Non-Erotic இரண்டு பெண்டாட்டிக்காரன்

[balusai]

ஏன் கடுப்பேறுதாம். நானும் தான் உங்க பெண்டாட்டி தானே. எனக்கு உரிமை இல்லையா? எனக்கு இந்த வீட்டில எல்லா உரிமையும் இருக்கு. சொல்ல போனா, அவளை விட எனக்கு உரிமை இருக்கு" என்று லேசாக சத்தம் போட்டாள். சத்தம் போட்டுக் கொண்டே, கட்டிலை முகர்ந்தாள்.


"பாருங்க, இதை கூட சரி பண்ணல. துணி எல்லாம் குப்பை மாதிரி இருக்குது. மகாராணி, வீட்டில் தானே கால் மேல் கால் போட்டு உக்காந்துட்டு இருக்கறாங்க. இதை செய்ய கூடாதா" என்றவள் கட்டிலில் சிந்தி இருக்கும் மல்லிகையை பார்த்தாள்.


"என்ன இது மல்லி, படுக்கை முழுக்க வாசம்?" என்றாள் அவரை பார்த்து.


"மல்லியா?" என்று என் கணவர் ஜகா வாங்கினார். அவர் என்னை புரட்டியதால் தான் மெத்தையில் மல்லிகை வாசம்டி என்று சொல்லலாம் போல இருந்தது. அடக்கிக் கொண்டேன் என் சிரிப்பை.


"எனக்கு மல்லி பிடிக்காது. எனக்கு ரோஜா தான் பிடிக்கும். அப்ப. அப்ப"


"அப்ப"


"அவளை நீங்க போட்டிருக்கீங்க. எப்ப போட்டீங்க, என்ன காலைல போட்டீங்களா?" என்றாள் ஆக்ரோஷமாக. நான் சிரித்துக் கொண்டேன். என் கணவர் தப்பிக்க முடியாது. மெல்ல எட்டி கிச்சனில் இருந்து பார்த்தேன். அவர் கட்டிலின் மீது அப்படியே அமர்ந்துக் கொண்டு இருந்தார். அவர் மடியில் ஒரு தலையணை இருந்தது. ஊர்வசி ஒரு தலையணையை எடுத்து அவர் மீது வீச முயல.


"ஏய். எல்லாம் உன் தப்புதாண்டி. நேத்து நைட், அவ கண் முன்னாலே கூப்பிட்டா?" என்று என் கணவர் சிரிக்க ஆரம்பித்தார்.

 

[balusai]

அதனாலே. அதனாலே. காலையில் வந்து கேட்டாளாக்கும்? சொல்லிட்டே இருக்கேன். உங்களுக்கு சிரிப்பு கெக்கே பொக்கேன்னு வருதா" என்று கோபமாக தலையணையை எடுத்து அவர் மேல் வீசினாள். எனக்கு பற்றிக் கொண்டு வந்தது. புருஷனை பாத்து கிரிக்கெட் பால் மாதிரி தலையணையை வீசறா? என்ன பேச்சு பேசறா பாருங்க.


"என்னடி பண்றது. அவ வந்து கேட்டா, நான் என்ன செய்ய முடியும். நீ மட்டும் கேக்கலாம். அவ கேக்க கூடாதா?" என்று என் கணவர் சூப்பராக லாஜிக் பேசவே, மெதுவாக ஊர்வசி ஆஃப் ஆனாள். அவரை தவிர வேறு யாராவது சொல்லி இருந்தால் தூக்கி போட்டு மிதித்து இருப்பாள். அது விஷ்ணு என்பதால் இதுவோடு முடிந்தது. இல்லையென்றால் கத்தி, கடப்பாரையை தூக்கி போடுவாள். என் ஆர்வம் அதிகமானது. குட்டி ரேவதி வெளியே சுற்ற போயிருந்தது. குழந்தை இன்னும் தூக்கத்தில். மெல்ல எட்டி பார்த்தேன்.


"சரி. அவளை என்ன பண்ணீங்க" என்றாள் லேசாக குரலை உயர்த்தி.


"என்னடி சொல்றே. என்ன பண்ணேன்னா, என்ன சொல்றது?" என்று விஷ்ணு லேசாக ஜகா வாங்கினார்.


"ஏன், உங்களுக்கு தெரியாதா, நான் என்ன சொல்றேன்ன்" என்றாள் மீண்டும்.


