவாயில்லை ராகவ்.. எங்க அப்பா ஒரு ஸ்மோக்கர்... அதுனாலே வாசனை பழகிருச்சு.." "தட்ஸ் குட்." என்றபடி புகை இழுத்தேன். ஒரு பெண்ணின் முன்னால், அதுவும் ஒரு இளம் அழகியின் முன்னால்; அதுவும் எனக்குப் பிடித்திருந்தவளின் முன்னால் ஸ்டைலாக சிகரெட் பிடிப்பதே ஒரு த்ரில் தான். "ம்ம்ம்... சொல்லு. .ஏன் ஓ..நோன்னு சொன்னே.. சொல்லாம தப்பிக்காதே.." "ம்ம்.. என் ஃப்ரெண்டு ரம்யா.. அதான் என்னோட ரூம் மேட் சொன்னா..." என்று அவள் தொடங்கவும்.. நான் இடைமறித்தேன்... "யாரு அது.. சோடா புட்டியும்.. தெற்றுப்பல்லுமாய் திரியுமே ஒரு குட்டி.. அதுவா..?" "ம்ம்" என்றவள் களுக்கென்று மீண்டும் சிரித்தாள்.. "அவளே தான். நேத்து என் கூட அவளும் லிப்ட்ல வரும்போது நீங்களும் வந்தீங்களே.." "ம்ம்ம். சொல்லு." "அவளுக்கும் எனக்கும் ஒரு பெட்.. செல்லமான பெட். நீங்க நேத்து என்னைப் பார்த்த பார்வையிலேயே ரம்யாவுக்குத் தெரிஞ்சி போச்சாம்.. அடுத்த நாளே நீங்க என்னை லஞ்சுக்கோ டின்னருக்கோ கூப்பிடுவீங்கன்னு ஜோசியம் சொன்னா.. நான் மறுத்தேன்..

 

[balusai]

பட்... பெட்டுல ரம்யா ஜெயிச்சிட்டா.. அதுனாலே ... ஓஹ்.. நோன்னு சொன்னேன்.." மீண்டும் கலகலவென்று வெள்ளிக்காசுகள் சிதறி ஓடும் ஓசை... "ப்ளீஸ் வேண்டாம் ராகினி.. நோ.. வேண்டாம்... நீ பாட்டுக்கு இப்பிடி சிரிக்காதே.. பாவம் ஏழைப்பசங்க எல்லாம் உடனடியா தரைல சில்லரை சிதறியிருக்கான்னு தேட ஆரம்பிச்சிருவாங்க.. வேண்டாம் ப்ளீஸ்." . "ஓஒ... மை காட்... " தலையில் கை வைத்தாள் ராகினி... "என்ன ஆச்சு ராகினி.?" "அடுத்த பெட்டுலயும் தோர்த்துப் போயிட்டேன்... ரெண்டாவது பெட் வச்சா ரம்யா.. முதல் சந்திப்பிலேயே அசட்டுத்தனமா ஒரு ஜோக் சொல்வார் பாரு.. அப்பிடின்னு சொன்னா... ஷிட்... ஓ.சாரி.. மறுபடியும் தோத்துப் போயிட்டேன்." குறும்புத் தனமாகச் சிரித்தாள். ஆனால் நான் அசட்டுத்தனமாய் உணரவில்லை. "எவ்வளவு ரூபாய் பெட் வச்சீங்க?" "ஒவ்வொரு பெட்டுக்கும் 100 ரூபாய்..." "தட்ஸ் ஆல்... நான் ஒவ்வொரு பெட்டுக்கும் 1000 ரூபாய் தருவேன் உன் ஃப்ரெண்டுக்கு... அடிக்கடி இது மாதிரி பெட் வைச்சு நீ தோக்கணும்னு ரம்யா கிட்டே சொல்லியே 1000 ரூபாய் கொடுப்பேன்." "


இது இரண்டாவது அசட்டுத் தனமான ஜோக்.." "யூ.. யூ... உன்னை வந்து..." என் கையில் கிடைத்த க்ளாஸ் டம்ப்ளரைத் தூக்கி கை ஓங்கினேன்.. விளையாட்டுக்குத் தான். அவளும் பயப்படுவது போல் நடித்தாள். ஒதுங்கினாள். குனிந்தாள். கருப்புச் சட்டைக்குள் வெள்ளை ப்ராவும், ப்ரவுன் நிற க்ளீவேஜும் தெரிந்தன. விளையாட்டாகச் சிலத் துளிகள் தண்ணீரை அவள் மீது தெளித்தேன். குறிபார்த்து சிலத் துளிகள் அவள் க்ளீவேஜுக்குள் விழுந்தன. சிரித்தாள்... தத்து பித்துவென்று என்று என்னன்னவோ பேசினோம்.. எழுந்தோம்.. "என்ன ராகினி.. திரும்பவும் வேலைக்கா?" "நோ.. ஹாஸ்ட்லுக்குத் தான்.. ஆனா ஹாஸ்டல் மெஸ்ஸிலிருந்து தப்பிக்கலாமேன்னு ஒரு ஆசைல இன்னிக்கி இங்கே சாப்பிட்டேன்." "நானும் வீட்டுக்குத் தான்.. என் வீடும் பெசண்ட் நகர்தான்.. உன்னை டிராப் பண்ணட்டுமா?" பேசிக்கொண்டே வாயில் வரை வந்தோம்.