"அப்புறம் தெரிஞ்சிட்டே ஏண்டி கேக்கறே?" என்றார் விஷ்ணு சிரித்துக் கொண்டே. ஊர்வசி மீண்டும் மௌனமானாள். என்ன சொல்வாள்? நான் சிரித்துக் கொண்டேன். என்ன சொல்கிறாள் பார்க்கலாம் என்று கேட்டவள் சற்று அசந்துதான் போனேன். ஏன்னா, அவள் கேட்டது.

 

[balusai]

எத்தனை தடவை போட்டீங்க?"


என் கணவரும் சற்று அசந்து தான் போனார்.


"ஏண்டி காலையில் எழுந்துக்கவே 8. 00 ஆயிடுச்சி. கம்பெனிகாரன் என்னை 10 மணிக்கு எதிர்பார்க்கிறான். செங்கல்பட்டில் இருந்து தாம்பரம் வரணும். எங்கே டயம். இரண்டு தடவை தான்" என்றதும் நான் சற்று மிரண்டேன். இரண்டு தடவையா? ஒரு தடவை தானே.


"டேமிட். ரெண்டு தடவையா?" என்று ஆங்கிலத்தில் பொறும ஆரம்பித்தாள் ஊர்வசி. எங்கே தலையணியில் என் கணவரை சாத்து, சாத்து என்று சாத்துவாளோ என்று நினைத்தேன். நல்ல காலம். நான் பயந்தது போல ஒன்றும் நினைக்கவில்லை. லேசாக எட்டி பார்த்தேன். விஷ்ணு முன்னால், ஊர்வசி அமர்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள் அமைதியாக. எட்டி பார்த்தேன். ஆச்சரியம். ஊர்வசி பேசிக் கொண்டே தன் புடவையை கழட்டி போட்டாள். அவள் கை வேகம், வேகமாக ஜாக்கெட்டை கழட்டியது. அவள் ப்ராவை மீறி, அவள் மார்பகம் வழிந்து வெளியே வந்து இருந்தது.


"தண்ணி விட்டீங்களா?" என்றாள் மெதுவாக.


"ஆமாண்டி. அது இல்லாமலா?" என்றார் என் கணவர்.


"டாமிட். அப்ப இன்னும் கொஞ்ச நாளில் வயித்த தடவ ஆரம்பிப்பா? அவளுக்கு ஏற்கனவே என் மேல் காண்டு" என்றாள் ஆக்ரோஷமாக.


"பார்த்துடி. கேக்க போகுது" என்றார் என் கணவர் பதறிக் கொண்டு.


"கேக்கட்டுமே. அவளுக்கு ஆண் பிள்ளை வேணுங்க" என்றாள் ஊர்வசி. இது என்ன சில்லி லாஜிக் என்று நினைத்தேன். அதற்குள் ஊர்வசி தன் ப்ராவை கழட்ட ஆரம்பித்தாள். என்ன செய்ய போகிறாள். நைட்டிக்கு மாறுகிறாளோ.


"ஏய். அதெல்லாம் இல்லை. சரி. அவ ஆசைப்பட்டா என்ன தப்பு" என்றார் விஷ்ணு.


"ஏற்கனவே நாம இந்த விலைவாசில அல்லாடறோம். சரி, இப்படி கை கட்டிட்டு தான் இருப்பீங்களா. கிட்டே வர மாட்டீங்களா?" என்று சொல்லிக் கொண்டே சடாரென்று நான் எதிர்பார்க்காத போது எழுந்து என் கணவர் சாமானை லுங்கி மேல் பற்றினாள்.


"ஏய், என்ன பண்றே" என்று என் கணவர் பதறும்போதே ஊர்வசி தன் பாவாடையை தூக்கி, அவர் சாமானை தன்னுள் செலுத்திக் கொண்டாள்.

 

[balusai]

அவளை ரெண்டு தரம் போட்டீங்க. ஆனா, நானு கெஞ்சி கெஞ்சி கேட்டா பிகு பண்ணிட்டு வேண்டாவெறுப்பா ஒக்கறீங்க. உங்களை" என்று சொல்லிக் கொண்டே என் கணவரை சாய்த்து. அடிப்பாவி, ஊர்வசி ஏறி அடிக்க ஆரம்பித்தாள். ஒரு பெண் ஆக்ரோஷமாக ஏறி அடிப்பதை இப்போது தான் பார்த்தேன். என் கணவரும் எதிர்பார்த்து இருக்க மாட்டார். அவரும் சாய, ஊர்வசி மேலே ஏறி அடிக்க ஆரம்பித்தாள். முதலில் பதறிய என் கணவர், இப்போது ரிலாக்ஸாக ஊர்வசியின் இடுப்பை பிடித்து ஏறி, இறங்க உதவினார்.