"கருப்பு கலர் பஜாஜ் பல்சர் வண்டி நம்பர் 9900 உங்க வண்டியா?" "ஆமாம்..." "நான் உங்களோட பைக்ல வரமாட்டேன்.. சாரி.." கற்சிலையாய் நின்றேன்... ஏன்.. ஏனிப்படி... ஏன் உதாசீனப் படுத்துகின்றாள்??. யாரோ ஒரு தடியன் அன்று பைக்கில் வந்தபோது அவனைக் கட்டிக்கொண்டு பறந்தாளே.. என்னிடம் சிரித்து சிரித்துப் பேசி... சிரித்து சிரித்து என்னை சிறையிலிட்டு.. இப்போ.. பட்... வொய்...?"நான் உங்களோட பைக்ல வரமாட்டேன்.. சாரி.." கற்சிலையாய் நின்றேன்... ஏன்.. ஏனிப்படி... ஏன் உதாசீனப் படுத்துகின்றாள். யாரோ ஒரு தடியன் அன்று பைக்கில் வந்தபோது அவனைக் கட்டிக்கொண்டு பறந்தாளே.. என்னிடம் சிரித்து சிரித்துப் பேசி... சிரித்து சிரித்து என்னை சிறையிலிட்டு.. இப்போ.. பட்... வொய்...?



ஏனிப்படி... "ஏன் ராகினி.. அன்னிக்கி.. நீ..." "ஓ.. மை காட்.. அன்னிக்கி ராகேஷோட வண்டில ஏறிப் போனதைச் சொல்றீங்களா?" "ம்ம்ம்.." "அது வேற.. இது வேற... அதை விடுங்க." "விடமாட்டேன்... ராகினி.. சொல்லிட்டுத் தான் போகணும்" "அதைச் சொல்லுறதுக்கான நேரம் வரல்லைன்னு நினைக்கிறேன் ராகவ்." "எப்போ நேரம் வரும்.?" "தெரியாது."" "நோ... நோ ராகினி.. சொல்லித்தான் ஆகணும்." "ப்ளீஸ் ராகவ்.. ராகேஷ் ஜஸ்ட் ஒரு பாய்ஃப்ரெண்ட் அவ்வளவுதான்.. சும்மா ஊர் சுத்துவேன்.. பழகுவேன்.. ஆனா எல்லை மீற மாட்டேன்.. ஐ நோ மை லிமிட்ஸ்... அவன் பைக்ல கூப்பிட்டா ஜாலியா ஒரு ரவுன்ட் அடிப்பேன். "ஆனா. ஏன்.. ஏன் எங்கூட.." "இது வேற ராகவ்.." "கமான்... ராகினி.. யூ ஆர் டெஸ்டிங் மை பேஷன்ஸ்.. சொல்லு ப்ளீஸ்.." "அவன் ஜஸ்ட் ஒரு பாய் ஃப்ரெண்ட். அது மாதிரி பத்து=இருவது பாய் ப்ரெண்ட்ஸ் இருக்காங்க.. ஆனா...." "ம்ம்.. சொல்லு.."


"நீங்க வேற..." "ஏன்.. எதுக்கு.. நான் ரொம்ப மட்டமானவனா? நானும் உன் பாய்-ஃப்ரெண்டா இருக்க லாயக்கில்லாதவனா?' "நோ ராகவ்.. நீங்க அப்பிடியில்ல.. நீங்க அந்த பாய் ஃப்ரெண்ட்ஸ் மாதிரி இல்லை. உங்களை நான் ரொம்ப உயர்வா நினைச்சி வச்சிருக்கேன்.. நம்புங்க ப்ளீஸ்.." "அப்போ எப்பத் தான் நீ என்கூட பைக்ல உக்காந்து வருவே..." "சொல்லட்டா ராகவ்...?" "ம்ம்ம்.. சொல்லு..." "அதிர்ச்சி ஆக மாட்டீங்க இல்ல??" "அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல." "என்னிக்கி நீங்க கேரளா போய் எங்க அச்சனைப் பார்த்து.. சார்.. உங்க மோள் எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருக்கு.. எப்போ கைப்பிடிக்கலாம்னு தேதி ஃபிக்ஸ் பண்ணீங்கன்னா.. அன்னிக்கே நான் உங்க பின்னாலே பைக்ல உக்காந்து வரத் தயார்..." அதிர்ச்சியா... இன்ப அதிர்ச்சியா.. அலை அலையான அதிர்ச்சியா...? "ஏய்.... ராகினி.. ரியல்லி?? ஏய்..." அவள் பின்னால் ஓடினேன்... படபடவென்று வேகமாக நடந்து சென்றாள்.

 

[balusai]

அவள் குண்டிகளைப் பின் தொடர்ந்து ஓடினேன்.. "என் பின்னால வராதீங்க ராகவ்.. முதல்ல கோழிக்கோடு போங்க... இப்போதைக்கு bye.." என்று கையாட்டினாள். சரியாக அந்த நேரத்தில்.. ஒரு சனியன்... ராகேஷோ.. ராஜேஷோ.. சுந்தரோ.. ராமனோ.. கண்னனோ.. ஐசக்கோ... அக்பரோ எவனோ ஒரு சனியன் பைக் எடுத்து வந்தான்.. அவன் பின்னால் ஏறி உட்கார்ந்து எனக்கு கை காட்டினாள்.. ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுத்தாள். என் உடம்பு காற்றில் பறந்தது போலிருந்தது... "ஊஊஊ லல்லல்லாஅல்லா... " என்று சீட்டியடித்தேன்.. கள்ளி.. மனதுக்குள் என்ன என்னவெல்லாம் வைத்துக்கொண்டு.. அப்பாவி போல்.. கள்ளி.. இது தான் அமைதியான கவர்ச்சியா? மனதுக்குள் ஆசை... வெளிப்புறத்தில் லேசாக இருத்தல்.. ஒரு பக்கம் காதல்... மற்றொரு பக்கம் ப்ராக்டிகல்.. கவர்ச்சியும், அழகும், காதலும்.. கண்ணியமும் கலந்த மை டியர் ராகினி... ஓ மை டியர் ராகினி.... மறுநாள் காலை 8 மணிக்கு "ஏர் டெக்கான் விமானம் எண்.... கொச்சி செல்லும் பயணிகள்..தயவு செய்து விமானத்திற்குள் சென்று அமரும்படி கேட்டுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள்.. " என்ற இனிமையான குரல் என் காதுகளில் ஒலித்தது...


என் காதுகள் அல்ல.. எங்கள் காதுகள்.. ஆம்.. நானும் ராகினியும். இப்போது ஜீன்ஸ்- டிஷர்டில் அவள் இல்லை. மரியாதையான சுரிதாரில்.. முதல் முறையாக என் முன்னால் சுரிதார் அணிந்து வந்த என் சொர்க்கம்..... இப்போது என் தோள்களில் தொங்கியபடி விமானத்துக்குள் வந்தது. என்னருகில் அமர்ந்தது என் சொர்க்கம். நெடும்பச்சேரி விமான நிலையத்திற்கே வந்துவிட்டனர் அவளது பெற்றோர். அவர்கள் கிராமம் இரண்டு மணி நேரம் தள்ளி இருக்கின்றதாம்.. அங்கு சென்று நான் மீண்டும் அன்றிரவே சென்னை திரும்பவேண்டுமென்றால் சிரமமாக இருக்கும் என்று நினைத்து அவர்களே நெடும்பச்சேரி வந்தடைந்தனர். அவர்.. பெரியவர்.. சங்கரன் நம்பியார்.. இப்போது தான் 60 முடிந்து 61 அடைந்திருந்தார். சென்னையிலேயே பல வருடங்கள் இருந்ததினால் மலையாள வாடையை அனேகமாகத் தொலைத்திருந்தார்..


அவர் மனைவி... அம்புஜம்ம்மாள்... டிபிகல் மலையாள சேச்சி.. ரொம்பவும் குண்டல்ல.. லேசான குண்டாக, மதர்த்த கொப்பரைத் தேங்காய் முலைகளுடன், கனத்த பின்புறங்களுடனும்... நல்ல வேளையாக என் காதலி ராகினிக்கு அவள் அம்மாவின் அபாரமான குண்டிகள் மட்டுமே சீதனமாக வந்திருந்தன. முலைகளும் கனமாக இருக்கவேண்டியது தான்.. ஆனாலும் ஓவராக.. தர்பூசணி போல் தொங்கிக்கொண்டிருந்தால் சுவாரசியமே இல்லை. அளவான அழகான, கும்மென்று தூக்கலாக இருக்கும் முலைகள் மட்டும் தான் எனக்குப் பிரியம். ஒரு சிறிய மாருதி கார் கொண்டு வந்திருந்தார். அவர் ஓட்டினார். அம்புஜம்மாள் அருகே அமர, நானும் ராகினியும் பின்னால் அமர்ந்தோம்.. ஆனால் தொட்டுக்கொண்டு அல்ல.. தொடாத தொலைவில் அமர்ந்தோம். எர்ணாகுளம் அபாட்ஸ் ப்ளாஸா ஹோட்டலின் ரெஸ்டாரெண்டில் அமர்ந்து பேசினோம்..


"உங்க பொண்ணு தான் சொன்னா சார்.. உங்களை இங்கே வந்து பார்த்து பெண் கேட்கணும்னு சொன்னா சார்." "ரொம்ப சந்தோசம் தம்பி.. ஏதோ.. நல்ல படிச்சிருக்கீங்க.. நல்ல வேலைல இருக்கீங்க.. சந்தோசமா இருக்கீங்க. என் பொண்ண நல்லபடியா காப்பாத்துவீங்கன்னு நம்பிக்கை இருக்கு தம்பிஔ என்றார். பச்சைக்கொடி காட்டினார். என் பெற்றோரிடம் மரியாதைக்குப் பேசிக்கொள்வதாக வாக்களித்தார். அன்று மதியமே மீண்டும் சென்னை பயணித்தோம்... சென்னை விமான நிலையத்தில் வந்து இறங்கியவுடன் ராகினி வேகமாக "பெண்கள் ஒப்பனைஔ அறைக்குள் சென்றாள்.. இப்போது ஏன் சென்றாள்.. புரியவில்லை... ஆனால் சில நிமிடங்களில் புரிந்தது. சட்டென்று முற்றிலும் மாறுபட்ட ராகினி வெளியே வந்தாள். ஆம்... போனிடெயில் போய்விட்டது... சுரிதார் மாறிவிட்டது..