"ஏங்க புண்டை எப்படி இருக்கு" என்றாள் மெதுவாக.


"உனக்கு என்னடி செல்லம். புண்டை டைட் எப்போதும் போல" என்று என் கணவர் சொல்ல, எனக்கு காதில் புகை வந்தது.


"என்னை கேக்கல. அக்கா புண்டை எப்படி இருக்கும்" என்றாள்.


"உன்னை மாதிரியாடி அவ. அவளுக்கு கொஞ்ச வயசாச்சி. அவ புண்டை கொஞ்சம் லூஸுசாயிடுச்சி" என்று சொல்லிக் கொண்டே ஊர்வசியை படுக்கையில் கிடத்தினார். இப்போது மிஷனரி பொஸிஷனில் ஓங்கி ஓழ்க்க ஆரம்பித்தார்.


"பேசாதீங்க, ஓழுங்க" என்று ஊர்வசி உசுப்பேத்த, என் கணவர் இப்போது வேகமாக ஓழ்க்க ஆரம்பித்தார்.


"ஏங்க, நீங்க ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணனும்" என்று மெதுவாக இழுத்தாள்.


"என்னடி"


"இனிமே அவளை காலையில் போடக் கூடாது. சரியா. அவ என்ன சாகசம் பண்ணாலும், நீங்க அவளை போடக்கூ டாது. சரியா? அவளை நான் பாத்துக்கறேன்" என்று சொல்லி சிரித்தாள். இதை கேட்டதும் எனக்கு பகீரென்றது. என் அடி வயிற்றிலேயே கை வைக்கறயா? என்று கோபத்துடன் கையில் காஃபி டம்பளருடன் அறைக்கு வந்தேன். நான் வந்ததை இருவரும் எதிர்பார்க்காமலா இருப்பார்க்கள். என் கணவர் என்னை பார்ப்பதை தவிர்த்தார். ஊர்வசி தன் இடுப்பை அவர் சாமானுக்கு மெல் வைத்து டம், டம் என்று இடித்துக் கொண்டே இருந்தாள். அவளும் என் கண்ணை பார்க்கவில்லை.


"ஏண்டி, அவர் என்னை காலையில் போட்டா உனக்கு என்னடி" என்று என் சண்டையை ஆரம்பித்தேன்.


"அது என்ன, என்னை கம்பெனிக்கு அனுப்பிட்டு, இவருக்கு கூட நீங்க கூத்து அடிக்கறது" என்றாள் கோபமாக.


"நாக்கை அறுத்துடுவேன். வேறு என்னடி பண்றது. ராத்திரி ஆனா நீ கூத்தடிக்க ஆரம்பிச்சிடறே. அப்புறம் நான் என்ன பண்றது. ஆமா, காலையில் நீ கம்பெனிக்கு கிளம்பு. அப்புறமா, நான் இவரை யூஸ் பண்ணிக்கறேன்" என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.

 

[balusai]

ச்சைய். பேச்சை பாரு, ஊர் மேயவறளே" என்றாள் ஊர்வசி.


"யாருடி மேயறது. நீதானா. நீதானே என் புருஷனை மயக்கியவ. நானா உன் புருஷனை மயக்கினேன்" என்றேன் கோபத்துடன்.


"சரி, விடுங்கடி. இப்ப தானா இந்த குழாயடி சண்டை" என்று என் கணவர் விஷ்ணு சமாதானத்திற்கு வந்தார்.


"பாருங்க. என்ன பேச்சு பேசறா. இவ ராத்திரி உங்களை ஒழுங்கா கவனிச்சாள்னா, ஏன் நீங்க காலையில் என் கிட்டே வரீங்க. பாருங்க, ஓழுப்ப கூட என்கிட்டே சண்டை போடறா?" என்றேன்.