 

[balusai]

முழங்கால் வரை முடிந்த ஒரு சிவப்பு நிற மிடி.. மேலே தொப்புளை மூடியும் மூடாமலும் ஒரு வெள்ளை ஃப்ரில் வைத்த டாப்ஸ்... அலைபாயும் தலைமுடி.. கால்களில் தோலின் நிறத்தில் சாக்ஸ் மற்றும் வெள்ளை நிற ஹை ஹீல் ஷூ. சட்டென்று மாறிவிட்டாள் என் கண்மணி.. "ஏய்ய்ய். ராக்ஸ்... என்ன நீ.. இப்பிடி மாறிட்டே..ஔ "ஏன்ன். ராக்ஸ்.. உங்களுக்கு இது பிடிக்காதா?ஔ இருவருமே ஒருவரை ஒருவர் "ராக்ஸ்ஔ என்று அழைத்ததை மிகவும் ரசித்தோம் ... சிரித்தோம்.. சிரித்தபடி கை கோர்த்துக்கொண்டு வெளியே வந்தோம். நான் பார்க்கிங்கில் பைக் நிறுத்தி வைத்திருந்தேன்... "இப்போ. உன் பைக்குல வர்ரேன் ராகவ்..ஔ என் பின்னால் ஏறியது என் சொர்க்கம். என்னை இறுக்கி பற்றிக்கொண்டாள். என் தோள் மீது தாடையை வைத்தாள். அவள் கூந்தல் அலை பாய்ந்து என் கன்னங்களை வருடியது.. "என் செல்ல டார்லிங்.. ராகவ்.. இதுக்காகத் தான் உங்களைக் காத்திருக்கச் சொன்னேன்....



ஔ "தான்க்யூ டார்லிங்.. அது சரி.. உன் ஹாஸ்டலுக்கு வழி சொல்லு..ஔ "ம்ஹும்.. முதல்ல.. நான் வாழப்போற ஃப்ளாட் எப்பிடி இருக்குன்னு பார்க்கணும்.. அங்கே என்ன என்ன மாறுதல்கள் எல்லாம் செய்யணும்னு பார்க்கணும்.. வீட்டிற்கு என்னேன்ன வாங்கணும்; என் வருங்காலக் கணவரோட பர்ஸை எப்படி எல்லாம் காலி பண்ணனும்னு யோசிக்கணும் ..ம்ம்ம்..முதல்ல உங்க ஃப்ளாட்டுக்குப் போங்க... என் காதுகளில் சங்கீதம் பாய்ந்தது போல் இருந்தது. என் பல்சர் பைக் சீறிப் பாய்ந்தது.. அந்த மாலை வேளையிலும் 25 நிமிடங்களில் விமானநிலையத்திலிருந்து பெசண்ட் நகர் பீச் வந்தடைந்தது. என் முதுகில் மெத்து மெத்துவென்று இரண்டு சிறிய குஷன்கள் உரசிக்கொண்டிருந்தால், என் வண்டிக்கும் வேகம் வராதா என்ன? என் காதுகளில் அவ்வப்போது சில்லரை சிந்தும் ஒலி கேட்டுக்கொண்டிருந்தால் எனக்கு வேகம் வராதா என்ன? ஆறாவது மாடியிலிருந்த என் 3 படுக்கையறை கொண்ட அபார்ட்மெண்டைத் திறந்தேன்.


"எதுக்கு ராகவ்.. இவ்வளவு பெரிய ஃப்ளாட்?" 1500 சதுர அடி ஃப்ளாட்டைக் கண்டு அதிசயித்தாள். "எல்லாம் எனக்கு வரப்போற தேவதைக்குத் தான்..." வாய் பிளந்து பார்த்தவளைச் சீண்ட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். "ரொம்ப விலை ஆயிருக்குமே?" "ம்ம்ம்.. ஆச்சு.. ஆனாலும், எச்.டி.எஃப்.சில லோன் அள்ளி அள்ளி தரானே.. மாசம் 40000 கட்டினா போதும். அதுவும் பர்ஃபார்மன்ஸ் இன்சண்டிவ் வரும் போது பல்க்கா கட்டிருவேன்.. சீக்கிரம் குறைச்சிடலாம்.." "பெரிய ஹால், டைனின் ஹால், கிச்சன் எல்லாம் சரிதான்.. இருந்தாலும், 3 பெட்ரூம் தேவையில்லையே!!!" "தேவைப்படலாம்.." "ஏன்?" "இனிமே நான் உன்னைச் சும்மா விடமாட்டேனே.. ஆஃபீஸ் நேரம் போக மிச்ச நேரம் எல்லாம் நமக்கு பெட்-ரூம் தான் கதி.. அதுனாலே எக்கச்சக்கமா குழந்தைகள் பிறந்தா..." "ஏஏஏய்ய்.. யூ நாட்டி..." என்னை அடிப்பதற்காக ஓடி வந்தாள். தப்பித்து ஓடினேன்.. சோஃபாவைத் தாண்டிக் குதித்து ஓடினேன். அவள் சோஃபாவிலிருந்து ஒரு குஷனை எடுத்து என் மீது வீசி எறிந்தாள்.


"ச்ச்ச்சேசெ.. வேற நினைப்பே இல்லையா?" "இல்லை டார்லிங்.. உன்னைப் பார்த்தா வேற நினைப்பே வரமாட்டேங்குதுடி ராக்ஸ்.." "என்ன சொன்னீங்க?... டீ ன்னு சொன்னீங்களா...? ஓஹோ... அவ்வளவு தைரியமா?" இடுப்பில் இரு பக்கமும் கைகள் வைத்துக்கொண்டு என்னை முறைத்துப் பார்த்தாள். ஆஹா.. அந்த போஸ் தான் எத்தனை அழகு.. கொள்ளை அழகு.. என் பின்னால் ஓடி வந்து துரத்தியதில், மார்பகங்கள் எழுந்து தாழ.... வெள்ளை நிற டாப்ஸ் சற்றே தூக்க... குனிந்து பார்த்தால் தொப்புள் லேசாகத் தெரியுமோ என்னவோ... வேண்டுமென்றே முகத்தில் கோபத்தைக் காட்டுவது போல் நடித்தாலும்.. அந்த உதடுகள் இருக்கின்றனவே.. ம்ம்ம். ஆஹா. துடிக்கும் உதடுகள்.. கடிக்கத் தூண்டும் உதடுகள்.. "ஆமாண்டி.. தைரியம் தான்.." வேண்டுமென்றே சீண்டினேன்.. அப்போது தானே, மீண்டும் என் பின்னால் ஓடி வருவாள். மீண்டும் மார்பகங்கள் ஏறித் தாழும்.. வேடிக்கைப் பார்க்கலாமே.. "ச்சீ.. கெட்ட பையா.. எங்கே எங்கேயோ பார்வை போகுது.." சோஃபாவில் தொம்மென்று அமர்ந்தாள். ஒரு குஷன் எடுத்துக்கொண்டு மார்பகங்கள் மீது வைத்து கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டாள்.


ம்ம்ம்.. அடிபடும் அபாயம் தற்காலிகமாக நீங்கியது. புயல்சின்னம் வலுவிழந்து காணப்பட்டது.. மெதுவாக நெருங்கினேன். எதிரில் இருந்த சோஃபாவில் அமர்ந்தேன். கொஞ்சம் நேரம் பேசினோம்.... அமைதியானாள்.

 

[balusai]

தன் குடும்பத்தைப் பற்றி விவரங்கள் சொன்னாள். அப்பா, மத்திய அரசில் ஒரு நல்ல பதவியில் இருந்து ஓய்வு பெற்றவர். கேரளா, இரிஞ்சாலக்குடாவிலிருந்து கொஞ்ச தூரம் மேற்கே சென்றால் ஒரு கடற்கரையோர கிராமம் அவர்களுடையது. கடலை ஒட்டி, அங்கு பூர்வீக வீடு உண்டு. அந்த வீட்டை நம்பியார் அவர்கள் நன்றாக எடுத்துக் கட்டி ஒரு சிறிய ரிசார்ட் போல் செய்திருப்பதாகவும்.. அங்கு வசிப்பதாகவும் சொன்னாள். சீசன் நாட்களில் எப்போதாவது பேயிங் கெஸ்ட் போல் சுற்றுலா வருபவர்கள் தங்கிச் செல்வதுண்டு.


மீது நேரங்களில் இவர்கள் குடும்பம் மட்டும் தான்... குடும்பம் என்றால்?? ஒரு அண்ணன், பெயர் ப்ரபாகர், வயது 27. எல்லா மலையாளிகளும் செய்வது போல் அபுதாபியில் ஏதோ ஒரு எண்ணைக்கார ஷேக்குக்கு சேவகம் செய்யப் போய்விட்டான். எப்போதும் போல் வருடத்தில் 11 மாதம் பாலைவனம், ஒரு மாதம் சோலைவனம்.. என்று வாழ்க்கையை ஓட்டுபவன். ஒரு அண்ணி.. பெயர் ஜெயஸ்ரீ. தமிழ் பெண். மதுரைக்காரி.. வயது 23. ஒரு தங்கை - பெயர் ஷைலஜா என்ற ஷைலு.. 12 ஆவது படித்துக்கொண்டிருக்கின்றாள். 2007 மார்ச் மாதத்தில் 12ம் வகுப்பும் முடிந்துவிடும், 18 வயதும் முடிந்துவிடும்.. அண்ணியும் தங்கையும் அந்தக் கடற்கரை வீட்டில் தான் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.