"ஏங்க, நான் உங்களை கவனிக்கறதில்லையா என்ன" என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் இடுப்பை ஓங்கி அவர் சாமான் மேல் இடித்தாள். அவர் ஜாங் என்று இன்ப பெருமூச்சு விட்டார். அவர் அப்படி இன்பம் அனுபவித்தது எனக்கு பற்றிக் கொண்டு வந்தது.


"எவ காலை விரிச்சாலும் சாமானை விட வேண்டியது. கண்ட கண்ட தேவடியாக்களை எல்லாம்" என்று இழுத்தேன். முழு சண்டை ஆரம்பித்து விட்டது.


"நானும் முறைப்படி கல்யாணம் கட்டிக்கிட்டவ தான். இவரை கரெக்ட் பண்ணது பணத்துக்காக இல்லை. ஆசைப்பட்டு தான் கட்டிகிட்டேன்" என்று ஊர்வசி பதிலுக்கு கத்த ஆரம்பித்தாள். என் கணவர் எழுந்திருக்க முயன்றார்

 

[balusai]

எங்க எழுந்துக்கறீங்க. முடிச்சிட்டு போங்க" என்று ஊர்வசி சொன்னதும் கணவர் கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தார். நானும் சிரிக்க ஆரம்பித்தேன்.


"பாரு. கருமமே கண்ணா இருக்கா?" என்று என் கணவர் சொல்லிக் கொண்டே ஊர்வசி இடுப்பை பிடித்துக் கொண்டு இடிக்க ஆரம்பித்தார். ஊர்வசி நன்றாக காலை அகட்டி வைத்துக் கொள்ள, விஷ்ணு வேக, வேகமாக இடிக்க ஆரம்பித்தார். என்னால் என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. எனவே அவர் ஓழை ரசித்துக் கொண்டு இருந்தேன்.


"நல்லா பண்றேனாடி" என்று என்னை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே ஊர்வசியை இடித்துக் கொண்டு இருந்தார். அவர் ராடு சீராக ஊர்வசி ஓட்டையை தூர் வாரிக் கொண்டு இருந்தது.


"உங்களுக்கு என்ன குறைச்சல்" என்றேன் பெருமூச்சுடன். அதற்குள் அவர் ஊர்வசியை நன்றாக முத்தமிட்டார். அவர் கை ஊர்வசியின் நிர்வாண உடலை தடவி பிசைந்தது. ஊர்வசியும் தன் இடுப்பை தூக்கி, தூக்கி விஷ்ணுவின் குத்துக்களை வாங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். என் கணவரும் வேகமாக குத்திக் கொண்டு இருந்தார்.


"குத்துங்க. குத்துங்க. வேகமா உங்க செல்வியை குத்துங்க" என்றதும் நான் ஆச்சரியமடைந்தேன். இவ ஏன் என் பெயரை சொல்றா? நான் மட்டுமல்ல, என் கணவரும் ஆச்சரியமடைந்து இருக்க வேண்டும்.


"என்னடி செல்வியா? ஏண்டி அவ பேரு சொல்றே" என்றார் என் கணவர் வேகமா குத்திக் கொண்டே.


"இல்ல, உங்க மேல் இவளுக்கு இருக்கற பவரை பார்க்க தான்" என்றாள் ஊர்வசி கோபமாக சொன்னாள். எனக்கு ஊர்வசி மேல் இருந்த ஸாஃப்ட் கார்னர் மீண்டும் போய் விட்டது. சாகசக்காரி. என்னவெல்லாம் பண்றா.


"அதை ஏண்டி நீ பரிசோதிக்கறே" என்றேன் மீண்டும் ஆக்ரோஷமாக.

 

[balusai]

போடி லூஸு புண்டைக்காரி" என்றாள் ஊர்வசி கோபமாக.


"என்னது லூஸு" என்று இழுத்தேன்.


"ஆமாம், லூஸு புண்டைக்காரி. என்னுது டைட்" என்றாள் பெருமையுடன். எனக்கு பற்றிக் கொண்டு வந்தது.


"அடியே சாமானாடி அது. பார் அமேசான் காடு போல முடி. ஒரு மண்ணும் தெரியல" என்று சொல்லிக் கொண்டே என் பாவாடையை தூக்கி காட்டினேன் ஆத்திரத்தில்.