நாங்கள் கொச்சி சென்றிருந்த சமயம், ஷைலுவிற்கு 12ம் வகுப்பு மாடல் தேர்வுகள் இருப்பதால் படித்துக்கொண்டிருந்ததாகவும், அவளுக்குத் துணையாக ஜெயஸ்ரீ இருந்ததால் அவர்கள் இருவரும் கொச்சி வந்து எங்களைக் காண வரவில்லை என்றும் சொன்னாள் ராகினி. "சரி ராகவ்... வீட்டைச் சுத்திப் பார்க்கலாம்.. என்ன என்ன வச்சிருக்கீங்க.. இன்னும் என்ன என்ன வேணும்..ம்ம்.. வாங்க.." என்னை எழுப்பினாள். முதலில் சமையலறை. அங்கு கிட்டத்தட்ட ஒன்றுமே இல்லை. ஒரு கேஸ் அடுப்பு.. பற்ற வைத்து வாரங்கள் ஆகிவிட்டன. ஒரு மைக்ரோவேவ்.. அவ்வப்போது பீட்ஸா, ப்ரெட், சாண்ட்விச் டோ ஸ்ட், காஃபி எல்லாம் சுட வைத்தது தவிர வேறு ஒன்றும் செய்ததில்லை. ஒரு காஃபி/ டீ மேக்கர். அதற்கு மட்டும் வேலை உண்டு. ஃப்ரிட்ஜைத் திறந்துப் பார்த்தாள். ஆஆ.. கலர் கலராக திரவங்கள் நிறைந்த பாட்டில்கள்... "ம்ஹும்ம்.. இந்தப் பழக்கம் எல்லாம் வேற உண்டா? ம்ம்ம். பார்க்கலாம்.. எல்லாத்தையும் மாத்தணும்." முணுமுணுத்தாள் ராகினி.. "அதெல்லாம் சும்மா ராக்ஸ் டியர். எப்பவாவது.. " "சீ.. சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க.. எப்பவாவது குடிக்க ஏன் இவ்வளவு விதமான வகை வகையான பாட்டில்.. 10 பாட்டிலுக்கு மேலே இருக்கு போல." "என்ன ராக்ஸ்.. இதெல்லாம் விட்டுரு ராக்ஸ்.. இதெல்லாம் சகஜம்.." "ஓக்கே..ஓக்கே.. ஆகட்டும் பிறகு பாக்கலாம்.



முதல்ல சமையல் சாமான்கள், பாத்திரங்கள், க்ராக்கரி-கட்லரி எல்லாம் வாங்கணும்.. நாளைக்கு லிஸ்ட் குடுக்குறேன்.. வீக் எண்ட் ஒரு ரவுண்ட் அடிச்சி வாங்கி வரலாம்." இப்போதே குடித்தனம் தொடங்குவது போல் பேசினாள். திருமண நாளே இன்னும் நிச்சயிக்கவில்லையே!!! "இன்னிக்கி நைட் என்ன சாப்பிடப்போறீங்க?" "ம்ம்.. ஏதாவது.. வெளில போய் சாப்பிடணும்னு ..." "ம்ஹும்.. இன்னிக்கி ஸ்பெஷல் டே.. நம்மளோட தொடர்பு செட்டில் ஆன தினம்.. இன்னிக்கி என் கையால நான் ஏதாவது செஞ்சித் தரணும்.." "உனக்கு சமைக்க எல்லாம் தெரியுமா ராக்ஸ்?" உண்மையாகத் தான் கேட்டேன். இது போன்ற மாடர்ன் யுவதிகள் சமைப்பார்கள் என்று நான் கேள்விப்பட்டதில்லை. "என்ன கிண்டலா? ஒரு நாள் எங்கிட்டே கிச்சன விட்டுப் பாருங்க.. எப்பிடி ஜமாய்க்கிறேன்னு." "ம்ம்.. பாக்கலாம்.. பாக்கத்தானே போறேன்..




"எ வே டு எ மேன்ஸ் ஹார்ட் இஸ் த்ரூ ஹிஸ் ஸ்டொமக்." என்றாள். "என்ன இது ராக்ஸ். வெறும் வயிறு தானா வழி.. அதை விட எவ்வளவோ வழிகள் ஆண்டவன் நமக்குக் குடுத்துருக்கானே.. ஒரு ஆம்பிளைய ஒரு பொம்பளைக் கவரணும்னா.. ஆஃப்டர் ஆல்... சமையல் ஒண்ணுதானா வழி.. அதை விட...": என்று இழுத்துக்கொண்டே.. அவளை மேலும் கீழும் பார்த்தேன். அவள் முகத்தில் பொய்யான கோபம் கொந்தளித்தாலும், அவள் மூச்சு ஏறித் தாழ்ந்து..ச்சே.. என்ன ப்ரச்சனை இது.. என் ஜீன்ஸ் முன்னால் டைட் ஆனதே.. "ம்ம்ம்.. அவசரம் தான்??.. வேறே சப்ஜெக்டே தெரியாதா உங்களுக்கு?... இரு இரு.. ஒரு நாள் ஒரு வழி பாக்குறேன்.. " "என்ன வழி ராக்ஸ்.. என் ஹார்டுக்கு வழியா.. இல்லை உன்னோட... வயித்துக்குள்ள போக ஒரு வழியா.... ரெண்டாவது வேணும்னா நான்.. வழி காட்டுறேன்.." மெதுவாக அவள் தோள் மீது கை வைத்தேன். என் கையை அவள் விலக்கவில்லை... "சரி.. சரி.. வீட்டுல மாக்கி நூடுல்ஸ் இருக்கா?" "ம்ம்.. எப்பவாவது செய்வேன்.." "இன்னிக்கி நான் செய்யிறேன்.." "ஓக்கே டார்லிங்.." சமையல் அறையை விட்டு வெளியே வந்தோம். டைனிங் மேசை அருகே இருந்தது ஒரு படுக்கையறை. திறந்துக் காட்டினேன்.. காலியாக இருந்தது. சிறிய 12x12 அறை தான். அடுத்த அறையையும் திறந்தேன்.. அதுவும் அப்படியே.. சிறிய அறை.. காலியான அறை.. "மூணாவது ரூமைத் தான் நீ கண்டிப்பா பாக்கணும் ராகினிக் குட்டி.." இன்னும் அவள் தோள்களைச் சுற்றி நான் போட்டிருந்த என் கையை எடுக்கவில்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால், மெதுவாக என் மீது அவள் சாய்ந்திருந்தாள். அவள் உடம்பின் கதகதப்பை உணர்ந்தேன். அவள் மூச்சு விடும்போது அவளது மார்பகங்கள் என் இடுப்பைத் தொட்டுக்கொண்டு ஏறி இறங்குவதை உணர்ந்தேன்.. சூடானது.. "என்ன ரூம் ராகவ்?..."

 

[balusai]

மூணாவது ரூமைத் தான் நீ கண்டிப்பா பாக்கணும் ராகினிக் குட்டி.." இன்னும் அவள் தோள்களைச் சுற்றி நான் போட்டிருந்த என் கையை எடுக்கவில்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால், மெதுவாக என் மீது அவள் சாய்ந்திருந்தாள். அவள் உடம்பின் கதகதப்பை உணர்ந்தேன். அவள் மூச்சு விடும்போது அவளது மார்பகங்கள் என் இடுப்பைத் தொட்டுக்கொண்டு ஏறி இறங்குவதை உணர்ந்தேன்.. சூடானது.. "என்ன ரூம் ராகவ்?..."


"என் ராணியோட ரூம்.. என சாம்ராஜ்யத்தின் ராணியோட ரூம்.." திறந்தேன்.. பெரிய படுக்கையறை... 20x24.. விசாலமாக ஓடியாடி விளையாடலாம். ஆனால் ஓடிவிளையாடும் அறையல்ல.. வேறு மாதிரியான விளையாட்டு ஆடும் அறை.. அதில் 8X8 அடைத்திருந்த பெரிய மெத்தை... மெத்தை மீது தொங்கிய ஷாண்டிலியர்.. எதிரே சுவற்றில் 43" ப்ளாஸ்மா டிவி.. ஹோம் தியேட்டர் சிஸ்டம்.. "இது தான் என் டார்லிங்கோட ரூம்.." மெதுவாக அவள் மெல்லிய இடையைச் சுற்றி கை போட்டு என் அருகே இழுத்தேன். இழுத்த இழுப்பிற்கு வந்தாள்... முரண்டு பிடிக்கவில்லை. "பிடிச்சிருக்கா டார்லிங்..?." "வாவ்.. லவ்லி.. சுபர்ப்.. இதெல்லாம் உண்மையா ராகவ்..?" "என் லவ்லி, சுபர்ப் டார்லிங்குக்கு எதெல்லாம் பிடிச்சிருக்கோ அதெல்லாம் உண்மைதான்..." அவளை மேலும் அணைத்தேன்.. என்னை நோக்கி அவளைத் திருப்பினேன். இடுப்பை அளந்தேன்.. அவள் வளைந்தாள். தலையைத் தூக்கினாள். "ராகவ் டியர்.. உங்களை எப்பிடி தாங்க் பண்ணன்னே தெரியல்லை.. " நான் என் தலையைச் சற்று குனிந்தேன். என் மூக்கால் அவள் மூக்கின் நுனியைத் தொட்டேன். தலையை மெதுவாகச் சாய்த்தாள். தூக்கினாள். நான் என் தலையைத் தாழ்த்தினேன். இருவரின் உதடுகளும் ஒட்டிக்கொண்டன... "தான்க்யூ டியர்.. தான்க்யூ டியர்..." என்று முணுமுணுத்தாள். அவள் கண்கள் இயல்பாகவே மூடின.. அவளை மேலும் இறுக்கினேன். என் முதுகைச் சுற்றி அவளும் கை போட்டாள். பின்னிக்கொண்டோ ம்.. எங்கள் உதடுகள் திறந்தன... தொட்டுக்கொண்டன.. நாக்குகளும் பின்னிக்கொண்டன.. அவேசமாக முத்தமிட்டாள். ஒரு பெண்ணின் நாக்கிற்கு இத்தனை வேகமும், பலமும் உண்டா? சரசரவென்று சாரைப் பாம்பு போல் என் வாய்க்குள் போய் போய் வந்தது அவள் நாக்கு. என் நாக்கிற்கு பாவ்லா காட்டிவிட்டு என் வாயின் எல்லா மூலை முடுக்குகளையும் தொட்டுப் பார்த்தது. லாவகமாக அவள் முகத்தைச் சாய்த்து, மேலும் ஆழமாக தன் நாக்கை என் வாயினுள் சொருகினாள். என் வாய்க்குள் அவள் நாக்கு ஒரு பரதநாட்டியக் கச்சேரியே நடத்தி முடித்தது. மெதுவாக விலகினாள். என் அணைப்பிலிருந்து விலகவில்லை. ஆனால் முகங்கள் விலகின. அவளது தடித்த கீழுதடு இருவரின் எச்சில் ஈரத்தில் மின்னியது. அவள் கண்களில் போதை வழிந்தது. காதல் போதை.. "ராகவ் டியர்.." கிசுகிசுத்தாள். "சொல்லுடி.. ராக்ஸ்.." "ராகவ்.. என்னை லவ் பண்ணுறீங்களா?" "நிச்சயமா லவ் பண்றேன் கண்ணம்மா.. இதிலென்ன சந்தேகம்..?'' "அதில்ல ராகவ்.. வல் பண்ணுங்க ப்ளீஸ்.... இப்பவே.. ப்ளீஸ் மேக் லவ் டு மி.. டேக் மீ.. என்னை உங்களோடதாக்குங்க.. ம்ம்.. ஐ வாண்ட் யூ ராகவ்..." என் காதுகளை என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. மீண்டும் அவளை அணைத்து முத்தமிட்டேன்.