"பாருடி. எப்படி பளபளன்னு இருக்கு. என் புண்டை லூஸா இருக்கலாம். ஆனா, நல்லா இல்லைன்னா, ஏன் காலைல இதிலே 15 நிமிஷம் நாக்கு போட்டாரு" என்றதும்


"அடியே நான் எங்கேடி நாக்கு போட்டேன். என்னையும் கோத்து விடறே" என்று என் கணவர் அலற, நான் கொல்லென்று சிரித்தேன்.


"15 நிமிஷம் இல்லை, 20 நிமிஷம்" என்று ஊர்வசியை ஏத்தி விட்டேன்.


"பிட்ச். உன் புண்டையை ஏண்டி என் முகத்துக்கு நேரா காட்டறே. 20 நிமிஷமா, அடேங்கப்பா, நீங்க நாக்கு போட்டு இருப்பீங்க" என்றாள் ஊர்வசி கோபத்தில். அதற்குள் என் கணவர் தண்ணியை பீச்சி அடித்தார். பீச்சி அடித்து ஊர்வசி பக்கத்தில் மல்லாந்து படுத்தார். ஒரு ஐந்து நிமிடம் அமைதியாக இருந்தாள்.

 

[balusai]

ஏங்க, யார் புண்டை ஒஸ்தி" என்றாள் ஊர்வசி.


"ரெண்டு பேருதும். உனக்கு டைட், அதனால் பிடிக்கும். இவளுக்கு பளபளா, வழ, வழா" என்று என்னை கட்டி பிடித்துக் கொண்டு சொல்ல, ஊர்வசி கோபமானாள்.


"சரி, எப்ப எனக்கு நாக்கு போட போறீங்க. அதுவும் 15 நிமிஷம், , ஸாரி, ஸாரி, 20 நிமிஷம்" என்று ஊர்வசி சொல்லிக் கொண்டே பாத்ரூம் போக, நானும், விஷ்ணுவும் சிரிக்க ஆரம்பித்தோம்.


மறுநாள் மணி 2. 00 மணிக்கே ஊர்வசி வீடு திரும்பி விட்டாள். வந்ததும் நேராக படுக்கை அறைக்கு வந்து சோஃபாவில் பொத்தென்று அமர்ந்தாள். பின் செருப்பையும், கை பையையும் அப்படியே தூக்கி போட்டாள்.


"என்ன ஊர்வசி, சீக்கிரம் வந்துட்டே. காஃபி ஏதாச்சும் வேணுமா?" என்றேன் புன்னகைத்துக் கொண்டே.


"வேணாம் செல்விக்கா. ட்ராவல் கொடுமையா இருக்கு. செங்கல்பட்டில் இருந்து தாம்பரம் பக்கத்திலா இருக்கு. அதுவும் காலையில் நான் மட்டும் ஆறு மணிக்கு கிளம்பறேனா. தலை வலி தாங்கலக்கா? லீவு போட்டுட்டு 11. 00 மணிக்கு கிளம்பினேன். பாருங்க நேரத்தை" என்றாள் ஊர்வசி.


"சரி ஊர்வசி ரெஸ்ட் எடு. நைட் டூயூட்டி வேறு இருக்கு" என்று சொல்லி சிரித்தேன்.


"நைட் டுயூட்டியா?" என்று யோசித்தவள்"ச்சீய் போக்கா" என்று சொல்லும் போது அவள் முகம் சிவந்தது. சும்மா, சொல்லக்கூடாது. நன்றாக அழகாகவே இருக்கிறாள். அசப்பில் நடிகை ஸ்நேஹா மாதிரியே இருந்தாள். அதனால் தானே, இவளிடம் என் கணவர் மயங்கிப் போனார்.


"அழகா இருக்கேடி ஊர்வசி" என்றேன் மெதுவாக. என் பாராட்டு அவளுக்கு புதுசா இருக்கும்.


"போங்கக்கா. அவருக்கு உங்களைத் தான் பிடிக்குது. அவர் என்னை பத்தி உங்களிடம் என்ன சொல்றாருக்கா?" என்றாள் மெதுவாக.


"அவர் உன்னை பத்தி தப்பா ஒன்னும் சொல்றதில்லை ஊர்வசி. ஆனா"


"ஆனா"


"நாம தான் அடிக்கடி சண்டை போட்டு களேபரம் பண்ணிடறோம்" என்றேன் மெதுவாக.


"உண்மைதாங்கா. எல்லா பிரச்சனையும் என்னால் தான். ரொம்ப கோபம் படறேன்" என்றாள். மெல்ல, எனக்கு ஊர்வசி மேல் பாசம் வந்தது.

 

[balusai]

அப்படி எல்லாம் இல்லை. அவருக்கு உன் பேரில் கொள்ளை பிரியம். அதான், மணி 10 ஆச்சுன்னா உன் மேல் கை போடறார்" என்றேன்.


"ச்சீய் போக்கா" என்று அழகாக வெட்கப்பட்டாள்.


"அதுவும் நீ காலை விரித்தா அவர் வெண்ணெய் உருகிய நெய் போல ஆயிடறாரு. அவர் சாமான் பாக்கனுமே அப்ப. என்ன ஒரு ஆட்டம் ஆடுது" என்று உச்சு கொட்டினேன்.


"போங்கக்கா. அப்படி எல்லாம் இல்லை" என்று வெட்கப்பட்டாள்.


"இல்லைன்னா, உன் பக்கத்தில் வருவாரா தினமும்" என்றேன்.


"இல்லைக்கா. தினமும் நான்தான் கூப்பிடறேன். ஆனா, காலையில் உங்களை ஓழ்க்கவே வேணும்டே லேட்டா கிளம்பறார்" என்றாள்.


"அடி அசடே. கம்பெனியில் உனக்கு ஷிஃப்ட் 6 மணிக்கு. அவருக்கு ட்யூட்டி 10 மணிக்கு. அதான் காலையில் உன்னை பஸ்ஸில் அனுப்பறார்" என்றேன். என்னமோ தெரியவில்லை. இன்னிக்கு எனக்கும், ஊர்வசிக்கும் கெமிஸ்ட்ரி நன்றாக இருந்தது. இதுவரை அவளும் கோபப்படவில்லை. நானும் கோபப்படவில்லை. வேகமாக போய் காஃபி கூட போட்டுக் கொடுத்தேன். மெதுவாக குடித்து என் கையை பிடித்துக் கொண்டாள்.


"என்ன தான் இருந்தாலும், அவருக்கு உங்க சாமான் தான் பிடிக்குது செல்விக்கா" என்றாள்.


"எப்படி சொல்றே" என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.


"பின்னே மணிக்கனக்கா, உங்க சாமானில் நாக்கு போடறாரு" என்று அவள் சொன்னதும், நான் குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தேன்.

 

[balusai]

அப்படியா"


"ஆமாம் செல்விக்கா. ஆனா, நான் அவரை என் சாமானில் அமுக்கினாலும், அப்புறம் என்று சொல்லிட்டு எழுந்துக்கறாரு" என்று ஊர்வசி சொல்லும்போது சற்று ஸீரியஸாகவே சொன்னாள்.


"விடுடி. அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை" என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.


"இல்லைக்கா சொல்லுங்க. விஷ்ணுவை புண்டை நக்க வைக்கணும். என்ன ஸீக்ரெட்" என்றாள் ஊர்வசி.


"சொன்னா கோபப்படக் கூடாது" என்றேன்.


"சொல்லுங்க" என்றாள்.


"ஒன்னும் இல்லடி பெருசா. சுத்தமா வைச்சுங்க. மெயினா" என்று இழுத்தேன். எங்கே நான் சொல்ல போய் என் மேல் கல்லை போடுவாளோ என்று பயமாக இருந்தது.


"மெயினா?"


"அங்க ஷேவ் பண்ணுடி. காடு மாதிரி இருந்தா எப்படி? எந்த ஆம்பிள நாக்கு போடுவான். நல்லா ஷேவ் பண்ணு" என்றேன்.


"அப்ப இப்பவே பண்றேன்" என்று எழுந்தாள்.


"இப்ப வேணாம்டி அப்புறம் பொறுமையா பண்ணு" என்றேன். நான் சொல்லி முடிப்பதற்குள் ஊர்வசி தன் புடவையை கழட்டி தூக்கி எறிந்தாள். நான் பிரமிப்பாக அவளையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவசரம். எல்லாத்திலும் அவசரம். மெல்ல, அவள் தன் பாவாடை முடிச்சை கழட்ட, அவள் என் முன்னால் சாமான் தெரிய நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். செக்க, செவேல் என்று அழகாக இருந்தாள். வாழைமரம் போல தொடைகள். பருத்த தொடைகள். நான் அவள் வாழைக்காய் தொடைகளை பார்த்து பிரமித்து போனேன்.