இப்போது ஒரு சிறு முத்தம் தான்.. "ஐ வாண்ட் யூ ராகவ்.. டேக் மீ..ம்.. இன்னிக்கி நம்மளோட முதலிரவு ராகவ்.. கமான் டியர்.." அவளை அப்படியே அள்ளி எடுத்து தூக்கினேன்... ஆஹா.. 50 கே.ஜி எல்லாம் இல்லை. என்னுடைய தாஜ்மஹால் அதை விட எடை குறைவாகத் தான் இருப்பாள். தூக்கி எடுத்துச் சென்று மெதுவாக கட்டில் முனையில் இறக்கினேன்.. அமர்ந்தாள். அவளருகே அப்படியே அமர்ந்து கட்டிப் பிடித்து மீண்டும் முத்தம் தந்தேன். அவள் கைகள் என் நெஞ்சின் மீது.. என் டீ-ஷர்டின் மீது ஓடின.. மெதுவாக என் டீ-ஷர்டைத் தூக்கி, உள்ளே தன் தளிர் கரம் ஒன்றை நுழைத்து என் நெஞ்சின் மீது விரல்களை உரசி விளையாடினாள். அவளைக் கட்டி அணைத்தேன். அவள் குண்டிக்கு மேலே தடவினேன். மெதுவாக டாப்ஸைத் தூக்கி என் கையை அவள் வெற்று முதுகின் மீது படர விட்டேன். விரல்கள் அவள் முதுகில் ப்ரா ஸ்டிராப்பைத் தொட்டது. மெதுவாக ஸ்டிராப்பை இழுத்தேன்.. சுண்டினேன்.. "ஆஆ.. இழுக்காதீங்க.. வலிக்கும்.. அப்பிடியே ஹூக்ஸ் அவுத்துவிடுங்க.." முதுகில் விரல்களால் துளாவி, ப்ராவின் ஊக்குகளைக் கண்டு பிடித்து அவிழ்த்தேன். ஜிங்கென்று எகிறியது. ப்ராவின் கட்டுப்படாத கொங்கைகள் அவள் டாப்ஸுக்குள் எம்பி நின்றதை உணர்ந்தேன். என் நெஞ்சில் கெட்டியான காம்புகள் ப்ரா-டாப்ஸையும் மீறி குத்தின. . "என் செஸ்ட் மேலே ரெண்டு சூடான ரப்பர் குத்துது டார்லிங்." என்றேன். "எனக்கும் தான் ராகவ்.. கீழே ஏதோ ஒண்ணு குத்து குத்துன்னு கடப்பாறை மாதிரி குத்துது." என் ஜீன்ஸின் முன்புறம் கை வைத்தாள். கிழிந்து விடும் நிலமையில் இருந்தது. "இப்பிடி குத்துற ஐட்டம் எல்லாம் மூடி வைக்கக்கூடாது ராகினி டியர்.. அவுத்து விடணும்.." "ஆமாம்ம்..ம்ம்.. ப்ளீஸ் அவுத்து விடுங்களேன்.." அவள் கைகள் என் ஜீன்ஸ் பட்டன்களைத் திறந்து ஜிப்பை கீழே இறக்கி, ஜீனஸையே கீழே தள்ளின.. நானும் அவளுடைய டாப்ஸைத் தூக்கினேன். மறுப்பேதும் இல்லை.. முழுமையாக ஒத்துழைத்தாள். கைகள் இரண்டையும் தூக்கினாள். ஏற்கனவே ப்ராவின் கொக்கிகள் அவிழ்ந்திருந்தபடியால், நான் டாப்ஸைத் தூக்கும் போதே, அத்துடன் சேர்ந்து ப்ராவும் வெளியே வந்துவிட்டது... ஒரு சொட்டு கூட தொய்வில்லை. ஐஸ்க்ரீம் கப்பைக் கவிழ்த்து வைத்தது போல் இருந்தது. ஃப்ரூட் ஜெல்லியைப் போல் களுக் களுக்கென்று ஆடியதே தவிர தொங்குவதோ.. இடது வலமாக அசைவதோ இல்லவே இல்லை. ஸ்லிம்மான 23 அங்குல இடைக்கு மார்பகப் பருமன் சற்று அதிகம் தான். ப்ரா போட்டு கட்டுப்படுத்துகின்றாள் என்பது புரிந்தது. ப்ராவை அவிழ்த்தால் எதிர்ப்பார்த்தை விட ஒரு சுற்று அதிகமாகத் தான் இருந்தன அந்த ஃப்ரூட் ஜெல்லி கனிகள். மார்பகங்களின் பரப்பளவில் பாதியை அடைத்திருந்தன சரியான கருப்பான கருவளையங்கள்... கெட்டியான துப்பாக்கி தோட்டா போல் உறுதியாக நீண்டிருந்தன இரு காம்புகளும். மெதுவாக காம்புகளைச் சுற்றிய வளையங்கள் இரண்டிலும் என் விரல்களால் வட்டம் போட்டேன்.